Protevangelion CAPITULUM 1 1 In historia duodecim tribuum Israel legitur quidam homo nomine Ioachim, qui cum esset dives valde, fecit duplices oblationes Domino Deo, hoc facto consilio: substantia mea in utilitatem totius populi. et ut inveniam misericordiam a Domino Deo in remissionem peccatorum meorum. 2 In quodam autem magno convivio Domini, quando offerebant filii Israel munera, obtulit et Ioachim, Ruben sacerdos opposuit ei dicens: non licet tibi offerre munera tua, quoniam non habes. genuit omnem stirpem in Israel. 3 Quo maxime Ioachim curatus, abiit ad consulendum duodecim tribuum registra, an solus esset qui nullum prolem genuisset. 4 At ille percontatus invenit omnes iustos in Israel semen suscitasse; 5 Et recordatus est Patriarchae Abrahae quod in fine vitae dedisset ei Deus Isaac filium suum; quo vehementer angebatur, et ab uxore non videbatur; 6 sed secessit in solitudinem et fixit ibi tabernaculum suum et ieiunavit quadraginta diebus et quadraginta noctibus dicens intra se 7 non descendam neque manducabo neque bibam donec despiciat me Dominus Deus meus oratio autem mea in cibum et potum erit CAPITULUM 2 1 Interea Anna uxor eius angebatur duplici ratione angebatur, et dixit: lugeam et viduitatem meam et sterilitatem meam. 2 Tunc accesserunt ad convivium magnum Domini, et Iudith ancilla eius dixit: “ Usquequo sic afflixisti animam tuam? Venit nunc festum Domini, quando cuivis licet lugere. 3 Cape ergo hoc cucullo, quod ab eo qui talia facit, non enim idoneus sum, ut ego, qui famulus sum, induar, sed idoneus est de tuo majori ingenio. 4 Respondit Anna : Vade a me , et non sum ego ad talia . sed Dominus humiliavit me valde. 5 timeo ne forte faciat tibi hoc malum et ingressus es ad polluendum me peccato meo 6 Dixitque Iudith ancilla eius: “ Quid tibi vis faciam ut non audias me? 7 Maius maledictum tibi volo, quam sub quo es, quia conclusit Deus uterum tuum, ne sis mater in Israël. 8 Erat autem hoc Anna valde turbata, et habens vestem suam nuptialem, circa horam nonam ambulabat in horto suo. 9 Et vidit laurum, et sedit subter eam, et oravit ad Dominum, dicens : 10 Deus patrum meorum, benedic me et respice orationem meam, sicut benedixisti vulvam Sarae, et dedisti ei filium Isaac.
CAPITULUM 3 1 Cum autem ad caelum prospiceret, nidum passeris in lauro percepit, 2 et plangens intra se, dixit: Væ mihi, quis me genuit? et quis me portavit utero, ut maledicerem coram filiis Israel, et exprobrarent et subsannarent me in templo Dei mei. 3 Non assimilatus sum bestiis terræ, et bestiæ terræ ante faciem tuam fructificaverunt, Domine. Vae mihi, cui comparari possum? 4 Bestiis non comparavi te, quoniam et bruta animalia fructificaverunt in conspectu tuo, Domine. Hei mihi, quonam comparandus sum? 5 His aquis comparari possum, quoniam et aquae fructiferae sunt a facie tua, Domine! Vae mihi, cui comparari possum? 6 Non sum similis fluctui maris; piscibus qui in eis sunt, laudant te, Domine. Vae mihi, cui comparari possum? 7 Non sum similis terræ, quia terra profert fructus suos, et collaudat te, Domine. CAPITULUM 4 1 Tunc angelus Domini stetit iuxta eam et dixit: Anna, Anna, Dominus exaudivit orationem tuam. concipies et paries et dicetur generatio tua in universo mundo. 2 Et respondit Anna: Vivit Dominus Deus meus quodcumque genuero, sive masculus sive femina, ego sanctificabo illud Domino Deo meo, et serviet ei in sanctis omni vita sua. 3 Et ecce apparuerunt duo angeli dicentes ei: Ecce Ioachim vir tuus venit cum pastoribus suis. 4 Nam et angelus Domini descendit ad eum, et ait: Exaudivit Dominus Deus orationem tuam, festina et vade hinc: ecce enim Anna uxor tua concipiet. 5 Descenditque Ioachim et vocavit pastores suos, dicens: Afferte me huc decem agnos sine macula, vel sine macula, et erunt Domino Deo meo. 6 et affer mihi vitulos duodecim immaculatos, et duodecim vitulos sacerdotum et seniores. 7 Afferte mihi etiam centum hircos, et erunt centum hirci pro omni populo. 8 Et descendit Ioachim cum pastoribus et Anna stabat iuxta portam et vidit Ioachim venientem cum pastoribus. 9 Cucurrit ergo, et pendens cervicem suam, ait : Nunc cognovi quod benedixerit mihi Dominus. 10 Ecce enim quae vidua iam non sum vidua: et, quae sterilis, sterilis sum; CAPITULUM 5 1 Mansit autem primo die Ioachim in domo sua; 2 Si Dominus propitius fuerit mihi, patefaciat bractea quae in fronte sacerdotis est. 3 consuluitque laminam quam habebat sacerdos et vidit et non est inventus in eo peccatum 4 Et ait Ioachimus: Nunc cognovi quoniam propitius est mihi Dominus, et abstulit omnia peccata mea. 5 Et descendit de templo Domini justificatus, et venit in domum suam.