G.Mag #08

#08

SPECIAL 1

Reviews State of Decay................................................ 09 The Last of Us................................................. 10 Company of Heroes 2..................................... 12 Fuse............................................................... 14 Remember Me............................................... 16 Wargame: Airland Battle................................ 18 Animal Crossing: New Leaf............................. 20 Soul Sacrifice.................................................. 21

Previews Final Fantasy XV............................................. 04 Ryse............................................................... 23 Call of Duty Ghosts......................................... 24 Metal Gear Solid V.......................................... 26 South Park: The Stick of Truth......................... 28 Thief............................................................... 30 Titanfall......................................................... 32 Tom Clancy’s The Division............................... 34 The Crew........................................................ 36 Dead Rising 3................................................. 37 The Order 1886.............................................. 38 Killer Instinct.................................................. 39 The Witness.................................................... 40 Mad Max........................................................ 41 Rome II: Total War.......................................... 42 Mario Kart 8................................................... 44 Donkey Kong Country Tropical Freeze............. 45

Geduld wordt beloond Twee weken geleden schotelden we jullie nog G.Mag #07 voor en ondertussen krijgen jullie reeds het achtste nummer voor de voeten geworpen? Daar is maar één reden voor: wij verwennen graag onze lezers. De tevredenheid van onze fans staat op de eerste plaats. Heb je een mening over G.Mag en wil je die graag met ons delen, dan kan je ons altijd mailen. G.Mag is er voor jullie, dus input is ontzettend belangrijk.

In deze editie blikken we meer vooruit dan terug. Op de afgelopen E3-beurs hebben we tientallen nieuwe games mogen aanschouwen en deze vatten we deze maand samen voor jullie in onze tweede E3-editie.

Op de cover prijkt Final Fantasy XV, de vijftiende telg uit de populaire RPG-franchise waar sommigen al acht jaar naar uitkijken.

Het is moeilijk om een game constant van richting te zien veranderen, maar we begrijpen dat elke beslissing voor het goede doel wordt gemaakt. Wat langer wachten is dus nog geen ramp.

Naast achttien previews hebben we ook nog enkele recensies klaarstaan voor jullie, onder meer van The Last of Us is, Remember Me en State of Decay. Met deze recensies eindigt het gamesseizoen 2012-2013 en neemt de industrie een paar maanden vakantie. Daar doen wij echter niet aan mee, dus wij spreken volgende maand gewoon opnieuw af. Tot dan!

Matthew Deboysere Brand & PR-manager G.Mag

Features Indie............................................................... 47 Xbox One........................................................ 48 PlayStation 4.................................................. 50 E3 2013: ook interessant................................ 52 Retro.............................................................. 54 Mobile............................................................ 55 Exit................................................................. 56 23

WEDSTRIJD

Elders in dit magazine kun jij lezen wat wij vinden van de mobiele line-up van SteelSeries (pagina 55). In samenwerking met deze hardwarefabrikant geven wij enkele van deze accessoires weg! De eerste prijs is een volledig zelf te kiezen Flux-headset. Je krijgt van ons een code waarmee je via de website zelf het kleurtje, de kabel, de doppen en het hoesje kunt kiezen. Geweldig, toch? Daarnaast hebben we nog een wit exemplaar liggen én de Flux In-Ear Pro. Drie headsets, drie winnaars. Om mee te doen aan deze actie moet je naar onze Facebook-pagina surfen en op de knop “Win SteelSeries” klikken. Na het invullen van jouw gegevens moet je het antwoord geven op een zeer eenvoudige vraag, en wie weet leggen wij binnenkort een van die SteelSeries-producten wel bij jou op de deurmat!

Deelnemen? Surf naar http://www.facebook.com/gvangames Wedstrijdreglement: http://www.gvangames.be/disclaimer Onze acties in dit magazine eindigen op 16 juli 2013 om 23:59.

De winnaars worden persoonlijk verwittigd.

3

COVERSTORY

ONTWIKKELAAR: SQUARE ENIX UITGEVER: SQUARE ENIX PLATFORM: PS4, XBOX ONE RELEASEDATUM: TBA 2014

DOOR MATTHEW DEBOYSERE

FINAL XV FANTASY Er zijn van die games die een lang ontwikkelingsproces nodig hebben. Zo denken we onmiddellijk terug aan Duke Nukem Forever, die veertien jaar vereiste om uiteindelijk een - gematigde - release te kennen. Ook Final Fantasy Versus XIII was goed op weg om zo’n game te worden.

Vorig jaar leek het er even op dat het spel, onder leiding van Kingdom Hearts-regisseur Tetsuya Nomura, niet meer zou verschijnen.

Uiteindelijk kwam op de E3 het verlossende antwoord. Het project is gelukkig niet geannuleerd, maar krijgt een nieuwe titel: Final Fantasy XV. Wie de Japanse RPG-franchise kent, weet dat elke nieuwe iteratie in de reeks een totaal nieuw spel is.

Final Fantasy XIII introduceerde Lightning die op zoek was naar een manier om haar bevroren zus terug tot leven te brengen, terwijl deeltje veertien dan weer een MMORPG was waarin iedereen het tegen het Garlean-rijk kon opnemen. Versus XIII, de spin-off van de Lightning-saga, werd op hetzelfde moment als deel dertien aangekondigd, maar de ontwikkeling bleef uitlopen en een releasedatum werd stilgehouden.

Nieuwe route Tot nu op de E3 Tetsuya Nomura, dé man achter alle characterdesigns uit de laatste twee decennia Final Fantasy-games en regisseur van de Kingdom Heartsfranchise, bekend maakte dat het spel erin 2014 zou aankomen. De koers is ondertussen wel wat aangepast. Terwijl oorspronkelijk de titel exclusief

4

DEEL 2

naar de PlayStation 3 zou komen, wordt het nu een multiplatformspel voor PlayStation 4 en Xbox One. Het was een turbulente ontwikkeling volgens Nomura. Zo wilde hij met Final Fantasy Versus XIII eens iets totaal anders doen dan wat hij ervoor met Kingdom Hearts en zijn vervolgdelen had uitgedokterd. Nomura is een regisseur met artistieke extremen, zoals hij het zelf noemt. Hij plande bijvoorbeeld in om het spel te besturen in een first-person-modus en wilde geen HUD-elementen op het scherm.

Zo moest de speler echt geloven zelf in de leefwereld van het hoofdpersonage te staan. Hij wilde een game maken rond een man in een echte wereld en schrapte steeds meer fantasyelementen. “Het moet het duisterste deel van de franchise worden,” zegt de Japanse Nomura. “Een spel rond menselijke emotie, niet rond spektakel.”

Op een gegeven moment wilde hij er zelfs een musical van maken, inclusief gezongen liedjes en danssequenties.

Het zou een speciaal experiment worden.

Al vroeg besloten Helaas - of gelukkig? - besloot uitgeverij Square Enix daar zelf een stokje voor

te steken en bracht het concept terug op de rails. De hervorming naar Final Fantasy XV gebeurde al snel na de aankondigingstrailer in mei 2006.

Nomura: “Ongeveer een jaar, misschien twee, na de aankondiging van Versus XIII werd ons voorgesteld om het spel op te voeren naar Final Fantasy XV als deel van een nieuwe richting van het bedrijf. Er was toen al heel wat werk verzet en Versus was een gewild en bekend spel geworden. Het was dus niet een voor de hand liggende beslissing.

FINAL FANTASY XV IS TETSUYA NOMURA’S MEESTERWERK. Voor mij was dit altijd Versus, tot twee jaar geleden Agito XIII een nieuwe naam meekreeg en Type-0 werd. Ik begon het idee te appreciëren.”

Volgens Nomura is het logisch dat de game ondertussen voor de nieuwe generaties consoles wordt ingepland.

“We wilden normaal het nieuws vorig jaar al aankondigen, maar wegens verschillende redenen haalden we

5

DEEL 3

het niet meer. Het kon dus nu pas gebeuren en met de nakende lancering van de PlayStation 4 en Xbox One leek het ons niet slim om het nog voor de oude platforms te doen. Een game uitbrengen voor een ouder toestel wanneer de rest concurreert op de nieuwe consoles, brengt ons in een achterstand op vlak van research en vertrouwen. Op die manier kunnen we nu al beginnen aan onze ervaring met de volgende generatie. Daarnaast misten we ook enkele elementen in de PlayStation 3. We konden niet volledig uitdrukken wat we wilden in ons project.”

Onduidelijk Het verhaal van Final Fantasy XV is nog niet echt duidelijk. Sqaure Enix heeft aangekondigd dat het algemene concept, de wereld en het verhaal verder gezet zullen worden zoals oorspronkelijk bedoeld, maar de vraag is vooral wat “oorspronkelijk bedoeld” precies betekend. Versus XIII werd aangekondigd als een spin-off in de Fabula Nova Crystallis-mythologie, waarin een oorlog plaatsvindt tussen de goden en l’Cie. Wie Final Fantasy XIII heeft gespeeld, weet wat er bedoeld wordt. Lightning werd aangeduid als

een l’Cie en moest als afgevaardigde van de goden een doel verwezenlijken.

Als ze daarin slaagde, kreeg ze het eeuwige leven.

Over het verhaal zelf is echter weinig bekend. Final Fantasy XV zal zich afspelen in een moderne setting genaamd Lucis en werd zwaar geïnspireerd door locaties als Tokio en de San Marco Basilica in Venetië.

Het zou de enige technologische stad moeten worden in de omgeving waar Final Fantasy XV zich afspeelt. Er rond liggen allemaal kleine dorpjes waar weinig artificiële dingen te bespeuren zijn. Vroeger had elk dorpje een eigen kristal, waarmee ze hun toekomst konden verzekeren, maar na een reeks oorlogen en ruzies bleef enkel het kristal van Lucis intact.

Kroonprins Noctis Volgens Square Enix vertelt Final Fantasy XV het verhaal van kroonprins Noctis van Lucis die zijn domein ten onder ziet gaan na een aanval van de troepen van Niflheim. Zij zijn uit op het kristal en Noctis moet noodgedwongen vluchten. Toch wil hij koste wat het kost het kristal beschermen, om het koninkrijk van zijn vader, Regis Lucis

6

DEEL 4

Caelum te redden. Regis doet sterk denken aan de Italiaanse maffia, iets wat Square Enix al vaker heeft bevestigd. Noctis kan zijn oogkleur veranderen van blauw naar rood en kan zo verschillende zwaarden tegelijk aanspreken.

Noctis’ vrienden in deze tijden van nood zijn Gladiolus Amicitia, Ignis Stupeo Scientia en Prompto Argentum.

Gladiolus is een meleefighter die Noctis als zijn eigen broer durft te zien. Hij is de zoon en erfgenaam van een familie die het koninkrijk Lucis al generaties beschermt. Ignis is dan weer een technisch aangelegde militair en vecht met een katana. Hij kent Noctis al sinds zijn kindertijd en is een van zijn beste vrienden. Ten slotte hebben we nog Prompto die zich van niets aantrekt en een echte vrouwenzot is. Andere personages zijn Stella, de dochter van een weelderige familie uit Tenebrae, die een belangrijke rol zal spelen in de zoektocht van Noctis, en Cor Leonis, het hoofd van de wacht van de koninklijke familie. Wat de Engelse namen zullen zijn van deze duidelijk Japanse personages, is nog niet bekend. Dat wordt nog even afwachten dus.

Gameplay Wie Versus XIII al een tijdje volgt, weet dat dit spel eigenlijk een actie-RPG was, licht vergelijkbaar met Nomura’s andere kaskraker Kingdom Hearts.

Hoewel met de verschuiving naar de nieuwe generatie consoles Square Enix heeft verklapt dat er nu vooral wordt gewerkt aan de gameplay, kunnen we in de eerste beelden niets anders zien dan actie. Zo zagen we Noctis en zijn kompanen over de muren van wolkenkrabbers klimmen en onderweg enkele vijanden kapothakken. Noctis weet zich heel snel van de ene naar de andere locatie te transporteren en maakt het gevecht heel chaotisch. In de gameplaytrailer is bijvoorbeeld te zien hoe onze kroonprins het ene moment nog aan de balustrade van een toren bengelt en twee seconden later zich naar de begane grond heeft getoverd om er in een ogenblik verschillende zwaarden naar de monsters te katapulteren. Melee, katana of een speer, Noctis kan het allemaal.

Je kompanen doen ondertussen gezellig mee. Soms onderbreken ze je gevecht voor een tussenfilmpje - of dat lijkt toch zo - en schieten ze een beest af voor je. Iemand van je teamleden

kan ook spells afvuren. Een leuk detail is dat Noctis zich dan afschermt voor de vlammenzee die voor zijn neus tevoorschijn komt. Je kunt uiteraard ook samenwerken om losliggende voorwerpen op je tegenstanders te gooien. Zo lag ergens een gigantische metalen pilaar, die Noctis en een van zijn vrienden probeerden op te rapen en in de rug wisten neer te planten van een gigantisch wezen.

Eigenlijk weten we nog niet zoveel over Final Fantasy XV, maar de verwachtingen liggen ontzettend hoog. Net zoals bij deel dertien weten we dat het geen Final Fantasy-titel meer zal zijn zoals vroeger, waarin doordachte tactieken, uitgediepte rollen en een uitgebreid leersysteem troef zijn. Maar echt nodig is dat niet meer.

Final Fantasy XV zal een van de eerste RPG’s zijn voor de nieuwe generatie consoles en wil zich daarom breed openstellen voor alle soorten publiek.

Of je nu een diehard Final Fantasy-fan of een nieuwkomer in het vak, je zal altijd van deze nieuwe telg in de franchise kunnen genieten. Final Fantasy XV is Tetsuya Nomura’s meesterwerk, en hij zal gezien zijn.

7

8

REVIEW

DOOR JAN VANBOCKRIJCK

ONTWIKKELAAR: UNDEAD LABS UITGEVER: MICROSOFT STUDIOS PLATFORM: XBOX 360 RELEASEDATUM: 5 JUNI 2013

STATE OF DECAY

Na het succesvolle The Walking Dead van Telltale zijn er amper goede zombiegames uitgekomen. De standalone van DayZ laat nog steeds op zich wachten, terwijl zowel The War Z als The Walking Dead: Survival Instinct rottende abominaties waren. Zou State of Decay, een kleine titel op Xbox Live Arcade, daar verandering in kunnen brengen?

De game is in ieder geval enorm ambitieus, want het incorporeert veel elementen van verschillende genres, zoals stealth, actie en micromanagement. Het heeft een open wereld waar je niet alleen voor jezelf moet zorgen, maar een heuse gemeenschap moet opbouwen en onderhouden. Je zal dus geregeld op zoek moeten gaan naar essentiële dingen zoals voedsel en medicijnen voor je nieuwe vrienden. Gaandeweg kom je andere overlevenden tegen die je kan opnemen in je groep als je hun vertrouwen hebt gewonnen.

Ondertussen moet je er ook voor zorgen dat je huidige medeoverlevenden niet ten prooi vallen aan zombies of zelfs aan elkaar.

Zo veel opties Het duurt wel even vooraleer je alles begrijpt wat de game je te bieden heeft, waardoor je op het begin niet echt goed weet wat je moet doen. Als je dat echter door hebt, dan zijn de mogelijkheden zo goed als eindeloos.

Er is ook een gezonde variatie in de soorten missies, maar na een tijdje krijg je wel een beetje het gevoel dat je steeds hetzelfde moet doen. Dat komt onder meer door het feit dat je gemeenschap het belangrijkste element is in de game en er slechts een aantal verschillende missies zijn om je mensen tevreden te houden.

Een verhaallijn is er niet echt en een hoofdpersonage evenmin. De ontwikkelaars willen dat je met alle personages speelt en dat doen ze door langzaam maar zeker je maximale Stamina en Health naar beneden te halen. Je zal dus geregeld je personages moeten laten rusten. Hoewel er geen echte rode draad is door de game zijn er wel verschillende kampen die je meerdere missies geven die met elkaar verband houden. Op die manier leer je enkele leuke personages kennen.

Krachttraining Er zijn verschillende soorten zombies, van oorverdovende Screamers naar ontploffende Bloaters tot amper verslaanbare dikzakken. Alle fysieke inspanningen doen je Stamina zakken, waardoor je je krachten goed moet verdelen. Omdat je een personage definitief kwijt bent als die sterft is het dus absoluut niet aangeraden om je als een kip zonder kop in de strijd te gooien. Door veel met een bepaald personage te spelen zullen diens vaardigheden omhoog gaan, maar je zal nooit de controle krijgen over een superheld die alles wegveegt wat er in zijn vizier komt.

Kleine mankementen Zoals dat wel vaker voorkomt bij freeroaming games zijn er jammer genoeg ook heel wat bugs. Zo komt

het vaak voor dat er een zombie in de muur of grond blijft steken, waardoor je sommige missies niet of niet meteen kan afmaken. Ook de framerate is niet altijd even stabiel en tijdens het rijden schokt je beeld meermaals.

Grafisch is State of Decay evenmin een hoogvlieger, maar dat is ook niet verwonderlijk gezien de limiet van 2 GB op Xbox Live Arcade. Toch is het zeker geen doorn in het oog en je krijgt soms prachtige taferelen geserveerd, bijvoorbeeld als je ’s nachts rondloopt met een zaklamp. De soundtrack is subtiel, maar weet toch te overtuigen.

Toen ik terugkeerde naar een groepje overlevenden bleek dat die allemaal vermoord waren door zombies en op dat moment speelde er een emotioneel pianodeuntje.

Het is bijna onmogelijk om State of Decay volledig te bespreken op één pagina, maar de game is kort samengevat een ruwe diamant. De vele mogelijkheden maken het een verslavende game, maar de bugs en de mindere afwerking zorgen ervoor dat het net geen topper is.

Toch weet het voor slechts 1600 MSP een fantastische ervaring te bieden en die lage prijs haalt de score naar omhoog.

9,0

geniaal

9

REVIEW

ONTWIKKELAAR: NAUGHTY DOG UITGEVER: SCEE PLATFORM: PS3 RELEASEDATUM: 14 JUNI 2013

DOOR MATTHEW DEBOYSERE

THE LAST OF US Dat zombies hot zijn, weten we ondertussen allemaal. De ene ontwikkelaar na de andere waagt zich aan het genre en toch kunnen we er niet genoeg van krijgen. Nu de Unchartedbedenker ook met een titel vol zombieachtigen afkomt, lijkt het hoogtepunt bereikt.

Maar is The Last of Us zo goed als iedereen beweert?

The Last of Us presenteert zich als een zombieshooter met de graphics en diversiteit van Uncharted 3, een premise als die uit I Am Legend en de setting van The Walking Dead. De afgelopen twee jaar hebben we veel gehoord over het ultieme overlevingsverhaal van Joel en Ellie. Dat de game dus niet begint met deze personages, maakt The Last of Us een beetje vreemd. Niet in de slechte zin hoor. Qua opbouw van de spanning kan dit al zeker tellen. Spoilers achterwege gelaten beland je na een uitgebreide “proloog” - laten we het maar zo noemen - in Boston. Joel wordt verplicht opgescheept met Ellie en moet ermee op pad.

Met zijn tweeën Wie in The Last of Us een ordinaire zombieshooter ziet, heeft het verkeerd. Deze nieuwe game van Naughty Dog is er vooral eentje met een bijzonder diepgaand verhaal. Joel doet aanvankelijk denken aan een brute veertiger wiens hele leven kapotgerukt werd, maar er zit meer achter. Ellie, die wordt gekoppeld aan deze dronken woesteling, is het er duidelijk niet mee eens. Maar al gaandeweg leren ze elkaar kennen en krijgen ze een band.

Eentje waarvoor ze durven vechten.

De metamorfose die beide personages ondergaan is merkwaardig realistisch. Joel moet plots als vaderfiguur fungeren en heeft duidelijk moeite met het wilde karakter van de veertienjarige Ellie. Als hij goed wil doen, maakt ze duidelijk dat het niet hoeft.

Maar heel soms toont Ellie zich een normale puber, die al lachend door pornoblaadjes bladert en met opengesperde ogen naar het klokkenspel van de gespierde mannen staart. Naughty Dog heeft veel geïnvesteerd in de nieuwe manier van storytelling.

Soms kan je, tijdens rustige verkenmomenten, een optioneel gesprek starten met Ellie. Op die manier leer je haar beter kennen en groeit de band. Niet

10

DEEL 2

Clickers, die nog langer blootgesteld zijn aan de giftige stoffen in de lucht.

Ze kunnen veel verdragen door de dikke lagen schimmel op hun huid, dus enkel shotguns en ander zwaar geschut kunnen je beschermen.

enkel tussen de twee personages, maar ook tussen jou en het koppel.

Sluipen Naast het knappe verhaal is The Last of Us ook een shooter, maar daar wordt alles misschien toch net ietsje te repetitief. Zo beschikt Joel over een extra sterk gehoor, zodat je kunt voelen waar de vijanden zich precies bevinden.

