28Եվնաբնակվումէամայիքաղաքներումևտներում, որտեղոչոքչիբնակվում,որոնքպատրաստեն դառնալկույտեր։
29Նաչիհարստանա,նրակարողությունըչի շարունակվի,ևնրակատարելությունըչիերկարաձգվի երկրիվրա։
30Նախավարիցդուրսչիգա,բոցըկչորացնինրա ճյուղերը,ևիրբերանիշնչովնակհեռանա։
31Թողխաբվածըչապավինիունայնությանը, որովհետևունայնությունըկլինինրա վարձատրությունը։
32Դակկատարվինրաժամանակիցշուտ,ևնրա ճյուղըչիկանաչի։
33Նաիրանհասխաղողըկթափիինչպես որթատունկը,ևիրծաղիկըկթափիինչպեսձիթենին։
34Որովհետևկեղծավորներիժողովըկկործանվի,և կրակըկսպառիկաշառքիվրանները։
35Նրանքչարիքենհղիանումեւունայնությունեն ծնում,եւնրանցորովայնըխաբեությունէ պատրաստում։
ԳԼՈՒԽ16
1ԱյնժամանակՀոբըպատասխանեցևասաց
2Եսշատեմլսելայսպիսիբաներ.դուքբոլորդէլ տխուրմխիթարիչներեք։
3Մի՞թեդատարկխոսքերըվերջկունենան,կամի՞նչնէ քեզհամարձակեցնում,որպատասխանես։
4Եսէլկարողէիձեզպեսխոսելեթեձերհոգինիմ հոգուփոխարենլիներ,եսկարողէիխոսքերկուտակել ձերդեմևգլուխսշարժելձեզվրա։
5Բայցեսկզորացնեիքեզիմբերանով,ևշուրթերիս շարժումըկթեթևացներքովիշտը։
6Թեևխոսումեմ,իմվիշտըչիմեղմանում.ևթեև զսպումեմ,ի՞նչովեմհանգստանում։
7Բայցհիմանաինձհոգնեցրելէդուամայացրելես իմամբողջժողովը։
8Եվդուլցրելեսինձկնճիռներով,որըվկայությունէ իմդեմ,ևիմնիհարությունը,որըբարձրանումէիմմեջ, վկայումէիմդեմքիմասին։
9Նապատառոտումէինձիրզայրույթով,ովատումէ ինձնաատամներովկրճտացնումէինձվրաիմ թշնամինսրումէաչքերըինձվրա։
10Նրանքբացեցինբերանըինձվրա,նախատինքով հարվածեցինայտիս,հավաքվեցինինձդեմ։
11Աստվածինձմատնեցանօրէններիձեռքըեւ մատնեցինձչարագործներիձեռքը։
12Եսհանգիստէի,բայցնաինձկտոր-կտորարեց.նա բռնեցինձպարանոցիցս,ցնցեցինձևդարձրեցիր նշանը։
13Նրաաղեղնավորներըշրջապատեցինինձ,նա պատռեցիմերիկամունքներըևչխնայեց,իմմաղձը թափեցգետնին։
14Նակոտրումէինձկոտրվածքիվրայով, հարձակվումէինձվրա՝ինչպեսհսկա։
15Եսքուրձկարեցիմաշկիսվրաևեղջյուրսպղծեցի փոշումեջ։
16Իմդեմքըկեղտոտվելէլացից,ևկոպերիսվրա մահվանստվերէ։
17Ոչթեիմձեռքերումանարդարությանհամար.ևիմ
18Երկիր,մի՛ծածկիրիմարյունը,ևիմաղաղակըտեղ
19Ահա՛հիմաիմվկաներկնքումէ,ևիմվկայությունը՝
20Բարեկամներսծաղրումենինձ,բայցաչքս արցունքներէթափումԱստծուառաջ։
21Երանի՜թեմեկըկարողանարմարդուհամարդատել Աստծուն,ինչպեսմարդնէիրմերձավորիհամար դատում։
22Երբմիքանիտարիանցնի,եսկգնամայն ճանապարհով,որտեղիցչեմվերադառնալու։ ԳԼՈՒԽ17
1Իմշունչըփչացելէ,իմօրերըմարելեն, գերեզմաններըպատրաստենինձհամար։
2Մի՞թեինձհետծաղրողներչկան,ևմի՞թեիմաչքըչի հետևումնրանցբարկությանը։
