Αριστόδημος - Έκθεση ζωγραφικής "ΟΠ ΑΡΤ στα κρητικά υφαντά"

Page 1

ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ
20 22
ARISTODEMUS

Στα εγγόνια μου Σίσση, Μαρία, Μανώλη ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ | ORGANIZATION

ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ ARISTODEMUS οπ αρτ στα κρητικά υφαντά op art in cretan textiles 9 ΜΑΪΟΥ - 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022 | BAΣΙΛΙΚΗΑΓΙΟΥΜΑΡΚΟΥ 9 MAY- 6 JUNE2022 | BASILICA OF SAINT MARK ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ | HERAKLIONCRETE

αξίζουν και σε όλους τους συντελεστές της έκδοσης. Η συνομιλία του παραδοσιακού με το σύγχρονο είναι έργο άξιο και επικίνδυνο. Άξιο, διότι προσφέρει το μελλοντικό βήμα που εξασφαλίζει τη συνέχεια της παράδοσης και επικίνδυνο, διότι συχνά κινδυνεύει να διολισθήσει σε κακή απομίμηση άνευ ουσίας. Απαιτείται συνεπώς άριστη γνώση και των δύο αντικειμένων και μαεστρία στον χειρισμό της έμπνευσης, ώστε να δικαιωθεί το αξίωμα η παράδοση μπορεί να αποτελέσει πρόταση προς το μέλλον. Ο Αριστόδημος μεγαλωμένος μέσα στην πεδιάδα της Μεσαράς, στα χρώματα, τις μυρωδιές και τους ήχους της, εκεί όπου οι υφάντρες έβαφαν και ύφαιναν αντλώντας έμπνευση και υλικά από τις μνήμες και τη φύση, έχει ασφαλώς εμπεδώσει την έννοια της παράδοσης. Συγκινείται με την τεχνική και τα χρώματα μιας κρητικής πατανίας, αλλά δεν σταματά εδώ. Οι σπουδές που στη συνέχεια έκανε στην Α.Σ.Κ.Τ, του δίδαξαν την

The painter Aristodimos Papadakis, through his art, reveals the various aesthetical values, he renders the colours into unique materials that are spread into the imaginary space through the personal prisme of the artist.

At the same time, this current edition, highlights the great folklore tradition of Crete, as this is demonstrated through the art of Cretan weaving of the past decades. The painting of Aristodimos unveils ancient memories, the culture of Crete, our recent history, the everyday life of the Cretan homes through the art of weaving.

We, the Region of Crete, especially congratulate Aristodimos Papadakis because through his lifetime work, he illuminates the specific artistic identity of Crete, as he ‘touches’ the most sensitive aspects of emotions. We also warmly congratulate all the contributors of this edition.

The conversation between traditional and contemporary is a worthy, yet dangerous task. Worthy, because it offers the future step which ensures the continuity of tradition, and dangerous, because it often risks becoming a bad and pointless imitation. Therefore, what is needed is a profound knowledge of both and a masterly handling of inspiration, so the principle tradition can become a suggestion towards the future can be vindicated.

Aristodimos was born and raised in the valley of Mesara, surrounded by its colors, its scents and its sounds, where the weavers dyed and weaved, drawing their inspiration and materials from the memories and nature. So, he has surely comprehended the notion of tradition. He is moved by the technique and the colors of a Cretan patania (quilt), but he does not stop there. His studies at the School of Fine Arts taught him the universality of art, while his experienced instinct helped him to see his work through a wide glance. He evolved himself in a way that could be considered a leap into the future. And thanks to this leap, the excellent painter was able to approach the conversation between tradition and contemporary art in a perfect way. In other words, he offered tradition the chance to converse with the future.

If the visitors understand the implicit yet clear insinuations of the exhibition, with the way it has been set up, with its analogies and the parallelisms, then they will be able to understand the importance of the artistic creation that is being presented; and that the artist’s personal course stands on two solid pillars: tradition and contemporary creation. And that, beyond any doubt, requires a soul-searching effort, hard work and self-knowledge.

