BERNDSEN “Mijn tante heeft deze trui speciaal voor mij gemaakt”, vertelt Berndsen ons over de overweldigende shocking pink trui met rode hartjes die zijn lichaam siert. “Het is mijn eigen ontwerp!” Er volgt een brede glimlach. De videoclip voor zijn hit Supertime van debuutalbum Lover in the Dark, waarin een groep jongeren slachtoffers van een auto-ongeluk uit een auto sleurt en schaterlachend heen en weer jonast, kon niet iedereen waarderen. “Het was een idee van een vriend van mij. Sommige mensen vonden het heel tof, maar ik heb ook veel kritiek over me heen gekregen. Dat ik geweld verheerlijk. Met deze trui probeer ik het goed te maken”, grapt hij. Berndsen, voorheen werkzaam bij RUV (The Icelandic National Broadcasting Service), begon zijn muzikale carrière zo’n drie jaar terug, geïnspireerd door collega IJslanders als Gus Gus en Bloodgroup, maar eigenlijk werd hij veel eerder muzikaal gevormd: “Mijn vader speelde synthesizer. Ik groeide op met Depeche Mode, Duran Duran, The Twins, OMD en Alphaville. Die bands vertegenwoordigen de sound waar ik van houd.” Sterk elektronisch gedreven, ijzige must dance to pop is dan ook wat hij ons brengt. Op het podium wordt hij onder andere bijgestaan door Hermigervill (Sveinbjörn Thorarensen), een legende binnen de IJslandse elektronische muziekscene, die inmiddels opereert vanuit Antwerpen. Hij introduceerde Berndsen in de wereld van de synthesizers, die hij tegenwoordig zelfs spaart. Hermigervill heeft een vlotte Nederlandse babbel, maar ook Berndsen spreekt een paar woordjes, want hij studeerde ooit Studio Audio Engineering aan de SAE in Amsterdam. Inmiddels is Porto zijn thuisbasis. Het is de liefde die hem daarheen voert. Berndsen fantaseert alvast over een optreden in de Casa da Música, het grote muziekpodium van Porto, ontworpen door Rem Koolhaas. Die move naar Zuid-Europa weerhoudt hem er trouwens geenszins van verder te werken aan een nieuw album en zich voor te bereiden op zijn eerste Europese tour. Inmiddels wordt hij gerepresenteerd door het label 101Berlin, dat zijn debuutalbum in november buiten IJsland heeft uitgebracht.
LEGEND Zanger Krummi Björgvinsson is afkomstig van de beroemde rockformatie Minus, en ook producer en componist Halldor Björnsson is niet nieuw in de muziekscene. Samen vormen ze Legend, een verwijzing naar Ridley Scotts’ gelijknamige cultfilm over de strijd tussen het duister en het licht. En dat zien en horen we terug bij de intense en bedwelmende goth-electro die de twee ons voorschotelen.
AGENT FRESCO Een hit in IJsland. In 2010 bracht deze rockband debuut A Long Time Listening uit, een 17 nummers tellend conceptalbum (!). Het ontbreekt Agent Fresco duidelijk niet aan lef. De spierballen emo-rock is wellicht niet ieders smaak, het jonge publiek in het bomvolle Nasa lust er wel pap van.
NIKI & THE DOVE “I want lights to blind me… I want beats”, zingt Malin Dahlström, zangeres van het Zweedse Niki & The Dove, voordat de alles verzengende beat van anthem DJ Ease My Mind door de zaal van Nasa dreunt. Pop die je leven redt! Malin heeft een vurige wens binnenkort een set te spelen waarin de gehele nieuwe EP The Drummer in de daadwerkelijke volgorde uitgevoerd kan worden. Wij wensen vurig mee. BÁRUJÁRN Ook voor surfpop kun je in IJsland terecht. En laat het maar aan dit trio over om er vervolgens wat psychedelische groove overheen te strooien en het geheel te omlijsten met melancholieke, licht pathetische zang. In a good way. De David Lynch film kun je er alvast bij verzinnen. reportage 42