JOSEPH A ASENATH Asenath so wot Kralowskeho syna a mnohich druhim do mandźelstwa pósćele. 1. W prěnim lěće nadbytka, w druhim měsacu, pjateho měsaca, wupósła farao Joseph, zo by cyły kraj Egyptowsku pućowało. A w štwórtym měsacu prěnjeho lěta, wosomnateho měsaca, přińdźe Joseph na hranicy Heliopolisa a zběraše zorno tutoho kraja kaž pěsk morja. A bě to wěsty muž we wonym měsće, z mjenom Pentephres, tón bě měšnik Heliopolisa a satrap faraona a najwyši wšěch satrapow a wjerchow faraona. A tónle muž bě přebohaty a jara mudry a ćichomyslny, a wón bě tež radźićel faraona, dokelž bě mudriši hač wšitcy wjerchojo faraona. A wón měješe młodušu dźowku, z mjenom Asenath, wot wosomnaće lět, wulku a powabnu a rjeńšu wobhladać hač kóždu knježnu na zemi. Asenath sam njeměješe žanu podobnosć z knježnami, dźowkami Egyptowčanow, ale runaše so we wšěm dźowkam Hebrejow, wona bě wulka kaž Sara a rjana kaž Rebecca a rjenje jako wjećba; A chwalba swojeje rjanosće šěrješe so po cyłym kraju a hač do kóncow swěta, tak zo chcychu tohodla wšitcy synojo wjerchow a satrapow wo nich wabić, haj tež synojo kralow, wšitcy młodźency a mócni, a dawachu wulku zwadu mjez nimi wo swoju wolu. A spytachu, přećiwo sebi wojować. A tež prěni narodźeny syn faraona słyšeše wo njej, a wón pokročowaše, swojeho nana prosyć, ju jemu k žonje dać, a rjekny jemu: Daj mi, nano, Asenath, dźowka pentefrenta, prěnjeho muža Heliopolisa, k žonje. A jeho nan farao rjekny jemu: "Čehodla pytaš sej žonu, kotraž je niša hač ty sam, hdyž sy kral toho cyłeho kraja? Ně, ale hlej! Dźowka Joacimsa, krala Moaba, je z tobu slubjena, a wona sama je kralowna a přewšo rjenje wobhladać. Wzmi da tutón k tebi k žonje." Wěža, w kotrejž je Asenath žiwa, so wopisuje. 2. Asenath pak zacpě wšitkich ludźi, dokelž bě wupěraca a wulce rozwólna, a ženje njebě ju čłowjek widźał, přetož Pentephres bě w swojim domje wěžu, kiž bě wulki a wysoki, a nad wěžu bě łubja, kiž dźesać mólbow wopřiješe. A prěnja komora bě wulka a jara rjana a z purpurnymi kamjenjemi plestrowana, a sćěny běchu z drohotnymi a pisanymi kamjenjemi předrasćene, a tež třěcha tuteje komory bě ze złota. A w tutej činje běchu bohojo Egyptowčanow přičinjeni, z kotrychž njebě žaneje ličby, złota a slěbra, a wšitcy tute Asenath so jich pomodlachu, a wona so jich kóždy dźeń woporowaše. A druha komora wopřiješe tež cyłu debjenku a křinje Asenatha, a bě złoto w njej a wjele slěbra a złota tkanych płašćow bjez ličby. A kamjenje wulkeje hódnoty a drobne drasty płachty a cyła pycha jeje knježny tu běchu. A třeća komora bě Asenathowa składna komora, kotraž wopřija wšitke dobre wěcy zemje. A zbytne sydom mólbow wobydleše sydom knježnow, kotrež Asenath słužachu, a kóžda měješe komorku, přetož bě jenak stara a w samsnej nocy z Asenathom rodźena, a wona je jara lubowaše. A běchu tež přewšo rjane kaž hwězdy njebja, a ženje njerěčeše muž z nimaj abo muske dźěćo. Asenathowa wulka čiń pak, w kotrejž so jeje knježniskosć pěstowaše, měješe tři wokna; a prěnje wokno bě jara wulke a dźěše přez dwór na wuchod; A druhi
