Titit KAPITULLI 1 1 Pali, shërbëtor i Perëndisë dhe apostull i Jezu Krishtit, sipas besimit të të zgjedhurve të Perëndisë dhe pranimit të së vërtetës që është pas perëndishmërisë; 2 Me shpresën e jetës së përjetshme, të cilën Perëndia, që nuk mund të gënjejë, e premtoi përpara fillimit të botës; 3 Por në kohën e duhur e ka shfaqur fjalën e tij nëpërmjet predikimit, që më është dhënë sipas urdhërimit të Perëndisë, Shpëtimtarit tonë; 4 Titit, birit tim sipas besimit të përbashkët: hir, mëshirë dhe paqe nga Perëndia Atë dhe nga Zoti Jezu Krisht, Shpëtimtari ynë. 5 Për këtë arsye të lashë në Kretë, që të rregullosh gjërat që janë të mangëta dhe të caktosh pleq në çdo qytet, ashtu siç të kisha caktuar. 6 Në qoftë se dikush është i paqortueshëm, burrë i një gruaje, që ka fëmijë besnikë, jo të akuzuar për trazira ose të padisiplinuar. 7 Sepse peshkopi duhet të jetë i paqortueshëm, si kujdestari i Perëndisë; jo i vetëdashur, jo shpejt i zemëruar, i pa dhënë pas verës, pa sulmues, jo i dhënë pas fitimeve të ndyra; 8 Por ai e do mikpritjen, i do njerëzit e mirë, i matur, i drejtë, i shenjtë, i përmbajtur; 9 Duke e mbajtur fort fjalën besnike siç i është mësuar, që të mund të jetë në gjendje me anë të doktrinës së shëndoshë si t'i nxisë ashtu edhe t'i bindë ata që kundërshtojnë. 10 Sepse ka shumë folës dhe mashtrues të padisiplinuar dhe të kotë, veçanërisht ata të rrethprerjes; 11 të cilëve duhet t'u mbyllen gojët, që përmbysin shtëpi të tëra, duke mësuar gjëra që nuk duhet, për hir të fitimeve të ndyra. 12 Një nga ata, edhe një profet i tyre, tha: Kretasit janë gjithmonë gënjeshtarë, bisha të liga, bark të ngadaltë. 13 Ky dëshmi është i vërtetë. Prandaj qortoji ashpër, që të jenë të shëndoshë në besim; 14 Mos u kushtoni vëmendje përrallave judaike dhe urdhërimeve të njerëzve që largohen nga e vërteta. 15 Për të pastërt çdo gjë është e pastër, por për ata që janë të ndotur dhe jobesimtarë nuk ka asgjë të pastër; por edhe mendja dhe ndërgjegjja e tyre është e ndotur. 16 Ata pohojnë se e njohin Perëndinë; por me vepra e mohojnë, duke qenë të neveritshëm, të pabindur dhe të poshtëruar për çdo vepër të mirë. KAPITULLI 2 1 Por thuaj gjërat që bëhen doktrinë e shëndoshë: 2 Që të moshuarit të jenë të matur, të ashpër, të përmbajtur, të shëndoshë në besim, në dashuri, në durim. 3 Edhe gratë e moshuara, që të jenë në sjelljen e tyre të shenjtë, të mos akuzojnë rrejshëm, të mos ushqehen me shumë verë, mësues të gjërave të mira; 4 Që t'i mësojnë të rejat të jenë të matura, të duan burrat e tyre, t'i duan fëmijët e tyre, 5 Të jenë të matur, të dëlirë, rojtarë të shtëpisë, të mirë, të bindur ndaj burrave të tyre, që fjala e Perëndisë të mos blasfemohet. 6 Të rinjtë gjithashtu këshillojnë të jenë të matur. 7Duke treguar në çdo gjë një model veprash të mira: në doktrinë duke treguar mosprishje, gravitacion, sinqeritet,
