Haggai
KAPITEL 1
1 W druhim lěće krala Dariusa, w šestym měsacu, na prěnim dnju měsaca, zeńdźe so słowo KNJEZA přez profeta Haggai při Serubbabelu, syna Schealtielsa, bohota Judy, a na Jozua, syna Josedechsa, wysokeho měšnika:
2 Tak praji KNJEZ wójsku a praji: Tutón lud praji: Čas njeje hišće přišoł, čas, w kotrejž ma so dom KNJEZA twarić.
3 Tu přińdźe słowo KNJEZA přez profeta Haggaia:
4 Je na času, zo wy, o wy, we wašich domach bydliće, a tutón dom leži rozrazyła?
5 Tak praji nětk KNJEZ wójstych črjódow; Přemysluj wo twojich pućach.
6 Wy sće wjele wusyli a mało wunjesli; Wy jěsće, ale nimaće dosć; Wy pijeće, ale njejsće z pićom napjelnjeni; Wy so dračujeće, ale njeje žaneje ćopłoty; A štóž sej mzdu zasłuži, zasłuži sej mzdu, zo by jeho do měcha z dźěrkami tyknył.
7 Tak praji KNJEZ wójsko; Přemysluj wo twojich pućach.
8 Dźi horje na horu, přinjes drjewo a natwar chěžu; A ja chcu spodobanje na tym měć, a budu překrasnjeny, praji KNJEZ.
9 Wy sće wjele pytali, a hlej, je so mało stało; A jako to domoj přiwjedźešće, na to duch. Čehodla? praji KNJEZ wójskowych črjow. Dla mojeho domu, kiž je zapusćeny, a wy běhaće kóždeho do swójskeho domu.
10 Tehodla su njebjesa nad wami před rosu zachowane a zemja před jich płodom.
11 A ja wuwołach suchotu po kraju a po horach a po zornje a wo nowym winje a woliju a wo tym, štož zemja zrodźi, a wo čłowjekach a wo skoće a wo wšěm dźěle rukow.
12 Da posłuchaštaj Serubbabel, syn Schealtiels, a Jozua, syn Josedechs, wyši měšnik, z cyłym zbytkom ludu hłosa Knjeza, swojeho Boha, a słowami profeta Haggai, kaž bě jeho KNJEZ, jich Bóh, pósłał, a lud boješe so před KNJEZOM.
13 Tu rjekny Haggai, posoł Knjeza, we wulkopósłanstwje KNJEZA na lud a dźeše: "Ja sym z wami", praji knjez.
14 A KNJEZ zbudźi ducha Serubbabela, Syna Schealtiela, bohota Judy, a ducha Josuasa, syna Josedecha, wyšeho měšnika, a ducha cyłeho zbytka luda. A přińdźechu a dźěłachu w domje KNJEZA wójstych, swojeho Boha, 15 Na štyriadwacetym dnju šesteho měsaca, w druhim lěće krala Dariusa.
KAPITEL 2
1 W sedmym měsacu, na jedynadwacetym dnju měsaca, přińdźe słowo KNJEZA přez profeta Haggaia:
2 Rěč nětko k Serubbabelej, synej Schealtielsej, bohotej Judy, a k Jozua, synej Josedechej, wyšemu měšnikej, a k zbytkej luda:
3 Štó z was je wyše wostał, kotryž je tutón dom w swojej prěnjej krasnoće widźał? A kak to nětko widźiće? Njeje w twojimaj wočomaj tomu ničo widźeć?
4 Tola budź sylny, Serubbabel, praji KNJEZ! a budź sylny, Jozua, syn wyšeho měšnika Josedecha; A sće sylni, wy
wšitcy ludźo kraja, praji KNJEZ, a dźěłajće; přetož ja sym z wami, praji KNJEZ wójsliwow:
5 Po słowje, kiž sym z wami wotzamknył, jako sće z Egyptowskej wućahnyli, da mój duch mjez wami njebojće.
6 Přetož tak praji KNJEZ wójstych syłach; Tola jónu je to mała chwila, a ja budu njebjo a zemju a morjo a suchi kraj zatřasć.
7 A ja budu wšitke ludy posypać, a žadosć wšitkich ludow přińdźe, a ja budu tutón dom z krasnosću napjelnić, praji KNJEZ wójska.
8 Slěbro je moje, a złoto je moje, praji knjez wójskow.
9 Krasnosć tutoho domu budźe wjetša hač te prěnjeho, praji knjez wójskow, / a na tutym městnje chcu měr dać, praji KNJEZ wójskow.
10 Na štyriadwacetym dnju dźewjateho měsaca, w druhim lěće Dariusa, zeńdźe so słowo KNJEZA přez profeta Haggaia:
11 Tak praji KNJEZ wójsk; Prašejće so nětko měšnikow za zakonjom a prajiće:
12 Hdyž nosy něchtó swjate mjaso w sukni swojeho šata a so ze swojej suknju chlěba abo hornca abo wina abo wolija abo někajke mjaso dótknje, ma wone potom swjate być? A měšnicy wotmołwichu a prajachu: Ně.
13 Da rjekny Haggai: "Hdyž něchtó, kiž je přez mortwe ćěło nječisty, něčeho z toho dótknje, budźe potom nječisće?" A měšnicy wotmołwichu a rjeknychu: Nječisty budźe.
14 Wotmołwi Haggai a rjekny: "Tak je tutón lud a tak je tutón lud přede mnu, praji KNJEZ; a tak je kóžda twórba jeje rukow; A to, štož tam poskićeja, njeje nječistne.
15 A nětk, prošu was: Mysliće na tutón dźeń a horje, na čas, prjedy hač bu w templu KNJEZA kamjeń na kamjeń połoženy.
16 dokelž běchu tehdy na hromadu dwaceći měrow, běchu to jenož dźesać; jako přińdźechu za prasowanje, zo by połsta sudobjow z nowinarjow ćahnyło, běchu to jenož dwaceći.
17 Ja sym was bił z rozbuchadłom a z muku a z krupami we wšěch skutkach wašich rukow. Wy pak so na mnje wobroćili njejsće, praji knjez.
18 Wobhladuje nětko wot toho dnja a horje, wot štyriadwaceteho dnja dźewjateho měsaca, haj wot dnja, dokelž bu zakładny kamjeń za templ KNJEZA połoženy, rozmysluje wo tym.
19 Je symjo hižo w bróžni? Haj, hišće njeje winowy pjenk a figowc a jabłuko granatow a wolijowc hišće wunjesł: Wot dźensa chcu was požohnować.
20 A wospjet zeńdźe so słowo KNJEZA na štyriadwacetym dnju měsaca na Haggaiju a rjekny:
21 Rěč ze Serubbabelom, bohotom Judy: "Ja chcu njebjesa a zemju zatřasć!
22 A ja budu trón kralowstwa powalić a sylnosć bohatych pohanow zničić. a budu wozy padnyć a te, kotrež w nich jědu; A konje a jich jěcharjo přińdu sem, kóždy přez mječ swojeho bratra.
23 Na wonym dnju, praji KNJEZ wójwody, chcu tebje wzać, mój wotročk, syn Schealtiels, praji KNJEZ, a chce će k zyglej sčinić; přetož ja sym će wuzwolił, praji knjez wójwoda.