Τι εστί βερύκοκο
Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Πέρασαν λίγες μέρες από τη δημοσίευση του κειμένου με τον τίτλο "Η κριτική της φαυλότητας και η φαυλότητα της κριτικής" . Καθώς ο πρώτος γύρος των αντιδράσεων γύρισε σε μένα νομίζω ότι είναι απαραίτητος ένας ακόμα...γύρος σχολίων και επιχειρημάτων. Μερικά επιχειρήματα που κράτησα ως εφεδρεία (πάντα πρέπει να έχουμε εφεδρείες κι αν δεν έχουμε πρέπει να φτιάχνουμε), άλλα που δεν χώραγαν σε κείνο και άλλα που γεννήθηκαν μετά θα πάρουν τη θέση τους εδώ... Ωστόσο θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι. Οι σκέψεις μου αυτές πάνω στην πολιτική και στις πολιτικές των κομμάτων δεν είναι προγραμματικές, κομματικές λέγονται συνήθως, θέσεις. Δεν φιλοδοξώ αλλά και δεν υποχρεούμαι να εξετάσω όλες τις πλευρές των πολιτικών του κάθε κόμματος. Δεν φιλοδοξώ αλλά και δεν υποχρεούμαι να αξιολογήσω, να διαλέξω και να σας προτείνω την καλύτερη. Παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς τα πράγματα, δεν παρεμβαίνω στον ενεστώτα χρόνο, δεν κάνω πολιτική, δεν λειτουργώ σαν Μονοπρόσωπο Κόμμα Περιορισμένης Ευθύνης. (όπως λέμε Μονοπρόσωπη Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης). Ασχολούμαι με πράγματα που δεν ασχολήθηκαν οι άλλοι, με πράγματα που δεν είναι ορατά στην καθομιλουμένη πολιτική συζήτηση. Κάνω κάτι που ίσως μπορεί να ειπωθεί από μένα“πολιτική φιλοσοφία” και από τους οπαδούς του Σαμαρά “πολιτική αμπελοφιλοσοφία”(!) Μπαίνω στη θέση του άλλου, ή τουλάχιστον προσπαθώ. Λέω του “στραβού το δίκιο”ή τουλάχιστον προσπαθώ. Προσπαθώ να μείνω μακριά από τις “καθαρές ουσίες”, τις έξαλλες διακηρύξεις, τις λαϊκιστικές και φανατικές κορώνες. Θεωρώ ότι έτσι μαθαίνουμε – πρώτος εγώ- πως να κάνουμε πολιτική με Π κεφαλαίο. Στην “αντιπολίτευση” που αναπτύχθηκε σε κάποια από τα κείμενά μου, ιδιαίτερα στο πρόσφατο, θέλω να πω ότι πράγματι κι εγώ έχω πολιτικές θέσεις, επιλογές, προτιμήσεις. Αφορούν εδώ και χρόνια το “μη χειρότερο” και δεν διεκδικούν το αλάθητο. Ακριβώς γι' αυτό αλλά και για τα προηγούμενα μαθήματα που πήρα από την πολιτική θεωρώ ότι η πολιτική θέση είναι το ελάχιστο που πρέπει να έχει ο κάθε πολίτης. Αν επιτύχει στην επιλογή του αυτή ίσως περιορίσει τη ζημιά! Δεν είναι όμως, η εκάστοτε πολιτική του επιλογή, για να καμαρώνει ούτε πολύ περισσότερο για να επαναπαύεται. Η τρέχουσα πολιτική στάση ΔΕΝ μας βγάζει από το πρόβλημα που έχουμε. Συνεπώς, δεν τρώγω τον χρόνο των άλλων ούτε και την υπομονή τους με την προώθηση πολιτικών θέσεων. Τις αφήνω να διαφαίνονται και κυρίως εξηγώ το πως και γιατί έφτασα εκεί το πως και το γιατί πήγα παρακάτω (ή παραπάνω). Αναλώνω