Door dit te combineren met stealth, kun je bijna elke locatie doorlopen zonder echt een kogel af te vuren. Ammo is schaars, dus je moet sowieso zuinig zijn met je wapens. Het probleem is dat je meteen aanvoelt wanneer een gevecht zal beginnen. Liggen er bakstenen en flessen op de grond, dan weet je dat je deze nodig hebt om vijanden weg te drijven en er rond te sluipen. En die voorspelbaarheid werkt na een tijdje wel op de zenuwen.

Toch zit er heel wat kracht in het gevechtssysteem van The Last of Us. Door de kogelschaarste moet je regelmatig creatief zijn om toch niet gebeten of verslonden te worden. Zo kun je bijvoorbeeld in je inventaris bepaalde items bouwen met restjes die je onderweg gevonden hebt. Messen, bommen of healthkits, er zijn heel wat mogelijkheden. Leuk, of net niet, is dat dit niet in het menu gebeurt, maar realtime.

Je kunt dus niet midden in een gevecht het spel pauzeren om snel enkele items te craften. Er zit een pijnlijke vorm van realisme in The Last of Us.

Dat merk je ook bij Joel, die vaak beeft tijdens het schieten. Daardoor wordt het maken van headshots best moeilijk en verlies je kostbare tijd en ammo.

Tijdens speurtochten in ondergrondse gangen, moet je een gasmasker dragen, maar vergeet het maar dat je dan nog iets ziet. Je hebt niet echt bovennatuurlijke of onverklaarbare middelen tot je beschikking. Dit is de echte apocalyps. Het beetje realisme kan twee kanten op. Ofwel hou je ervan en benut je de mogelijkheden ten volste, ofwel wil je de helft van de tijd de controller tegen de muur gooien. Vaak neigde dit tijdens onze speelsessies naar de tweede optie. The Last of Us is een spel. Hou dat misschien ook zo...

Diverse tegenstanders Vijanden bestaan er in alle soorten en maten. De zombies - of eigenlijk de geïnfecteerden - bestaan er in vijf fasen.

De eerste is die van de Runners, mensen die nog maar recent besmet zijn en hectisch op je af komen rennen. Je kunt ze neerschieten, maar ook langs achter vastgrijpen en de nek dichtsnoeren. De Stalker is dan weer sluwer en verstopt zich. Een Clicker, de derde fase, is al half leeggerot. Zijn hoofd is opengebarsten en hangt vol schimmel. Daardoor kunnen Clickers je ook niet meer zien.

Helaas kan jij ze ook niet meer laten stikken, dus moet je een mes in hun hals planten als je stealthy te werk wilt gaan. Bloathers zijn sterke varianten op

Maar niet enkel geïnfecteerden zitten je op de hielen; ook overlevenden hebben het op je gemunt. Zo is er het leger dat in de omgeving patrouilleert, om te beletten dat er niemand ‘s nachts ronddoolt of dat er een besmet persoon het kamp betreedt. En uiteraard zijn er nog gewoon mensen met slechte bedoelingen: rovers, handelaars en psychopaten, dergelijke types. Je kunt hen op dezelfde manier benaderen als de zombies, maar ze zijn uiteraard een pak slimmer. Helaas laat de AI regelmatig steken vallen. Je medepersonages schieten bijvoorbeeld niet zo raak, wat best irritant is omdat je al zo weinig ammo hebt, en ze lopen iets te vaak in het zicht van de vijand als jij die net stealthy wilt benaderen.

Daardoor ben je verplicht hen alsnog met een kogel neer te halen.

Naughty Dog heeft met The Last of Us een van de mooiste games voor de PlayStation 3 afgeleverd. Elke omgeving is uniek, voorzien van hoog detail en is adembenemend. De prachtige soundtrack van Gustavo Santaolalla (Brokeback Mountain, Babel) en het perfecte stemmenwerk van Troy Baker als Joel en Ashley Johnson als Ellie zorgen ervoor dat je wel elke seconde van het verhaal gelooft. De personages zien er levensecht uit. Lof, Naughty Dog, meester der storytelling! Alleen spijtig van de soms gebrekkige gameplay, want dan had je misschien een perfecte score mogen verwachten.

8,6

geweldig + + + -

Heerlijk verhaal Graphics Stemmenwerk & geluid AI vijanden Stroef gevechtssysteem

11

REVIEW

ONTWIKKELAAR: RELIC ENTERTAINMENT UITGEVER: SEGA PLATFORM: PC RELEASEDATUM: 25 JUNI 2013

DOOR ROBIN LIBBRECHT

CO M PA N Y OF HEROES 2 De eerste Company of Heroes was een kleine revolutie in het realtime- strategy-genre. Het gaf je een totaal andere ervaring en bevatte gameplay die echt baanbrekend was. Een zevental jaar later brengt Relic een tweede telg uit in de reeks. Kan dit vervolg ook een revolutie aanwakkeren of blijven we in de koude staan?

Koude oorlog Ditmaal heeft Relic ervoor gekozen om de oorlog aan het oostfront weer te geven. Oorlog is altijd brutaal en mensonterend, maar aan het oostfront was het vechten nog meer overgoten door pure wanhoop. De Russen verloren vroeg al veel terrein en gebruikten tactieken die de wanhoop uitstraalden. Iedere soldaat die terugtrok werd neergeschoten door zijn eigen collega’s. Velden en dorpen werden compleet vernield om de Duitsers geen voordeel te geven door gebruik te kunnen maken van extra grondstoffen.

We krijgen het verhaal verteld door de ogen van Lev Abramovich Isakovich, een ex-offcier uit het Sovjetleger. Hij zit in de gevangenis omdat hij tegen de bevelen van zijn overste is ingegaan. Ze ondervragen hem en daardoor beleef je de missies in flashbacks. Voor het verhaal moet je dit spel in geen geval spelen. Het zit namelijk vol met de typische clichĂŠs. Relic wil duidelijk de gruwel van dit deel van de oorlog tonen, maar het faalt wat in zijn opzet. Het spel mist een zekere emotionele impact.

No retreat De ware kracht van dit spel ligt in zijn gameplay. Dit is geen RTS in de aard van StarCraft II. In Company of Heroes 2 moet je over een groot tactisch brein beschikken en de nodige vaardigheden om verschillende groepen eenheden tegelijk te besturen. Zo kan je bijvoorbeeld met een eenheid sluipschutters een flare afvuren om zo zicht te geven op een gebied. Vervolgens kan je met een mortier dat gebied bombarderen en de vijanden uitschakelen.

12

DEEL 2

vaardigheden. De multiplayer heeft wel nog wat werk op vlak van evenwicht.

Sommige eenheden zijn overduidelijk sterker en worden teveel gebruikt. Maar Relic staat gekend om zijn uitstekende support dus dit zal wel opgelost geraken in de toekomst.

Je hebt ook nog een Theatre of Warmodus, alhoewel dit enkel beschikbaar is voor bepaalde edities van het spel.

Als je een gewone editie hebt, is dit betalende DLC. Hier kan je missies alleen of in co-op spelen met specifieke instellingen en regels. Deze zijn doorgaans zeer leuk om te doen en zijn een goede uitdaging.

Je kan dus heel effectief te werk gaan in dit spel, iets wat we in de meeste games in het genre niet kennen. Daar moet je vaak een zo groot mogelijk leger klaarstomen en de vijand platwalsen.

IN COMPANY OF HEROES MOET JE OVER EEN GROOT TACTISCH BREIN BESCHIKKEN Het slagveld ligt ook vol wapens die je kan gebruiken. Een groep vijanden die ingegraven zit met een zwaar machinegeweer kan je uitschakelen en zo het machinegeweer voor jezelf nemen. Een zwaar artilleriegeschut kan je compleet verwoesten, of net enkel de manschappen erin uitschakelen om het zo te veroveren voor je eigen troepen. Een toffe toevoeging is het weersysteem. Doordat we aan het oostfront vechten moeten we leren omgaan met een strenge winter. En dit vertaalt zich direct in de gameplay.

Zo kunnen je troepen doodvriezen, voertuigen bewegen trager door diepe sneeuw en ijs kan kapot geschoten worden om toegangen te versperren.

Er zit werkelijk fantastische gameplay

in dit spel. Maar voor elke echt goede en toffe missie moet je een saaie, uitgerokken missie spelen waar je een basis moet verdedigen. De campagne heeft zo’n veertien missies die elk een uurtje kunnen duren. Het had voor ons wel wat korter mogen zijn, zeker als ze die vervelende missies eruit hadden gelaten. Een groot nadeel is de camera: die kan soms wel eens tegenwerken.

Vooral dan als je veel eenheden op het slagveld hebt. De camera staat iets te dicht op de actie en dat kan de gameplay wel eens hinderen. De AI maakt tevens wel eens rare beslissingen en dat schiet de gameplay nog meer tekort.

Online De multiplayer in het spel maakt echter veel goed. In deze modus kan je met twee zeer verschillende legers spelen, de Duitsers en de Russen. Je hebt ook een zeer grote keuze aan personalisatie. Zo kan je verschillende perks kiezen die kleine bonussen geven tijdens het vechten. Je moet ook drie commanders selecteren waarvan je dan één kan gebruiken in een match. Zo kan je gepast reageren op vijandelijke tactieken door behulp van speciale

War is never pretty Oorlog is nooit mooi, maar in dit geval is het dat eigenlijk wel. De oorlog aan het oostfront is fantastisch weergegeven. Eenheden en voertuigen bruisen van detail. De omgevingen zijn zeer overtuigend, vooral de mappen waar het sneeuwt. Je voelt bijna de koude van je scherm stralen. Het geluid is tevens werkelijk fantastisch, mortierinslagen hebben nog nooit zo angstaanjagend geklonken.

Het spel oogt en klint echt super.

Het savesysteem kon wel wat werk gebruiken. Elke savefile is zo’n dertig megabyte groot en je kan eigen saves niet overschrijven. Redelijk irritant. De cutscenes zien er ook maar goedkoop uit en dat is spijtig.

Al bij al is Company of Heroes 2 geen grote revolutie. Het is echter wel een zeer goed spel in het genre, zeker in een tijd waar deze spellen niet zo populair meer zijn. Als je fan bent van RTS-games, mag je deze zeker niet laten liggen.

Het is enkel jammer dat er na zeven jaar niet zoveel vernieuwing te bespeuren valt.

8,0

geweldig + + -

Geluid - Graphics Intense gameplay Niets nieuws onder de zon Teleurstellende singleplayer

13

REVIEW

ONTWIKKELAAR: INSOMNIAC GAMES UITGEVER: ELECTRONIC ARTS PLATFORM: PLAYSTATION 3, XBOX 360 RELEASEDATUM: 31 MEI 2013

DOOR BART TAELEMANS

FUSE

Insomniac Games, ontwikkelaar van de topreeksen Ratchet & Clank en Resistance op PlayStation, brengt ons met Fuse een thirdperson shooter met coöp voor vier spelers, voor het eerst ook voor meerdere platformen.

Maar heeft de firma dit ook tot een goed einde gebracht?

Fuse speelt zich af in een rasechte scifi-setting, in de nabije toekomst op aarde. De vier huursoldaten van Overstrike 9 worden ingezet om de boosaardige Raven Corporation tegen te gaan, die aast op de buitenaardse substantie Fuse. Deze energiebron laat toe om wapens speciale krachten te geven en zelfs met DNA van mensen te binden. Vandaar gaat de plot alle kanten op. De vertelstijl en de voiceacting zijn kurkdroog en bij momenten behoorlijk chaotisch. Het wedervaren van het groepje van vier hoofdpersonages weet zelden echt te boeien, net omdat het verhaal van de hak op de tak springt doorheen de missies. Meeleven met de personages is ook niet aan de orde, omdat de onderlinge interacties en plotwendingen vaak absurd vergezocht zijn.

Chaotisch, maar toch lineair Dat is ook duidelijk te merken aan de missies zelf.

Fuse bestaat uit zes hoofdstukken, elk op een andere locatie. Dat schept op zich veel mogelijkheden, maar helaas is de game bijzonder lineair. Elke missie herhaalt hetzelfde stramien: je werkt een horde vijanden en een tussenboss af in één zone en gaat dan naar de volgende zones om identiek hetzelfde te doen, gevolgd door een eindboss aan het einde van de missie. Het gebeurt ook heel vaak dat er een cutscene tussen de zones komt waarna je plots op een heel andere plaats van de map in cover zit. Dat voegt alleen maar toe aan de chaos van het verhaal en de gameplay. Gelukkig hoef je de missies niet vaak te herspelen, want de coöp is volledig drop-in/ drop-out en je kunt altijd in singleplayer voortgaan waar je gebleven was in coöp, en omgekeerd.

Qua gameplay zit het dan wel weer relatief goed in Fuse. Cover is erg belangrijk, en het coversysteem

14

DEEL 2

door kunt raken. En dat zul je in de singleplayer zeker willen, want de hordes vijanden kunnen soms behoorlijk enerverend en saai zijn.

Daarom is het ons ook een raadsel waarom je de Echelon-modus van de game uit eigen beweging zou willen spelen. Deze modus is te vergelijken met de Horde-modus in Gears of War, op de maps van de campaign, en heeft dus buiten het gebrek aan droge dialogen niet veel anders te bieden dan die campaign zelf.

is duidelijk ook schatplichtig aan Gears of War en aanverwanten. Het is duidelijk dat de game volledig rond coöp met vier spelers opgebouwd is.

Je kunt ook singleplayer spelen, maar daar schort het hem wel aan een aantal dingen. Zo is de AI van de drie andere personages, die je altijd vergezellen, niet om over naar huis te schrijven. Als je neergeschoten wordt, kunnen de andere personages je reviven, maar in een coöpgame met twee gebeurde het niet zelden dat we allebei down waren en dat de twee andere teamleden allebei naar een van ons toe renden om te reviven. Daardoor stierf de ander en moesten we terug naar een checkpoint.

De AI van de vijanden is al niet veel beter. De meeste vijanden zijn redelijk statisch en wisselen tussen twee of drie posities, maar lijken niet buiten een bepaalde zone te gaan. Als je een granaat gooit, blijven de vijanden ook gewoon rustig ter plaatse trappelen tot die ontploft is. Handig, maar weinig realistisch.

Originele wapens Wel origineel zijn de Xenotechwapens waarover de vier teamleden beschikken, in combinatie met de

persoonlijke skills en de team perks die je kunt toewijzen naarmate je levelt en Fuse-credits verzamelt. Elk van de vier personages heeft naast een gewoon geweer en pistool zijn eigen kenmerkende wapen, dat geladen wordt met Fuse. Naya beschikt over een Warp Rifle waarmee je vijanden kunt laten opzuigen in een zwart gat. Met de Magshield van Dalton kun je een Fuse-schild opwerpen waarmee je ook vijanden omver kunt blazen met een blast. De Arcshot van Jason is een soort kruisboog die ontploffende vuurpijlen afvuurt en met de Shattergun van Izzy kristalliseer je vijanden die dan in stukjes uit elkaar barsten. De Fusewapens kunnen ook onderling combo’s voor meer experience opleveren als ze dezelfde vijand raken.

Ook erg leuk is dat je in de singleplayer te allen tijde van personage kunt wisselen voor een andere aanpak of als je munitie op is. Dat is soms ook nodig om de skills van de anderen aan te passen, want dat doen ze niet zelf als AI. Personages die je niet bestuurt, levelen ook minder snel, wat ook weer aangeeft dat je in coöp veel meer aan het spel hebt en er toch net iets vlotter

Gewoontjes en plat Op grafisch vlak is Fuse ook niet spectaculair. Alles doet heel gewoontjes aan, vooral de binnenlocaties. De buitenlocaties hebben dan wel weer meer te bieden op dat vlak, maar zien er op een of andere manier heel korrelig uit. In een aantal van de klimscènes hang je dan weer tegen een rotswand en vallen vooral de repetitieve texturen op. Ook qua geluid is Fuse nogal plat. De muziek is niet dynamisch, en soms heb je op de achtergrond een opzwepend actiemuziekje terwijl een van de personages net verkondigd had dat de kust veilig is nadat je een troep vijanden weggewerkt hebt. Alleen de geluiden van de Fuse-wapens zijn wel knap, vooral die van de Warp Rifle.

Fuse is niet echt slecht, maar ook niet uitzonderlijk goed. Het is op z’n best een middelmatige scifi-shooter die in coöp wel genietbaar is, maar solo al snel gaat vervelen.

Wel leuk zijn de wapens en het feit dat je tussen de vier personages kunt wisselen.

5,5

gemiddeld + + -

Originele wapens Vier speelbare personages Oninteressant verhaal Chaotisch

15

REVIEW

ONTWIKKELAAR: DONTNOD ENTERTAINMENT UITGEVER: CAPCOM PLATFORM: PS3, XBOX 360. PC RELEASEDATUM: 7 JUNI 2013

DOOR MATTHEW DEBOYSERE

REMEMBER ME Al van bij de aankondiging vorig jaar tijdens de Gamescom wist Remember Me te intrigeren. Het terugvinden van je herinneringen na een gedwongen amnesia, het kunnen manipuleren van je geheugen om je andere dingen te doen onthouden en een futuristische versie van Parijs? Laat maar komen!

Maar ondertussen is Remember Me gelanceerd en hebben we hem uitgespeeld. De meningen zijn uiterst verdeeld, ook op de redactie. Laten we dus bij het begin starten. Remember Me is de eerste game van Dontnod Entertainment, een Franse studio die in zee is gegaan met de Japanse uitgever Capcom. Het team van ruim honderd ontwikkelaars werd in 2009 opgericht en bestaat aan de top uit exmedewerkers van Criterion, Ubisoft, Marvel, NCSoft en meer.

Hoerenrobots Het duidelijk ervaren team kreeg het idee om een game te bouwen rond een Memory Hunter die van al haar herinneringen ontdaan wordt en op zoek gaat naar de reden achter dit complot. Nilin komt al snel uit bij Memorize, een bedrijf dat herinneringen exploiteert. Via een implantaat kunnen mensen herinneringen slikken zoals het drugs zouden zijn.

De inwoners van Neo-Paris zijn er verslaafd aan en bedelen op straat om wat geld om een herinnering te kunnen kopen.

Het nieuwe Parijs is een echte drugstad geworden, inclusief sloppenwijken. Rond de Eiffeltoren staan gigantische, futuristische wolkenkrabbers, terwijl aan de voet ervan mensen op straat leven, in zelfgemaakte hutjes. Zelfs robots maken deel uit van de demografie van 2084 en staan soms in voor de prostitutie in de sloppenwijken. Het Parijs in de toekomst ziet er niet goed, en dat is een compliment. Dontnod heeft een perfecte setting uitgedokterd voor zijn eerste titel. De Sensen, zoals het implantaat heet, biedt de speler verschillende mogelijkheden. Om te beginnen laat het Nilin toe keihard te vechten. Via een combosysteem moet je Pressens, aanvalstypes, in een reeks plaatsen.

Elke klap die je als Nilin uitvoert is precies dezelfde, maar het verschil zit hem in de boost die je ervan krijgt. De ene zorgt voor een stevigere klap tegen de kaak van je tegenstander, de andere herstelt je gezondheid. Er zijn ook nog Pressens die de cooldown van een special move sneller doen herstellen en types die de gevolgen van je aanvallen

16

DEEL 2

exponentieel verbeteren. Het systeem lijkt ingewikkeld, maar is het eigenlijk totaal niet. Je hebt enkele combo’s standaard beschikbaar en moet die vullen met je Pressens. De eenvoudigste steek je het best vol met krachtige slagen, terwijl je een andere combo kan opvullen met helende effecten. Door je Pressens regelmatig te controleren en aan te passen, kan je jezelf beschermen in ieder gevecht.

springen, klauteren, vallen en kruipen om van het ene naar het volgende punt voort te bewegen. Wie enkele jaren terug Enslaved van Ninja Theory heeft gespeeld, weet wat te verwachten. Het is jammer dat je bijna altijd weet waar je naartoe moet, en mocht dit voor jezelf niet onmiddellijk duidelijk zijn, dan duidt het spel wel de richting aan via oplichtende elementen en pijltjes op je weg.

Vermomd buttonbashen Helaas telt dit systeem toch enkele gebreken. Zo merk je al snel dat het timen van combo’s zeer belangrijk is en dat het je iets te veel tijd zal kosten om die timing precies onder de knie te krijgen. Tevens zijn de combo’s en de Pressens redelijk beperkt en duidelijk.

Na een tijdje keer je dus automatisch terug naar het buttonbashen, wat de gameplay een stuk repetitiever doet aanvoelen dan voorzien. Ook de gevechten zelf zijn erg herkenbaar.

Wie een Batman Arkham- titel heeft gespeeld, weet wat te verwachten: jij slaat, tot er een uitroeptekentje boven het hoofd van een tegenstander verschijnt, want dan moet je even wegspringen. Het combosysteem zou normaal gezien voldoende afwisseling en diepgang geboden hebben om zich te kunnen distantiëren, maar helaas mocht dit dus niet baten.