Plevri Municipality of Heraklion, DeputyMayorfor Culture

Ο ζωγράφος Αριστόδημος Παπαδάκης μέσα από τα έργα του, αποκαλύπτει τις ποικίλες αισθητικές αξίες, καθιστώντας τα χρώματα σε μοναδικά υλικά που διαχέονται
και δεκαετίες
τέχνη των Κρητικών
την καθημερινότητα των Κρητικών σπιτιών μέσα από την υφαντική τέχνη. Ως Περιφέρεια Κρήτης, συγχαίρουμε ιδιαίτερα τον Αριστόδημο Παπαδάκη γιατί μέσα από το σπουδαίο έργο του, φωτίζει και αναδεικνύει την ιδιαίτερη καλλιτεχνική ταυτότητα της Κρήτης,
τις
της τέχνης και το έμπειρο ένστικτο του τον βοήθησε να δει με μάτι ευρύ τη δουλειά του. Η εξέλιξη
που έκανε στην προσωπική του διαδρομή, μπορεί να θεωρηθεί ως ένα άλμα, ένα άλμα προς το μέλλον. Ένα άλμα, με το οποίο ο καλός αυτός ζωγράφος, κατάφερε να ακουμπήσει με τρόπο άρτιο τη συνομιλία παράδοσης – σύγχρονης τέχνης. Κατάφερε με άλλα λόγια να προσφέρει στην παράδοση βήμα για να συνομιλήσει με το μέλλον. Εάν ο επισκέπτης καταφέρει να αντιληφθεί τους υπαινιγμούς που εμμέσως πλην σαφώς εμπεριέχει η έκθεση με το στήσιμο, με τις αναλογίες, με τους παραλληλισμούς της, τότε και μόνον τότε θα αντιληφθεί πόσο σημαντική είναι η καλλιτεχνική δημιουργία που παρουσιάζεται. Τότε μόνον θα καταλάβει, πως η προσωπική διαδρομή του καλλιτέχνη πατάει γερά σε δύο πυλώνες: στην παράδοση και τη σύγχρονη δημιουργία. Κι’ αυτό, πέραν πάσης αμφιβολίας, απαιτεί κόπο, κατάθεση ψυχής, απαιτεί αυτογνωσία. AristeaT.
Αριστέα Τ. Πλεύρη Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Δήμου Ηρακλείου Σταύρος Αρναουτάκης Περιφερειάρχης Κρήτης
στον πλασματικό χώρο μέσα από την προσωπική ματιά του καλλιτέχνη. Στην παρούσα έκδοση αναδεικνύεται, επίσης, η σπουδαία λαογραφική παράδοση της Κρήτης, όπως αποτυπώνεται εδώ
στην
υφαντών. Η ζωγραφική του Αριστόδημου αποκαλύπτει αρχέγονες μνήμες, τον Κρητικό πολιτισμό, την πρόσφατη ιστορία,
«αγγίζοντας»
πιο ευαίσθητες πτυχές των συναισθημάτων. Θερμά συγχαρητήρια
οικουμενικότητα
αυτή
Stavros Arnaoutakis Regional Governor of Crete

Στην Κρήτη, παλιότερα, οι νοικοκυρές φρόντιζαν να ανοίγουν μια φορά το χρόνο τις κασέλες τους, έβγαζαν όλα τα ρούχα στον ήλιο, για να αεριστούν και τα ξανάβαζαν στην ίδια θέση προσθέτοντας νέα αρωματικά φυτά, λεβάντα και φασκομηλιά, που επιτελούσαν διπλό σκοπό: αρωμάτιζαν την προίκα τους και την προστάτευαν από το σκόρο. Αυτή την εικόνα των απλωμένων υφαντών στις αυλές των σπιτιών φέρνει στη μνήμη η νέα συλλογή του εκλεκτού ζωγράφου Αριστόδημου. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που οι πίνακές του ξυπνούν μνήμες του παρελθόντος. Μελετώντας την καλλιτεχνική παραγωγή του Αριστόδημου γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η θεματολογία των έργων του πηγάζει από τα προσωπικά του βιώματα και αντλείται από τον κοινωνικό χώρο στον οποίο κινείται. Οι απρόσωπες γυναικείες φιγούρες-σκιές μιας άλλης εποχής, με τις χαρακτηριστικές κινήσεις των άκρων, τα κρητικά παραδοσιακά σπίτια ιδωμένα με μιαν εντελώς προσωπική οπτική, τα φλεγόμενα δέντρα του, οι ελιές, οι ροδιές, τα σκιάχτρα-ιερά τοτέμ, τα μεταλλικά παιδικά αεροπλανάκια πάνω από κουτιά-ουρανοξύστες, προάγγελοι μιας σύγχρονης ιστορικής στιγμής, οι πολύχρωμες ελληνικές σημαίες, συνιστούν θεματικές οι οποίες εξεταζόμενες στο χρόνο που δημιουργήθηκαν και τα πολιτικο-οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα που τα γέννησαν, αποκτούν σημασιοδοτήσεις που ξεπερνούν τα γεγονότα και αποκτούν διαχρονική αξία. Ο Αριστόδημος είχε την τύχη, λόγω γενιάς, να ζήσει δίπλα και μέσα στα χρώματα της κρητικής γης και του κρητικού σπιτιού. Το κατακόκκινο του ριζαριού, το κίτρινο της μπογιάς και του ροδιού, το πράσινο της ακονιζάς, το φούξια του λουλακιού, το ημίλευκο του μαλλιού και το κατάλευκο του βαμβακιού ήταν τα χρώματα μέσα στα οποία γεννήθηκε, έζησε ως παιδί, ως έφηβος και νέος και μ‘αυτή την αισθητική χρωματική υποδομή εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών για να μελετήσει τη μαγεία των χρωμάτων και των σχημάτων. Σε μια νέα περίοδο εσωστρέφειας, λοιπόν, ο Αριστόδημος άνοιξε για άλλη μια φορά το μπαούλο της πνευματικής του κληρονομιάς κι άπλωσε στον ήλιο και στον αέρα, για να ανασάνει, όλη την προίκα της μάνας του: υφαντές πατανίες, χράμια, τραπεζομάντηλα, πετσέτες, βαμβακερά σακιά και μια βούργια μεγάλη, ειδικά φτιαγμένη για τη μεταφορά της αρτοκλασίας στ‘ αγιομίσια. Το άπλωμα της προίκας, του ξύπνησε μνήμες κρυμμένες για καιρό στις γωνιές του νου και έφερε στο φως χρώματα και σχήματα, γνώριμα πλην όμως ανεπεξέργαστα στο μυαλό και στην ψυχή του έμπειρου καλλιτέχνη. Στην υφαντική τέχνη τα σχήματα και οι μορφές αποκτούν πάντοτε γεωμετρική μορφή. Εγκλωβίζονται στη γεωμετρία της ευθείας γραμμής. Δεν υπάρχουν πουθενά καμπύλες. Μόνο ευθείες. Στις περιπτώσεις που επιχειρείται να αποδοθούν καμπύλες, αυτές δεν είναι πραγματικές αλλά ψευδαίσθηση, και μόνον αν τις ερευνήσεις από κοντά διαπιστώνεις την οφθαλμαπάτη. Το μέγεθος των λωρίδων, που εναλλάσσονται στα μάλλινα, τα λινά και τα βαμβακερά υφαντά, ποικίλει από λίγα εκατοστά ως ένα ή δύο πόντους, σχηματίζοντας κύματα χρωμάτων που κινούνται, κάθε φορά που τα κοιτάζεις σαν μια οπτασία, όπως κινούνται

