Πρόλογος Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, ο τουρισμός είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη βιομηχανία στον κόσμο. Οι στατιστικές αποδεικνύουν την αξία και τη συνεισφορά της τουριστικής βιομηχανίας στην παγκόσμια οικονομία. Συγκεκριμένα, το 2015 ο τουρισμός συνείσφερε $7.2 τρισεκατομμύρια σε εισπράξεις, αντιπροσωπεύοντας το 9.8% του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) και περίπου 30% των διεθνών εξαγωγών υπηρεσιών. Παράλληλα, η βιομηχανία εργοδοτεί γύρω στα 284 εκατομμύρια άτομα (δηλαδή 1 στους 11 εργάζεται στον τουρισμό) ενώ ενισχύει και άλλες βιομηχανίες δίνοντας τους ώθηση για περαιτέρω ανάπτυξη (π.χ. γεωργία, κατασκευαστική βιομηχανία). Αναμφίβολα, ο τουρισμός αποτελεί σημαντικό τομέα της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ για τους παράκτιους και νησιώτικους προορισμούς αποτελεί τη ραχοκοκαλιά των εθνικών και τοπικών οικονομιών τους.
Πάραυτα, η αντίληψη ότι ο τουρισμός είναι μια βιομηχανία οδηγεί στην παράβλεψη της κοινωνικής πτυχής του. Μια ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας φανερώνει την ερευνητική έμφαση που δόθηκε κατά καιρούς στην οικονομική διάσταση του τουρισμού. Όμως, η πληθώρα των ορισμών που αποδίδονται στον τουρισμό αποδεικνύουν την πολυπλοκότητα και την πολυδιάστατη φύση της έννοιας. Για μερικούς ακαδημαϊκούς, ο τουρισμός αποτελεί καταναλωτική δραστηριότητα ενώ για κάποιους άλλους ο τουρισμός αντιπροσωπεύει ένα οικονομικό σύστημα στο οποίο ένα σύνολο επιχειρήσεων παρέχει αγαθά και υπηρεσίες στους ανθρώπους που ταξιδεύουν. Ως επί το πλείστον, οι μελετητές παρομοιάζουν το τουριστικό φαινόμενο με προσωρινή μετακίνηση σε τόπους εκτός της χώρας διαμονής και εργασίας των ατόμων που ταξιδεύουν. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, “ο τουρισμός περιλαμβάνει τις δραστηριότητες των ανθρώπων που ταξιδεύουν και διαμένουν σε προορισμούς και περιοχές άλλες εκτός από αυτές που αποτελούν το συνηθισμένο περιβάλλον τους και για χρονικό διάστημα που δεν ξεπερνά τον ένα χρόνο, με σκοπό την αναψυχή, την ικανοποίηση των επαγγελματικών τους αναγκών και άλλων σκοπών”.