Deze manier van navigatie brengt een gigantisch minpunt met zich mee: ook deze sequenties zijn bijzonder lineair. Loop je langs een winkeltje, dan vertelt de Sensen Nilin wat ze er allemaal verkopen - soms spoort het spel je zelfs aan dingen te kopen - maar het is slechts een façade: er is geen enkele vorm van vrijheid. Vreemd, want Neo-Paris lijkt zich nochtans perfect te lenen voor een open wereld. Heerlijk in Assassin’s Creed-stijl rondrennen in een fictieve toekomstige versie van de Franse hoofdstad, wat willen we nog meer?

Als je niet aan het vechten bent, dan speel je een typische action/adventure zoals we er genoeg kennen. Je moet

Interactieve film Dit klinkt misschien streng, maar dat is het allesbehalve. Elk minpunt valt snel te nuanceren en voegt wat toe aan de belevenis die Remember Me je probeert te laten onthouden. Door elk element uit Neo-Paris af te bakenen, zorgt Dontnod voor een perfecte momentopname. Het uitzicht door een open raam is telkens spectaculair, iets wat misschien niet had gekund als je

zelf je route had mogen bepalen. En door de speler bij de hand te nemen, vertelt Dontnod je Nilins verhaal zoals het bedoeld is. Er kunnen geen complicaties zijn omdat je per ongeluk iemand eerder hebt ontmoet, en als je een vijand tegenkomt op je weg, zal dat zijn omdat je daar moest zijn en die moest tegenkomen. Remember Me is eigenlijk een interactieve film. Begrijp ons niet verkeerd, daar is absoluut niets verkeerd mee. Het verhaal van Remember Me zit namelijk zo goed in elkaar dat we er elke seconde van genoten hebben. Het is enkel spijtig dat er verder weinig uit de game te halen valt..

Remember Me is een dubbeltje op zijn kant.

Ben jij iemand die graag knokt, vecht en goed nadenkt over zijn routes en puzzels, dan is de eerste game van Dontnod misschien niet helemaal voor jou weggelegd. Remember Me is namelijk het schoolvoorbeeld van een game die je speelt voor zijn verhaal. De setting, de manier van storytelling en het knappe hoofdpersonage werken in harmonie samen en doen je soms ongeziene taferelen beleven. Een belevenis die je niet zal vergeten.

8.1

geweldig + + -

Sfeer & Setting Verhaal Lineair Gevechtssysteem

17

REVIEW

ONTWIKKELAAR: EUGEN SYSTEMS UITGEVER: FOCUS HOME INTERACTIVE PLATFORM: PC RELEASEDATUM: 29 MEI 2013

DOOR DAVID NYS

WARGAME A I R L A N D B AT T L E Het valt toch wel erg op dat de Koude Oorlog in videogames nooit erg koud was. Terwijl in het echte leven Russen en Amerikanen spreekwoordelijk armworstelden, moet er in Wargame: Airland Battle alweer flink geknokt worden.

Net zoals in zijn voorganger European Escalation, kan je nu ook kiezen tussen verschillende facties, onderverdeeld in twee zijdes. Zoals het hoort staan de Sovjets, verenigd in het Warsaw-pact, tegenover de NATO en kunnen spelers aan beide kanten strijden. De focus van de game ligt voornamelijk op de multiplayer, waar je net zoals in World in Conflict nauw dient samen te werken met je vrienden om de juiste troepen in te zetten tegen wat de vijand op dat moment naar je toesmijt. Hoewel de campagne zeker niet slecht is en de skirmishmodus handig om het spel te leren, zijn ze duidelijk slechts extraatjes. Niets nieuws onder de zon met andere woorden.

Too much information De belangrijkste toevoeging is, zoals de naam doet vermoeden, zo’n 150 verschillende vliegtuigen. Terwijl je in European Escalation ook al met helikopters het

luchtruim onveilig kon maken, geven straaljagers en bommenwerpers je meer strategische opties. Omdat het gevaar nu ook uit de lucht komt, zul je veel meer op luchtafweer moeten terugvallen als je niet wilt dat je grondtroepen aan gort geschoten worden door de vijand. Je vliegtuigen zijn dan weer kleiduiven voor de vijandelijke luchtafweer, dus voorzichtigheid is geboden.

Na toevoeging van de vliegtuigen, ligt het totaal aantal units op ruim 800, wat een gigantisch aantal is. Daar komt dan ook nog bij dat elk van deze units een uitgebreide lijst aan statistieken heeft, compleet met afkortingen en bijkomende info. Een natte droom voor liefhebbers van oorlogstuig, maar zelfs voor ervaren gamers kan dit alles overweldigend zijn. Zelfs met de helptools die de ontwikkelaar toegevoegd heeft, duurt het even voordat je al deze info kan verwerken en elke unit efficiënt kan gebruiken. Het gevoel voor detail toont dan weer wel de toewijding van de ontwikkelaars aan.

It’s time to duel!

Welke units je naar het slagveld neemt, kies je terwijl je een deck in elkaar steekt. Je kiest op voorhand welke units je op het slagveld wilt gebruiken en je kan je keuze later niet meer aanpassen. Op dit vlak doet Airland Battle

18

DEEL 2

denken aan strategische kaartspellen zoals Yu-Gi-Oh en Magic: The Gathering.

Hier is het uitbouwen en perfectioneren van je deck minstens even belangrijk als het spelen. Je kan decks opslaan en ze over de loop van tientallen veldslagen aanpassen. Misschien speel je het liefst met een kleine groep elitetanks en reken je op je vrienden voor luchtafweer.

Of je combineert veel verschillende units van vijf naties, zodat je een groot, divers leger hebt. Je kan ook voor oudere, goedkopere units gaan maar dan heb je wel een technologische achterstand. De mogelijkheden zijn eindeloos.

JE EIGEN DECK SAMENSTELLEN EN JE TEGENSTANDER VERSLAAN IS ERG BELONEND Als je dan eindelijk tevreden bent met je deck, kan je het slagveld op. Hier zal je al snel wensen dat je bepaalde zaken anders had gedaan.

Elke unit heeft taken waarvoor het geschikt of ongeschikt is, en foute keuzes worden genadeloos

afgestraft. Zware voertuigen slurpen brandstof, dus zal je erg voorzichtig moeten oprukken en bevoorradingsunits in de buurt houden. Infanterie is waardeloos tegen tanks zonder het juiste materiaal, dus door ze zonder nadenken te laten chargeren, jaag je ze zeker de dood in.

Tanks zijn haast onkwetsbaar aan de voorkant, dus kan je ze best langs de zijkant aanvallen. Of je kan hoger terrein opzoeken. Er zijn honderden dingen waar je aan moet denken. Veel gamers zullen zich ontmoedigd voelen door het gebrek aan hulp en de steile leercurve. Airland Battle is absoluut geen spel voor iemand die binnen een halfuur al alle kneepjes wil kennen. Wie echter doorzet en zijn vijand met een zelfgemaakt deck en slimme tactiek weet te verslaan, kan zichzelf zonder overdrijven een militair genie noemen.

Geen pracht en praal Op vlak van graphics maakt de reeks geen sprong vooruit. De nieuwe Wargame ziet er nog altijd best goed uit, maar over het visuele aspect valt er weinig opmerkelijks te zeggen.

Het spel gaat voor realistisch en dat is vooral te zien aan de units.

Deze zien er net hetzelfde uit als hun bestaand equivalent en hebben enkele leuke details. De mappen zijn dan weer zeer sober en tonen weinig details. Ook qua geluid breekt Airland Battle geen potten. De muziek is de typische hero誰sche soundtrack die je altijd tegenkomt in strategiegames.

Genietbaar, maar weinig origineel.

Het is duidelijk dat de ontwikkelaars al hun moeite in de gameplay gestoken hebben, wat op zich prima is. Dat maakt het echter des te opmerkelijker dat er zo weinig nieuws te beleven valt.

Wargame: Airland Battle is een weinig originele maar genietbare opvolger in deze uitdagende strategiereeks. Hoewel het spel onmogelijk valt aan te raden aan casual strategiefans, is het een ware must voor alle aspirant-generaals.

In principe betaal je bijna de volle prijs voor een uitbreiding van European Escalation.

Maar er is natuurlijk het gezegde, never change a winning team, en dat is in dit geval zeker waar. Ondanks de weinig nieuwigheden, blijft Airland Battle trouw aan de formule van zijn voorganger en dat levert weeral veel strategisch en tactisch vermaak op.

8.3

geweldig + Een echte uitdaging + Decksysteem + Veel info voor geschiedenisfanaten

- Niet voor nieuwkomers - Weinig innovatie

19

REVIEW

ONTWIKKELAAR:NINTENDO & MONOLITH SOFT UITGEVER: NINTENDO PLATFORM: NINTENDO 3DS RELEASEDATUM: 14 JUNI 2013

DOOR JONAS ROELEN

ANIMAL CROSSING:

N E W

L E A F

Animal Crossing veroverde op het internet al zijn cultstatus als legendarisch spel. Rondlopen in een klein dorpje waar je als een soort verknipte god kan beslissen over het doen en laten van bewoners die je net hebt ontmoet. Nintendo komt trots terug met Animal Crossing: New Leaf.

Na de originele Animal Crossing voor de GameCube kwam Wild World voor de Nintendo DS uit. Die werd over heel de wereld met veel enthousiasme ontvangen door zowel gewone spelers als door critici. Daarna kwam Let’s Go To The City uit voor de Wii. Die deed het iets minder dan zijn twee voorgangers, maar met een kleine internationale score van 74% had “City” niet te klagen. Nu Nintendo afkomt met New Leaf voor de 3DS heeft het Japanse bedrijf weer een tandje bijgestoken en levert het bedrijf een prachtig spel af. Net zoals zijn voorgangers kan je jezelf verliezen in een wereld die onvervalst blij is je te zien. Zelfs op de meest deprimerende regendag kan je naar je dorp vluchten, waar het wél goed weer is en de dorpsbewoners je met elke kleine vooruitgang feliciteren alsof je goud kakt.

Opgepoetst New Leaf is in veel opzichten vergelijkbaar - om niet te zeggen: hetzelfde - als zijn voorganger Wild World. Het spel slaagt er echter in om voorgaande frustraties aan te pakken die je jammer genoeg wel eens tegenkwam. Om maar een klein voorbeeldje te geven: wanneer je spreekt met Blathers, de curator van

het lokale museum, en een donatie wilt doen, laat het spel je voortaan zien welke dingen in je rugzak nog niet in het museum vertoeven. Dan moet je niet nutteloos converseren met de vaak slapende uil. Daarnaast kan je bijvoorbeeld ook makkelijker wisselen van gereedschap met een simpele druk op de knop, tegenover vroeger wanneer je nog echt je rugzakje in moest gaan om het handmatig te verwisselen.

Oprotten Tortimer In schril contrast met voorgaande Animal Crossing-spellen ben je deze keer werkelijk de burgemeester van je kleine wereldje. De schildpad, Tortimer, die vroeger de burgemeester was heeft het eindelijk afgetrapt. Nadat je met de trein binnen bent gereden in je dorpje, moet je meteen een boel beslissingen maken omtrent het uitzicht en de ontwikkeling van je dorp. Zo moet je opdrachten uitdelen die in het spel Public Works Projects heten. Dat gaat van nieuwe bruggen bouwen tot het plaatsen van bankjes of lantaarns die duistere plekjes wat licht kunnen geven ’s nachts. Zo hoeven vrouwelijke dorpsbewoners toch al niet meer bang te zijn. Die ontwikkelingen kosten je wat Bells - het in-game geld - en

worden elke keer met veel plezier en enthousiasme onthaalt door de wezens die in je wereldje vertoeven. Je hebt als burgemeester gelukkig niet te maken met een Game of Thrones-achtig niveau van achterdeurpolitiek en kan rustig je zin doen zonder dat je bang moet zijn voor roddels en gemorrel.

Shopping Plaza Tegenover vroeger zijn de winkels deze keer niet verspreid over heel je wereldje. Je moet gewoon het spoor oversteken en de nieuwe Shopping Plaza betreden. Daar staan alle vertrouwde gebouwen lekker dicht en gezellig bij elkaar. Zo heb je Nookling Junction, die deze keer wordt uitgebaat door de zoontjes van Nook: Timmy en Tommy. Daarnaast vind je er de Post Office, Club LOL, Nook’s Homes, etc.

Dankzij Nook’s Homes kan je deze keer ook de buitenkant van je huis aanpassen.

Animal Crossing: New Leaf is een geweldig spel.

Je komt thuis in het oude getrouwe. Het spel zal je zeker enkele maanden bezighouden met je dagelijkse klusjes en bezoekjes.

8,5

geweldig

20

REVIEW

ONTWIKKELAAR: SCE JAPAN UITGEVER: SCEE PLATFORM: PLAYSTATION VITA RELEASEDATUM: 1 MEI 2013

DOOR MATTHEW DEBOYSERE

SOUL SACRIFICE De PlayStation Vita krijgt niet zoveel games als we zouden willen zien, maar toegegeven: het zijn wel allemaal nieuwe franchises uit de stallen van Sony. De Japanse uitgever neemt dus grote risico’s door onbekende titels naar een klein platform te brengen. Soul Sacrifice is zo’n spel. Maakt onbekend onbemind, of hebben we te maken met een sleeper hit?

Soul Sacrifice is de nieuwe game van Keiji Inafune, voormalige topman bij Capcom, die we allemaal kennen als designer van Mega Man en producent van Onimusha en Dead Rising. Toch lijkt Soul Sacrifice op geen enkele van die titels. Jij speelt een gevangene van Magusar, een tovenaar die bij aanvang van de game op het punt staat je te offeren. Een sprekend boek, Librom genaamd, dat je in je cel vindt, laat je echter herinneringen herbeleven van een bevriende strijder van Magusar, waardoor je meer te weten komt over de vijand die je wil doden.

Boekje lezen De bedoeling is om je zo snel mogelijk op te werken tot jij denkt sterk genoeg te zijn en je terugtrekt uit het boek, om de confrontatie met Magusar aan te gaan. Dit is een heel bizar gegeven.

Librom bevat een hele reeks missies en verhalen die je snel kunt doorlopen.

Zoals een mobiele game tegenwoordig bijna verplicht kan je Soul Sacrifice even meenemen naar de wc als je hoognodig moet. Een van de grootste problemen van Soul Sacrifice is zijn repetitiviteit. De meeste missies zijn steeds gelijkaardig: versla een monster,

verzamel wat shards.

Het spel komt gelukkig tot zijn recht in de combat. Je beschikt vooral over magische krachten, waarmee je je arm kunt omvormen tot een krachtig wapen, of projectielen kunt afvuren op de vijand. Timing is je belangrijkste verdediging. Als je niet goed oplet, krijg je een paar rake klappen en kan het gevecht al voorbij zijn. Je kunt niet springen of sprinten. Let dus goed op.

Soul Sacrifice is moeilijk door zijn eenvoud.

Verdeel en heers Soul Sacrifice onderscheidt zich op verschillende manieren van de generieke Japanse actie-RPG. Zo kun je niet alleen nieuwe krachten verzamelen door missies te beëindigen, maar ook door je keuzes bij het verslaan van monsters. Als je het monster redt, krijg je extra levenspunten, terwijl je anders extra magie kunt verkrijgen. Wil je meer health, dan moet je magic afstaan. Je moet dus soms erg tactisch te werk gaan. Het redsysteem is er ook bij eindbazen, die je verhaal sterk kunnen beïnvloeden als je ze al dan niet laat leven.

De online multiplayer laat je toe met drie andere spelers het op te nemen in

zijmissies, zogenaamde Avalon-quests.

Zoals elke online Sony-titel de laatste tijd komt de game met een online pass die je moet activeren om online te mogen gaan. Koop je de game dus over van iemand anders of heb je het spel te leen, dan moet je een bedrag betalen via de PlayStation Store voor je de online functies kunt raadplegen.

Missers Grafisch ziet Soul Sacrifice er best indrukwekkend uit. Het duistere sfeertje komt mooi over, maar de personages zijn algemeen erg slecht uitgewerkt. Er mist detail, afwerking en vooral een goede voicecast. Na een tijdje gaan de levels ook vervelen door het repetitieve design. En de laadtijden zijn soms erg erbarmelijk.

Al met al is Soul Sacrifice een prima spel voor de Vita, maar dat is enkel wegens gebrek aan beter. Er zit best wat diepgang in het gevechtssysteem, maar je moet er de repetitieve levels bijnemen.

7,0

goed

21

22

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: CRYTEK UITGEVER: MICROSOFT PLATFORM: XBOX ONE RELEASEDATUM: Q4 2013

DOOR TIMMY DE CRAENE

RYSE SON OF ROME

Op de E3-beurs probeerde Microsoft de wereld naar de Xbox One te lokken met een heleboel exclusives. Ryse: Son of Rome was een van die exclusieve titels voor de next gen-console. Crytek was al enkele jaren bezig aan een Kinect-game voor Microsoft onder de naam Codename Kingdoms maar liet tot de presentatie zo goed als niks los over die game. Wij zetten voor jullie even alles op een rijtje.

We bevinden ons bij de start van het filmpje op een strand bij Dover overladen met gladiatoren. Voor we goed en wel beseffen wat er gaande is, heeft het hoofdpersonage al enkele vijanden afgemaakt door ze brutaal een speer door de keel te rammen. Die executies zijn volgens de ontwikkelaar hét bepalende punt van deze Ryse.

Er zijn namelijk 116 verschillende manieren vrij te spelen om iemand zo bloederig mogelijk naar het hiernamaals te sturen. Dat Ryse geen spelletje puur voor de Kinect meer is, lijkt ons duidelijk.

Toch liet James Goddard, Senior Designer bij Microsoft en gevechtsconsultant voor Crytek, weten dat er nog steeds Kinectondersteuning aanwezig is en dat deze een grote meerwaarde vormt voor de gameplay van Ryse. Yeah right. Volgens bronnen zou het gaan om het besturen van manschappen via Voice Control.

In het verleden hebben al enkele ontwikkelaars weinig succesvolle pogingen gedaan om zulke technieken toe te passen en tot op heden lijkt een simpele duw op de knop nog steeds de gemakkelijkste oplossing. Het is dus aan Crytek om ons te verrassen en te overtuigen.

Reputatie Ryse is ook geen first-person slasher meer zoals Crytek oorspronkelijk had gezegd. Deze keer spelen we alles via een derdepersoonszicht. De ontwikkelaar houdt zijn eigen reputatie hoog, want vanaf de eerste seconde liep het kwijl uit onze mond bij al die grafische pracht. Terwijl het bloed en de brokstukken in het rond vlogen, zagen we her en der ook knopjes oplichten die via quicktime-events een executie uitvoerden. De speler kan kiezen tussen vier categorieën om zijn tegenstander te vermoorden, elk met een andere bonus zoals extra health, waardoor je tactische keuzes moet maken. Ryse laat je ook combo’s aan elkaar rijgen op deze manier, waardoor je risico’s moet nemen indien je maar weinig leven meer over hebt.

Fuck Crysis Dat is net de sterkte van deze Ryse: Son of Rome. Alles zit boordevol hand- tohand actie waardoor je snelle keuzes moet maken die versterkt worden door de prachtige graphics. Want laat ons stellen, fuck Crysis 3 na het zien van Ryse. Alles is netjes opgebouwd aan de hand van performance capture waardoor je Romeinse soldaten hun tanden ziet stukbijten terwijl jij je

zwaard in hun buik draait. Deze game is veel meer dan gewoon meer wat knoppen duwen zoals vele gamers beweren.

Volgens de ontwikkelaar gaat het om een diep verhaal met keiharde actie waarbij de nadruk dus ligt op het executeren van degenen die je pad kruisen. Crytek werkt momenteel ook aan een online multiplayer die zich zal bevinden in het Colosseum. Uniek zei u? We dachten het wel. Voorlopig is er nog niks geweten over het hoe en wat van deze modus maar we zijn door de unieke setting alvast geïntrigeerd.

Niemand gaf nog een cent om Ryse: Son of Rome en titelde dit al de mislukking van Crytek toen het enkele jaren geleden aangekondigd werd als een triestige poging om Kinect te promoten. De ontwikkelaar heeft nu de nadruk gelegd op actie en heeft de camera van Microsoft grotendeels links laten liggen. Dat deze game belachelijk mooi is hoeven we niet meer mee te geven en de actie ziet er heerlijk uit.

Dit lijkt ons een hele mooie launchtitel voor de Xbox One te worden.

23

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: INFINITY WARD UITGEVER: ACTIVISION PUBLISHING PLATFORM: PS3, PS4, XBOX 360, XBOX ONE, PC RELEASEDATUM: Q1 2014

DOOR THIJS MORLION

CALL OF DUTY G H O S T S

Elk jaar kijken vele shooterfans met veel gesnotter en gekwijl uit naar een volgende iteratie in de ‘Call of Duty’-reeks. Dit jaar is het niet anders en met Call of Duty: Ghosts probeert Infinity Ward de reeks eens te benaderen vanuit een ander standpunt. Deze keer wordt het grote geweld wat aan de kant gezet en volgen we met twee broers en een trouwe hond het pad van de onzichtbaarheid.