οι
μένου στα κουρασμένα μάτια και οι συσηλίδες στην καρδιά μιας καυτής καλοκαιρινής
τα, τα μάτια σου «κάνουν πουλιά», θαμπώνουν και αισθάνεσαι την ανάγκη να εστιάσεις κάπου αλλού,
να επιστρέψεις ξανά το βλέμμα και να βεβαιωθείς ότι η οπτασία ή ψευδαίσθηση είναι πάντοτε εκεί για να τη συναντήσουν τα μάτια που την αποζητούν. Οι δεξιμάτες πατανίες, πάλι, δεν είναι απλή υφαντική ή κεντητική, ζωγραφική πάνω σε καμβά ή ύφασμα, υλικά πάνω στα οποία ο λαϊκός δημιουργός αφήνει ελεύθερη τη φαντασία και την ψυχή του να δημιουργήσει. Στην κεντητική η κεντήστρα σκορπάει χρώματα εδώ κι εκεί στα πανιά και αποκτούν ζωή, όπως ο ζωγράφος σκορπάει τις μπογιές του στον καμβά και αποκτούν νοήματα. Στο δέξιμο η υφάντρα δεν προσπαθεί να ζωγραφίσει ή καλύψει το στημόνι με το υφάδι, αλλά παίζει με την εναλλαγή της απόκρυψης ή της αποκάλυψής του με ένα μονόχρωμο υφάδι. Η πολυχρωμία, τώρα, δίνει τη θέση της στη διχρωμία, η οποία και πάλι είναι Αριστόδημος οπ αρτ στα κρητικά υφαντά
γραμμές ενός κει-
μέρας. Κοιτάζοντάς
για

ως ζωγραφικό φόντο στις πρώτες φωτογραφίες της ζωής του παρέμειναν σαν οπτασία στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της μνήμης, δεν είχαν αξία μόνο χρηστική και αισθητική-διακοσμητική. Η ωριμότητα της ματιάς του και το συλλογικό πολιτισμικό DNΑ που συσσωρεύεται μέσα στο χρόνο και εισχωρεί με κοπιώδη σπουδή και μελέτη στο προσωπικό DNA των ελάχιστων εκλεκτών, των καλλιτεχνών, τον βοήθησε να κατανοήσει ένα βασικό κανόνα της ζωής: τίποτα δεν είναι προϊόν παρθενογένεσης, μηδέ των προϊόντων της Τέχνης εξαιρουμένων. Ο Αριστόδημος αποτύπωσε στη νέα συλλογή του την ψευδαίσθηση της κινητικότητας. Η κινητικότητα αυτή των σχημάτων δεν είναι επηρεασμένη από την αφηρημένη κινητική γεωμετρική τέχνη, την op art, της δεκαετίας του 1960, αλλά αποτελεί συνέχεια μιας προϋπάρχουσας κινητικής εικαστικής έκφρασης που αποτυπώθηκε στα κρητικά υφαντά δύο και τρεις αιώνες πριν την εμφάνιση της op art, δημιουργήματα αγράμματων γυναικών, που γνώριζαν ωστόσο πολύ καλά το παιχνίδι των οπτικών ψευδαισθήσεων. Πρόκειται για μια op art πριν από την op art, με δικές της γερές ρίζες στην κρητική υφαντική παράδοση. Τούτη η προϋπάρχουσα κινητική τέχνη με τις

