Zo vader, zo zoon Tekst & beeld Christophe Landuyt
Joop en Mike de Looze In de vrij uitgestrekte Zuidplaspolder kondigen de herfststormen zich op die vrijdagochtend aan de horizon aan. Langs de ’s Gravenweg in Nieuwerkerk aan de IJssel werken vader Joop (75) en zoon Mike (45) de Looze in een tot kantoor omgebouwde stal.
S
amen met nog drie medewerkers vormen Joop en Mike de Looze ICEM (International Company Exhibition Management), bekend van onder meer de jaarlijkse BioVak in Zwolle. In januari 2011 is de vakbeurs aan haar vierde editie toe en het gaat hard. De sprekers op het conferentieprogramma zullen het trouwens zonder beamer moeten doen. Een logische beslissing, vinden de organisatoren. “Slechte sprekers hebben een beamer nodig. En wij willen geen slechte sprekers.” Hun ietwat eigenzinnige, maar gedecideerde aanpak is typerend voor ICEM en waarschijnlijk een belangrijk ingrediënt van het succesrecept.
Fusieslachtoffer Dat vader Joop in de beurzenbranche terecht kwam, was toeval. Als knaap van nauwelijks dertien ging hij aan de slag in een machinefabriek, waar hij in het atelier het zaagsel en de ijzerkrullen bij elkaar veegde. Enkele decennia later vinden we hem terug in de Hertog ijsfabriek in Melissant. “Ik was een typisch fusieslachtoffer”, vertelt vader Joop. “Willem den Hertog zei: ‘Joop, jij hebt zo vaak op beurzen gestaan. Waarom organiseer je er zelf niet een?’ Zo ben ik in 1979 van wal gestoken met een AGF-vakbeurs. Kort daarna met een vakbeurs voor de vishandel. Visserij kwam enigszins aan bod op landbouwbeurzen, maar voor het traject áchter de veilingklok bestond op dat moment nog niks.”
056
De fruitjongens In 1995 verkocht De Looze zijn visvakbeurs aan RAI Amsterdam, die prompt in zee ging met Diversified, organisator van de Boston Seafood Show. Tegenwoordig is de European Seafood Exposition met 1.600 exposanten uit 145 landen de grootste visvakbeurs ter wereld. AGF Totaal verging het net zo. In 2001 werd de manifestatie aan Ahoy Rotterdam verkocht. De beurs heet intussen Fresh Rotterdam en bedient de hele versbranche in Nederland. De deal met Ahoy verbond het lot van Joop de Looze nog vijf jaar met zijn geesteskinderen AGF Totaal, Arbeidsmarkt (nu Skills Masters), Cleantex en Bedrijvencontactdagen. Het was niet de prettigste periode, zegt hij zelf. “Ik paste niet in die organisatie. Dan kwam er zo’n tiep van de communicatieafdeling die nog nooit buiten Rotterdam was geweest mij uitleggen hoe ik met de fruitjongens uit Overijssel en Drenthe moest communiceren. Ik was blij dat ik daar weg kon. Maar ja, je kunt niet de rest van je dagen vullen met bridgen en golfen. Elke week dezelfde mensen, elke week dezelfde verhalen, elke week dezelfde grapjes… Na twee jaar begon het echt te kriebelen en vond ik in Mike een partner.”