Sluipen is dus de boodschap!

De wereld is net niet naar de verdoemenis gegaan, Amerika is blijkbaar door de knieën gegaan en een nieuwe grootmacht, genaamd ‘Federation’ heeft zich opgericht. Dit zijn niet bepaald lieverdjes en al gauw bevindt de wereld zich in een staat van onderdrukking en terreur. Maar niet getreurd, zoals in elke blockbuster komt de speler hier invallen als de schijnbaar kleine protagonist die de ganse boel met wat wapengekletter en explosies moet zien op te lossen. In de hoofdrol van deze Call of Duty bevinden zich twee broers, beiden lid van een eliteteam van soldaten die de naam ‘Ghosts’ meekrijgen. Deze naam verwijst waarschijnlijk naar het hoge gehalte aan stealth waarmee deze mannen hun vijanden verslaan.

Nieuwe richting Je hoort het al, Infinity Ward slaat het roer eventjes helemaal om. Van blitse, flitsende acties en veel over the top actiescenes, gaan we naar sluipen en een hoog laag-tegen-de-grond gehalte. Iets wat niet elke fan zal kunnen bekoren. Wat ons vooral zorgen baart is of de gekende aanpak van Infinity Ward, waarmee we doelen op het hoge aantal gescripte scenes, wel werkt bij een stealthy game zoals deze.

Uit de gameplaybeelden die we alvast gezien hebben op de E3 kunnen we nog niet erg veel afleiden. Wel dat onze trouwe viervoeter, meneer de hond, een belangrijke rol zal spelen langs onze zijde. Dankzij cameraatjes, een oortje in zijn -jawel,

24

DEEL 2

de hulp van professionele schrijvers, die al enkele Hollywoodfilms op hun naam staan hebben. Of dit genoeg zal zijn om andere games, waar minder gescripte scenes aan te pas komen, de loef af te steken betwijfelen we ten zeerste.

De next-gen trein die onze vrienden van Infinity Ward net gemist hebben, bevat namelijk heel wat slimme AI, dynamische events die afhangen van wat er daadwerkelijk gebeurt en nog zoveel meer die we waarschijnlijk zullen moeten missen in Call of Duty: Ghosts.

oor- en elektronische signalen kunnen onze stoere soldaten ‘Riley’ gebruiken als sluw aanvalsmiddel of om vijandige soldaten te verrassen. Een ander doel die ze met Riley voor ogen hebben is het opbouwen van een band tussen de speler en zijn kameraden. Infinity Ward gaat er prat op dat het gebrek aan emotie in de vorige games hier dubbel en dik wordt goed gemaakt. Dat dit ongetwijfeld een verfrissend element is, zullen we niet ontkennen en we kijken er alvast naar uit om het zelf eens te mogen uitproberen.

Kleurrijk Tijdens de presentatie op de E3 toonde de ontwikkelaar ons diverse omgevingen. Het moge gezegd zijn, deze zien er steeds beter en beter uit.

Het eerste level neemt ons mee naar de blauwe onderwaterwereld waar Infinity Ward onmiddellijk alles uit de kast haalt. Het niveau aan detail is ongelofelijk en al meteen krijgen we zin om onze speedo aan te trekken en mee te plonsen in het ruime sop. In een volgend scenario bevinden we ons middenin de jungle waar we met onze eerder vernoemde trouwe viervoeter een vijandelijk duo aan het besluipen

zijn. Lang duurt het allemaal niet, want al snel zet Riley zijn hoektanden in de nek van een van de onfortuinlijke soldaten. De ander wordt vakkundig neergelegd door het broederlijke duo dat zich nog steeds in de struiken weet te verstoppen. De laatste beelden tonen ons ook hoe het er mogelijk aan toe kan gaan in een kleinere doch interessante stadsomgeving. Variatie genoeg zo lijkt ons. Toch blijven hier en daar nog sporen zichtbaar van de vorige engines en iets in ons gamerhartje zegt ons dat Infinity Ward misschien de boot gemist heeft van de echte next-gen engines.

“WOEF!”, ZEI RILEY, EN HIJ BEET EEN SLAGADER DOOR!

Beperkt Vergelijken is misschien niet meteen aan de orde, maar als we Call of Duty: Ghosts naast andere games zetten op de E3, moeten we toch constateren dat ze de duimen moeten leggen voor games als The Division. Zelfs grote concurrent DICE wist iedereen toch enigszins van zijn stoel te blazen met hun nieuwe engine. Of Infinity Ward het zal weten te redden met enkel een steengoed en meeslepend verhaal, weten we nog niet, maar dat ze ons elk jaar al een filmische ervaring om u tegen te zeggen hebben voorgeschoteld, staat buiten kijf.

Naast een meeslepende singleplayer, kijken we natuurlijk ook uit naar de multiplayer. Veel is er nog niet over geweten en hoe de singleplayer elementen zich zullen vertalen naar een potje vechten met maten is nog niet duidelijk. Binnenkort horen we zeer waarschijnlijk meer!

Hollywood Waar we best wel verrast door zijn is de plotse ommezwaai waarmee Infinity Ward hier zijn nieuwe geesteskindje voorstelt. Of ze er ook in slagen om van een blitse en snelle verhaallijn naar een ietwat zachtere, maar vooral een meer emotioneel vertelstandpunt te stappen is nog maar de vraag. Ze krijgen alvast

25

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: KOJIMA PRODUCTIONS UITGEVER: KONAMI PLATFORM: PS3, PS4, XBOX 360, XBOX ONE RELEASEDATUM: TBA

DOOR JONAS ROELEN

METAL GEAR SOLID V T H E

P H A N T O M

P A I N

Een van onze favoriete, dooskruipende hoofdpersonages is binnenkort terug te verwelkomen op onze televisieschermen.

Het wordt weer tijd om rond te sluipen in de huid van de Big Boss en nietsvermoedende vijanden genadeloos langs achter te pakken.

Metal Gear Solid V: The Phantom Pain wordt ontwikkeld door Kojima Productions. De productie gebeurt volledig onder de leiding van Hideo Kojima. De man schrijft daarnaast het verhaal, maar doet ook het regisseren, het game design en het produceren. Hij heeft dus serieus wat hooi op zijn vork genomen met dit project. Volgens de man zelf zal hij echter stoppen met zijn actieve betrekking bij de Metal Gear-reeks. Dat beweerde hij bij eerdere spellen ook al, maar deze keer wil hij niks in de weg van zijn terugtrekking laten komen. The Phantom Pain is een prequel op het originele Metal Gear en bestaat uit een open wereld-systeem. Het spel moet draaien op de Fox Engine en is momenteel bevestigd voor de Xbox 360, de Xbox ONE, de PlayStation 3 en de PlayStation 4.

Proloog Onze oude vriend Snake moet er weer eens op uit trekken. Onder leiding van Kazuhira Miller werk je tijdens de proloog met de Militaires Sans Frontieres.

Je wordt er op uitgezonden om Cuba te infiltreren.

Daar is een Amerikaans kamp genaamd Camp Omega, waar jij en je collega’s moeten zien binnen te geraken. Je moet er namelijk twee gevangenen uit het kamp redden. Chico, een kindsoldaat waar je vroeger mee hebt samengewerkt, moet bevrijd worden. Daarnaast moet je ook Paz uit het kamp plukken. Hij is een agent van de Cipher-organisatie.

Jammer genoeg ontploft op het einde van de proloog de Mother Base, de hoofdbasis van de Militaires Sans Frontières. Daarbij loopt onze slang enkele zware verwondingen op en belandt hij in een coma.

26

DEEL 2

andere voorwerpen ontwikkelen. Die basis kan je trouwens ook gebruiken via je echte smartphone, aangezien het spel meerdere platformen wil ondersteunen. Daarnaast kunnen spelers voortaan motors, auto’s, tanks en helikopters gebruiken om naar hun missieomgeving te gaan. Ook daar krijg je een zekere vrijheid terwijl je je missie volbrengt. Zo wil Hideo Kojima een gevoel van vrijheid in het spel steken. Hij zegt ook dat het spel een nieuwe dag- en nachtcyclus heeft die in werkelijke tijd zal verlopen. Daarnaast kan je kiezen wanneer je welke missie aanneemt, naarmate je er zin in hebt.

Kojima verzekert echter wel dat spelers op het einde van het verhaal alles snappen.

Schoonheidsslaapje Negen jaar later, in 1984, ontwaakt hij uit zijn schoonheidsslaapje en heeft hij de smaak van bloed in zijn mond, hij wil wraak. Hij wordt wakker in het ziekenhuis waar hij Ishmael ontmoet.

Die probeert hem recht te helpen en geeft hem Digoxin, wat de motorische functies van zijn lichaam wat moet herstellen. Tijdens zijn negen jaar in een coma is zijn linker arm vervangen met een prothetische haak en zijn veel van zijn spieren zwaar geatrofieerd. Hij wil uit het ziekenhuis weg, maar kan dat niet zonder te kruipen. Terwijl Snake naar de lift kruipt komt hij een kind met een gasmasker tegen. Het kind zweeft door het plafond en meteen daarna ontploft te lift, waardoor Ishmael en Snake tegen de grond geworpen worden als een stel lappenpoppen. Hij ziet kort nadien in zijn half wakkere staat een geestachtige figuur door het vuur wandelen. Hij ontsnapt nadien met Ishmael via een andere uitgang.

de Diamond Dogs en gaat voortaan onder de naam Punished Snake. Terwijl de Sovjet Oorlog door Afghanistan scheurt, reist hij de mannen achterna die schuldig zijn voor de val van de MSF. Tijdens die reis komt hij zijn ex-rivaal Ocelot tegen en besluiten ze de krachten te bundelen. Tijdens hun zoektocht komen ze een groep krijgers tegen die ‘beroofd zijn van hun verleden, heden en toekomst’.

Terwijl Punished Snake eerst gewoon op wraak uit is, draait het al snel uit op een persoonlijke missie wanneer hij er achter komt dat de Cipher-organisatie een wapen aan het bouwen is dat nog sterker kan zijn dan het Metal Gearwapensysteem.

Nieuwe speelkameraden Snake reist hierna naar Afghanistan om wraak te krijgen voor de vernietiging van de Militaires Sans Frontières. Hij vormt een nieuwe groep huurlingen:

Vrijheid Net zoals in Peace Walker zal Metal Gear Solid V een feature bevatten die je basissen laat bouwen. Daar kan je als speler wapens maken en

ONZE OUDE VRIEND SNAKE MAG WEER RONDSLUIPEN

24 uur-stem Tegenover de vorige spellen in de Metal Gear-reeks worden de animaties en stemmen in het Engels gedaan en voor het Japanse publiek naar het Japans gedubd. Voor de stem van onze verstopkampioen kunnen we deze keer niet terugvallen op David Hayter. Tijdens de E3 werd dit jaar aangekondigd dat 24- ster Kiefer Sutherland de rol van Snake op zich zal nemen . De uitdrukkingen van het personage worden namelijk ook opgenomen samen met de stem, dus had Kojima Productions iemand nodig die zowel kan acteren, als een juiste stem voor de rol heeft.

Volgens Kojima, de baas van de ontwikkelstudio, hadden ze iemand nodig die beter subtiele gezichtsbewegingen kon uitbeelden en de toon van zijn stem ook kan gebruiken in plaats van enkel de woorden die hij zegt. Daarnaast moest de stem beter passen bij een veertigjarige man, waarvoor ze dus uiteindelijk bij Hollywoodacteur Kiefer Sutherland uitkwamen. De Nederlandse schone Stefanie Joosten mag de stem inspreken van nieuw personage Quiet in het Engels en in het Japans.

27

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: OBSIDIAN ENTERTAINMENT UITGEVER: UBISOFT PLATFORM: PS3, XBOX 360, PC RELEASEDATUM: NAJAAR 2013

DOOR JAN VANBOCKRIJCK

SOUTH PARK:

STICK OF TRUTH Games gebaseerd op succesvolle televisiereeksen zijn meestal schandalig zwak en ook het geroemde South Park was daar geen uitzondering op. De eerdere games die zich afspeelden rond de avonturen van de jongelingen van het kleine Amerikaanse dorpje werden zelfs door de bedenkers Trey Parker en Matt Stone de grond ingeboord.

Met de informatie en het beeldmateriaal dat beschikbaar is van The Stick of Truth lijkt het erop dat het spel de eerste zal worden die de naam South Park gelukkig helemaal waardig is. Dat is uiteraard voor een groot deel te danken aan de invloed van Parker en Stone, die zich voor het eerst hebben gemoeid met de ontwikkeling van een spel gebaseerd op hun oogappel. Ze zijn naar eigen zeggen dagelijks bezig met hun game en daardoor zijn we nu al vrij zeker dat het spel doorspekt zal zijn met de snedige humor die de animatiereeks zo uniek maakt.

New Kid on the block Het verhaal van The Stick of Truth is losjes gebaseerd op The Return of the Fellowship of The Ring to the Two Towers, een aflevering die uiteraard zijn inspiratie haalde uit The Lord of the Rings. Je kruipt in de huid van een naamloze jongen die nog maar net is aangekomen in het rustieke Amerikaanse stadje en dus ook toepasselijk de naam The New Kid krijgt opgeplakt, wat ervoor moet zorgen dat je jezelf volledig kan inleven in het hoofdpersonage.

In de demo die werd getoond op de E3 zagen we hoe The New Kid werd gerekruteerd door Cartman om de Stick of Truth te stelen van Stan en Kyle.

Hij kroonde jou tot “Commander Douchebag� en stuurde je samen met Butters op queeste om het magische stokje in jouw bezit te krijgen.

Ieder op zijn beurt Zowel Parker als Stone zijn zelf fervente gamers en ze willen dan ook samen met Obsidian Entertainment een spel afleveren dat niet alleen

28

DEEL 2

kunnen verkleinen om de tegenstander langs achter te grazen te nemen of een katapult bouwen om de vijand te bekogelen. Uit de trailer die op de E3-beurs werd getoond werd duidelijk dat een ander belangrijk deel van de gameplay de zogenaamde Farts zijn, wat natuurlijk een duidelijke knipoog is naar de Dragon Shouts van Skyrim.

Door strategisch gebruik te maken van deze vaardigheden kan je je tegenstander letterlijk en figuurlijk in de wind zetten.

een hilarisch verhaal vertelt, maar ook op het gebied van gameplay ijzersterk staat. Het was niet de meest voor de hand liggende beslissing om er een roleplaying game van te maken, maar zoals het er nu uitziet, lijkt het erop dat het de juiste was. De game heeft een turnbased gevechtssysteem dat veel doet denken aan de eerste games van Final Fantasy, maar toch zullen er enkele realtime elementen in voorkomen en je zal af en toe zeer snel moeten handelen om als overwinnaar uit de strijd te komen.

Veel vrijheid Je kan kiezen uit vijf verschillende klassen, namelijk Fighter, Mage, Thief, Cleric en Jew. Bij de eerste vier zal elke gamer zich wel iets kunnen voorstellen, maar de laatste heeft een woordje uitleg nodig. De Jew wordt volgens de ontwikkelaars een kruising tussen een paladijn en een monnik.

Het belangrijkste kenmerk van deze klasse is dat diens aanvallen sterker worden naarmate de levenspunten dalen, waardoor het de uitgelezen klasse is voor mensen die graag risico’s nemen. Verder beloofde Obsidian Entertainment dat je een

ongeziene vrijheid zal krijgen om een uniek personage te creëren, niet alleen op uiterlijk vlak, maar ook qua vaardigheden. Hoewel The Stick of Truth geen open wereld heeft, kan je al vanaf het begin zeer veel verschillende locaties bezoeken.

DANKZIJ DE ZOGENAAMDE FARTS KAN JE DE VIJAND LETTERLIJK EN FIGUURLIJK IN DE WIND ZETTEN. Je kan dus op je eigen tempo het stadje uitkammen en op zoek gaan naar bekende personages zoals Mr. Hanky en de City Wok Guy. Afhankelijk van de weg die je volgt en de keuzes die je maakt zal je een lichtjes aangepast verhaal voorgeschoteld krijgen, wat samen met de verschillende klassen en uitgebreide mogelijkheden om je personage te kneden naar jouw ideaal ervoor moet zorgen dat het spel niet in de kast verdwijnt als je het voor de eerste keer hebt uitgespeeld.

In de wind Volgens de ontwikkelaars zal er ook zeer veel variatie zijn in de aanvallen zijn die je kan uitvoeren. Zo zal je jezelf

Like and share Net zoals in de serie staan Parker en Stone in voor het grootste deel van de stemmetjes en ook grafisch blijft de game volledig trouw aan de serie. Zoals we hebben gezien in de trailers zal The Stick of Truth de typische, schijnbaar onafgewerkte 2D-animaties bevatten die South Park kenmerken. Je zal dus echt het gevoel krijgen dat je zelf een aflevering aan het schrijven bent. Wie geen fan is van Facebook kan deze game trouwens maar beter aan zich laten voorbijgaan. Het menu is namelijk gebaseerd op de sociale- mediawebsite van Mark Zuckerberg en daar kan je onder andere je wapens en uitrusting bekijken en upgraden. aDe ontwikkelaars lieten ook vallen dat je via het menu kan interageren met je klasgenootjes om je invloed te vergroten, maar wat dat precies zal inhouden is voorlopig nog onduidelijk.

Als trouwe fans van de televisieserie kijken we al geruime tijd reikhalzend uit naar deze game. De samenwerking tussen Trey Parker, Matt Stone en Obsidian Entertainment boezemt ons vertrouwen in dat we binnenkort eindelijk een game kunnen spelen die de heerlijke sfeer van de serie zal kunnen overbrengen. We kunnen in ieder geval niet wachten om Kenny een kopje kleiner te maken en dan luidkeels “Oh my God, we killed Kenny!” te roepen.

29

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: EIDOS MONTREAL UITGEVER: SQUARE ENIX PLATFORM: PS4, XBOX ONE, PC RELEASEDATUM: TBA 2014

DOOR BART TAELEMANS

THIEF Garrett, de meester-dief. De naam zal bij velen een belletje doen rinkelen. Hoewel het wellicht vaag zal zijn, want het is intussen alweer bijna tien jaar geleden dat we volslagen geruisloos door de sfeervolle en duistere steampunkwereld van Thief konden sluipen.

Bij de release van Thief: The Dark Project in 1998 was deze game uniek omwille van z’n focus op stealth. Voor het eerst werd er gebruik gemaakt van geluid om aan te geven hoe goed je verborgen zat als personage. Als je te veel herrie maakte, schrikte je bewakers op die meteen op zoek gingen naar verdachte personen. Ook moest je zo veel mogelijk in de schaduwen blijven en rechtstreekse confrontaties vermijden.

Deze gameplayelementen en de Victoriaanse fantasywereld met steampunkinvloeden van The City waarin alles zich afspeelde, zorgden samen voor een intense en sfeervolle game die je bij voorkeur alleen en in het donker speelde. Ook interessant en revolutionair was de dubbele moraliteit in de game.

Het hoofdpersonage was een dief, zoals de titel al verraadt, waardoor de grens tussen goed en kwaad niet zelden vervaagde.

Met Thief II: The Metal Age kreeg de game een waardige opvolger van het later ter ziele gegane Looking Glass Studios. In 2004 pikten een aantal ex-medewerkers van deze studio bij ontwikkelaar Ion Storm de draad op met Thief: Deadly Shadows, die voor het eerst ook op Xbox uitkwam en zich afspeelde in een semi- open wereld. Daarna werd het radiostil rond deze reeks, op een aantal geruchten over een vierde telg na .

Tirannie en opportunisme En nu komt het er eindelijk van. Thief 4, of kortweg Thief, is in de maak. De game is niet zomaar een sequel, maar eerder een reboot. De makers noemen het zelf een ‘reinvention’, waarin je in hetzelfde universum speelt als de vorige games, met

30

DEEL 2

een boog met verschillende soorten pijlen. Nieuw is de klauw, die je onder andere als enterhaak kunt gebruiken om naar richels te klimmen. Garrett zal ook beschikken over Focus, een extra optionele vaardigheid om je omgeving te verkennen en acties als zakkenrollen te versnellen, in de stijl van de Dark Vision in Dishonored. Deze Focus zal net als je health niet automatisch bijvullen, wat de game moeilijker maakt.

gelijkaardige gameplay, maar met een heel ander verhaal. Het lijkt erop dat dit een opkomende trend is. Denk maar aan Wolfenstein: The New Order, dat teruggaat op de aloude Wolfenstein 3D. Misschien waait de rebootgekte langzaam maar zeker over uit de filmwereld, maar wij zijn er alvast niet rouwig om dat er een nieuwe Thief aankomt. Ontwikkelaar Eidos Montreal heeft alvast wat troeven in handen met eerdere ervaringen met Deus Ex, dus dat belooft. De banden met Thief zijn ook niet veraf, aangezien Eidos Interactive tot nu toe ook de uitgever was van de vorige games. Deze rol is voor de nieuwe Thief weggelegd voor Square Enix.