Aristodemus op art in cretan textiles

In the past days Cretan homemakers made sure to open their clothes trunk once a year, take all their clothes out in the sun to be ventilated, and put them back exactly in the same position by adding new aromatic plants, lavender, and sage, which served a dual purpose: to perfum their dowry and protect it from the moth. This image of the handwoven textiles spread in the yards of the houses is brought back to mind by the latest artwork of the painter Aristodemus.

It is easily understood by studying the artistic production of Aristodemus, that the subject of his works stems from his personal experiences, and it is drawn from his social surroundings. This is certainly not the first time that his paintings evoke memories of the past. The faceless female figures, shadows of another era, with the characteristic movements of the limbs, the traditional Cretan houses seen with an entirely personal perspective, his burning trees, the olives, the pomegranates, the scarecrows-sacred totems, the metal children’s planes over boxes-skyscrapers forerunners of a current historical moment, the colourful Greek flags, are all subject matters which, when they are examined at the time they were created and under the politicaleconomic and social circumstances that gave birth to them, acquire such a significance that transcend events and achieve timeless value.

Aristodemus and his generation were gifted to live next to and within the colours of the Cretan land and the Cretan architecture. The bright red of the rose madder the yellow of the wood sorrel and the pomegranate, the green of the false yellowhead, the fuchsia of the root of the plane tree and the carob tree, the crimson of the aladon (pink rockrose), the blue of the indigo, the semi-white of the wool and the off-white of the cotton ware the colours among which he was born, lived as a child, as a teenager and young man. Having theese color aesthetic foundations, he was admitted to the School of Fine Arts to study the magic of colours and shapes.

In a new period of introversion, Aristodemus opened the trunk of his spiritual heritage. he spread all of his mother’s dowry, in the sun and in the air, to breath: patanies (woven blankets), chamia (woven bedspreads), tableclothes, towels, cotton sacks and a large woven vourgia (rucksack), specially made for the transfer of the bread offerings on feasts in chapels. The spread of the dowry evoked memories hidden for a long time in the rorners of the mind and brought to light colours and shapes, familiar but unprocessed to the mind and soul of the experienced aritst.

In weaving, shapes and forms continuously acquire a geometric form. They are trapped in the geometry of the straight line. There are no curves anywhere – only straight lines. In cases where attempts are made to attribute angles, these are not real but an illusion, such as electronic pixels, and only if you investigate them closely you do find the optical illusion. The size of the stripes, which alternate between wool, linen, and cotton handwoven textiles, varies from a few milimetres to one or two centimetres, forming waves of colours that move, each time you look at them, like a vision, like the way the lines of a text move in front of tires eyes of the reader and heat reflections in the heart of a hot high summer day. Looking at them, your eyes blur, and you feel the need to focus elswhere and then look back again to make sure that the illusion is always there for the eyes that seek it.

The deximates patanies again, are not simple weaving or embroidery, i.e., painting on canvas or fabric, materials on which the popular creator leaves free his imagination and soul to create. In embroidery, the embroiderer spreads coulours here and there on the sails, and they come to life, justh as the painter applies his paints on the canvas and acquires meanings. At the deximo the weaver does not try to paint or cover the warp with the weft but plays by alternating its hiding or revealing with a monochome weft. Polychromy, now,

