Deborah Smits Rundveedierenarts
Longworminfecties bij melkvee Volgende maand wordt bij een grote groep melkveehouders de tankmelk weer onderzocht op afweerstoffen tegen longwormen. De uitslag kan veel inzicht geven in het nut en de noodzaak van de aanpak van infecties.
Even voorstellen Mijn naam is Debora Smits en ik ben sinds begin juni werkzaam bij de GD. Hier zal ik me voornamelijk bezighouden met diverse projecten en het uitvoeren van de bijbehorende bedrijfsbezoeken. Ik ben in 1999 afgestudeerd als dierenarts landbouwhuisdieren. Na ruim twee jaar bij de faculteit te hebben gewerkt ben ik aan het werk gegaan als rundveedierenarts in de praktijk. Nu krijg ik de kans om mijn praktijkwerkzaamheden te combineren met mijn nieuwe werkzaamheden bij de GD, wat ik een hele leuke combinatie vind van toch net iets verschillende invalshoeken van ons vak. Het eerste project waar ik me binnen de GD mee bezig zal houden is het verwerpersonderzoek dat recent van start is gegaan. In de GD Veterinair van mei kon u hier al het een en ander over lezen. Protocollen rondom de diagnostiek en aanpak van verwerpersproblemen worden op een aantal bedrijven getoetst en waar nodig aangepast. Doel is een werkwijze te ontwikkelen waarbij veehouders en dierenartsen ondersteund worden in de aanpak van verwerpersproblemen. Een leuke uitdaging om hier aan mee te werken!
Melkveehouders die deelnemen aan het onderzoek GD Tankmelk Worminfecties krijgen twee keer per jaar (in augustus en oktober) een uitslag met betrekking tot de aanwezigheid van afweerstoffen tegen longwormen in de tankmelk. De specificiteit van deze test is zeer hoog, dus de uitslag ‘veel afweerstoffen aangetoond’ wijst altijd op longworm. Als vervolgonderzoek voor een longworminfectie wordt geadviseerd om van minimaal 5 dieren een serummonster in te sturen. Uw rol als dierenarts is van belang bij de interpretatie van de tankmelkuitslag en bij de door de veehouder te nemen vervolgstappen in het nieuwe weideseizoen (vaccinatie van de juiste diergroepen en boostering). Om nog beter inzicht te krijgen in het verloop van longworminfecties op bedrijven onderzoekt de GD momenteel van honderd bedrijven maandelijks de tankmelk op afweerstoffen tegen longworm. Dit naar aanleiding van een recent uitgevoerd onderzoek (in samenwerking met de Faculteit Diergeneeskunde) waaruit blijkt dat op bedrijven met klinische uitbraken het percentage dieren met een ongunstige uitslag voor longworm zeer wisselend is. Ook is afgelopen winter door de GD onderzoek gedaan naar het effect van bedrijfsomstandigheden en managementmaatregelen op afweerstoffen tegen longwormen in tankmelk. De resultaten van beide onderzoeken zullen dit jaar bekend worden. Aanmelden voor GD Tankmelk Worminfecties kan voor 1 augustus via www.gddeventer.com/tankmelkworminfecties of 0900-1770 (optie 1). Behalve op afweerstoffen tegen longworm wordt de tankmelk in het najaar ook getest op afweerstoffen tegen leverbot en maagdarmwormen. U en uw veehouder ontvangen een overzichtelijke totaaluitslag van het gecombineerde wormonderzoek. Deelnemers aan het tankmelkonderzoek krijgen 25% korting op vervolgonderzoek van individuele dieren. Dr. Menno Holzhauer, specialist rundergezondheidszorg
Dood na keizersnede door losgelaten eindknoop Bij de afdeling pathologie van de GD worden elke week wel enkele koeien aangeboden voor sectie die zijn doodgegaan na een eerder uitgevoerde keizersnede. Meer dan een kwart van deze koeien is doodgegaan aan een peritonitis als gevolg van lekkage uit de baarmoeder doordat de uteruswond open is gaan staan vanwege het losschieten van de hechtdraad uit de eindknoop. In dit kader is het goed om nog eens te wijzen op een artikel van collega S. Th. L. J. Hijlkema dat onder de titel “Zit er bij u ook wel eens een knoopje los” is verschenen in het Tijdschrift voor Diergeneeskunde (1994, nummer 119, pagina 267). In zijn bijdrage beveelt Hijlkema aan de eindknoop van de uterushechting op een andere, zodanige manier uit te voeren dat deze niet los kan schieten. In de hoop het aantal “losse-knoop-gevallen” terug te dringen volgt onderstaand integraal de in het artikel aanbevolen knoopmethode: “Uitgaande van hetzelfde uitgangspunt, dus een lus en een vrij uiteinde, wordt een lus van het vrije uiteinde door de reeds aanwezige lus gehaald en goed aangetrokken. Deze handeling wordt nog twee keer herhaald en de “knoop” zit vanuit de baarmoeder gezien muurvast. Vervolgens wordt het losse uiteinde in
2