Thief zal dus als hoofdpersonage weer Garrett hebben, onze favoriete dief uit de gamegeschiedenis. Na een lange periode weg van huis keert onze protagonist terug naar The City, waar een tirannieke baron intussen de macht heeft gegrepen. The City is ook ten prooi gevallen aan de pest. De rijken hebben het echter nog altijd bijzonder goed en Garrett besluit deze situatie naar zijn hand te zetten. Het Robin Hood-gehalte van de plot is dus niet

gering, maar dan natuurlijk in een veel duisterdere setting en een pak minder altruïstisch. Ook hier duikt dus weer de ambigue moraliteit op, wat deze reboot alleen maar interessanter kan maken.

It’s... The Claw!

Deze keer zal The City geen open spelwereld zijn, zoals in Thief: Deadly Shadows het geval was. Wel zal Garrett een vaste uitvalsbasis hebben in een van de wijken van de stad. De missies zullen als vanouds weer draaien om voorwerpen ontvreemden zonder opgemerkt te worden. Stealth is dus weer erg belangrijk. Directe confrontatie is echter deze keer wel een goed alternatief. Nieuw in deze game is dat de schaduwen waarin Garrett zich kan verschuilen, nu ook dynamisch zullen zijn, afhankelijk van de lichtinval.

Ook kun je nu met één knop van schaduw naar schaduw springen, een beetje in de stijl van de roll-and-cover die Gears of War op de kaart gezet heeft.

En dat is niet het enige nieuwe in Thief. Garrett draagt voornamelijk dezelfde wapens als vroeger bij zich, zijnde een knuppel om bewakers buiten bewustzijn te meppen en

Motion-captured stunts Het gros van de gameplay zal dus heel herkenbaar zijn, met een aantal frisse nieuwe elementen. De missies zullen lineair zijn in die zin dat er geen freeroaming is, maar elke missie zal wel verschillende oplossingen hebben.

Heel interessant lijkt ons ook de AI, die de maps zal kennen en bijgevolg ook de schuilplaatsen. Als je dus een NPC opschrikt omdat je niet stealthy genoeg bent, zal deze op zoek gaan naar je op verschillende manieren.

Op grafisch vlak wordt Thief een echte next-gentitel. In de paar gameplayfilmpjes op E3 was al te zien dat Thief een duister en sfeervol feest voor het oog wordt. Leuke anekdote, hoewel sommige fans er minder blij mee zullen zijn: Stephen Russell, de stemacteur die alle verschijningen van Garrett tot nu toe op zich genomen had, zal niet meer van de partij zijn.

Dat is niet zo leuk, hoor ik u denken, maar de reden ervoor is wel leuker: de nieuwe acteur Romano Orzari zal namelijk ook via motion-capture alle in-game stunts van Garrett uitvoeren en Eidos vond het belangrijk dat hij dan ook de stem zou inspreken voor een natuurlijk gevoel.

Thief wordt dus een reboot van de reeks, met behoud van de klassieke stealthy gameplayelementen in combinatie met nieuwe items en skills. Ook de sfeer en de omgeving zullen hetzelfde zijn, alleen met een nagelnieuwe verhaallijn.

31

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: RESPAWN ENTERTAINMENT UITGEVER: EA GAMES PLATFORM: XBOX 360, XBOX ONEM PC RELEASEDATUM: Q1 2014

DOOR THIJS MORLION

TITANFALL Hij is er eindelijk. De studio die we toch al een tijdje met argusogen volgen heeft eindelijk zijn eerste geesteskindje voorgesteld aan het grote publiek. Na veel geruzie, het nodige moddergegooi, rechtszaken links en rechts en enkele gevechten der titanen heeft Respawn Entertainment getoond waar het al die tijd mee bezig geweest is: Titanfall. Met deze game hopen de voormalige Activision- werknemers te tonen wat ze in hun mars hebben met al die jaren ervaring.

Titanfall is een multiplayergame waar we elkaar mogen bevechten met heel wat futuristische elementen. In de game staan reusachtige robots centraal die de naam Titans hebben meegekregen.

Hierop komen we later terug. Het vat met ervaring waaruit het team kan tappen zorgt alvast voor flitsende gameplay en gevechten waarvan we allen lichtjes gaan kwijlen. Ergens in het onmetelijke heelal vechten twee facties, de Interstellar Manufacturing Corporation en de milities een oorlog uit. Waarvoor of waarom ze vechten is tot op heden nog niet duidelijk. Respawn Entertainment heeft ons wel al de grote gameplaylijnen uit de doeken gedaan. Onze oren staan alvast gespitst!

Stuwkracht In de game speel je een pilot. Pilots zijn een soort mensen, maar niet zomaar stervelingen. In een blinkend, metalen pak inclusief jetpack kunnen ze heel wat meer dan een gewone mens. Dankzij de nodige stuwkracht op je rug kun je namelijk double jumpen en andere krachttoertjes uithalen. Dit klinkt wat onnatuurlijk, maar op de eerste beelden kunnen we jullie verzekeren dat het er allemaal erg vlotjes aan toe gaat. Een grote plus hier is dat het leveldesign volledig in functie staat van de speler. In de kapot geschoten steden kun je naar hartenlust double jumpen en walljumpen. Bezie het als een unieke mix tussen de snelle gameplay van een scout

32

DEEL 2

het, in Titansfall zal alles draaien om een unieke symbiose tussen David en Goliath. Kleintjes kunnen groot worden en de groten zullen, mits het nodige teamwerk en tactiek snel op de knieën worden gedwongen.

Automatisch Als pilot beschik je natuurlijk ook over een compleet arsenaal aan verschillende wapens. Naast raketwerpers die een lock-onfunctie hebben, heb je ook het ietwat lichtere geschut waarmee je venijnig kunt uithalen. Zo krijg je een pistool tot je beschikking dat, als je lang genoeg iemand in het vizier houdt, automatisch een kogel door het hoofd van je belager jaagt.

uit Team Fortress 2 met de acrobatie van Faith uit Mirrors Edge. Het zal zeker en vast nodig zijn om alles uit de kast te halen wanneer het aankomt op overleven. Vanaf het moment dat het grote geschut letterlijk uit de lucht komt gevallen wordt het spannend.

Titaans geweld Om de zoveel tijd krijgt elk team een Titan ter beschikking. Met een druk op de knop kun je dit gedrocht uit de hemelkoepel laten vallen. Kruip in de cockpit en de ravage kan beginnen. In dit metalen harnas voel je je heer en meester over het slagveld. En in zekere zin is dit ook zo. Je kunt beschikken over een 40mm-kanon waarmee je je vijanden tot moes schiet en met je linkerhand kun je regelmatig alle kogels die je richting uitkomen vakkundig vasthouden en op zijn Elvis Presley’s terugsturen naar afzender.

Dankzij een speciale vaardigheid kun je voor een korte tijd razendsnel vooruit bewegen en alles onderweg vermorzelen. Als Titan kun je ongelofelijk belangrijk zijn voor je team. Dankzij het sterke pantser kun je heel wat kogels slikken en dus perfect

dienen als afleiding of kanonnenvlees.

Wordt het toch wat te heet daar in die cockpit kun je dankzij een schietstoel het hazenpad kiezen en vervolgens solliciteren als kleiduif.

Pret verzekerd.

Wendbaarheid Het zou op het eerste zicht lijken dat een pilot maar weinig kan beginnen tegen deze giganten, maar niets is minder waar. De grootste troef als pilot is je grote wendbaarheid en de snelheid waarmee je je over het slagveld kunt begeven. Bovendien kun je je soms voor korte tijd volkomen onzichtbaar maken, zodat je die reusachtige Titans in de rug kunt aanvallen. En laat dat nu net de zwakke plek zijn van deze lieverdjes.

Eens je op de rug zit van een vijandelijke Titan hoef je maar het luikje aan de achterkant open te doen, een paar kilo’s lood door zijn zenuwstelsel jagen en al snel zul je hem compleet immobiliseren, wat het iets makkelijker maakt om hem de doodslag te geven. De Titans in je eigen team kunnen ook worden gebruikt als handig vervoersmiddel. Je ziet

Natuurlijk kun je al raden dat de grote wendbaarheid van vijandelijke pilots daar maar al te makkelijk komaf mee kan maken. Al deze kunstjes kun je alvast uitproberen in de spelmodus met de naam ‘Hardpoint’. In deze spelformule moet je als team zoveel mogelijk controlepunten zien in te nemen en ze weten te behouden. Welke modi er nog meer op het programma staan is niet geweten, maar we kijken alvast uit naar wat er komt.

Cinematisch Respawn Entertainment wil vooral de cinematische ervaring van sommige singleplayers naar Titanfall brengen in een multiplayerbeleving. Dit gaat zelfs erg ver, want het winnende team moet, zoals in het echt, de weg zien te vinden naar een punt waar ze kunnen worden geëvacueerd. Haal je de finish, dan krijg je een multiplier op je score, blijf je achter of wordt je alsnog onder de graszoden gelegd door de vijand, dan krijg je die niet. Je leest het, Respawn Entertainment ziet het groots en dat is hen gegund. Hopelijk kunnen ze met deze formule heel wat fans versieren en worden ze beloond voor hun doorzettingsvermogen. Onze fiat hebben ze bij deze alvast!

33

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: UBISOFT MASSIVE UITGEVER: UBISOFT PLATFORM: PS4, X360 RELEASEDATUM: 2014

DOOR TIMMY DE CRAENE

TOM CL ANCY ’ S

THE DIVISION Tom Clancy staat niet enkel garant voor schitterende boeken, maar ook voor geweldige games. In samenwerking met Ubisoft zagen we eerder al onder andere HAWX, Splinter Cell, Ghost Recon, Endwar en Rainbow Six. Tijdens E3 kondigde Ubi uit het niets ook The Division aan, een third-person shooter in een open wereld.

The Division speelt zich af in The Big Apple, New York. Er is een epidemie uitgebroken tijdens Black Friday die dreigt de mensheid te herschapen tot een ware puinhoop. Als speciaal agent van The Divison zijn wij opgeleid om op eigen houtje op onderzoek te gaan tijdens zulke gebeurtenissen. Het is dan ook onze taak om hulp te bieden en New York terug op te bouwen. De eenheid gaat op zoek naar het hoe en wat van deze tragedie. Je hoeft geen lineair pad te volgen, want New York is volledig te verkennen in een open wereld. Missies komen her en der tevoorschijn en de speler kiest zelf welke hij aanneemt en naast zich neer legt. De stad die nooit slaapt zit boordevol gebeurtenissen en om elke hoek loert wel een mogelijkheid tot actie. Ubisoft vertelt dat de wereld constant zal veranderen naarmate de tijd verstrijkt en zo twee speelsessies nooit dezelfde zullen zijn.

Nooit echt alleen Tijdens het spelen kom je ook andere spelers tegen.

The Division is een online game dus iedereen die je tegenkomt zit ook ergens op deze aardbol met zijn controller in de handen. De ene speler is de andere niet in deze game. Sommige spelers willen samenwerken om een missie tot een goed einde te brengen, anderen zijn dan weer tuk op je uitrusting en zien je het liefst in een zwarte zak het strijdtoneel verlaten. In de gameplay die we op de E3 te zien kregen, leek dit allemaal zeer goed te werken. Via de headset kan je communiceren met elkaar waardoor de missies en eventuele snode plannen enkel maar beter georganiseerd en plezanter worden.

34

DEEL 2

Tijdens de presentatie zagen we ook dat het specifieke event niet het enige was dat op dat moment aan de gang was. Zoals het hoort zijn er over de hele map tientallen groepjes aan het strijden, elk met hun eigen missie in het achterhoofd. Je kan dus op elk moment ongewild een gevecht binnenwandelen en een kant kiezen. De speler moet te allen tijde zeer gefocust aan het spelen zijn. Je weet nooit wie je zult tegenkomen. Qua intensiteit van de spelervaring kan dit wel tellen. Mogelijk zou er ook een PvP-modus verschijnen voor The Division, maar Ubisoft hield het voorlopig op ‘geen commentaar’.

Moeten we Tom Clancy’s nieuwste dan zien als een MMORPG zoals World of Warcraft? Eigenlijk wel. Alle elementen zijn aanwezig. Wij twijfelen echter niet dat dit dé MMORPG zal zijn die het genre zal lanceren op de consoles.

Mogelijkheden zat The Division zit ook boordevol RPGelementen. Zo kan je personage levelen, nieuwe skills aanleren en voorwerpen oprapen. Op die manier kan je het personage schapen zoals jij het in gedachten hebt. Dit kan gaan van een voordeel met bepaalde

wapentypes, maar ook andere extraatjes zoals medespelers oplappen en items doorgeven. Dit wil dus zeggen dat er geen specifieke classes zullen zijn. Net zoals in vele andere RPG’s kan je in The Division ook zelf items bouwen en ruilen met andere spelers. Alles wat je doet zal zijn gevolgen hebben in de gevechten en voor het verhaal. Kies je eigen wapens, uitrusting, skills en maak dus je eigen class aan. Met behulp van onze Smartwatch, dat dienst doet als het menu, kunnen we communiceren met vrienden, kaarten bekijken en onze inventory ordenen. Aan snufjes dus geen gebrek.

Ubisoft liet tijdens de presentatie al meteen zien wat de next gen-consoles in hun mars hebben. De speler zocht dekking bij een politiewagen en de afgevuurde kogels gingen met veel realisme door de ruiten. Daarna gooide een vijand een molotovcocktail richting de wagen. Het vuur verspreidde zich ook zeer realistisch over de grond.

Banden van voertuigen kapot schieten ziet er tevens zeer goed uit. Elke kogel die geen persoon raakt zal dus sowieso schade doen aan de omgeving.

Wel tablets, geen pc Als leuke extra kan je ook in realtime en cross-platform inloggen op een tablet en zo als Drone aan het spel deelnemen. Die Drone kan spelers healen en armor geven, vijanden aanvallen met raketten en extra zicht bieden. Je kan eender waar ter wereld met een WiFi-verbinding deelnemen aan The Division via je tablet. Wie geen mogelijkheden zal hebben zijn de pcgamers. The Division lijkt perfect voor een release op de pc maar daar heeft Ubisoft voorlopig nog geen oren naar.

Er zijn al tal van petities die momenteel de ronde doen, maar tot op heden heeft de Franse ontwikkelaar niet thuis gegeven en zal deze game enkel verschijnen op de paradepaardjes van Sony en Microsoft.

Ubisoft lijkt op weg om dé uitgever van de next-gen consoles te worden. Door openworld multiplayer te promoten bij zowel The Division als Watch Dogs lijkt de Franse uitgever een nieuwe standaard te zetten voor next-gen gaming. We krijgen een singleplayer en multiplayer die naadloos bij elkaar aansluiten en ook nog eens zeer geweldig in elkaar zitten. Wij kunnen alvast niet meer wachten op deze nieuwe Tom Clancy.

35

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: IVORY TOWERS EN UBISOFT REFLECTIONS UITGEVER: UBISOFT PLATFORM: PS4, XBOX ONE, PC RELEASEDATUM: VOORJAAR 2014

DOOR JONAS ROELEN

THE CREW Nog een spel dat een MMO wordt genoemd. Waarom zou The Crew er een zijn, terwijl het zichzelf vooral ` identificeert als racegame? We zetten het voor jullie, de trouwe lezers, eens allemaal op een rijtje.

Om te beginnen: in The Crew heb je een persistente, open wereld waarin je andere spelers zal tegenkomen. Het spel zal automatisch andere spelers in je omgeving streamen indien ze je kunnen helpen of hinderen. Je bevindt je in een redelijk grote wereld. Je rijdt rond in de Verenigde Staten en kan van de ene kust naar de andere tuffen in zo’n anderhalf uur.

Je moet geen angst hebben voor lobby’s of dat je helemaal van New York naar Las Vegas moet rijden voor een race. Spelers kunnen rondspringen dankzij een GPS-systeem. Aan die grote wereld werken twee ontwikkelaars samen: Ivory Tower en Ubisoft Reflections. Het spel wordt verwacht in het voorjaar van 2014.

Samen rijden In The Crew kan je kiezen tussen solo missies of multiplayer. Als je solo rondrijdt kom je andere auto’s tegen die AI kunnen zijn of echte spelers die tijdelijk in je spel worden gestreamd. Als je echter besluit tijdens missies samen te werken met andere spelers in een crew (vandaar de titel van het spel. Duh.),

dan kan je bijvoorbeeld meedoen aan races of aan takedowns. Races zijn niet bepaald ingewikkeld: wie het eerst over de streep komt is gewonnen. Daarnaast heb je dus nog een grote feature in het spel: takedowns. Die kan je vergelijken met een sterke baas in andere MMO’s.

Je kan een andere auto neerhalen door hem herhaaldelijk te rammen met je auto. Daarvoor krijg je zelfs een hoopje loot in de plaats. Als één iemand er in slaagt de race te winnen of de vijand neer te halen krijgt iedereen in de crew er de pluimen voor en hebben ze allemaal de missie volbracht. Volgens enkele gelukkigen die het spel al eens hebben mogen spelen leent The Crew zich zelfs tot fijne verkenning. Zo kan je bijvoorbeeld met je auto rondrijden in de Grand Canyon.

aanpassen zodat je geen minuut meer moet leven zonder dat je met The Crew verbonden bent. Het spel komt uit voor de Xbox One, de PlayStation 4 en de pc. Momenteel zijn er nog geruchten of de multiplayer al dan niet crossplatform zal zijn. Dat gaat echter heel hard afhangen van een van de drie platformen. Als een niet wil, zou het andere platform echter nog bekijken of het met de pc kan samenwerken.

Ubisoft lijkt met The Crew te azen op een deel van de marktdominantie van de Need for Speed-franchise van EA. Of het spel er in zal slagen die arcaderacerkoning van zijn troon te stoten is nog maar af te wachten. Zoals met veel spellen ziet het er goed uit op papier en in de trailer, maar laat het zich eerst nog maar eens bewijzen.

Vier platformen Het spel heeft ook een mobile applicatie. Zo kan je het uiterlijk van je auto aanpassen op je gsm. Buiten een mooi kleurtje en toffe stickers moet er natuurlijk ook een beest van een motor onder je motorkap zitten. Ook dat kan je met de mobiele app volledig

36

PREVIEW

DEAD RISING

ONTWIKKELAAR: CAPCOM UITGEVER: CAPCOM PLATFORM: XBOX ONE RELEASEDATUM: 2013

DOOR ROBIN LIBBRECHT

3

Zombies, waar blijven ze toch vandaan komen? Met de launch van de Xbox One komt er een nieuwe Dead Rising. De eerste Dead Rising was een kleine revolutie op vlak van zombie-games. Voor het eerst had je een game waar er honderden zombies tegelijk op je scherm waggelden. Kan Dead Rising 3 voor een gelijkaardige schok zorgen?

Meer van dat!

De eerste Dead Rising stond dus vooral bekend voor het feit dat je een honderdtal zombies tegelijk op je scherm had. Dead Rising was de eerste game die dit kon verwezenlijken op de nieuwe hardware van de Xbox. De logische stap om dit te verbeteren is natuurlijk nog meer zombies in nog grotere omgevingen. En met de nieuwe hardware van de Xbox One is dit zeker mogelijk.

De eerste twee games uit de reeks speelden zich altijd af in een gesloten omgeving, in een winkelcentrum. Je kon weliswaar gaan en staan waar je wou maar een echte open wereld is het toch niet. In Dead Rising 3 heb je een kleine stad om je in uit te leven tussen al dat zombiegespuis. Het is de bedoeling van de ontwikkelaars om je het gevoel te geven dat je echt overrompeld wordt door al die wandelende lijken.

Meermaals zal je in een situatie zitten waar je alleen op een dak staat en de straten vollopen met de levende doden. Je hebt dus een grotere omgeving maar tegelijk heb je een

grotere concentratie aan vijanden om je toch dat claustrofobisch gevoel te geven.

Knutselen Een ander aspect waar Dead Rising bekend voor staat is natuurlijk het in elkaar steken van je eigen wapens.

Dat is in Dead Rising 3 niet anders.

Je zal terug de dodelijkste wapens kunnen in elkaar knutselen met gevonden materialen. Een kettingzaag combineren met een voorhamer, het is allemaal mogelijk. In de vorige games had je hiervoor altijd een werkbank nodig, in Dead Rising 3 is het hoofdpersonage echter een mecanicien en dat laat hem toe om overal wapens te knutselen. Al heb je wel een blauwdruk nodig natuurlijk.

BIGGER, BETTER AND MORE DUCT TAPE Zombies zijn trouwens niet alleen talrijker maar ze zijn ook een stuk slimmer geworden. Ditmaal zullen ze veel vlugger reageren op je aanwezigheid, dit komt doordat ze nu reageren op licht, geluid en beweging.

Ze weten ook hoe ze wapens kunnen gebruiken, een brandweerman die besmet is met het zombievirus weet maar al te goed hoe hij een bijl moet gebruiken.