3Հիմապառկիր,ինձերաշխավորդիրքեզմոտ,ո՞վէ, որձեռքկբարձրացնիինձվրա։
4Որովհետեւդութաքցրելեսնորանցսիրտը հասկացողութիւնից.դրահամարէլչեսբարձրացնի նորանց։
5Ովիրընկերներինշողոքորթությունէասում,նրա որդիներիաչքերնէլկթուլանան։
6Նաինձդարձրեցժողովրդիծաղրերգություն,և առաջեսդագաղիպեսէի։
7Իմաչքըմթագնելէտրտմությունից,ևիմբոլոր անդամներըստվերիպեսեն։
8Արդարմարդիկկզարմանանսրավրա,ևանմեղը կհանդեսգակեղծավորիդեմ։
9Արդարըկպահպանիիրճանապարհը,ևմաքուր ձեռքերովմարդըավելիուավելիկուժեղանա։
10Բայցդուքբոլորդվերադարձեքուեկեք,որովհետև ձերմեջմեկիմաստունմարդչեմգտնում։
11Իմօրերնանցան,իմնպատակներըկոտրվեցին, նույնիսկսրտիսմտքերը։
12Նրանքգիշերըցերեկիենվերածումլույսը կարճանումէխավարիպատճառով։
13Եթեսպասեմ,գերեզմաննիմտուննէ.մթության մեջեմանկողինսդրել։
14Ապականությանըասացի՝«Դուիմհայրնես», որդին՝«Դուիմմայրնեսեւիմքույրը»։
15Եվո՞ւրէհիմաիմհույսը,ո՞վկտեսնիայնիմհույսի համար։
16Նրանքկ’իջնենգուբերինիգերիմեջ,երբմեր հանգիստըմիասինփոշումեջէ։
ԳԼՈՒԽ18
1ԱյնժամանակԲաղդադըսովեցիպատասխանեցեւ ասաց.
2Ե՞րբպիտիվերջացնեսխօսքերուդ։Զգուշացի՛ր,եւ անկէետքպիտիխօսինք։
3Ինչո՞ւենքմենքանասուններիպեսհամարվումև
4Նապատռումէիրենիրբարկությանմեջ.մի՞թե
5Այո՛,ամբարիշտիլույսըկմարի,ևնրակրակիկայծը
12Քաղաքիցմարդիկհեծկլտումեն,ևվիրավորների հոգինաղաղակումէ,բայցԱստվածնրանցվրա անմտությունչինկատում։
13Նրանքլույսիդեմապստամբողներիցեն,նրանք չգիտեննրաճանապարհներըևչենմնումնրա շավիղներում։
14Լույսովվերկենացողմարդասպանըսպանումէ աղքատինուկարիքավորին,իսկգիշերըգողիպեսէ։
15Շնացողիաչքըսպասումէմթնշաղին՝ասելով«Ինձ աչքչիտեսնի»,ևծածկումէիրդեմքը։
16Մթությանմեջնրանքփորումենտները,որոնք ցերեկընշելէինիրենցհամարնրանքլույսըչեն ճանաչում։
17Որովհետևառավոտընրանցհամարմահվան ստվերիպեսէեթեմեկըճանաչումէնրանց,նրանք մահվանստվերիսարսափներիմեջեն։
18Նաջրերիպեսարագաշարժէ,նրանցբաժինը անիծվածէերկրիվրանաչինայումխաղողի այգիներիճանապարհին։
19Չորություննուտապըկլանումենձյանջրերը, այնպեսէլգերեզմանը՝մեղանչողներին։
20Արգանդըկմոռանանրան,որդըքաղցրկկերակրի նրան,նաայլևսչիհիշվի,ևանօրենությունըկկոտրվի ինչպեսծառը։
21Նաչարիքէգործումչծնողամուլկնոջնկատմամբև բարությունչիանումայրիկնոջը։
22Նաիրզորությամբզորավորներինէքաշումնավեր էկենում,ևոչոքկյանքիհամարվստահչէ։
23Թեևնրանտրվելէապահովությանմեջլինել, որտեղնահանգստանումէ,նրաաչքերընրանց ճանապարհներիվրաեն։
24Նրանքմիփոքրբարձրացան,բայցգնացինուցած ընկան,ճանապարհիցհեռացանինչպեսբոլորը,և կտրվեցինինչպեսցորենիհասկերիգագաթները։
