Gevangen in je koopwoning
Toch heeft de sociaal ingestelde Paula het ook in Nederland prima naar haar zin. “Ik ben een echt mensen-mens en zal mijn familie en vrienden dan ook heel erg gaan missen. Ook mijn werk als ziekenverzorgende in de gehandicaptenzorg past me. Mijn liefde voor Noorwegen kwam door de aanstekelijke verhalen van John. En inderdaad nadat ik er eenmaal geweest was, leek het me geweldig er te gaan wonen en werken. Werken in de zorg is daar gelukkig geen enkel probleem.”
denk ook dat het komt omdat ik daadwerkelijk vertrekken wel spannend vind. Ik wil het wel graag, maar eng vind ik het ook. Ik kan niet goed overzien wat er allemaal op ons afkomt. Wat moet er allemaal nog gebeuren? Wat moeten we allemaal regelen?”
‘NA DRIE JAAR HEBBEN WE DE VERHUIZDOZEN WEER UITGEPAKT’ Paula: “Toen we eenmaal het besluit genomen hadden om te emigreren en het bord in de tuin stond, ben ik direct verhuisdozen gaan halen bij de bouwmarkt. In deze straat stonden huizen namelijk nooit langer dan drie maanden te koop. Ik pakte boeken in die ik al gelezen had, cd’s die we toch niet draaiden, snuisterijen, noem maar op! Ruim drie jaar later heb ik ze maar weer uitgepakt,” lacht ze. “Dat ging heel geleidelijk. Soms was ik dingen kwijt en keek in de dozen. Dan vond ik van alles dat ik weer een plekje in huis gaf. En zo komt het dat de meeste dozen weer leeg en ingeklapt in de kelder staan.”
Ze vervolgt openlijk: “In 2009 werd ik weer ziek, een depressie. Daarom vindt mijn familie het maar niks dat ik naar dat donkere noorden ga. ‘Zou je dat wel doen? Is dat wel verstandig voor jou?’ En omdat de deuren naar Noorwegen gesloten bleven, begon ik er zelf ook aan te twijfelen. Die twijfel heb ik niet meer. Ik weet dat de manier van leven daar me juist meer rust gaat geven. Mensen zijn ondanks de kou veel buiten. Zodra het donker wordt gaat alles op een lager pitje. Dan moet je uitkijken dat je niet om vier uur ’s middags naar bed gaat.”
Wachtstand “We hebben in die drie jaar drie kijkers gehad,” vertelt John. “Steeds ruim je het huis op en ga je hopen dat dit hem is! Bij de laatste kijker zei ik tegen Paula dat ik het zo graag wilde, dat ik wel kon janken.” Paula zelf zegt daar wat minder last van te hebben: “Ik zet me er iets sneller overheen. Ik
John: “In die wachtstand ga je zitten denken. Is het alleen de instortende huizenmarkt die ervoor zorgt dat we nog in Nederland zitten? Of moeten wij nog iets hier? Ik ben op zich behoorlijk nuchter, maar op den duur ga je
13