Voor wie de smaak van romantiek te pakken heeft, ligt nog meer in het verschiet. Verlaat de Hoogstraat via de Grote Markt. Ga achter het oude stadhuis links de Ooievaarsbrug over en direct rechtsaf, het trapje naar beneden. Het pad langs de kade leidt naar het Doeleplein, naar het voorname schuttershuis St. Joris Doele. Leegstaande bouwval We nemen je heel even terug in de tijd. Het is 1989. Dit eeuwenoude huis staat sinds vijf jaar leeg. Er scharrelt iemand rond, een jonge fotograaf. Eén raam is niet dichtgespijkerd. De scharrelaar voelt, het raam kan open. De geur van brand prikt in zijn neus, het interieur is van onder tot boven zwartgeblakerd. Naargeestige systeemplafonds, kapotgeslagen tl’s, boardkartonnen scheidingswandjes. De gast die zichzelf zojuist heeft binnengelaten, trekt rotzooi opzij en loopt door. Hij voelt opwindende spanning. Onder deze puinhoop sluimert iets bijzonders. Dit … dit is precies wat hij zocht.
‘Het was een klus vol verrassingen. Jaren keihard werken, ook met eigen handen.’ Verkocht, gestript Paul de Graaff? Bij de gemeente Schiedam hebben ze tot dan nog nooit van de modefotograaf gehoord. Het schuttershuis kopen en opknappen? Wat moet die jongen met die bouwval, hoort hij gemeenteraadsleden denken. Voorstanders zeggen: als er nu niks gebeurt, gaat de historie van dit pand zeker verloren. Akkoord, luidt het besluit, verkocht. Paul is opgetogen. Tot op de baksteen zal hij het pand strippen. Alleen de originele muren zullen blijven staan, zodat de oorspronkelijke plattegrond terugkeert. Het wordt een klus vol verrassingen. Jaren keihard werken, ook met eigen handen. Een huis om ‘ja’ te zeggen En nu? Nu staan we in een landhuis vol sporen van verre reizen, van gefantaseerde en echte roemrijke figuren. De plek wordt weer gebruikt zoals hij oorspronkelijk bedoeld was: voor de gastvrije ontvangst van gezelschappen uit de stad en verre omstreken. De functie voor de stad is met de tijd meegegaan. Was dit vroeger het huis waar de
stadsbeschermers, de schutters, bijeenkwamen, nu kun je in St. Joris Doele officieel het ja-woord aan je geliefde geven. Of je kunt er je verjaardag of meeting laten organiseren. Martine is daarbij voor de gasten van begin tot eind het vertrouwde gezicht. Een huis van formaat Paul stookt het knapperende vuur in de open haard van de majestueuze witte zaal nog eens op. ‘Dat doen Martine en ik voor elke gast, altijd, tenzij het hartje zomer is. We hopen dat je je hier vanaf de eerste stap over de drempel behaaglijk en thuis voelt.’ Op de achtergrond klinkt zacht muziek. Kaarsen van formaat verspreiden een zacht licht. Alles is hier van formaat. Ontspannen nemen de twee alle tijd om een rondleiding te geven en verhalen te vertellen die schuilgaan achter de originele inrichting van dit voormalige schutterspand. ‘Nog een cappuccino, iets anders?’, informeert Martine tussendoor. Achter de bar hangt een scheepsrekenmodel van Verolme. De salontafel waarop Martine even later een glas neerzet, is gemaakt van een oude trekkar van Florijn. De deur met glas-in-lood komt uit het huis in Schiedam waar koopman Jan van Riebeeck, de grondlegger van Kaapstad, woonde.
‘Vroeger het huis waar de schutters, bijeenkwamen, nu kun je hier officieel het ja-woord aan je geliefde geven.’ Warm en wonderlijk Als fotograaf reist Paul de hele wereld over: ‘Waar ik ook kom, altijd kijk ik of ik iets vind dat past in dit huis.’ Op een bureau staat St. Joris, de beschermheilige van het oude schuttersgilde, in actie tegen de draak. Aan de muur hangen imponerende schilderijen van Indiase maharadja’s. Rendiervellen, koeienhuiden, een vossenkop en chesterfieldbankstellen bepalen de sfeer van een andere kamer. Nee, het gaat in dit huis niet over de letterlijke historische verbondenheid van deze attributen met deze plek. De wonderlijke mix verleidt je om helemaal weg te dromen. Om verre en nabije verhalen op te halen en te laten versmelten. Het enige wat je hoeft te doen, is je eraan overgeven.
‘Waar ik ook kom, altijd kijk ik of ik iets vind dat past in dit huis.’ 29