ψευδαίσθηση, καθώς άλλοτε η πυκνότητα του στημονιού και άλλοτε η πυκνότητα του υφαδιού δημιουργούν την αίσθηση διαφορετικών χρωματικών τόνων. Το δέξιμο δεν είναι ένα απλό υφαντό. Είναι προϊόν υψηλής ευφυίας και
Είναι
αυτός δεν είναι άλλος από τον αργαλειό, και οι πρώτοι χειριστές του ήταν γυναίκες οι οποίες πρώτες αντιλήφθηκαν την έννοια της αφαιρετικής λογικής και του προγραμματισμού. Το αποτέλεσμα είναι πάντοτε εντυπωσιακό. Μια πλημμυρίδα μικρών τετραγώνων
τα ονομάζουμε στο
της ηλεκτρονικής
δέσμες σταθερά επαναλαμβανόμενων γεωμετρικών σχημάτων, που ζαλίζουν το μάτι στην προσπάθειά του να εξαντλήσει τις οπτικές του ικανότητες σε ένα παιχνίδι κινητικών ψευδαισθήσεων. Χρειάστηκαν να περάσουν πολλά χρόνια επιτυχημένης πορείας στο χώρο της Τέχνης για να συνειδητοποιήσει ο Αριστόδημος κάτι που θεωρούσε δεδομένο. Οι πατανίες που τύλιγαν το σώμα του προσφέροντας ζεστασιά τις κρύες νύχτες του χειμώνα ή που απλώνονταν στις ξερολιθιές για να λειτουργήσουν
να «δεσμεύσει» την κίνηση στους πίνακές του. Οι «Σημαίες» του, ανεξάρτητα από τους όποιους πολιτικοκοινωνικούς συνειρμούς, δημιουργούν την ίδια αίσθηση της κίνησης, κυρίως εκείνες που τις έχει εγκυβωτίσει σε επιφάνειες ορθογώνιων σχημάτων και βρίσκονται σε μιαν αέναη μετα-κίνηση στο χώρο, σε έναν αέναο κυματισμό, αποζητώντας να σπάσουν το φράγμα του πλαισίου που τα περιβάλει και να ξεχυθούν στο χώρο. Ο θεατής που στέκει απέναντι στα έργα του Αριστόδημου δεν πρέπει να παρασυρθεί από το παραδοσιακό στοιχείο ή το διακοσμητικό χαρακτήρα και να ολισθήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα, μολονότι και τα δύο, υφαντική και διακοσμητική, κινούνται στο χώρο των Καλών Τεχνών. Πρέπει να έχει επίγνωση πως βρίσκεται μπροστά σε μοντέρνα έργα τέχνης, τα οποία με το παιχνίδι των χρωμάτων, των σχημάτων και της ψευδαίσθησης συνεχίζουν τη μακραίωνη εικαστική παράδοση αυτού του τόπου. Και ως προς τούτο είναι αναμφίβολα πρωτοποριακά. Ανδρέας Λενακάκης Δρ. λαογραφίας
θαυμαστής έμπνευσης.
τόσο σύνθετο όσο το προϊόν ενός σύγχρονου υπολογιστή. Η υφάντρα έχει συλλάβει νοερά το σχέδιο και προγραμματίζει την εφαρμογή του μετερχόμενη μόνο δύο υλικά, το ξύλο του αργαλειού και τα νήματα. Τα προγραμματίζει –περαματίζει στη γλώσσα της– κουμπιά/πατητήρες σηκώνονται ή πέφτουν, ανοίγουν ή κλείνουν συστάδες από νήματα/στημόνια επιτρέποντας στο υφάδι να αποτυπώσει το προγραμματισμένο σχέδιο. Αν υπάρχει πρόγονος του σύγχρονου υπολογιστή,
–pixels
χώρο
επιστήμης– δημιουργουν
στέρεες κρητικές ρίζες αποτυπώνεται είτε σε αυτόνομα ζωγραφικά έργα είτε ως μοτίβα ενσωματωμένα σε παλαιότερης θεματολογίας ζωγραφικές συνθέσεις, στο πλαίσιο ενός αναστοχασμού, μιας μετα-ανάλυσης του συνολικού έργου του, ως απόδειξη της εξελικτικής καλλιτεχνικής του πορείας. Δεν είναι, ωστόσο, η πρώτη φορά που ο Αριστόδημος επιχειρεί

gives way to bicolour, which is again an illusion, as sometimes the density of the warp and sometimes the ensity of the weft create the feeling of different colour tones. The deximo is not a simple weave. It is a complex as te product of a modern computer. It is a product of high intelligence and wonderful inspiration.

The weaver has conceived by her own the design and planed its construction using only two materials, the loom wood, and the threads. She places them accordingly –programming them in her language–she goes through lines and scallops and by pressing the appropriate buttons they rise or fall, open or c close piles of threads/warps allowing the weft to capture the planned design. If there is an ancestor of the modern computer, it is none other than the loom, and its first operators were women, who first understood the cocept of deductive logic and programming, the least in Greece, where weaving was a women’s affair. The result is always impressive. A flood of small squares/pixels create bundles of constantly repeating geometric shapes, which dazzle the eye in its attemt to exhaust its visual abilities from a game of kinetic illusions.

It took may years of successful course in art for Aristodemus to realize something that he took for granted. The patanies that wrapped his body offering warmth on the cold winter nights or that spread on the dry stones to act as a painting background in the first photographs of his life remained as an apparition in the labyrinthine corridors of memory had not only practical and aesthetic/decorative value. The maturity of Aristodemus gaze and the collective cultural DNA that accumulates over time and settles down when studied in detail from a few selected, namely artists’ persolan DNA. In that way Aristodemus understood a basic rul of life. nothing is a product of parthenogenesis, neither Art products.

Aristodemus captured in his new painting collection the illusion of mobility. This mobility of shapes is not influenced by the abstract kinetic geometric art, op art, of the 1960s. Still, it is a continuation of a preexisting kinetic artistic expression imprinted on Cretan textiles two and three centuries before the advent of op art, illiterate creations. However, Cretan women knew very well the game of optical illusions. It is an opart before op art, with its strong roots is reflected iether in autonomous paintings or as motifs embedded in older thematic images, in the contex of a reflection, a meta-analysis of his overall work, as proof of his evolutionary artistic course.

