Η τελευταία αυταπάτη (Η κατάρρευση της τελευταίας αυταπάτης και η Νέα Εθνική Λαϊκή Ενότητα για την Παραγωγική και Πνευματική Ανασυγκρότηση)
Γιώργος Μιλτ. Σαλεμής
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει με το σουγιά στο κόκκαλο με το λουρί στο σβέρκο Νάτη πετιέται από ξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου
Μόλις έκλεισε και αυτός ο κύκλος των πολιτικών συγκρούσεων του οικονομικού πολέμου που μας έχει επιβληθεί από την λίγκα του Ευρωπαϊκού Βορρά, έπεσα με τα μούτρα στο διάβασμα: 1)
Θουκυδίδης, Perez Zagorin, εκδ. Ποιότητα
2)
Θεωρία Διεθνούς Πολιτικής, Kenneth N. Waltz, εκδ. Ποιότητα
3) Περικλής ο Αθηναίος και η γέννηση της δημοκρατίας, Ντόναλντ Κέιγκαν, εκδ. Ωκεανίδα 4)
Περί του πολέμου, Karl von Klausewitz, εκδ. Βάνιας
Τα δύο πρώτα για πρώτη φορά, τα δύο τελευταία για πολλοστή. Υπό το φως αυτών των συγγραμμάτων, τα οποία και σας τα συνιστώ τώρα παρά ποτέ, σας παρουσιάζω τις απόψεις μου για τη σημερινή κατάσταση. Για την προηγούμενη κατάσταση και τις σχετικές απόψεις μου σας παραπέμπω στην “επιτομή” όλων σχεδόν των κειμένων μου για τη φάση που διανύσαμε και η οποία κράτησε από την άνοιξη του 2010 έως τον χειμώνα του 2015. (κλικ εδώ) Επειδή ακούω παράπονα από φίλους για την έκταση των κειμένων μου