Orhan kemal eskici ve oğulları epsilon yayınları

" D i n leye d i n ieye bütün memleket ezberledi, hafız oldu bre herif."

"Sıra dedesinin ç i ftl iğine, tarialarma da gelecek daha ... " "AIIanın emri o ! " "Resul Ağa ' n ın toprakları ha?"

"Aynen."

"Aitm ışaltı oğlum, hal in m i iyi, d i rl iğin m i ?" Altm ı şaltı Ziya bıyık altından gü lüyordu.

Kargaya benzeyen b i ri, "Şarap bel eş o lduktan sonra Ziya mah­ şere kadar din ler," ded i .

"Doğru."

"Vazifesi ne Ziya ' n ın?" " " " "Bir ayağındaaa ç izmeeesi var ! " TopaJ Eskici bütün bun ları n d ı şında, kendi alemindeydi . " . . . burda, buramda b i r şey, şuramda i şte, yüreğimin baş ında.

Ateş düşmüş gibi yan ıyor, yüreğim, yüreğimin başı yanıyor! " Ö nündeki tezgaha alnını dayadı. A ltm ışaltı Ziya çevresini kol­ ladıktan sonra TopaJ Eskici'n i n iki yudum i ç i i m i ş şarap bardağı­ n ı aldı, d ikti , boş bardağı yerine bırakt ı .

Uzaktaki adam görmüştü: "Heye kardeş," ded i . "Farkındayım ! " Altm ı şaltı Ziya suçüstü yakalanmış gibi te laşla döndü sesin ge ldiği yana bakt ı .

Adam sırıtıyordu. "Gözüın iiz yok, A l lah versin ! " A l n ı n ı tezgahtan kaldıran TopaJ Eskic i sord u : "Çoluk çocuk var mı?" Şarap bardağına uzandı, boştu. Tahta hacağını gene vurdu.

Altmışaltı Ziya att ı . "Dört çocuğum var emm i, e l lerin i öperler."

"Sağ olsun lar. Torunun?"

"Torunum yok ama, yakın."

Gözleri sevinçle parl ıyordu. "Benim var," ded i . "Heey, doldu4