However, this is not the fist time that Aristodemus has attemted to “catch” the movement in his paintings. His “Flags”, regardless of which socio-political associations, create the same sense of direction, especially those that are spread on surfaces of rectangular shapes and are in a constant post-movement in space, in a perpetual ripple, seeking to break the barrier of the frame that surrounds them and pours into the space.

The audience that stands in front of these works of Aristodemus should not be seduced by the traditional element or the decorative character and eventualy misinterpret despite the fact that both textile and cosmetic, appear in the final art product. The audience must be aware that stand in front of modern pieces of art, which continue the long Cretan artistic tradition with the play of colours, shapes, and the illustion of movement. In the respect, Aristodemus’s recent work is undoubtedly innovative and unique.

Dr Andreas Lenakakis folklorist
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 120x100 εκ., 2018 Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 51x51 εκ., 2019
Σπίτι, ακρυλικό, 52x38 εκ., 2018 Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 120x105 εκ., 2020
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 51x47 εκ., 2019 Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 50x49 εκ., 2019
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 51x51 εκ., 2019 Σπίτι, ακρυλικό, 52x38 εκ., 2018
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 51x51 εκ., 2019 Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 51x51 εκ., 2019
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 100x82 εκ., 2020 Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 51x51 εκ., 2019
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 81x65 εκ., 2020 Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 81x65 εκ., 2020
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 130x76 εκ., 2021 Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 46x37 εκ., 2020
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 52x38 εκ., 2018 Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 55x47 εκ., 2017
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 46x37 εκ., 2020 Δέντροακρυλικό, 61x81 εκ., 2012
Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 51x51 εκ., 2019 Δέντρα, ακρυλικό, 61x51 εκ., 2016
Σπίτι, ακρυλικό, 52x38 εκ., 2018 Χωρίςτίτλο, ακρυλικό, 100x81 εκ., 2020
Δέντρα, ακρυλικό, 61x50 εκ., 2016 Χωρίς τίτλο, ακρυλικό, 75x75 εκ., 2020
Χωρίς τίτλο, ακρυλικό, 130x110 εκ., 2021 Χωρίς τίτλο, ακρυλικό, 90x35 εκ., 2020
Αιγαίο, ακρυλικό, 81x100 - 90x110 - 80x100εκ., 2015
Χωρίς τίτλο, ακρυλικό, 80x100 - 90x110 - 80x100 εκ., 2021
Πόλις τρίπτυχο-κατασκευή, ξύλο, ακρυλικό, 168x95 εκ. (x3), 2004
Ψηλορείτης, ακρυλικό, 75x50 εκ., 2015 Σπίτια, ακρυλικό, 90x40 εκ., 2011
Δέντρα, ακρυλικό, 24x30 26x30 - 24x30 εκ., 2018 Δέντρα, ακρυλικό, 24x30 - 25x30 24x30 εκ., 2020
1978 1978 2008 2011 2017

ατομικές εκθέσεις

Γεννήθηκε στην Κρήτη όπου ζει και εργάζεται στους Βώρους Ηρακλείου Κρήτης. Σπούδασε την τέχνη του fresco στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1978 τιμήθηκε από το Δήμο Ηρακλείου με το βραβείο Νίκου Καζαντζάκη. Μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει τη ζωγραφική του σε 24 ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές. Είναι μέλος του Ε.Ε.Τ.Ε. και έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

1972Αίθουσα Θετοτοκοπούλου, Ηράκλειο

1973Gallery“Νέες Μορφές”, Αθήνα

1974EloundaBeach, Ελούντα

1977Gallery“Κρεωνίδης”, Αθήνα, Ηράκλειο

1977 Gallery“Σταυρακάκη”, Ηράκλειο

1978 Gallery“Σταυρακάκη”, Ηράκλειο

1981Gallery“Ζυγός”, Αθήνα

1981Gallery “Σταυρακάκη”, Ηράκλειο

1981Βασιλική Αγίου Φραγκίσκου, Ρέθυμνο 1982ΛαογραφικόΜουσείοΝεάπολης

1987Gallery “Σταυρακάκη”, Ηράκλειο

1990Gallery “Σταυρακάκη”, Ηράκλειο 1993Αίθουσα Τέχνης “Aντήνωρ”, Αθήνα

1994Gallery “Σταυρακάκη”, Ηράκλειο

1997Bordeaux, Γαλλία

1997Camblanc, Γαλλία 1998ΧώροςΤέχνης“Αριάδνη”, Ηράκλειο 1999“Αρχιπέλαγος” Πολιτιστικό Κέντρο, Αθήνα 2002ΧώροςΤέχνης“Αριάδνη”, Ηράκλειο 2004ΕργαστήριοΖωγραφικήςΓ. Κουνάλη, Χανιά

