Cadeaupapier

COLUMN ✶

Joost

Joost Dobbe (39) is muzikant, muziekdocent en journalist. Hij woont samen met zijn vrouw en twee dochters in Haarlem. Meer info op www.joostdobbe.nl.

Helden

Kurt Cobain, dat was toch wel mijn grootste held toen ik een jaar of vijftien was. Ik zat net in mijn eerste bandje, speelde gitaar, schreef liedjes en liet mijn haar net zo lang groeien als de ruige frontman van Nirvana. Hij was mijn held, omdat ik me herkende in zijn muziek: gevoelige teksten op heftige gitaarmuziek. En ik wilde net zo worden als Cobain: een beroemde zanger, gitarist en songwriter. Lekker veel optreden en eigen muziek uitbrengen: dat was mijn droom!

Met de nodige ambitie en enthousiasme stortte ik me op de muziek. En met succes: mijn band werd bekender en we traden steeds vaker op. We brachten zelfs verschillende albums uit en wonnen enkele muziekprijzen. Maar toch was die tijd allesbehalve rozengeur en maneschijn. In 1999, ik was inmiddels zeventien, overleed mijn moeder aan de gevolgen van kanker. Mijn vader stond er ineens alleen voor, met mij en mijn twee kleinere zusjes.

De vroege dood van mijn moeder zorgde ervoor dat ik al op jonge leeftijd besefte dat het leven zomaar voorbij kan zijn. En ik dacht weleens na over mijn held Kurt Cobain, die vijf jaar daarvoor zelfmoord had gepleegd. Hoe kon hij uit het leven stappen met zoveel geluk en succes, terwijl mijn moeder zo had moeten vechten voor haar leven? De ster van Cobain begon voor mij een beetje te verbleken, hoewel ik nog altijd ontzettend veel aan zijn muziek had. Juist op mijn slechtste momenten.

Mijn vader pakte, zo goed als het kon, zijn leven op en zorgde ervoor dat ons gezin weer verder kon. Ondanks het grote verdriet bleef hij positief en zorgde hij ervoor dat ik en mijn zusjes op een goede manier konden opgroeien. Inmiddels zijn we alle drie volwassen en kijken we terug op een mooie jeugd, ondanks het enorme gemis van mijn moeder.

Nu ik zelf vader ben van twee kinderen denk ik maar al te vaak aan mijn eigen vader. Hoe moeilijk zou het voor mij zijn om er ineens alleen voor te staan? Zou ik dat net zo kunnen als mijn dappere vader? Dat hij met zoveel liefde en humor verder is gegaan en ons zo goed heeft opgevoed, is voor mij een absolute heldendaad!

Als ik nu dan ook mijn grootste held zou moeten noemen, is dat mijn vader!

Foto: Hans-Peter van Velthoven.

HRLMtje ✶ 67