| 41
(… ) Θερι ό εί ναι ανήμερο θερι ό μα και πανώρι ο , το χώμ α το ύτο που πετά βλασ το ύς κι αγάπης φύτρ α. M ε της Αυγής το πρώτο φως
ντυμ ένο
τα
όνει ρα
μου
στο λι όγερμα η σκέψη μου, τη νύχτα ο 'Έρωτας μο υ. Κρήτη στο φως του Αυγερι νού άρωμα εσύ και χρώμα σ το ευλογημένο χώμα σ ου , κι εγώ μι α χούφτα χώμα.