Serieuzer De vorige Dead Rising-games waren best wel komisch te noemen. Ze hadden een typische stijl die eigen is aan een game die ontwikkeld is in Japan. Nog nooit was een zombieapocalyps zo tof en grappig. Dead Rising 3 lijkt voor een eerder serieuzere toon te gaan. De ontwikkelaars verzekeren dat er nog humor in de game aanwezig is, maar dat het niet meer op de voorgrond ligt. Hopelijk verliest de reeks hierdoor niets wat het zo uniek maakte.

Op de redactie kijken we best uit naar Dead Rising 3. De volgende generatie hardware is in staat om een echte zombie-apocalyps op ons los te laten.

De E3-demonstratie liet echt wel wat haperende framerates zien, maar dat is hopelijk toe te kennen aan het feit dat de game nog volop in ontwikkeling is. Wij slaan al gerust een voorraad kettingzagen en duct tape in.

37

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: READY AT DAWN UITGEVER: SONY COMPUTER ENTERTAINMENT PLATFORM: PS4 RELEASEDATUM: TBA

DOOR JAN VANBOCKRIJCK

THE ORDER 1

8

8

6

Een koets met serieus kijkende soldaten, een grimmige stad gehuld in onheilspellende mist en dan plots een chaotisch vuurgevecht met monsters die zich in de schaduwen voortbewegen. Meer had The Order 1886 niet nodig om een laaiend enthousiast applaus te ontvangen van het publiek dat aanwezig was op de presentatie van Sony in het zonnige Los Angeles.

De trailer die werd getoond op de E3beurs was op zich al indrukwekkend, maar de reden dat iedereen met verstomming was geslagen was de aankondiging dat het filmpje gecreĂŤerd werd door enkel gebruik te maken van de engine van het spel. Geen geavanceerde CGI dus, maar gewoon een glimp op hoe het eindresultaat eruit zal zien. Het is natuurlijk vrij moeilijk te geloven dat de graphics van het uiteindelijke spel even adembenemend zullen zijn, maar de mensen van Ready at Dawn beweerden in ieder geval bij hoog en bij laag dat de graphics van hun game van een ongezien niveau zullen zijn.

Steampunk.

Dat The Order 1886 een steampunkgame zal worden kon je eigenlijk al uit de naam afleiden. Voor degenen die niet bekend zijn met de term: steampunk is gebaseerd op de wereld zoals die eruit zag in de negentiende eeuw, een periode die zich kenmerkte door vele industriĂŤle revoluties en uitvindingen.

Het is echter nooit een volledig waarheidsgetrouwe versie van die periode en er komen dan ook steevast elementen uit sciencefiction of fantasy in voor. Hoewel het onmogelijk te ontkennen valt dat The Order 1886

alle kenmerken van steampunk bevat, willen de ontwikkelaars die term liever niet op hun game plakken. Ze noemen het zelf neo-Victoriaans om te benadrukken dat hun game zich afspeelt in Londen en dat het verhaal geloofwaardig zal zijn, ook al wijkt het lichtjes af van de geschiedenisboekjes.

Weinig informatie Over de gameplay wilden de ontwikkelaars jammer genoeg nog niet veel prijsgeven op de E3-beurs, buiten dat het een third person action adventure game zal worden. Een vrij logische keuze aangezien al hun voorgaande games in dat genre te plaatsen zijn. Over het verhaal hielden ze eveneens hun lippen stijf op elkaar, maar ze lieten wel al weten dat het een zeer belangrijk aspect van de game zal worden en dat ze hun absolute best doen om een meeslepend epos af te leveren.

De ontwikkelaars zijn naar eigen zeggen al een achttal jaar bezig met het uitwerken van het universum van de game. Het behoeft dus weinig betoog dat The Order 1886 het droomproject is van Ready at Dawn en die passie kan het spel uiteraard alleen maar ten goede komen.

Onbekend, onbemind?

Wie trouwens nog nooit van deze ontwikkelaar heeft gehoord, hoeft zich zeker niet te schamen. De studio hield zich daarvoor immers zo goed als alleen bezig met games voor de PSP, voornamelijk dan met God of War. De enige uitstap uit de handheldwereld was de port van Okami voor de Wii. Niet echt een palmares om over op te scheppen dus, maar The Order 1886 zou het bescheiden bedrijfje wel eens serieus op de kaart kunnen zetten. Al zal het gebrek aan ervaring met consoles de ontwikkelaars toch enigszins parten spelen en ook het feit dat ze plots een gigantisch budget ter beschikking hebben zal ongetwijfeld druk zetten op de bescheiden jongens van Ready at Dawn.

Het is op dit moment dus allesbehalve gemakkelijk om The Order 1886 in te schatten. Hoewel we al met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kunnen stellen dat het er prachtig uit zal zien, is het zeer moeilijk te voorspellen of de gameplay van hetzelfde niveau zal zijn. Goede steampunkgames zijn vrij zeldzaam, dus we hopen van harte dat de ontwikkelaars hun gebrek aan ervaring kunnen overstijgen en een topgame afleveren.

38

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: DOUBLE HELIX GAMES UITGEVER: MICROSOFT PLATFORM: XBOX ONE RELEASEDATUM: TBA

DOOR DAVID NYS

KILLER INSTINCT

Dead or Alive, Tekken, Marvel VS Capcom, het zijn maar enkele van de bekende beat ‘em up-reeksen die al jaren lang meegaan. De iets oudere gamers onder ons herinneren zich mogelijk nog Killer Instinct, een arcadegame die later een port kreeg op de Game Boy en SNES. Killer Instinct en zijn opvolger Killer Instinct 2 waren bijzonder populair bij zowel de arcadebezoekers als consolegamers en er was dus een grote vraag naar een opvolger. Een derde spel leek jarenlang in ontwikkeling maar kwam maar niet van de grond.

Groot was dan ook de verbazing toen Microsoft liet weten dat er binnenkort een nieuwe telg te downloaden zou zijn voor de Xbox One, genaamd Killer Instinct.

Dem feels De eerste beelden tonen al aan dat Killer Instinct gewoon een oerdegelijke beat ‘em up wordt. Geen flashy moves, gewoon lekker op elkaar meppen en elkaars gezondheidsbalk doen krimpen. Als je een lange combo uitvoert, hoor je de commentator met zijn zware stem naar oude beat ‘em up-gewoonte zaken roepen zoals “ultraaaa-comboooo”.

Het geheel voelt echt aan als een reisje naar een arcadehal. Tijdens het vechten bouw je een ‘instinct meter’ op die je op het juiste moment kan gebruiken voor nog dodelijkere combo’s.

Sommige personages delen meer

schade uit tijdens deze momenten, andere herstellen automatisch. Indien je dit wenst kan je gevechten opnemen en die via de online community delen.

Ook zullen de makers vaak toernooien organiseren om de competitieve scene een duwtje in de rug te geven. Het lijkt dus duidelijk dat Killer Instinct het durft opnemen tegen series zoals Mortal Kombat.

De oldschool look en feel van Killer Instinct komt wel met enkele pijnpunten. Omdat de reeks verschillende consoles heeft overgeslagen, was er een ferme sprong nodig om de controls en graphics aan te passen aan de nieuwste console van Microsoft, en dit heeft mogelijk nog wat kinderziektes.

Maar zaken zoals de commentator, de graphics en de omgevingen, doen het spel wel juist aanvoelen. We vragen ons echter af of deze aanpak op zich genoeg zal zijn om het spel memorabel te maken.

Dokken om te vechten Jammer genoeg voor de fans die van plan zijn zich een PS4 aan te schaffen,

heeft Microsoft laten weten dat Killer Instinct enkel voor Xbox One zal verschijnen. Het spel zal vanaf de launchdag te downloaden zijn via Xbox Live.

Mogelijk krijgt het later een winkelrelease. Bij deze download zullen er slechts enkele speelbare personages zijn. Andere karakters kunnen afzonderlijk gekocht worden.

Deze beslissing kon alvast niet op veel enthousiasme rekenen bij de meeste fans, die vrezen dat dit betaalmodel het spel erg duur zal maken voor wie met elk personage wil spelen. Microsoft berichtte ook dat ze waarschijnlijk een season pass zullen uitbrengen, waardoor je alle niet-speelbare karakters in een keer kan kopen.

Tussen al het zware consolegeweld, heeft Killer Instinct potentieel om wat old school arcadegeweld naar de Xbox One te brengen.

Als Double Helix zijn spel nog iets oppoetst dan heeft de aankomende console alvast een sterke beat ‘em up om mee te openen.

39

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: NUMBER NONE INC. UITGEVER: NUMBER NONE INC. PLATFORM: PS4 RELEASEDATUM: TBA

DOOR JAN VANBOCKRIJCK

THE WITNESS Hoe lang is het geleden dat je nog verliefd werd op een game zonder echt veel erover te weten? De trailer van The Witness was meer dan voldoende om ons over de streep te trekken en hoe meer we over deze game te weten komen, hoe meer we ge誰ntrigeerd geraken. Al moeten we zeggen dat er voorlopig nog maar bitter weinig over deze game bekend is.

Wat er wel over geweten is, heeft ons in ieder geval al zeer enthousiast gemaakt. Het spel wordt ontwikkeld door Number None Inc., een onafhankelijk eenmansbedrijfje geleid door Jonathan Blow. Die ken je misschien nog wel van Braid, een succesvolle puzzelgame met platformelementen. Ook in The Witness is het puzzelen geblazen, maar met veel meer diepgang dan bij Braid.

Mysterieus eiland Je komt terecht op een eiland dat heel wat mysteries herbergt. Een beetje zoals de televisieserie Lost dus, maar met als groot verschil dat je helemaal alleen bent op het eiland. Volgens de ontwikkelaar zal er een diep en complex verhaal in The Witness zitten, waar niets is wat het lijkt en alles een dubbele bodem heeft. Elke puzzel is gebaseerd op een achterliggend idee en door non-verbale hints kom je erachter wat het spel nu precies van je verwacht.

Blow wist ons op de E3 te vertellen dat The Witness draait om aha-erlebnissen.

Sommige puzzels lijken bij momenten uitzichtloos en onmogelijk om op te lossen, maar plots zie je het antwoord

in drukletters voor je en snap je niet dat het zo moeilijk leek te zijn. Dat is een mooi doel, maar uiteindelijk zou elke puzzelgame zo moeten zijn.

De moeilijkheidsgraad is immers vaak het grootste struikelblok voor puzzelgames. Is het te moeilijk, dan kan het frustrerend werken dat je zo traag vooruit gaat. Is het daarentegen te makkelijk dan krijg je geen voldoening door je oplossingen. Met de knowhow die Blow met zich meedraagt zijn we er echter rotsvast van overtuigd dat hij met The Witness een aangename, maar toch ook uitdagende ervaring zal bieden.

Pittoresk Grafisch is deze game eveneens een echt pareltje. Met prachtige cellshading en uitbundige kleuren krijg je zo het gevoel dat je in een schilderachtig sprookje bent terechtgekomen. Er is dan misschien niet zo veel detail in de textures, maar dat zorgt er alleen maar voor dat de omgevingen er zeer strak uitzien. Less is dus zeker more voor Jonathan Blow en tijdens de presentatie van zijn game op E3 zette hij dat nog eens extra in de verf door droogjes te zeggen dat hij niet goed wist hoe hij al die explosies van de vorige games kon overtreffen.

Nirvana Dat hij zich wil afstoten van de overdaad aan actie die je tegenwoordig vindt in games blijkt ook uit de soundtrack van The Witness. Rustige, atmosferische muziek begeleidt je op elke stap in je reis en brengt je in een staat van nirvana. Ook de levensduur van de game is behoorlijk indrukwekkend naar moderne standaarden. Blow verkondigde namelijk dat het een dikke 25 uur zou duren vooraleer je de game een eerste keer hebt uitgespeeld. Het valt natuurlijk nog af te wachten of dat betekent dat je lang zal vastzitten bij bepaalde puzzels of dat er gewoonweg veel puzzels zijn.

Het is uiteraard nog veel te vroeg om al een oordeel te vellen over deze game, maar het lijkt erop dat The Witness wel eens serieus wat potten kan breken.

Alles aan het spel voelt zo uniek en tegelijk authentiek aan dat we niet kunnen wachten om ons te wagen aan een eerste test. Wanneer dat precies zal zijn is voorlopig nog onduidelijk, maar met een beetje geluk zal dat al bij de release van de PlayStation 4 zijn.

40

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: AVALANCHE STUDIOS UITGEVER: WARNER BROS. PLATFORM: PS3, PS4, XBOX 360, XBOX ONE, PC RELEASEDATUM: 2014

DOOR ROBIN LIBBRECHT

MAD MAX “Holy fucking shit”, dat was het eerste gedacht dat in ons hoofd opkwam na de bekendmaking van een game rond Mad Max. Voor de onwetenden: Mad Max is een filmreeks van begin de jaren 80. Het speelt zich af in een post- apocalyptische wereld waar het ieder voor zich is. Een game rond deze reeks? Sign us up!

The Road Warrior Laat ons meteen met de deur in huis vallen, Mad Max is niet gebaseerd op één van de bestaande films. Het speelt zich af in het universum en je speelt met Max maar het zal zijn eigen verhaal vertellen. Buiten dit feit is er nog bitter weinig bekend over het verhaal.

Wat we wel al kunnen vertellen is dat de iconische auto van onze held naar de vaantjes is, en het is aan Max om een nieuw voertuig in elkaar te knutselen. Deze nieuwe ride is de Magnum Opus, qua naam kan dat al tellen natuurlijk. Maar het zou geen spel zijn met een grote open wereld als we niet met andere voertuigen zouden kunnen rondrijden. Het spel zal meer dan 50 verschillende voertuigen bevatten. Al is de Magnum Opus wel een soort van rode draad doorheen het spel.

Je zal je eigen ride constant kunnen upgraden en aanpassen. Dit is ook nodig om vooruitgang te kunnen

maken in het spel. Bepaalde gebieden zijn bijvoorbeeld beschermd door een blokkade die je alleen kunt breken door een bepaalde upgrade voor de Magnum Opus. Pimp My Ride dus, maar dan om dood en vernieling te zaaien in plaats van een griet te scoren.

‘Cause I can Ontwikkelaar van dienst is Avalanche, beter bekend van de fantastische Just Cause-games. We kunnen ons dus al verwachten aan spectaculaire gameplay. Een van de meest in het oog springende wapens is trouwens de harpoongun, een oude bekende uit Just Cause 2. Met dit wapen kan je twee voorwerpen aan elkaar vast hangen.

PIMP MY RIDE MET DOOD EN VERNIELING TOT GEVOLG.

maar je zal af en toe ook uit je wagen moeten stappen om wat reet te schoppen. Hier kan je dan gebruik maken van de gekende wapens zoals een machinegeweer of misschien heb je een voorkeur voor het lange-afstandswerk met een sluipschuttergeweer. Maar je zal je ook kunnen wagen aan brutale mêleegevechten zoals dat hoort in een brute post- apocalyptische wereld.

De game zit in een vroeg alphastadium maar zag er al behoorlijk goed uit. De wereld komt overtuigend over en de personages zien er ook goed uit. Hopelijk kan Avalanche de game genoeg onderscheiden van Just Cause, zodat het niet zomaar een Just Cause 3 is met een andere skin. Wij hebben er alvast het volste vertrouwen in dat dit een game zal zijn waar Mad Max-fans naar verlangen.

To the Thunderdome and beyond!

Een vijand aan de achterkant van je wagen vast hangen bijvoorbeeld.

De combat is vaak met voertuigen

41

PREVIEW

DOOR DAVID NYS

ONTWIKKELAAR: THE CREATIVE ASSEMBLY UITGEVER: SEGA PLATFORM: PC RELEASEDATUM: 3 SEPTEMBER 2013

TOTAL WAR: R O M E

I I

Bijna tien jaar na datum zijn veel strategiefans nog altijd even dol op Rome: Total War, het epos van The Creative Assembly dat als de perfecte mix tussen realtime- en turn-based-strategy wordt gezien. Na een remake van zowel Shogun als Medieval: Total War, krijgt nu fanfavoriet Rome een nieuwe kans om de harten van gamers te veroveren.

De ontwikkelaars hebben het realisme duidelijk opgeschroefd. De hordes rebellenlegers zijn verleden tijd en vervangen door een groot aantal uiteenlopende naties. In totaal zijn er meer dan honderd facties, waarvan er slechts acht speelbaar zijn. Deze beperkte keuze hebben de ontwikkelaars naar eigen zeggen gemaakt om elke factie beter uit te kunnen werken en unieker te maken. Uiteraard is Rome weer van de partij, deze keer als één natie in plaats van drie afzonderlijke families. Dat betekent echter niet dat je eensgezindheid kan verwachten.

Je zal met veel politieke intriges moeten afrekenen binnen je staatsgrenzen. Als Rome krijg je verschillende bonussen, vooral gericht op je landleger. Gezworen vijand van Rome is uiteraard Carthago, dat het meer van zijn vloot en handel moet hebben. Andere speelbare facties zijn Egypte, Averni, Iceni, Suebi, Parthen en Macedonië.

Downloadbare facties Buiten deze acht facties die standaard bij het spel zitten, zullen er nog enkele zijn die je in de vorm van DLC aan je collectie kunt toevoegen. Pontus, afkomstig uit het noorden van Turkije, zal vanaf de lancering gratis te downloaden zijn. De Greek StatesDLC voegt dan weer drie Griekse staten toe, namelijk Athene, Sparta en Epirus. Wie Rome II voorbestelt via Steam zal deze DLC gratis krijgen zodra het spel uitkomt, anderen moeten meer centen op tafel leggen. Een opvallende afwezige zijn de Seleuciden,  een natie die voortkwam uit het vroegere rijk van Alexander de Grote en een grote rol speelde in Rome: Total War. Mogelijk zullen zij en andere facties door latere DLC-pakketten speelbaar worden.

Al deze naties bevinden zich naar oude gewoonte op de campagnekaart, een van de twee luiken van de Total War-games. Deze is voor Rome II uitgebreid

42

DEEL 2

in oostelijke en noordelijke richting, met als belangrijkste toevoeging het Midden-Oosten. De kaart ziet er zeer gedetailleerd uit, met verschillende soorten terrein afhankelijk van het klimaat waarin je jezelf bevindt. Nieuw is dat steden niet langer beperkt zijn tot hun icoon op de kaart, maar groeien.

Door te bouwen zal je stad zich ook op de kaart uitbreiden en verschillende details zullen zichtbaar worden.

Grootser dan ooit De kaart is onderverdeeld in 57 provincies, die zelf uit meerdere regio’s bestaan. Het totale aantal regio’s ligt op 183, met elk een stad die als hoofdplaats dient. Als je alle regio’s binnen een provincie onder je controle hebt, kan je de hele provincie vanuit de hoofdstad besturen. Zo zal je bonussen krijgen en wetten uitvaardigen die voor de hele provincie gelden. De kaart van Rome II zal, net als zijn voorganger Rome: Total War, geen afzonderlijke gebouwen zoals boerderijen en universiteiten meer hebben.

De enige constructies op de kaart zullen dus steden, havens en wegen zijn. Om te veel belegeringen te vermijden, zullen deze enkel voorkomen als er om een hoofdstad gevochten wordt.

Zelfs als je meerdere provincies kan veroveren en je bevolking gelukkig is, betekent dat nog niet dat alles

op rolletjes zal lopen. Intriges en diplomatiek zullen meer dan ooit grote kopzorgen worden. In het begin van het spel dien je een van de politieke pilaren van je natie te kiezen en afhankelijk van je militaire successen en keuzes zal je meer of minder machtig worden. Wordt je aanzien echter te groot, dan kan er een burgeroorlog ontstaan, vergelijkbaar met hoe de Senaat en andere Romeinse families zich tegen je keerden in Rome: Total War. Buitenlandse politiek, altijd een zwakke plek in de serie, wordt fel uitgebreid en volgens de ontwikkelaars zullen zowel je vrienden als vijanden heel wat slimmer en sluwer zijn dan in voorgaande games.

Laying in wait to ambush Om het grinden tegen te gaan, kunnen facties niet langer een onbeperkt aantal units produceren. De formaten van je legers zullen bepaald worden door hoe machtig je bent en hoeveel geld je tot je beschikking hebt. Niet getreurd, want Total War staat nog altijd garant voor grootschalige gevechten.

Legers kunnen vanaf nu meerdere posities aannemen. Er is de Ambushpositie, waarin je onzichtbaar wordt op de kaart. In de Raid- positie zal je in vijandelijke gebieden wat geld kunnen verdienen en in ‘muster mode’ kan je nieuwe troepen trainen. Deze troepen kan je verder specialiseren door ze

bepaalde wapens te geven en ze zullen door te vechten ook veranderen in ervaren vechtmachines.

Zoals altijd wissel je voor gevechten naar een RTS-modus, waarin je zelf je legers kan controleren en je vijanden kan verpletteren. Met de nieuwe closeupcamera kan je van zeer dichtbij de actie volgen. Hier zie je je soldaten op zeer realistische en gruwelijke manier sterven en man op man vechten. Je kan ook uitzoomen en met een nieuwe tactical overview-camera het slagveld van bovenaf bekijken.

