VOL.02,SPRING 2018 NE WYO RK PER SI AN CEN TER MAG AZI N E
ه فرهنگي -اجتماعي مركز پارسيان نيويورك مجل
نوروز بهانه‌ای برای پیوند!
EDITORIAL
سولمـــاز شريف مديرعامل مـركز فرهنگي پارسيان
در سرمقاله انگلیسی شماره اول مجله «پرشین الیف» مروری کردم به چگونگی تشکیل مرکز پارسیان نیویورک (ناشــر و پشتیبان این مجله) .مرکز پارسیان نیویورک در سال ۲۰۰۹و پس از اخذ گواهینامه تدریس زبان‌های فارسی و دری توسط بنده با همین نام ولی با وبالگی در وردپرس ،و ۵۰دالر بودجه برای تبلیغات آنالین و از گوشــه‌ی میزناهارخوری خانه‌مان در محله «کرون هایتز» بروکلین آغاز بــه کار کرد .از طریق آن وبالگ ،کالس‌های آموزشی این دو زبان و آشپزی ایرانی را ارائــه می‌کــردم و هدفــم ترویج فرهنــگ ما به غیرپارسی‌زبان‌ها بود .با توجه به استقبالی که از آن شد، در سال ۲۰۱۲مرکز را به طور رســمی و با هدف اشاعه فرهنگ سه کشور پارسی‌زبان یعنی ایران ،افغانستان و تاجیکستان و البته همه اقلیت‌هایشان ثبت کردیم و قدم در راهی پر فراز و نشیب ،اما دلنشین گذاشتیم .در میان امریکایی‌ها و بخصوص نیویورکی‌ها کم‌کم جا باز کرده بودیم که با ماجراهای پیرامون «فرمان اجرایی» جنجالی دونالد ترامپ که به «ممنوعیت سفر» برای برخی از ملت‌ها از جمله ایرانیها معروف شد ،روبه‌رو شدیم .آن «فرمان» بسیاری از شهروندان و ساکنین امریکا ،که نسبتی سببی یا نصبی با لیست کشورهای «ممنوعه» داشتند را مستقیم یا غیرمســتقیم تحت تاثیر قرار می‌داد .آن حوادث و ضرورت‌های پیرامون آن سبب شد تا ما برنامه‌ای که از قبل درنظر گرفته بودیم اما هنوز تا فاز اجرایی‌اش فاصله زمانی داشتیم را به جلو بیاندازیم و آن حضور بیشتر در و برای جامعه ایرانیان نیویورک و شهرهای اطراف بود .در طراحی اولیه مرکز قرار بود تمرکز ما بر مخاطب غیرفارسی‌زبان باشد و به نوعی معرف و اشــاعه دهنده فرهنگ و زبان پارسیان به امریکایی‌ها و غیرپارسی‌زبان‌ها باشد و در فاز دوم و پس از ایجاد ساختار و شکل‌گیری پایه‌های مورد نیاز فعالیت‌ها ،ســرویس‌ها و برنامه‌هــای مرکز را معطوف مخاطبان در جامعه ایرانی ،افغانستانی و تاجیکستانی بکنیم .اما حوادث اولویت‌ها را تحت تاثیر قرار داد .چه چیز همه ما را آنچنان و اینچنین متحد کرد؟ حس تلخ تبعیض .این حس تبعیض و تحقیر برخی از ماها را عصبانی کرد ،بعضی‌هایمان را تحقیر و برخی دیگری را غمگین. همه حس‌های تلخ و ناخوشایند. به نظر می‌رسد که ما بهتر از کسانی که چنین تجربه‌ای را نداشته‌اند ،باید به قبح تبعیض یک شخص صرفا به دلیل محل تولدش ،زبانش و یا نژادش آشنا باشیم.
فرهنگ‌ها و سنت‌های بسیاری ریشه در آن جغرافیایی دارد که امروز مرزها بین‌شان خط کشیده‌اند .نگاهی کنید به غذاها ،موسیقی ،رقص‌ها ،لباس‌ها ،طراحی‌های سنتی، ی خانه‌ها ،و جشــنواره رنگ‌هایی که از ایرانیها، طراح تاجیک‌ها ،افغان‌ها ،آذری‌ها ،ازبک‌ها ،بلوچ‌ها ،هزاره‌ها، ترکمن‌ها ،عرب‌هــا ،ارامنه ،کردها ،لرهــا ،گیلک‌ها و خراسانی‌ها به‌جا مانده و هنوز هم برقرار است و مایه فخر. واقعیت این است که وقتی در شهرها و کشورهای بزرگ و چند ملیتی و چند فرهنگی زندگی می‌کنید این زیبایی‌ها با اینکه از نظر جغرافیایی شاید یکپارچه نباشند ،اما مانند دانه‌های یک زنجیر ،پیوند دهنده‌اند. آمریکا کشوری است با مشخصه‌های خاص برای میزبانی از فرهنگ‌های مختلف و متفاوت ،که اگر نبود سرزمین مهاجران نــام نمی‌گرفت .نقش مهــم و غیرقابل انکار مهاجران در تقویت و استحکام این کشور هم مهر تاییدی اســت بر این گفته که همه ما مهاجران سختکوش ،در زادگاه خودمان هم همین انسان‌های سختکوش بودیم، اما اینجا فرصت شکوفایی یافتیم .فرصتی که آگاهانه در اختیار مهاجران قرار داده شد .با وجود آن میراث غنی و رنگارنگ ،می‌توان و باید از هر فرصتی برای پیوند بهره برد و قدردانش بود. نوروز بهترین بهانه برای تحقق بخشــیدن به این امر اســت چرا که اکثریت ما که طبق آمار سازمان یونسکو ۳۰۰میلیون در جهان هستیم ،فرارسیدن بهار را جشن می‌گیریم .اهمیت فرارسیدن بهار از این لحاظ است که مناسبتی است شاد و هیجان انگیز که خواهی نخواهی شرایط مغتنمی برای جشن و خوشحالی فراهم می‌کند. همچنین ،مناســبتی اســت که هر کدام از ملیت‌ها و اقلیت‌های مطرح شده در باال با تفاوت‌هایی آن را جشن می‌گیرند .قرار نیست همه ما یکرنگ و یکدست باشیم، مهم این است که در کنار هم با احترام به تفاوت‌هایمان بتوانیم لحظات خوشی را ایجاد کنیم .واقعا مهم نیست که نوروز در حروف التین چگونه نوشته می‌شود .مهمتر آن است که ما بتوانیم موفق شویم تا نوروز را به شهرمان معرفی کنیم و با همشهریان‌مان جشن بگیریم .این هدف ما در مرکز پارسیان نیویورک است و در تالشیم تا نوروز را هر سال گسترده‌تر از قبل با همشهریان نیویورکی‌مان تقسیم کنیم .اگر شــما هم مانند ما فکر می‌کنید و یک شهروند جهانی و عاشــق فرهنگ هستید ،در راستای تحقق این مهم به ما بپیوندید .یکسال وقت داریم!