
3 minute read
‘Probeer eens of je ergens kan meelopen’
from Scherp 2023
Vijftien jaar runde Janneke van der Werf als psycholoog een praktijk voor coaching, training en therapie. Nu werkt ze als geestelijk verzorger bij een verpleeghuis voor ouderen met lichamelijke en/of psychogeriatrische problematiek.
“In mijn kerk werd ik steeds meer betrokken bij pastoraal werk. Daar genoot ik van, het paste bij me. Maar ik miste steeds vaker een theologische fundering onder de dingen die ik individueel of op het podium deelde. Ik ben daarom op zoek gegaan naar een opleiding die me daarin kon helpen en heb een mail gestuurd naar de CHE.”
Advertisement
“Ik werd al snel teruggebeld en hoorde dat ik de nodige vrijstellingen kon krijgen. Niet alleen vanwege mijn vooropleiding en jarenlange praktijkervaring, maar ook omdat ik binnen Stichting Opwekking een leidinggevende rol heb in het kinderwerk. Die vrijstellingen in combinatie met de inhoudelijke vakken gaven de doorslag voor mij om te starten met de vierjarige deeltijdbachelor Theologie.”
Lees verder op pagina 12
De volgende dag zat ik er aan tafel en nog een dag later hoorde ik dat ik kon beginnen. Dan besef je ineens: ik ga het écht doen! Ik vond het nog het spannendst om het mijn ouders te vertellen. Mijn vader was altijd zo trots als hij mij in uniform zag. Gelukkig reageerden ze super lief. En trots? Dat zijn ze nog steeds.”
“Ik combineerde mijn nieuwe werk met een deeltijdopleiding Verpleegkunde aan de CHE. Een maand ervoor gaf ik les, nu zat ik zelf in de schoolbanken. Dat was even zoeken. Tegelijkertijd vond ik het heerlijk om nieuwe kennis op te doen, te sparren met andere studenten en weer een vak te leren. Mensen om me heen zagen me opbloeien!”
“In mijn opleiding maakte ik kennis met verschillende vormen van zorg. Ik werkte in het verpleeghuis, de thuiszorg en in het ziekenhuis. Het leuke is dat je steeds overwinningsmomentjes hebt als je weer iets onder de knie krijgt en nieuwe mensen leert kennen. Inmiddels ben ik opleidingsadviseur en werk ik één dag in de week als wijkverpleegkundige. Stiekem vind ik dat laatste het allerleukste, omdat je zoveel kunt bijdragen aan de kwaliteit van leven van mensen.


“Ik zal eerlijk zijn: zo’n nieuwe stap is ook gewoon hard werken. En ik heb serieus salaris ingeleverd. In mijn rol als opleidingsadviseur zeg ik daarom tegen mensen: maak deze switch als je goed in je vel zit en je leven op orde is. Heb je die stabiele basis? Volg dan je hart. Voor mij voelde dat bevrijdend. Zelfs op de allerdrukste dagen ervaar ik dat gevoel van vrijheid, omdat ik iets doe wat écht bij mij past.”
Op mijn vrije dag liep ik stage of volgde ik colleges op de hogeschool. Zo kon ik op een ‘veilige’ manier ontdekken of het onderwijs echt wat voor mij was.”
“Ik moet zeggen dat het contrast wel groot was. Zat ik op woensdagmiddag om tafel met de directeur van een groot bedrijf, liep ik de volgende ochtend met een groep kleuters door de gymzaal. Maar als snel merkte ik dat ik in het onderwijs helemaal op mijn plek zat. Ik kreeg zóveel energie van die dagen op school!”

“Toen op de school waar ik stage liep een plek vrijkwam voor een onderwijsassistent, heb ik mijn baan bij de bank opgezegd. Natuurlijk moest ik flink salaris inleveren, maar de voldoening die ik daarvoor terugkrijg is niet in geld uit te drukken. Ik zou anderen dan ook adviseren: kijk naar wat je nodig hebt, niet naar wat je kunt krijgen.”
“Wat ik zelf geleerd heb van deze stap is dat ik meer kan loslaten. Ik maakte me wel eens zorgen. Wat als ik straks geen werk meer heb? Nu weet ik dat ik dan wel ergens terecht kom. Dat geeft rust. Ik heb ook geleerd dat ik niet alles van tevoren hoef te plannen. Als je eenmaal de eerste stap gezet hebt, komen er vanzelf andere kansen. Zo mocht ik al vrij snel samen met een andere collega lesgeven aan groep 5 en 6 en inmiddels sta ik zelfstandig voor de klas.”
Als ik eerlijk ben: dat voelt nog steeds niet als werk! Ik leer zelf nog elke dag, maar ik heb ook veel aan mijn ervaring. Ik heb jarenlang ingewikkelde gesprekken met directeuren en ondernemers gevoerd, dan word je niet zo snel meer zenuwachtig voor een ouderavond.”
“Al tijdens de eerste studiemaanden werd ik gebeld door Woonzorggroep Samen. Ze zochten een geestelijk verzorger en waren over mij getipt. Ik twijfelde: studie, praktijk, kerk en gezin combineren was al best uitdagend. En had ik als nietafgestudeerde Theologiestudent voldoende bagage om deze job aan te kunnen? Na een kennismakingsgesprek ging er van binnen een vlammetje branden. Ik besloot drie maanden lang twee dagen in de week mee te gaan draaien. Naast mijn studie ben ik vervolgens een vast dienstverband aangegaan van 28 uur.”
“Terugkijkend is het bijzonder hoe het gegaan is. Zelf dacht ik mijn studie in te zetten in hulpverlening en zorg binnen de kerk. Nu werk ik met ouderen in een niet christelijke organisatie. Van gesprekken met bewoners over zingeving en levensbeschouwing, het trainen van medewerkers en leiden van vieringen tot het aansturen van de ethische commissie: het werk past me als een nauwgesloten jas. Ik voel ook een diepe behoefte om een expert te worden op mijn vakgebied.”
“Mijn advies aan professionals die op een kruispunt staan? Stem in alle rust af met het plan dat God heeft voor je leven. Durf stappen te zetten en creëer veilige kaders voor jezelf, bijvoorbeeld door net als ik eerst ergens een tijdje mee te lopen. Ga in gesprek met experts die hun kennis en ervaringen met je kunnen delen over hun vakgebied. En creëer vervolgens ruimte om ontspannen in je plannen te wandelen.”