25Եվեթեհիմաայդպեսչէ,ո՞վկդարձնիինձստախոս, ևիմխոսքըկզրկիարժեքից։
ԳԼՈՒԽ25
1ԱյնժամանակԲաղդադըսովեցիպատասխանեցեւ ասաց
2Նրահետենտիրակալություննուվախը,նա խաղաղությունէհաստատումիրբարձունքներում։
3Նրազորքերըթուաքանակունեն՞,ևնրալույսըո՞ւմ վրաչիծագում։
4Ապաինչպե՞սկարողէմարդըարդարանալԱստծո առաջ,կամինչպե՞սկարողէմաքուրլինելկնոջից ծնվածը։
5Նայե՛քլուսնին,ևայնչիփայլում,նույնիսկաստղերը մաքուրչեննրաաչքիառաջ։
6Որտե՞ղէլպակասմարդը,որորդէ,ևմարդուորդին, որորդէ։
ԳԼՈՒԽ26
1ԲայցՀոբըպատասխանեցևասաց
2Ինչպե՞սօգնեցիրանզորին,ինչպե՞սփրկեցիրանզոր բազուկը։
3Ինչպե՞սեսխորհուրդտվելիմաստություն չունեցողին,ևինչպե՞սեսամենինչայնպեսբացատրել, ինչպեսկա։
4Ո՞ւմեսխոսքերասել,ևո՞ւմհոգինէքեզանիցդուրս
5Ջրերիտակիցմեռածարարածներենձևավորվում,և
6Դժոխքըմերկէնրաառաջ,ևկործանումըծածկոց չունի։
7Նահյուսիսըտարածումէդատարկտեղիվրաև երկիրըկախումոչնչիվրա։
8Նաջրերըկապումէիրխիտամպերիմեջ,ևամպըչի պատռվումնրանցտակ։
9Նածածկումէիրգահիերեսըեւտարածումիր ամպընրավրայ։
10Նասահմաններովշրջապատելէջրերը,մինչևոր ցերեկնուգիշերըվերջանան։
11Երկնքիսյուներըդողումենևզարմանումնրա հանդիմանությունից։
12Նաիրզորությամբծովըբաժանումէ,ևիր իմաստությամբհպարտներինջախջախում։
13Իրհոգովնազարդարեցերկինքը,իրձեռքով կերտեցծուռօձը։
14Ահա՛սրանքնրաճանապարհներիմասերնենբայց
հասկանալնրազորությանորոտը։
1Հոբըշարունակեցիրառակըևասաց
2ԿենդանիէԱստված,որխլեցիմդատաստանը,եւ Ամենակարողը,որտանջեցիմհոգին։
3Մինչդեռիմշունչըինձանումէ,ևԱստծոհոգին՝իմ քթանցքերում։
4Իմշուրթերըչարությունչենասի,ևիմլեզուն՝ նենգությունչիարտաբերի։
5Աստվածմի՛արասցե,որարդարացնեմքեզ.մինչև մահսչեմհեռանաիմանարատությունից։
6Եսամուրկառչեմիմարդարությունիցևչեմթողնի, որայնբացթողնեմ.սիրտսչինախատիինձ,քանիդեռ կենդանիեմ։
7Թողիմթշնամինլինիչարագործիպես,ևինձդեմ ելնողը՝անարդարիպես։
8Որովհետևի՞նչհույսունիկեղծավորը,թեևշահելէ, երբԱստվածվերցնումէնրահոգին։
9Արդյո՞քԱստվածկլսինրաաղաղակը,երբնրավրա փորձանքգա։
10Մի՞թենակուրախանաԱմենակարողիմեջ,մի՞թե նամիշտկկանչիԱստծուն։
11ԵսձեզկսովորեցնեմԱստծոձեռքով Ամենակարողիմոտեղածըչեմթաքցնի։
12Ահա՛,դուքբոլորդտեսաքդա,ինչո՞ւեքայդպես ամբողջովինունայն։
13ՍաէչարմարդուբաժինըԱստծոմոտ,և բռնակալներիժառանգությունը,որընրանքկստանան Ամենակարողից։
14Եթէնրաորդիներըշատանան,դասրիհամարէեւ նրասերունդըհացովչիկշտանա։
15Նրանիցմնացածներըկթաղվենմահվանմեջ,ևնրա այրիներըչենլացլինի։
