DIT IS MIJN WEEK

Almatine Leene

Ze is de eerste vrouwelijke predikant binnen de GKV, kreeg bekendheid als theoloog des Vaderlands en schuwt lastige thema’s over seksualiteit, gender en misbruik in de kerk niet. In gesprek met Almatine Leene over haar tijd op de CHE en haar werk als predikant.

Wist je al vroeg dat je theologie wilde studeren?

Nee. In de kerk waar ik opgroeide mochten vrouwen geen ambt vervullen. Bovendien deed ik de havo. Het was in mijn hoofd dus geen optie, tót ik op mijn 16e een sterke roeping ervaarde en hoorde over de hbo Theologie.

Hoe kijk je terug op je tijd aan de CHE?

Ik heb er veel van geleerd en ben als predikant nog altijd dankbaar dat ik de hbo­route gevolgd heb. Ons vak is superpraktisch. Dan heb je niet alleen academische kennis nodig, je moet ook leren hoe je elke dag tussen de mensen staat. Dat doe je in de hbo­bachelor vanaf jaar één.

Tijdens je studie verhuisde je naar ZuidAfrika. Waarom?

Ik voelde me geroepen, maar kon binnen de GKV geen predikant worden. Daarom wilde ik over de grens ontdekken wat mijn mogelijkheden waren. Ik herinner me nog dat dat niet zonder slag of stoot ging. Ze waren op de CHE bezorgd over ‘dat meisje’ dat alleen voor een stage naar Zuid­Afrika ging. Uiteindelijk heb ik daar ook mijn master en PhD gedaan en ben ik er 16 jaar gebleven.

Je zet je als voorzitter in voor veiligekerk.nl dat grensoverschrijdend gedrag en huiselijk geweld binnen de kerk agendeert, schreef een boek over gender en seksualiteit. Pittige thema’s. Waarom gaan die je aan het hart?

Ten diepste heeft dat te maken met mijn wens om recht te doen aan mensen. Ik vind het moeilijk als mensen worden weggezet of zich niet welkom voelen in de kerk, bijvoorbeeld omdat ze interseksueel of transgender zijn. Ik merk dat we in de kerk het gesprek hierover vaak uit de weg gaan, maar daarmee verdwijnen deze

Naam Almatine Leene

LEEFTIJD 38 JAAR

WOONPLAATS HATTEM

STUDEERDE THEOLOGIE (2002 - 2006)

WERKT ALS PREDIKANT

BIJ GKV DE OPEN POORT EN DOCENT KERKGESCHIEDENIS AAN DE VIAA

Zo ziet mijn week eruit

Maandag

Ik trek drie keer in de week baantjes voor mijn conditie. Na het zwemmen voer ik een gesprek met een stagiair over haar ontwikkeling en de pastorale gesprekken die ze gevoerd heeft. ‘s Middags ontmoet ik een jongen die kort geleden tot geloof is gekomen. Aan het eind mag ik met hem bidden. Zulke ontmoetingen geven me veel energie! ‘s Avonds heb ik nog een kerkenraadsvergadering.

Dinsdag thema’s niet. Daarom probeer ik gespreksruimte te creëren. Heb het er alsjeblieft over met elkaar. Dat is complex, maar ik denk dat het heel waardevol is wanneer je als kerk meepraat over deze grote thema’s.

Als predikant heb je al een drukke baan. Waar haal je de tijd vandaan?

Ik heb een aanstelling van 0,8 fte in mijn gemeente, dus ik heb een dag in de week om les te geven, columns te schrijven, podcasts te maken en andere dingen te doen. Ik vind het belangrijk om als predikant breed betrokken te zijn en juist de praktijk inspireert me om kerkoverstijgend actief te zijn.

Vanmorgen heb ik overleg met mijn collega­predikant Jasper Bosman. We beginnen altijd persoonlijk: hoe gaat het met jou en met je familie? Daarna nemen we pastorale zaken en actiepunten uit vergaderingen door. Ook bespreken we waar we de komende weken over preken. In de middag werk ik op mijn kantoor en ‘s avonds praat ik met twee jongerengroepen over geloof.

Woensdag

Mijn dag start weer in het water. Daarna leg ik een pastoraal bezoek af en werk ik aan mijn preek voor zondag. Voor ik het weet zijn de kinderen thuis uit school. We lunchen samen en daarna schrijf ik nog een column voor het Nederlands Dagblad. De rest van de dag houd ik vandaag vrij. In dit vak werk je al snel meer dan 40 uur per week, dus je moet je grenzen goed bewaken.

Donderdag

De preek voor zondag zit al de hele week in mijn achterhoofd. In mijn studeerkamer werk ik ‘m nu uit op papier. Daarna loop ik even binnen bij de buurtsoos. ‘s Middags heb ik een opname van mijn podcast ‘Dit is de Bijbel’. Daarin ga ik samen met journalist David Boogerd de hele Bijbel door. ‘s Avonds heb ik nog een commissievergadering.

Vrijdag

Na het baantjestrekken schrijf ik mijn stukjes voor het kerkblad en doe ik de laatste voorbereidingen voor de dienst van zondag. ‘s Middags ga ik wandelen met een gemeentelid.

Zondag

Vandaag ga ik voor in onze eigen gemeente. Ik sta op tijd op en loop nog even de mededelingen en gebedspunten door. Ook al ben ik inmiddels al honderden keren voorgegaan, ik blijf toch gezonde spanning houden. Rond 12 uur ben ik weer thuis. Ik heb alles gegeven wat ik heb, nu ben ik kapot en ga ik slapen. De rest van de zondag is lekker ontspannen, met ons gezin!