8 Të folur të shëndoshë, që nuk mund të dënohet; që ai që është i kundërt të turpërohet, duke mos pasur asgjë të keqe për të thënë për ju. 9 Nxitini shërbëtorët të jenë të bindur ndaj zotërinjve të tyre dhe t'u pëlqejnë atyre në çdo gjë; nuk përgjigjet përsëri; 10 Jo duke u përqafuar, por duke treguar çdo besnikëri të mirë; që ata të mund të zbukurojnë doktrinën e Perëndisë, Shpëtimtarit tonë në të gjitha gjërat. 11 Sepse hiri i Perëndisë që sjell shpëtimin u është shfaqur të gjithë njerëzve, 12 Duke na mësuar se, duke mohuar pabesinë dhe epshet e kësaj bote, duhet të jetojmë me maturi, me drejtësi dhe me perëndishmëri, në këtë botë të tanishme; 13 Duke pritur për atë shpresë të bekuar dhe shfaqjen e lavdishme të Perëndisë së madh dhe Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht; 14 Ai e dha veten për ne, që të na shëlbojë nga çdo paudhësi dhe të pastrojë për vete një popull të veçantë, të zellshëm për veprat e mira. 15 Këto gjëra thuaj, këshillo dhe qorto me çdo autoritet. Askush të mos të përçmojë. KAPITULLI 3 1Kini parasysh që t'u nënshtrohen principatave dhe pushteteve, t'u binden gjykatësve, të jenë gati për çdo vepër të mirë, 2 Të mos flasësh keq për askënd, të mos jesh grindavec, por të butë, duke treguar gjithë zemërbutësinë ndaj të gjithë njerëzve. 3 Sepse edhe ne vetë ishim ndonjëherë të marrë, të pabindur, të mashtruar, duke u shërbyer epsheve dhe kënaqësive të ndryshme, duke jetuar në ligësi dhe zili, të urryer dhe të urryer njëri-tjetrin. 4 Por pas kësaj u shfaq mirësia dhe dashuria e Perëndisë, Shpëtimtarit tonë ndaj njeriut, 5 Jo me anë të veprave të drejtësisë që kemi bërë, por sipas mëshirës së tij, ai na shpëtoi, me larjen e rilindjes dhe me ripërtëritjen e Frymës së Shenjtë; 6 Të cilën ai e derdhi mbi ne me bollëk nëpërmjet Jezu Krishtit, Shpëtimtarit tonë; 7 Që të shfajësohemi me anë të hirit të tij, të bëhemi trashëgimtarë sipas shpresës së jetës së përjetshme. 8 Kjo është një thënie besnike dhe unë dua që ti t'i pohosh vazhdimisht këto gjëra, që ata që kanë besuar në Perëndinë të jenë të kujdesshëm për të kryer vepra të mira. Këto gjëra janë të mira dhe të dobishme për njerëzit. 9 Por shmangni pyetjet pa kuptim, gjenealogjitë, grindjet dhe grindjet rreth ligjit; sepse janë të padobishme dhe të kota. 10 Një njeri që është heretik pas këshillës së parë dhe të dytë, refuzo; 11 duke ditur se ai që është i tillë përmbyset dhe mëkaton, duke qenë i dënuar nga vetja. 12 Kur të dërgoj Artemanë ose Tikikun, tregohu i zellshëm të vish tek unë në Nikopoli, sepse atje kam vendosur dimrin. 13 Sillni Zenas, avokatin dhe Apolin në udhëtimin e tyre me zell, që të mos u mungojë asgjë. 14 Edhe ne të mësojmë t'i kryejmë veprat e mira për qëllime të nevojshme, që të mos jenë të pafrytshme. 15 Të gjithë ata që janë me mua të përshëndesin. Përshëndetni ata që na duan në besim. Hiri qoftë me ju të gjithë. Amen. (Iu shkrua Titit, i shuguruar peshkopi i parë i kishës së Kretianëve, nga Nikopoli i Maqedonisë.)