16Թէպէտնաարծաթկուտակիինչպէսփոշի,եւ հանդերձպատրաստիինչպէսկաւ, 17Նակարողէպատրաստելայն,բայցարդարը կհագնիայն,ևանմեղըկբաժանիարծաթը։
33Նրաաղմուկըվկայումէդրամասին,անասունները՝ գոլորշումասին։ ԳԼՈՒԽ37
1Այսպատճառովէլսիրտսդողումէեւշարժվումիր տեղից։
2Ուշադիրլսեքնրաձայնիաղմուկըևնրաբերանից դուրսեկողձայնը։
3Նաուղղումէայնամբողջերկնքիտակ,ևնրա կայծակըմինչևերկրիծայրերը։
4Նրահետևիցմիձայնէորոտումնաորոտումէիր վեհությանձայնով,ևնաչիլռեցնինրանց,երբնրա ձայնըլսվի։
5Աստվածզարմանալիորենորոտումէիրձայնովմեծ բաներէանում,որոնքմենքչենքկարողհասկանալ։
6Որովհետեւնաձեանասումէ՝լինիերկրիվերայ, նոյնպէսեւիրզօրութեանփոքրիկանձրեւինեւառատ անձրեւին։
7Նակնքումէամենմարդուձեռքը,որպեսզիամեն մարդիմանանրագործը։
8Ապագազաններըմտնումենորջերիմեջևմնում իրենցտեղերում։
9Հարավիցգալիսէմրրիկ,եւհիւսիսից՝ցուրտ։
10Աստծոշնչովսառնամանիքէտրվում,ևջրերի լայնությունընեղանումէ։
11Նաեւջրելովհոգնեցնումէխիտամպըցրումէիր պայծառամպը։
12Եվայնշրջվումէնրախորհուրդներովորպեսզի նրանքկարողանանանելայնամենը,ինչնա պատվիրումէնրանցաշխարհիերեսին՝երկրիվրա։
13Նաէայնբերում՝թե՛խրատիհամար,թե՛իրերկրի համար,թե՛ողորմությանհամար։
14Լսիրսրան,ո՛վՀոբ,կանգնի՛րումտորի՛րԱստծո հրաշալիգործերիվրա։
15Գիտե՞ս,թեերբԱստվածնրանցվտարեցևիր ամպիլույսըփայլեցրեց։
16Գիտե՞սամպերիհավասարակշռությունը,նրա հրաշալիգործերը,ովկատարյալէգիտելիքներով։
17Ինչպե՞սենքոհագուստներըտաք,երբնա հանդարտեցնումէերկիրըհարավայինքամով։
18Նրահետտարածե՞լեսերկինքը,որըամուրէև ինչպեսհալվածհայելի։
19Սովորեցրումեզ,թեինչասենքնրան,որովհետև մենքչենքկարողկարգիբերելմերխոսքըխավարի պատճառով։
20Մի՞թենրանկասեն,որեսեմխոսում։Եթեմարդը խոսի,անպայմանկխորտակվի։
21Եվհիմամարդիկչենտեսնումամպերիմեջեղած պայծառլույսը,այլքամինանցնումէևմաքրում նրանց։
22Հյուսիսիցգալիսէհաճելիեղանակ.Աստծումոտէ սարսափելիմեծություն։
23Ամենակարողինչենքկարողգտնելնագերազանցէ զորությամբ,դատաստանովևարդարության առատությամբնաչիտանջի։
24Ուստիմարդիկվախենումեննրանից.նաչի հարգումիմաստունսրտովմարդկանց։ ԳԼՈՒԽ38
1ԱյնժամանակՏերըպատասխանեցՀոբինփոթորկի
2Ո՞վէսա,որխավարեցնումէխորհուրդը անգիտությամբխոսքերով։
3Հիմագոտեպնդվիրմեջքդտղամարդուպես, որովհետևեսքեզկհարցնեմ,ևդուպատասխանիր ինձ։
4Որտե՞ղէիրդու,երբեսերկրիհիմքերըդնումէի։ Պատմի՛ր,եթեհասկացողությունունես։
5Ո՞վէչափելդրաչափերը,եթեգիտես,կամո՞վէձգել լարըդրավրա։
6Ինչի՞վրաենամրացվածնրահիմքերը,կամո՞վէ դրելնրաանկյունաքարը։
