5 minute read

Floris and The Flames

Floris and the Flames Een ongewone combinatie van muziekstijlen

Van Eurosong for Kids-kinderdroom tot Belgische ambassadeur op de wereldtentoonstelling in Dubai.

Advertisement

Beeld: Berten Steenwegen

We zijn een pop/ rockband die klassieke muziek aanpakt.

Het top-strijkersensemble Ataneres vond in Floris and the Flames de perfecte partners in crime voor een programma vol vuur en passie. Zowel folk-pop-lovers als kenners van klassieke muziek, en alle muziekliefhebbers daartussen, komen ongetwijfeld aan hun trekken aan de vooravond van het paasweekend. Maar wie zijn die Floris en zijn Flames, wat is het verhaal van de vier Limburgse artiesten die behalve de passie voor de muziek ook hun rosse haarkleur delen? We mochten het aan Floris Willem (op de foto: tweede van links) zelf vragen, in het prachtige decor van Café Central in Wenen, waar hij woont en werkt.

Hoe is het kwartet ontstaan?

Hoe onze band ontstaan is, kan ik meteen koppelen aan mijn eigen verhaal. Ik ben klassiek gestart: toen ik 2,5 jaar was, volgde ik al vioollessen. Maar rond mijn zevende voelde ik dat ik aangetrokken was tot andere vormen van muziek.

Volgens mij heb ik dit nog aan niemand verteld en weten zelfs de andere leden van de groep dit niet, maar eigenlijk was het altijd mijn kinderdroom om mee te doen aan Eurosong for Kids. Voor mijn communie had ik daarom een Fender-versterker en een elektrische gitaar gevraagd om een groepje te kunnen vormen met vier andere kinderen uit de klas. Mijn ouders - beide klassieke violisten pur sang - steunden dit niet, maar gelukkig was mijn peter een echte rockfan. Van hem kreeg ik mijn eerste versterker. Ik mocht dan ook klassieke gitaarles volgen, wat ik tot mijn 16de deed.

Van die Eurosong-droom is toen niet veel geworden, maar met Floris en The Flames vond ik vier jaar geleden de gulden middenweg: we zijn een pop/rockband die klassieke muziek aanpakt. Onze klassieke roots combineren we met die band die ik als kind altijd wou.

Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?

Ik was op zoek naar partners en kreeg daarbij hulp van mijn gitaarleraar. Onze pianist Gert Peeten heeft ook bij hem gestudeerd en ook Simon Schrooten leerde ik via hem kennen. En de bassist Dries is de broer van Gert. Alles stond op een of andere manier met mekaar in verband, het moest zo zijn. En voor alle duidelijkheid: de haarkleur was geen bewuste keuze. De mensen geloven dit niet, maar het is echt wel zo. Dus puur toeval, maar zo was de naam snel gekozen.

Hoe zou je jullie sound omschrijven?

De combinatie van viool met slagwerk, elektronica en basgitaar is een speciale sound. Maar ik ben geen folkviolist.

‘Een rockende violist die klassiek geschoold is’?

Zo kan je het noemen. De klassieke scholing helpt mij enorm om te doen wat ik het liefst doe, maar zorgt er misschien tegelijkertijd voor dat ik me iets beperkter voel in het improviseren.

In elk geval blijkt er duidelijk een publiek te bestaan voor jullie sound.

Ja, dat is zo. Enerzijds zijn klassiek-liefhebbers aangetrokken, omdat ze benieuwd zijn naar onze klank. Maar ons publiek gaat breder: we speelden al voor kinderen en voor pubers in de middelbare school, maar ook in een rusthuis en voor een rockpubliek. Blijkbaar slaat het bij iedereen op een of andere manier aan, vooral wanneer ze ons live gezien hebben. Zelfs een Rammstein-fan was dolenthousiast na een concert van ons.

Het is een bizarre vaststelling, omdat die verschillende muziekstijlen normaal gezien niet zo makkelijk met mekaar zijn te combineren, althans dat wordt vaak gedacht. Maar bij ons, en zeker live, lijkt dat wel te werken.

Hoe ziet jullie agenda er momenteel uit?

We hadden onlangs de eer om België te mogen vertegenwoordigen in Dubai, op het Europese concert. Dat was super! Een aantal jaren geleden speelde ik voor de Belgische ambassade in Wenen een heel klein concertje. Dat vonden ze blijkbaar goed, en zo werd ik gevraagd voor een groter concert en kwam ik in contact met andere ambassadeurs. Van het een kwam het ander. En dat opent weer nieuwe perspectieven, want in december mogen we in Schönbrunn in Wenen spelen. En het ziet er naar uit dat er nog meer op til is.

Wenen is ondertussen jouw vaste stek, heb je hier nog andere projecten behalve wat je doet met Floris and the Flames?

In juni studeerde ik af aan de Weense Muziekuniversiteit waar ik een volledige opleiding van 6 jaar volgde. Daarvoor studeerde ik ook al in Brussel, Antwerpen en Luik. Bij de Wiener Symphoniker speel ik regelmatig als freelancer. Dat is combineerbaar met de Flames, ik kan aangeven welke periodes ik wel of niet kan spelen.

Wat kan je vertellen over de samenwerking met Ataneres, het strijkersensemble waarmee jullie samen in Ter Dilft staan?

Artistiek directeur van Ataneres Wim Spaepen stelde ons de vraag om iets samen op poten te zetten. Zij zoeken vaak speciale programma’s en samenwerkingen voor crossoverprojecten. Wim is naast een goeie muzikant ook een goeie manager om die projecten uit te werken op een aantrekkelijke manier. Met Floris and the Flames speelden we ooit één keer met groot orkest in Bozar. Dat was een geweldige ervaring. We kregen een staande ovatie terwijl niemand ons daar kende en haalden de voorpagina van La Libre Belgique. Dat concert werd gedirigeerd door Laurent Beeckmans, die nu ook de arrangementen schreef voor dit concert. We hebben vier concerten gepland, waar ik heel erg naar uitkijk.

Hebben jullie een beeld van waar je met the Flames naartoe wil de komende jaren?

Het doel is om een professionele band te zijn, om er echt van te kunnen leven en meer mensen gelukkig te maken. Ik heb veel projecten in mijn hoofd om aan die doelen verder te werken, maar natuurlijk: daar heb je tijd en middelen voor nodig. De andere bandleden hebben ook andere jobs, van gitaarleraar aan een academie tot kinesist en leraar Nederlands en Latijn. Ze zouden bereid zijn om voltijds voor de band te kiezen, maar zoiets moet stap voor stap gebeuren. Zo zijn we blij met onze cd die in december uitkwam, en we willen ook kanalen als Spotify, Apple Music… gaan gebruiken. Ik zie iedere keer hoe blij ons publiek is na een concert. Blijkbaar zijn mensen gevoelig voor de vriendschap die we op het podium uitstralen en maakt hen dat oprecht blij. Ze gaan met vreugde naar buiten.

Ataneres Ensemble en Floris and The Flames Flaming Fiddles

Vr 15.04.22 om 20 uur

Schouwburg

klassiek pop folk