2005ΧώροςΤέχνης“Αριάδνη”, Ηράκλειο 2008ΒασιλικήΑγίουΜάρκου, Ηράκλειο 2011ΜουσείοΣύγχρονηςΤέχνηςΚρήτης, Ρέθυμνο 2022ΒασιλικήΑγίουΜάρκου, Ηράκλειο

ομαδικές εκθέσεις

19711η Παγκρήτια Έκθεση, Χανιά

197111η Πανελλήνια Έκθεση, Ζάππειο, Αθήνα

1972Διεθνή Μπρατισλάβα, Τσεχοσλοβακία

19722η Παγκρήτια Έκθεση, Χανιά

197312 Πανελλήνια Έκθεση, Ζάππειο, Αθήνα

197310 Greek Artists, Αγγλία

1974Αφιέρωμα στην Κύπρο, Gallery “Νέες Μορφές”, Αθήνα

1975Πανελλήνια Έκθεση, Ζάππειο, Αθήνα

1976Κρήτες Καλλιτέχνες, Νέα Σμύρνη & Ηράκλειο

1979Hamilton Gallery, Λονδίνο, Αγγλία

1979Άρμα Θέσπιδος “Έλληνες καλλιτέχνες που ζουν και δημιουργούν στην επαρχία”, στις πόλεις Λάρισα, Τρίκαλα, Ιωάννινα, Αγρίνιο, Πάτρα, Ναύπλιο, Χανιά, Ηράκλειο

1981Φεστιβάλ Λευκωσίας, Κύπρος

1985Κρητών Ζωγράφων, Πνευματικό Κέντρο Αθηνών

1986Παγκρήτια Έκθεση για την ειρήνη, Καστέλι Κισσάμου

1988Στο Δήμο Λεμεσού για την αδελφοποίηση των πόλεων Ηρακλείου και Λεμεσού

1989Συμπαράσταση στην Αρμενία, Εθνική Πινακοθήκη και Πινακοθήκη Πιερίδη, Αθήνα

1990Βασιλική

1994Μουσείο Αρτ Χολ, Ελσίνκι - Συλλογή Βορρέ

1998“Με τη Λύρα και το Δοξάρι. Μνήμες και Σύγχρονη Δημιουργία”, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Ρέθυμνο

2000“17 εικαστικοί για τον Μ. Αναγνωστάκη”, Χώρος Τέχνης “Αριάδνη”, Ηράκλειο 2002Gallery “Αρχιπέλαγος”, Σκιάθος

2002Δήμος Τυμπακίου, Ηράκλειο - Τιμητική εκδήλωση για τον Αριστόδημο

2003Art Space, Σαντορίνη

2003205 καλλιτέχνες ζωγραφίζουν για την ΙΟΛΗ, Gallery “Επιστροφή”, Αθήνα

2003“Οίκαδε”, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Ρέθυμνο

2005Πινακοθήκη Πολιτιστικού Συλλόγου Κερατόκαμπου, Βιάννος Ηρακλείου Έκθεση δωρητών έργων

2006“Ελλήνων Τέχνη”, επιμελητής: Μάρκος Μπότσαρης, Ναύπακτος

2007Δημιουργοί Ανατολικής Κρήτης, Μουσείο Κρητικής Εθνολογίας, Βώροι, Ηράκλειο

2007Πινακοθήκη Βιάννου, Κερατόκαμπος

2008Μεσογειακό Συμπόσιο Τέχνης, Γέργερη, Δ. Ρούβας

200890 χρόνια Κ.Κ.Ε., Γκάζι, Αθήνα

2009Βασιλική Αγίου Μάρκου, Ηράκλειο Κρήτης - «1x1 Άνθρωπο-πανίδα»

2010Πινακοθήκη Δήμου Κέρκυρας - Μουσείο Εικαστικών τεχνών Ηρακλείου, - «Σύγχρονη Τέχνη. Μια ματιά στο εικαστικό τοπίο της Κρήτης»

2010Βασιλική Αγίου Μάρκου,

soloexhibitions

He was born in Crete, and lives and works at the village of Voroi, near Heraklion. He studied fresco at the Athens School of Fine Arts. In 1978 he was bestowed the Nikos Kazantzakis Award by the Municipality of Heraklion. To this day he has shown his work in 24 solo exhibitionw and participated in numerous group exhibitions. His work can be found in many public and private collections in Greece and abroad. He is a member of the Chamber of Fine Arts of Greece (EETE).