Veldslagen zitten nu ook in een veel minder strak stramien. Zo kan je tegelijkertijd schepen en landtroepen controleren, amfibische landingen uitvoeren of je landtroepen te water ondersteunen bij het innemen van een stad. Belegeringen draaien trouwens niet langer om een centraal gelegen punt. De aanvallers zullen meerdere strategische posities moeten veroveren, terwijl de tegenstander deze verdedigt.

De lat ligt al gigantisch hoog, maar The Creative Assembly lijkt vastberaden om er nog enkele meters over te springen.

Het spel is grootser en realistischer dan we ooit hebben gezien binnen de reeks en lijkt zowel de trouwe fans en nieuwkomers onmiddellijk te zullen bekoren. Vanaf 3 september is het weer zover, ‘Divide et impera’.

43

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: NINTENDO UITGEVER: NINTENDO PLATFORM: WII U RELEASEDATUM: VOORJAAR 2014

DOOR THIJS MORLION

MARIO KART 8 Iedereen heeft zich ooit wel eens gewaagd aan een spelletje Mario Kart met wat vrienden. Onze loodgieter inclusief rode pet is terug met meer kartplezier waarbij behendigheid en elkaar gewoonweg hard pesten de sleutel zijn tot succes. De nieuwste introductie in Mario Kart 8? Anti-zwaartekracht!

De glimp die we van deze nieuwe game mochten opvangen op E3 zag er alvast goed uit. Deze Mario Kart is de eerste in HD en dat is er aan te zien.

Alles ziet er gelikt uit en draait erg vlot.

De Wii U is niet meteen de meest hippe console op dit moment en misschien wil Nintendo hier wel verandering in brengen met Mario Kart 8.

Je kunt de game op verschillende manieren besturen en eentje daarvan is je Game Pad gebruiken als racestuur.

Deze manier van gamen heeft zo wel zijn voordelen. Dankzij het grote scherm van de Pad kan er heel wat informatie van je tv-scherm worden weggehaald en op het scherm van je controller worden gezet. Hierdoor krijg je een veel minder drukke interface zodat je je hoofd gewoon bij het racen kunt houden.

Anti-zwaartekracht Racen is in deze telg nog plezanter geworden. De eerder genoemde anti- zwaartekracht brengt een verfrissend element in de reeks. In de getoonde gameplayvideo zagen we in het eerste level een

doodnormale, rustige achtvormige baan, zoals we er nog wel vaker tegen gekomen zijn in Mario Kart. Het tarten van de zwaartekracht kwam hier zelden aan bod, maar dient eerder als kleine introductie tot het nieuwe gameplayelement. Wanneer je Newtons zwaartekrachtwetten eventjes aan de kant schuift, draaien de wielen van je kart en vormen ze vier magnetische krachtvelden. Hiermee kun je vervolgens leuke tricks uithalen, maar bovenal je tegenstanders slim de loef afsteken.

Het tweede level dat we te zien kregen was al iets mooier en gevulder. De inspiratie voor dit level kwam uit steden zoals San Francisco. Een toffe gimmick hier zijn de rondrijdende trams, die je natuurlijk zorgvuldig moet zien te ontwijken. De zwaartekracht wordt hier al iets meer getart en soms kun je, indien je natuurlijk behendig genoeg bent, de muren oprijden om een rij muntjes te verzamelen.

Verder lijkt deze feature nog niet echt tot zijn recht te komen.

en wordt er naar hartelust op muren en plafonds geracet. Hier neemt Nintendo ons mee naar een spookhuis.

Het leveldesign is vernuftig, past perfect in het thema van spoken en griezelen en bij momenten weet je absoluut niet hoe je nu georiĂŤnteerd staat in de wereld. Ook zien we de onderwaterwereld en de hangglider terug van Mario Kart 7. Al deze elementen samen dragen absoluut bij tot dikke fun!

Een laatste nieuwe feature die heel wat mensen zal plezieren is Mario Kart TV. Heb je in een online game, waarbij je tegen maar liefst elf mensen kunt spelen, een glorieuze overwinning behaald die je wilt laten zien aan de ganse aardkloot, dan kun je dit uploaden via Mario Kart TV en delen op elk gebruikelijk sociaal netwerk. Het belooft dus weer dikke pret te worden met deze Mario Kart 8, maar of er voldoende vernieuwingen zullen zijn om een volledig nieuwe game mee te verantwoorden en om bovendien als redmiddel voor de Wii U te dienen, is nog maar de vraag.

In het laatste level krijg je dan wel waar voor je geld

44

PREVIEW

ONTWIKKELAAR: RETRO STUDIOS UITGEVER: NINTENDO PLATFORM: WII U RELEASEDATUM: NOVEMBER 2013:

DOOR MATTHEW DEBOYSERE

DONKEY KONG COUNTRY T R O P I C A L

F R E E Z E

Het was een lange tijd stil rond Donkey Kong en zijn vrienden, maar sinds de terugkeer in 2010 met Donkey Kong Country Returns voor de Wii is onze gorilla niet meer weg te slaan van het scherm. Met Donkey Kong Country: Tropical Freeze komt onze heroïsche aap nu ook naar de HD-compatibele Wii U. Benieuwd?

De titel Tropical Freeze wordt verklaard door de setting. Het eiland van Donkey Kong wordt gekaapt door Vikings.

Dit brengt heel andere vijanden met zich mee. Donkey Kong wordt ver van zijn eiland gebracht en moet zich een weg terug vechten en het onderweg opnemen tegen pinguïns, walrussen en ijsberen. Voor de tropische gorilla een totaal ander vooruitzicht.

Andere besturing Wie grote veranderingen verwacht, is eraan voor de moeite. Eigenlijk is er weinig verschil tussen Country Returns en Tropical Freeze qua gameplay, al zijn de controls misschien beter te beheersen nu we van de Wii Remote overschakelen naar de Game Pad. Tropical Freeze is nog steeds een platformer, dus moet je van links naar rechts het pad aflopen en zorgen dat je nergens invalt, of verslagen wordt door een tegenstander.

Toch is niet alles identiek gebleven, anders kon Retro Studios gewoon de voorganger kopiëren. Zo hebben we Diddy Kong, die met zijn jetpack lange kloven kan overbruggen, en

Dixie Kong, die extra hoog kan vliegen dankzij haar paardenstaartpropeller.

Er is tevens nog een vierde personage, maar daarover wilde Nintendo nog niets kwijt. Je kunt alleen spelen, of met vrienden samen. Ook het zwemmen werd grondig herzien. Zo kun je bijvoorbeeld aanvallen onder water met een snelle draaibeweging en er is nu een zuurstofmeter aanwezig, voor wat extra uitdaging. Om zuurstof te happen moeten spelers boven water komen of op zoek gaan naar luchtbellen, een mechaniek die we eerder al zagen in de Sonic-games.

Ten slotte kan Donkey Kong nu ook voorwerpen van de grond opnemen, waaronder misschien verborgen schatten verstopt liggen, en vijanden opheffen om ermee te gooien.

van de levels loop je bijvoorbeeld rond op een vliegtuigkerkhof. Bij elke sprong of beweging die je maakt, schuiven de stukken schroot mee, waardoor er wel eens een propeller op je hoofd kan vallen. In een ander level speelden we terug een iconisch mijnkarretjeslevel.

Die is gevoelsmatig bijna identiek aan zijn voorgangers, maar nu is er een dynamische camera, die extra diepgang aan de levels biedt.

Dynamisch Tijdens de E3-demo konden spelers een paar levels uitproberen en daarmee werd onmiddellijk duidelijk dat de nieuwe setting van deze Donkey Kong Country voor nieuwe inspiratie heeft gezorgd. In een

Met de Wii U als krachtmachine weet Retro Studios prachtige beeldjes op het scherm te toveren. Hoewel Donkey Kong Country: Tropical Freeze weinig nieuws doet met de franchise, weten we dat er goed werk geleverd wordt.

De funderingen zijn al tientallen jaren geleden gelegd, ze zijn stevig genoeg.

De grootste verandering tot nu toe zijn de HD-graphics. Met een draaiende camera kan je veel detail langs verschillende kanten bekijken, wat eigenlijk niet veel voorstelt, maar toch een aangename extra is. Donkey Kong in een hoge resolutie ziet er tevens erg knap uit.

45

46

E3 FEATURE

DOOR JAN VANBOCKRIJCK

INDIE GAMING

Indiegames krijgen over het algemeen minder aandacht omdat hun studio’s gewoonweg over minder middelen beschikken. Dat wil echter niet zeggen dat ze minder goed zijn. Daarom richten we elke maand de schijnwerpers op enkele onafhankelijk ontwikkelde games. Deze week in de spotlight: een survivalgame met robots, een mysterieus point- and-clickspel en een gruwelijk frustrerende game met een top- downperspectief.

Sir, You Are Being Hunted Een game met de titel Sir, You Are Being Hunted laat weinig aan de verbeelding over en het is dan ook niet verbazend dat het een survivalgame is. Wat wel onverwacht is, is dat je terechtkomt op een eiland waar je wordt opgejaagd door, u leest het goed, robots. Veel meer verhaal dan dat moet je evenwel niet verwachten, maar het sterkste punt van de game is dan ook dat het elke keer een willekeurig gegenereerd eiland biedt, waardoor geen enkele playthrough hetzelfde zal zijn. De AI voelt al zeer realistisch aan en zo zullen de metalen wezens zich bijvoorbeeld steeds naar de plek begeven waar ze je het laatst hebben gezien. Ook geluid en visibiliteit spelen een grote rol in dit spel.

Een punt waarop de game zich weet te onderscheiden is dat de robots er niet alleen uitzien als Britse jagers, maar zich ook zo gedragen. Zo zullen ze bijvoorbeeld op gegeven momenten even de tijd nemen om rustig te sippen aan een kopje thee, wat uiteraard het perfecte moment is om één of meerdere kogels door hun kop te jagen. Als alles goed gaat dan kunnen we over een maand deze game onder handen nemen op pc, Mac en Linux.

Pinstripe Een game die onterecht werd genegeerd op de E3 was een point-and- clickgame met platformelementen genaamd Pinstripe, ontwikkeld door het eenmansteam van Thomas Brush. Je belandt in Pinstripe in een surrealistische wereld waar een geniepige, demonische kat je geleidelijk wegwijs maakt. Heel even lijkt het dat je terecht bent gekomen in Alice in Wonderland, maar daar stopt de vergelijking met voornoemd sprookje.

Pinstripe is namelijk een pak duisterder dan het boek van Lewis Carroll en ook het verhaal is veel complexer.

Vergezeld van een geïmproviseerd geweer moet je

verschillende puzzels oplossen en tussendoor ook afrekenen met enkele vijanden. De gameplay is verre van vernieuwend, maar dat kan absoluut niet gezegd worden van de audiovisuele aspecten. Het spel heeft een unieke minimalistische stijl die tot in de puntjes is afgewerkt en ook de soundtrack past perfect bij het mysterieuze sfeertje dat de game probeert te scheppen. Pinstripe zou normaal gezien nog dit jaar in de virtuele winkelrekken moeten verschijnen en zal enkel op pc te spelen zijn.

Hotline Miami: Wrong Number Hotline Miami verscheen eind vorig jaar op pc en werd zo goed ontvangen dat het ondertussen ook op PlayStation 3 en de PS Vita te spelen is. Het razendsnelle tempo en de onvergeeflijke levels zorgden ervoor dat heel wat gamers meteen verknocht waren en een opvolger kon dus natuurlijk niet uitblijven.

Enkele dagen geleden heeft ontwikkelaar Dennaton Games aangekondigd dat er een vervolg komt en dat die de ondertitel Wrong Number zal meekrijgen. De sequel zal voortbouwen op de graphics en gameplay van zijn voorganger, wat betekent dat je vanuit een top- downperspectief erin moet slagen om elke vijand in het level uit te schakelen. Zonder een goed plan zal je niet ver geraken, want in tegenstelling tot andere games ben je immers zeer kwetsbaar. Eén kleine misstap kan er dus voor zorgen dat je helemaal opnieuw mag beginnen met het level. Geen game voor personen met een kort lontje dus, maar de voldoening die je overspoelt als je na talloze vruchteloze pogingen eindelijk de laatste vijand tegen de grond krijgt is onbeschrijfelijk. Met wat geluk kunnen we ons dit jaar nog weer volledig verdrinken in de gewelddadige wereld van Hotline Miami.

47

E3 FEATURE

DOOR BART TAELEMANS

XBOX ONE Er is al heel wat inkt gevloeid over de Xbox One, en niet altijd even positief. De overgrote meerderheid van de reacties was zelfs eerder negatief te noemen. Na het ongenoegen over de restricties lijkt Microsoft intussen wel een andere koers te gaan varen.

De fans stonden op hun achterpoten na de eerste aankondiging van het nieuwe entertainmentsysteem van Microsoft op 21 mei, met de online DRM en de restricties op tweedehands games. De persconferentie op E3 met de voorstelling van de nieuwe games heeft hier op het eerste gezicht weinig goed aan gedaan, ondanks de knappe exclusives die getoond werden.

Het lijkt erop dat Sony deze consoleoorlog zal winnen met de vingers in de neus, maar het is natuurlijk nog erg vroeg om daar uitspraken over te doen. Laat ons dus maar beginnen bij het begin en de features van de Xbox One op een rijtje zetten.

De hardware Deze derde telg in de consolefamilie van Microsoft zal beschikken over een AMD-processor met acht 64-bitkernen, 8GB DDR3-geheugen, een niet- vervangbare harde schijf van 500GB en als grafische kaart een AMD Radeon van de 7000-reeks. 3GB van het RAMgeheugen zal gereserveerd worden voor een van de drie besturingssystemen, 5GB is volledig gereserveerd voor games.

Ja, u leest het goed, drie besturingssystemen. Eentje voor de aansturing van de games, eentje voor alles wat entertainment, communicatie en achtergrondtaken betreft, en eentje om te wisselen tussen de twee vorige.

Verder zal de Xbox One een HDMI-input ĂŠn -output hebben voor het linken van een tv-decoder, twee USB 3.0-poorten, een gigabit-ethernetpoort, 802.11n-WiFi en een blu-rayspeler.

De interface Daarmee mag het duidelijk zijn dat de Xbox One niet zomaar een gameconsole is. Het toestel is duidelijk opgevat als een multimediacenter voor televisie, films, muziek, sport en ook wel een beetje games. Dat is ook te merken aan de interface, die wat weg heeft van Windows 8. Op het startscherm zijn de recentste activiteiten te zien en kunnen ook games en apps gepind worden. Deze interface zou ook toelaten om naadloos tussen activiteiten te wisselen zonder de eerste game of app te moeten afsluiten, en het wordt zelfs mogelijk om verschillende activiteiten simultaan te doen, zoals Skypen tijdens het gamen.

HET MAG DUIDELIJK ZIJN DAT DE XBOX ONE NIET ZOMAAR EEN GAMECONSOLE IS. Games krijgen een soort pauzemodus in plaats van een traditionele savegame en kunnen gewoon hervat worden door terug te keren naar het spel. Net als bij de PlayStation 4 mikt de Xbox One ook op social gaming, met zomaar even een nagelnieuwe integratie van Twitch voor streaming en een aparte app voor het uploaden van filmpjes naar sociale media.

De controller De vorige Xbox-versies konden prat gaan op een uit de

48

DEEL 2

kluiten gewassen, maar toch lekker in de hand liggende controller. Dat lijkt voor de Xbox One niet anders te zijn.

Er is duidelijk voortgegaan op het design van de Xbox 360-controller, maar met een aantal verfijningen. Zo zal de D-pad nu de vorm van een kruis hebben en krijgen de triggers een aparte rumble. De joysticks hebben ook een licht rechtopstaand randje voor een betere grip.

De Xbox One zal een verplichte Kinect 2.0-sensor kennen, die bedoeld is voor extra aansturing met handgebaren en stemcommando’s. Eén grote vraag die we ons hierbij stellen is hoe het zal zitten met de mogelijke ondersteuning van Nederlands - of de honderden Vlaamse dialecten - en of stembesturing van de Xbox wel degelijk mogelijk zal zijn in België.

Daar zwijgt Microsoft in alle talen over, en het totale gebrek aan ondersteuning van spraak met de huidige Kinect (op ondersteunde games na) doet het ergste vrezen.

GAMES ZULLEN WEER UITGELEEND EN DOORVERKOCHT KUNNEN WORDEN. Gelukkig is er ook nog SmartGlass, dat je toelaat om met tablet of smartphone bijkomende opties in de interface en in games te activeren. Met SmartGlass zul je in-game toegang krijgen tot je inventory en maps, en algemeen kun je achievements bekijken, DLC kopen en je smartphone/ tablet als afstandsbediening gebruiken.

Xbox Live Over Xbox Live zijn voorlopig weinig details gegeven.

Het lijkt er ook op dat er weinig zal veranderen, alle huidige accounts zullen gewoon doorlopen. Wel twee goede nieuwtjes: in navolging van Sony zal Microsoft

nu ook maandelijks twee (oudere) games cadeau doen aan Gold-abonnees. Beginnen doet het bedrijf bijvoorbeeld met Halo 3 en Assassin’s Creed II. Ook zal het systeem van de Microsoft Points nu eindelijk officieel plaats maken voor betalingen in euro. Dat kunnen we alleen maar toejuichen in het kader van prijstransparantie. Een bijkomend positief punt is de belofte van Microsoft dat iedereen die op je console speelt zal kunnen genieten van al je Gold-voordelen, zelfs al is je account niet ingelogd.

En dan nu... de games De exclusieve games voor Xbox One die aangekondigd werden op E3, zien er alvast niet slecht uit. De open wereld van Metal Gear Solid V, de harde gevechten in Killer Instinct, de zombiehumor in Dead Rising 3, de originaliteit van Project Spark, het spelen met natuurkunde in Quantum Break en de knappe graphics van Forza Motorsport 5, het is een sterke line- up. Ook de eerste beelden van Ryse konden onze goedkeuring wegdragen. Het ziet er allemaal bijzonder lekker uit.

Ook is er intussen het goede nieuws gekomen dat Microsoft afziet van de eerder aangekondigde restricties. De console zal alleen verplicht online moeten zijn bij de installatie en games zullen weer uitgeleend en doorverkocht kunnen worden. Enige nadeel is dat de disk nu telkens weer in de console zal moeten zitten tijdens het gamen, maar dat is nog het minste, zeker als je de game even installeert.

De Xbox One belooft een resem aan mogelijkheden te bieden voor gamers en andere entertainmentzoekers.

De eerste line-up van games ziet er goed uit, en als alle functionaliteiten fatsoenlijk ondersteund worden in België, kan de console wel zijn prijs van 499 euro waard blijken te zijn.

49

E3 FEATURE

DOOR ROBIN LIBBRECHT

PLAYSTATION 4

Wat een lange consolegeneratie is het geweest, maar er is eindelijk licht aan het einde van de uitgerekte tunnel. Dit jaar mogen we ons verwachten aan nieuwe hardware. En het werd tijd. De PlayStation 4 is één van die nieuwe consoles. Met E3 achter de rug leek het ons het perfecte moment om hem eens onder de loep te nemen.

Vier op een rij Het eerste nieuws kregen we al in februari. Sony stelde zijn nieuwste stuk hardware voor op een persconferentie. We kregen een heleboel info over de hardware, maar we kregen de uiteindelijke console niet te zien. Dit moment was weggelegd voor E3. De console ziet er uit zoals je kan verwachten van een Sony-product: strakke lijnen met een licht futuristisch kantje. Niets om van omver te vallen. Op vlak van hardware maakt Sony wel een kleine ommezwaai.

Vroeger hadden ze daar in Japan nogal de neiging om een eigen architectuur te pushen, maar nu kiezen ze voor een algemenere aanpak. Dit zorgt ervoor dat de twee nieuwe consoles - die van Sony én van Microsoft - hardwarematig redelijk dicht bij elkaar liggen. De PS4 is in theorie wel de krachtigste van de twee. Dit komt voornamelijk door het geheugen dat gebruikt wordt. De PlayStation 4 zal beschikken over 8GB GDDR5 geheugen. Dit is in theorie sneller dan het geheugen dat gebruikt wordt in de Xbox One, maar het zal aan de ontwikkelaars liggen hoe ze dit gebruiken. Een firstparty-ontwikkelaar als Naughty Dog zal zeker het onderste uit de kan kunnen persen.

De controller heeft ook een kleine makeover gekregen. Hij is een stuk ergonomischer en ligt beter in de handen. Er is ditmaal een touchpad aanwezig, vergelijkbaar met dat van de PS Vita. Bovenaan is er dan weer een lightbar aanwezig die gebruik zal maken van de nieuwe Playstation Eye. De gekende start en select knoppen zijn verdwenen en vervangen door 1 algemene knop. Deze knop zal ook dienen voor

de share-functionaliteit. Dit zal ervoor zorgen dat je dingen makkelijk kunt delen met je vrienden. De triggers en thumbsticks hebben wat veranderingen ondergaan en zouden nu gemakkelijker zijn in gebruik.