7Երբառավոտյանաստղերըմիասիներգումէին,և Աստծոբոլորորդիներըուրախությունիցաղաղակում էին։
8Կամո՞վփակեցծովըդռներով,երբայնբացվեց, կարծեսարգանդիցդուրսեկածլիներ։
9Երբամպըդարձրինրահանդերձը,իսկմառախուղը՝ նրախանձարուրը,
10Եվնրահամարքանդեցիիմորոշածտեղըևդրեցի
11Եվասաց.«Մինչևայստեղկգաս,բայցոչավելի հեռու,ևայստեղկդադարենքոհպարտալիքները»։
12Քոօրերիցիվերդու՞եսհրամայումառավոտին,և արշալույսինիրտեղըգիտեցրե՞լես։
13Որայնբռնիերկրիծայրերը,որչարերը թափահարվենդրանից։
14Այնկավէդառնումկնիքիպես,ևդրանքկանգնում ենինչպեսհանդերձ։
15Եվչարագործներիցնրանցլույսըկզրկվի,ևբարձր բազուկըկկոտրվի։
16Մտե՞լեսծովիակունքները,կամանդունդըփնտրե՞լ ես։
17Մահվանդարպասներըբացվե՞լենքեզհամար,կամ մահվանստվերիդռներըտեսե՞լես։
18Գիտե՞սերկրիլայնությունը։Պատմի՛ր,եթեամեն ինչգիտես։
19Որտե՞ղէլույսիբնակությանճանապարհը,և որտե՞ղէխավարիտեղը,
20Որդուայնտանեսնրասահմանըևիմանասնրա տանճանապարհները։
21Գիտե՞սդա,որովհետևայնժամանակծնվեցիր,կամ որովհետևքոօրերիթիվըշատէ։
22Մտե՞լեսձյանգանձերիմեջ,կամտեսե՞լես կարկուտիգանձերը,
23Որոնքեսպահելեմնեղությանժամանակիհամար, մարտիուպատերազմիօրվահամար։
24Ի՞նչճանապարհովէլույսըբաժանվում,որ արևելյանքամինցրումէերկրիվրա։
25Ո՞վէջրերիհոսանքիհամարճեղքբացել,կամ որոտիկայծակիհամար՝ճանապարհ։
26Որանձրևտեղաերկրիվրա,որտեղմարդչկա, անապատիվրա,որտեղմարդչկա։
27Որկշտացնէանապատնուանապատը,եւործլի քնքուշխոտիբողբոջը։
28Անձրևըհայրունի՞,կամո՞վէծնելցողիկաթիլները։
29Ո՞ւմարգանդիցէդուրսեկելսառույցը,ևո՞վէ ստեղծելայներկնքիճերմակեղյամը։
10ԵվՏերըվերադարձրեցՀոբիգերությունը,երբնա աղոթեցիրընկերներիհամար։ՏերըՀոբինտվեց կրկնակիավելի,քաննախկինումուներ։
11Այնժամանակնրամոտեկաննրաբոլոր եղբայրները,բոլորքույրերըևբոլորնրանք,ովքեր նախկինումնրածանոթներնէին,ևհացկերաննրա հետնրատանը։Նրանքսգացիննրավրաու մխիթարեցիննրանայնբոլորչարիքներիհամար,որ Տերըբերելէրնրավրա։Յուրաքանչյուրընրանտվեց միկտորարծաթևմեկականոսկեականջօղ։ 12Այսպիսով,ՏերըօրհնեցՀոբիվերջինշրջանընրա սկզբիցավելի,քաննրասկիզբընաուներտասնչորս հազարոչխար,վեցհազարուղտ,հազարզույգեզև հազարէգէշ։
13Նաուներնաևյոթորդիևերեքդուստր։
14ԵվառաջինիանունըկոչեցՋեմիմա,երկրորդի անունը՝Կեզիա,իսկերրորդիանունը՝Կերենհապուք։
15Եվամբողջերկրումչգտնվեցինայնպիսիգեղեցիկ կանայք,որքանՀոբիդուստրերը.ևնրանցհայրը նրանցժառանգությունտվեցիրենցեղբայրներիմեջ։
16ԴրանիցհետոՀոբըապրեցհարյուրքառասուն տարիևտեսավիրորդիներինուորդիներիորդիներին՝ չորսսերունդ։
17Այսպիսով,Հոբըմահացավ՝ծերացածևօրերովլի։