1972“Theotokopoulos” Gallery, Heraklion 1973“NeesMorfes” Gallery, Athens 1974“Elounda Beach Hotel”, Elounda 1977“Creonides” Gallery, Heraklion, Athens 1977“Stavrakakis” Gallery, Heraklion 1978“Stavrakakis” Gallery, Heraklion 1981“Zygos” Gallery, Heraklion 1981“Stavrakakis” Gallery, Heraklion 1981St. Francis Basilica, Rethymnon 1982Folklore Museum of Neapolis 1987“Stavrakakis” Gallery, Heraklion 1990“Stavrakakis” Gallery, Heraklion 1993“Antenor” Art Gallery, Athens 1994“Stavrakakis” Gallery, Heraklion 1997Bordeaux, France 1997Camblanc, France

1998“Ariadne” Art Space, Heraklion 1999“Archipelago” Cultural Center, Athens

2002“Ariadne” Art Space, Heraklion

2004Y. Kounalis Paintinf Studio, Chania

2005“Ariadne” Art Space, Heraklion

2008Saint Marc Basilica, Heraklion

2011 Museum of Contemporary Art of Greece, Rethymnon

2022Saint Marc Basilica, Heraklion

Αγίου Μάρκου, Κρητών Ζωγράφων
1991Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη, Βαρβάροι Κρήτης
Ηράκλειο 2011Βασιλική Αγίου Μάρκου, Ηράκλειο Κρήτης - «Όριο» (Δίκτυο εικαστικών καλλιτεχνών) 2012Βασιλική Αγίου Μάρκου, Ηράκλειο Κρήτης - «Σιωπές» (Δίκτυο εικαστικών καλλιτεχνών)

group exhibitions

19711st Pancretan Exhibition, Chania

197111th Panhellenic Exhibitions, Zappeion Hall, Athens

1972Bratislava International, Czechoslovakia

19722nd Pancretan Exhibition, Chania

197312th Panhellenic Exhibition, Zappeion Hall, Athens

197310 Greek Artists, England

1974Tribute to Cyprus, “Nees Morfes” Gallery, Athens

1975Panhellenic Exhibition, Zappeion Hall, Athens

1976Cretan Artists, Nea Smyrni & Heraklion

1979“Hamilton” Gallery, London, England

1979Arma Thespidos, “Greek artists who live in the provinces”. Larissa, Trikala, Ioannina, Agrinion, Patra, Nafplion, Chania, Heraklion

1981Nicosia Festival, Cyprus

1985Cretan painters, Athens Cultural Center

1986Pancretan Exhibition for Peace, Kastelli, Crete

1988Limassol Municipality, upon the twinning of Heraklion and Limassol

1989Solidarity to Armenia, “National” Gallery & “Pierides” Gallery, Athens

1990St. Marc Basilica, Cretan Painters

1991“Nikos Kazantzakis” Museum, Varvaroi, Crete

1994“Kiasma” Museum, Helsinki, Vorres Collection

1998“With the Lyra and the Bow. Memories and Contemporary Creation”. Museum of Contemporary Art of Crete, Rethymnon

2000“17 Artists on Manolis Anagnostakis”, “Ariadne” Art Space, Heraklion

2002“Archipelagos” Museum, Skiathos

2002Municipality of Tympaki, Heraklion - Tribute to Aristodemus

2003Art Space, Santorini

2003205 artists paint for Ioli, “Epistrofi” Gallery, Athens

2003“OIKADE” Museum of Contermporary Art, Rethymnon

2005Gallery of the Cultural Association of Keratokampos, Viannos, Heraklion Exhibition of donated works

2006Greek Art, curator Markos Botsaris, Nafpaktos

2007Artists of Eastern Crete, Museum of Cretan Ethnology, Voroi, Heraklion

2007“Viannos” Gallery, Keratokambos

2008Mediterrannean Art Symposium Gergeri, Rouvas

200890 years of KKE, Gazi, Athens

2009Saint Mark Basilica, Heraklion, Crete “1x1 Fauna Man”

2010Municipal Art Gallery of Corfu, Heraklion Museum of Visual Arts - “Contemporary Art. A look at the Visual Art Landscape of Crete”

2010Saint Mark Basilica, Heraklion, Crete

2011Saint Mark Basilica, Heraklion, Crete “Limit” (Visual Artists Network)

2012Saint Mark Basilica, Heraklion, Crete - “Silences” (Visual Artists Network)

Ευχαριστώτον Κώστα Σταυρακάκη για το στήσιμο της έκθεσης

Thanks to KostasStavrakakis for setting up the exhibition O κατάλογοςαυτός εκδόθηκε τον Μάιο του 2022 με αφορμή την έκθεση στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου στο Ηράκλειο

Φωτογραφίες: Αριστόδημος Μακέτα: Ελευθερία Μαυρογιάννη

Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία: Τυποκρέτα α.ε. www.kazanakis.gr

This catalogue was published in May 2022 on the occasion of the exhibition at the St. Mark Basilica, Heraklion, Crete

Photos: Aristodemus Layout: Eleftheria Mavrogianni

Printing-Bookbinding: Typokreta s.a. www.kazanakis.gr e-mail: aristodimos.papadakis@gmail.com

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ |
ORGANIZATION
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.