Headsets kunnen nu rechtstreeks op de controller aangesloten worden door middel van een 3,5 mm-jack - iets wat nu al mogelijk is met de Xbox 360-controller.

Op vlak van hardware kunnen we alvast niet echt lopen klagen. Ontwikkelaars zullen eenvoudiger kunnen werken met de nieuwe hardware door het feit dat het gebruik maakt van een architectuur gelijkaardig aan die van een pc. Dit zorgt ervoor dat multiplatformgames normaal gezien dezelfde ervaring zullen bieden op beide platformen.

SONY LIJKT GEBRAND OM TE LEREN UIT HUN FOUTEN UIT HET VERLEDEN. Evolutie Sony is ervan verzekerd dat zijn nieuwe hardware voor een evolutie - zelfs een revolutie - zal zorgen. Met op de voorgrond games. Het gaat bij de Playstation 4 puur om de games. Alle functies van de console hebben iets met games te maken. We hadden het eerder al over de sharingfunctie van de controller. Deze zal toestaan dat je gemakkelijk ervaringen kunt delen met andere gamers. Je zal bijvoorbeeld clips met gameplay kunnen uploaden en aan je vrienden laten zien. Dit moet zorgen voor een grotere samenhorigheid bij PS4-eigenaren.

50

DEEL 2

Streaming wordt ook een groot onderdeel van de ervaring. Sony heeft hiervoor Gaikai opgekocht, een bedrijf dat dezelfde diensten levert als OnLive, die je toeliet om games al streamend te spelen. Dit kon zelfs op minder krachtige pc’s omdat alles op een server gebeurde. Sony heeft samen met Gaikai deze technologie geperfectioneerd voor de PlayStation 4.

Je zal bijvoorbeeld een spel digitaal kunnen aankopen en ondertussen al spelen terwijl het download. Gedaan met het lange wachten dus. Maar je zal ook gameplay kunnen streamen naar Facebook bijvoorbeeld via uStream.

GAMES IS WAAROVER HET GAAT BIJ DE PLAYSTATION 4.

Remote Play zal ook een belangrijk onderdeel vormen van de nieuwe PlayStation. Hierdoor kan je een spel dat je speelt op je PS4 gewoon verder spelen op je PS Vita. Ideaal als je plots wegmoet of veel pendelt. Neem je favoriete games gewoon mee en speel verder op de bus of trein. Sony lijkt vastberaden om PlayStation een prominente rol te geven in het leven van een gamer.

Een klein minpunt is het feit dat je nu zal moeten betalen als je gebruik wilt maken van online multiplayer. Dit is nu gekoppeld aan het PlayStation Plus- abonnement. Ons lijkt dat nu geen echt slechte zaak, aangezien je tal van gratis games krijgt bij dit abonnement. Maar voor sommigen laat het waarschijnlijk een zure nasmaak na.

Games, Games, Games We moeten echter eerlijk zijn: we zijn nog niet helemaal overtuigd van het aanbod aan games voor de PlayStation 4. Toch niet op het vlak van firstpartytitels. Killzone: Shadow Fall en InFamous: Second Son zien er wel leuk uit, maar zijn uiteindelijk maar nieuwe iteraties in een bestaande franchise. Een game als Driveclub is dan weer een vreemde eend in de bijt. een firstparty- racingsim, terwijl Sony al over een serieuze klepper op dat vlak beschikt - Gran Turismo iemand? Nee, voorlopig zijn het de games die niet door Sony- studios ontwikkeld worden die ons doen nagenieten. Een game als Destiny wist echt indruk te maken op ons en ook Tom Clancy’s The Division kon onze mond even doen openvallen.

Sony doet wel zijn uiterste best om indie-ontwikkelaars een plaats te geven op het nieuwe platform. Games als The Witness of Transistor leken ons erg leuk en geslaagd. Meer dan ooit zal het op games aankomen.

Zeker nu de consoles op vlak van hardware zo dicht bij elkaar liggen, is het aan de ontwikkelaars om een onderscheid te maken. Maar dat komt zeker wel goed. Sony heeft een sterke collectie aan studio’s die uitstekende exclusives maken. Wij kijken alvast uit naar wat Naughty Dog uit zijn mouw zal schudden.

Sony lijkt gebrand om te leren uit zijn fouten uit het verleden. Meer dan ooit zijn ze gefocust op waar het om draait in deze industrie: het gamen zelf. Wij kijken alvast uit naar de feestdagen want dan zou de console beschikbaar moeten zijn. Eender welke console je ook kiest, er staan boeiende tijden op ons te wachten.

Eindelijk.

51

E3 FEATURE

DOOR MATTHEW DEBOYSERE

MIRROR’S EDGE PLATFORM: PC, PS4, XBOX ONE

DICE, die we vooral kennen als de ontwikkelaar van de Battlefield-franchise, maakt af en toe een zijsprongetje. Mirror’s Edge was er eentje uit 2009.

De first- person platformer deed het bij de critici erg goed, maar verkocht toch een pak minder dan verwacht. Dat een sequel in de maak was, wist iedereen. Het was het publiekste geheim in de gamesindustrie. Gelukkig kwam EA er tijdens zijn persconferentie dit jaar toch mee naar buiten: Mirror’s Edge - een reboot, geen sequel - is een feit.

KINGDOM HEARTS III PLATFORM: PS4, XBOX ONE

Tijdens de persconferentie van Sony kondigde Square Enix niet alleen aan dat Final Fantasy XV in de maak was, ook toonde het bedrijf een korte teaser van een next-gen Kingdom Hearts-titel. Nomura kondigde in 2006 aan dat een officieel vervolg zou uitblijven tot hij de ontwikkeling van zijn toenmalig project had afgerond, maar het constante uitstel heeft er nu voor gezorgd dat het Osaka- team van Square Enix alsnog begonnen is aan de nieuwe productie. Er is bijna niets bekend over Kingdom Hearts III, behalve dat Sora nu volwassen is en we terugkeren naar Destiny Island en Twilight Town. Het wordt het laatste hoofdstuk in de saga rond Xehanort.

STAR WARS: BATTLEFRONT PLATFORM: PC, PS4, XBOX ONE

Sinds de sluiting van de gamesafdeling van LucasArts, was de ontwikkeling van een nieuwe Battlefront-titel onzeker. De game zat van 2006 tot 2008 bij Free Radical en stond in de koelkast tot EA de Star Wars-licentie voor videogames opkocht van Disney. DICE zal zich ontfermen over de ontwikkeling, maar kan nog niets tonen. Star Wars: Battlefront wordt ontwikkeld met de Frostbite 3-engine. Voor veel fans is het alvast juichen geblazen. De Battlefront-games uit 2004 en 2005 behoren tot het collectief geheugen.

DARK SOULS II PLATFORM: PC, PS3, XBOX 360

Tijdens de VGA’s eind 2012 werd Dark Souls II aangekondigd, maar sindsdien was het verdacht stil rond de game. Het vervolg op een van de moeilijkste games voor Xbox 360 en PS3 was gelukkig te zien op de E3. Het spel krijgt een nieuwe engine en een pak mooiere beelden mee en een duidelijk verbeterde AI. De demo die op de beursvloer te spelen was, was immens moeilijk. Bijna niemand slaagde erin hem uit te spelen. Dat belooft voor de finale versie, die in maart 2014 voor de huidige generatie consoles zal verschijnen. Misschien dat From Software alsnog de overstap maakt naar next-gen. Wordt vervolgd.

52

DEEL 2

PROJECT SPARK PLATFORM: XBOX ONE

“Maak er een spel van om een spel te maken” is het motto van Project Spark. Op de Xbox One en via Kinect en Smartglass kan je een eigen spelwereld creëren. Tijdens de demo zagen we hoe we via uitspraken een setting konden kiezen, en deze vervolgens met onze tablet helemaal konden aanpassen in SimCity-stijl. Met een druk op de knop valt er een mannetje naar beneden, plaatsen we een dorpje en kunnen we met onze eigen gamecreatie aan de slag. Het spel bevat verschillende soorten AI die je aan elk voorwerp kunt toekennen. Een steen die als een hond denkt? Waarom niet?! Project Spark is ontzettend grappig en we kunnen ons voorstellen dat je er heel wat mee kunt aanvangen.

THE WITCHER 3: WILD HUNT PLATFORM: PC, PS4, XBOX ONE

We hebben eerder al uitgebreid aandacht besteed aan The Witcher 3, maar tijdens de E3 werd er toch wat aangekondigd. Net zoals zijn voorganger draait deze The Witcher rond zijn verhaal, al werd er weer keihard gesleuteld aan de gameplay. Zo werd de tutorial aangepakt, zijn er net geen honderd aanvallen te leren en is de spelwereld maar liefst 35 maal groter geworden. Het duurt ongeveer veertig minuten om van de ene kant naar de andere kant te paard te rijden, aldus CD Projekt. Dat is immens groot. Geen laadtijden, een grote open wereld vol bergen en zeeën... The Witcher 3 wordt nu al interessant.

WATCH DOGS PLATFORM: PC, PS3, PS4, XBOX 360, XBOX ONE

Ook over Watch Dogs hebben we al een paar keer geschreven, maar nu zijn we ook wat meer te weten gekomen over het plot. In de E3-trailer kan je zien hoe het hoofdpersonage een duistere zaak binnenstapt en er iedereen neerknalt. “Je bent niet anoniem, je bent nooit alleen”, wordt er gezegd. “Ik zal je eraan herinneren wat je gedaan hebt”, zegt hij, terwijl hij op elk scherm de foto plaatst van een vrouw met de boodschap “Verkocht”. De status van de man via onze HUD zegt “beschuldigd van mensenhandel”. Zijn hij en die vrouw een koppel? Of is het slechts een van zijn opdrachten? Eind dit jaar weten we meer.

QUANTUM BREAK PLATFORM: XBOX ONE

De nieuwste game van Max Payne- en Alan Wake-ontwikkelaar Remedy heet Quantum Break.

Het spel wordt een combinatie van live-actionfilmpjes en gameplay. In een fictieve universiteit gaat een tijdreisexperiment verkeerd. Sindsdien zijn de drie hoofdpersonages in staat om de tijd te manipuleren. Zo kunnen ze bijvoorbeeld de toekomst zien en hun beslissingen erop afstemmen. Volgens Microsoft wordt er ook een tv-serie opgezet rond de franchise.

53

FEATURE

DOOR TIMMY DE CRAENE

RETRO POKEMON RED Pokémon, tijdens de leeftijd van 6 tot 12 jaar was dit een van de belangrijkste woorden in mijn jonge leventje. Niet enkel ging elke speeltijd om de trading cards, na school ging steevast de GameBoy aan tot het bedtijd was om met Pikachu en andere monstertjes de ultieme Pokémon Master te worden. Na tien jaar is het tijd voor een terugblik op deze prachtige reeks.

Laten we meteen to the point komen, de beste Pokémongames zijn Red, Blue en Yellow. Silver en Gold deden het ook verdienstelijk maar wij wilden eigenlijk 151 Pokémon en geen 14.500 zoals vandaag de dag het geval is. Toen ontwikkelaar GameFreak in 1996 Pokémon Red en Blue op de markt bracht, had het nooit gedacht dat het een van de meest succesvolle franchises ooit had gemaakt.

Sindsdien stonden gamers voor de moeilijkste keuze uit hun jonge leven, namelijk Bulbasaur, Squirtle of Charmander?

Op pad Nadat we als jonge knaap een eigen Pokémon hebben gekregen besluiten we om onze bemoeizieke moeder achterwege te laten in het saaie Pallet Town en de wereld te verkennen en dé ultieme trainer te worden. Raar maar waar heeft aartsvijand Gary exact hetzelfde plan, de na-aper. Tijdens het verloop van de game kom je hem enkele keren tegen en veeg je de vloer met hem in een intens gevecht. Tijdens onze tocht komen we in aanraking met vele andere trainers en wilde Pokémon. Door hen een voor een te verslaan worden we klaargestoomd om badges te winnen. Onze Pokémon krijgen experience points door andere te verslaan en hoe meer je er hebt, hoe hoger het level van je monstertje wordt. Dit zorgt voor een groot deel voor de verslavende factor van Pokémon. Je wil gewoon altijd maar hoger en hoger gaan.

Sommige Pokémon evolueren ook eens ze een bepaald level bereiken, wat ervoor zorgt dat je net nog meer wilt gaan spelen. Om sommige Pokémon te laten evolueren moest je samen met een vriend het beestje ruilen via een linkkabel. In de meeste gevallen werkte dit ding spijtig genoeg voor geen meter.

Gymleaders Elk van de acht steden heeft een Gym met daarin

de beste trainer van die regio. Wie hem of haar kan verslaan krijgt een broche opgespeld en mag door naar de volgende regio om daar de lokale Gymleader een pak rammel te geven. Ook gebruikt elke trainer een bepaald type Pokémon en op die manier kan je als speler anticiperen om hen te verslaan. Zo gebruikt Brock, de eerste Gymleader enkel maar Rock-type Pokémon en Misty is helemaal wild van alles wat in het water leeft. Jij kan dan een van je Pokémon die je bij hebt in je Pokéballs inzetten om de tegenstander te verslaan. Dit verloopt allemaal via een turnbased-systeem waarin je elk om beurt een aanval op de andere mag afvuren.

Bejaarde glorie Professor Oak, de seniele oude man die je aan het begin van je reis een Pokémon cadeau doet, geeft je ook meteen de nieuwste iPhone mee. Onder naam van de Pokédex kan je de 151 Pokémon die de wereld op dat moment rijk is, documenteren en in het systeem inbrengen door ze te vangen. Door heel sadistisch de Pokémon te laten creperen van de pijn kan je ze vangen met de Pokéballs die je op zak hebt. Sommigen laten zich makkelijk vangen, anderen vragen heel wat meer moeite.

De eerste generatie Pokémon-games blijft tot vandaag nog steeds de beste. 151 Pokémon, acht verschillende regio’s, verfrissend anders en bovendien heel verslavend.

Het aantal uren dat Pokémon Yellow, Blue en Red ons gekost heeft kan World of Warcraft enkel maar van dromen. Spijtig genoeg is de reeks in de ogen van de oude garde al een hele tijd de weg kwijt want Nintendo gooit game na game na game op de fans af. Ondertussen zijn er al 649 Pokémon te vangen en bevinden oude helden als Squirtle, Bulbasaur en Charmander zich ondertussen al in het rusthuis. Haal die GameBoy boven en breng je oude vrienden een bezoekje.

54

FEATURE

DOOR MATTHEW DEBOYSERE

MOBILE GAMING

In deze mobiele sectie hebben we het vaak over nieuwe mobiele games, maar deze maand zullen we eens handige gamingaccessoires bespreken voor smartphones en tablets. SteelSeries stuurde ons een groot pakket met zijn volledige line-up, en daar zaten toch wel enkele interessante hebbedingetjes tussen.

SteelSeries Flux De Flux is een mobiele headset die je overal naartoe kunt meenemen. Ze bestaat in twee kleuren - een witte en een zwarte - en bevat stoffen oorkussentjes die verrassend goed isoleren. Omstaanders zullen weinig hinder ondervinden van je gamekunsten dankzij de Flux. De set komt met twee kabels: een 3,5 mm-kabel voor tablets en smartphones, en een gesplitte kabel met een extra microfoonjack voor de pc of Mac. De kabels zijn verwisselbaar en kun je links of rechts aansluiten op de koptelefoon. Je draagt hem dus zoals je zelf wilt.

De kabeltjes zijn verkrijgbaar in diverse kleuren, net als de magnetische plaatjes aan de buitenkant van de oorschelpen. Zo kun je de Flux volledig personaliseren.

Wie nog een stapje verder wilt gaan, kan ook kiezen voor de Luxury Edition. Deze komt met een draagtasje, leren kussentjes en special edition plaatjes. De standaardversie van de Flux maakt je 99 euro lichter.

Wie extra luxe wil, moet 129 euro neerleggen.

SteelSeries Flux In-Ear Wie liever oortjes heeft in plaats van een headset, kan altijd gaan voor de Flux In- Ear. Deze oortjes hebben rubberen dopjes en bevatten drivers van amper 6 mm.

Toch moet zijn geluidskwaliteit niet onderdoen voor de concurrentie. Een leuke eigenschap van de In-Ear is de platte kabel, die moet voorkomen dat de kabel in de war of erger, in de knoop geraken.

Wie wat meer luxe wil, kan ook voor de In- Ear Pro opteren. Deze bevat speciale oortjes die je achter je

oren kunt dragen, maar ook gewoon voor je oren, heeft speciale dynamische drivers en heeft tevens dopjes van schuim die de vorm van je gehoorkanaal aannemen voor betere geluidskwaliteit en een stevigere geluidsonderdrukking van buitenaf. Bij de Pro is de kabel tevens vervangbaar, iets wat bij de gewone editie niet lukt. De Pro is een opmerkelijk beter product en dat zie je ook aan de prijs. De gewone In-Ear kost 49 euro, de Pro maakt je portemonnee maar liefst 129 euro lichter.

SteelSeries Free De Free-lijn van SteelSeries bestaat uit twee producten om gamen op je tablet en smartphone net dat beetje comfortabeler te maken. De mobile wireless controller is een kleine controller met twee joysticks, een D-pad, vier actieknoppen en twee triggers die je kunt gebruiken om je favoriete games te spelen. Met ĂŠĂŠn laadbeurt kun je tussen de tien tot twintig uur gamen, langer dan je mobiel toestel waarschijnlijk blijft leven zonder oplader.

De controller is tevens compatibel met pc en Mac, dus je kunt hem ook daarvoor gebruiken. Via de Engineapplicatie kun je de knoppen remappen indien je dat nodig vindt. Niet alle games worden ondersteund, dus dan is er nog het alternatief: de touchscreen gaming controls, zuignapjes die je op het touchscreen kunt bevestigen. Je moet ze in principe gewoon op je tablet leggen en ze zetten zich al vast. Een set van drie knoppen en een joystick is verkrijgbaar in een mooi doosje en kost je slechts 19 euro. De controller is een duurdere optie: 79 euro.

55

Exit De afgelopen weken had ik het belachelijk druk met schoolwerk, maar voor de feeĂŤrieke E3-beurs kan er altijd tijd gemaakt worden.

Microsoft probeerde de negatieve spiraal waarin de Xbox One verzeild was geraakt te doorbreken en Sony liet eindelijk de PlayStation 4 zien. Wat mijn hoogtepunt was?

Twee woorden: Killer Instinct. Deze fighter behoort al sinds jaar en dag tot mijn persoonlijke favorieten dus kreeg ik letterlijk een orgasme toen Microsoft deze topper liet opstaan uit de doden.

Ubisoft bevestigde deze Electronic Entertainment Expo dat het sterk bezig is. Watch Dogs en The Division ga ik voor kamperen als het moet en ik vermoed dat ik niet de enige ben. Vorig jaar scoorde Ubi al met Far Cry 3 en Assassin’s Creed III en het lijkt dat de Fransmannen die sterke lijn doortrekken naar de nieuwe generatie.

Mijn dieptepunt van deze E3? De spijtige trend dat we vanaf de volgende generatie allemaal centen op tafel moeten leggen om online te kunnen gamen, iets wat ik beschouw als een basisrecht voor elke gamer.

Het is ook spijtig dat de PlayStation 4 niet zo innovatief uit de hoek is gekomen als ik had gehoopt. Lachen met Microsoft is natuurlijk gemakkelijk als je zelf een snellere PlayStation 3 met betere graphics op de markt brengt.

Maar ach, zoals elke generatie heeft iedere console zijn eigen voor- en nadelen en op het einde van de rit koop ik ze toch allebei.

Wat wel vast staat is dat ons mooie tijden te wachten staan. Als retrogamer in hart en nieren droeg ik Nintendo altijd hoog in het vaandel maar na deze E3 lijkt het duidelijk: het rijk van Nintendo is voor de harde kern definitief uit.

Timmy De Craene

Verantwoordelijke uitgever

Matthew Deboysere

Hoofdredacteur

Matthew Deboysere

Eindredactie

Jan Vanbockrijck Matthias Colpaert Sally Vereecken

Werkten mee aan G.Mag #08:

Bart Taelemans David Nys Jan Vanbockrijck Jonas Roelen Robin Libbrecht Thijs Morlion Timmy De Craene

Lead Designer

Timmy De Craene

Vormgeving

Kris Van de Sande

Marketing & Sales

Matthew Deboysere matthew@gvangames.be

G.Mag is een gratis uitgave van digitaal uitgever krakanders.

Krakanders - G.Redactie Steensedijk 643 8400 Oostende info@krakanders.be http://www.krakanders.be Dit magazine is auteursrechtelijk beschermd. Het (gedeeltelijk) overnemen van artikelen uit deze editie is niet toegestaan zonder schriftelijke goedkeuring van de uitgever.

56