hladaše do juha, a třeći hladaše přez dróhu. A złoty prošer steješe w komorje a hladaše do wuchoda; A ewštrowa Łožo bě z purpurowym płatom kryte, kotrež bě ze złotom wobtykane, a łožo bě z črjódyčerwjeneho a purpurčerwjeneho płata a drobneho płata tkane. Na tutym łožu spaše Asenath sam, a ženje njebě muž abo druha žona na nim sedźał. A běše tež wulki dwór, kiž storči kołowokoło domu, a přewšo wysoka murja wokoło dwora, kotraž bě z wulkich štyriróžkatych kamjenjow natwarjena; A běchu tež štyri wrota na dworje, kotrež běchu ze železom poćehnjene, a tute buchu wot wosomnaće sylnych młodźencow wobstražowane, kiž běchu wobrónjene. A při muri běchu tež rjane štomy sadźene, ze wšěch družin, a wšě nošachu płody, a jich płody běchu zrałe, wšako běchu čas žnjow. a běše tež bohate žórło wody, kotraž z prawow samsneho dwora wužórli; A pod žórłom bě wulka cistna, kotraž wodu tutoho žórła přiwza, zwotkelž běžeše takrjec milina přez srjedźišćo statoka a wšitke štomy tutoho dwora powodźowaše. Joseph připowědźi jeho přichad po swjatkach. 3. A poda so w prěnim lěće sydom lět nadbytka, w štwórtym měsacu, we wosomadwacetym měsacu, zo přińdźe Joseph na hranicy Heliopolisa, zo by žito tutoho wobwoda zběrał. A jako so Joseph tutomu městu bližeše, pósła wón dwanaće muži před sobu k Pentephresej, měšnikej Heliopolisa, a rjekny: "Chcu dźensa k tebi přińć, dokelž je to čas připołdnja a připołdnja, a je wulka horcota słónca, a zo móžu so pod třěchu twojeho domu wochłódnić." A Pentephres, jako to słyšeše, wjeseleše so z wulkej radosću a rjekny: "Chwalił budź Knjez, kotryž je Bóh Josepha, dokelž je mój knjez Joseph mje za hódneho měł." A Pentephres zawoła dohladowarja swojeho domu a rjekny jemu: "Chwataj, chwataj mój dom a spřihotuj wulku jědź, přetož Joseph, mócny Boži, pójće dźensa k nam." A jako Asenath słyšeše, zo sće wy nan a wy Dokelž bě mać z wobsydstwa swojeho namrěwstwa přišła, so wona jara wjeseleše a praji: "Chcu swojeho nana a moju mać wopytać, wšako su z wobsydstwa našeho namrěwstwa přišli" (wšako bě to čas žnjow). A Asenath spěchaše do swojeje komory, hdźež jeje płašće ležachu, a wobleče so drobne płachty, kiž bě z purpurčerwjeneho płata a ze złotom přećehnjeny, a wopasa so ze złotym pasom a prokawymi wokoło swojeju rukow. A wokoło swojeju nohow połoži złote kerki, a wokoło swojeje šije ćisny wona drohotnu a drohotnu pychu, kotraž bě ze wšěch stron wudebjena, a na kotrejž běchu wšudźe mjena bohow Egyptowčanow zagrawěrowane, na naručnych kromach hač na kamjenjach; A wona sydny so tež diadem na hłowu a zwjaza jej diadem wokoło spanjom a pokry swoju hłowu z płašćom. Pentephres namjetuje, Asenath Josephej k mandźelstwu dać. 4. Na to spěchaše wona a stupaše po schodach dele wot swojeho A přińdźe k swojemu nanej a jeje maćeri a ju wokoši. A Pentephres a jeho žona zwjeseleštaj so nad swojej dźowku Asenath z nadwulkej radosću, přetož widźeštaj wupyšenej a wupyšenej kaž njewjesta Boža; A zrodźichu wšo dobre, kotrež běchu z wobsydstwa swojeho namrěwstwa sobu přinjesli, a dachu jeju dźowce. A Asenath wjeseleše so nad wšěmi tymi