Ter Dilft introduceert

Ter Dilft introduceert

Felix Kindermann

'Het werk zelf of de accenten die ik wil leggen bepalen het medium dat ik gebruik'

Gleichzeitigkeiten, 2021 2-channel sound installation and performance Microphones, speakers, cables, computers, routers Exhibition view Museum Ludwig - beeld: Katja Illner

Felix Kindermann is geboren in Duitsland maar leeft en werkt al een hele tijd in Brussel. In maart maakt hij deel uit van een groepstentoonstelling in Ter Dilft. En hij heeft een band met Bornem. Maak kennis met deze bijzonder getalenteerde, veelbelovende en veelzijdige kunstenaar.

Je bent afkomstig uit Duitsland en studeerde daar ook. Wat bracht je naar België?

De liefde. Sinds mijn vriendin Judith meer dan 14 jaar geleden op Erasmus was in Hamburg waar ik toen studeerde, zijn we een koppel. Iemand moest verhuizen. Ik heb toen de stap gezet, belandde zo in België en maakte kennis met Judiths geboortedorp Bornem. Toen ik besliste nog een master in Fotografie aan Sint-Lucas Brussel te doen, was Geert Goiris mijn promotor. Niet alleen een internationaal gereputeerd kunstenaar, maar óók afkomstig uit Bornem.

Twee jaar geleden waren we op vakantie in de staat New York waar we in een klein dorpje in gesprek raakten met de bibliothecaresse die een voorliefde had voor blokfluitmuziek. Zij was een groot bewonderaar van Paul Van Loey (n.v.d.r.: vroeger lid van het ensemble Vier op ’n Rij en al jarenlang leerkracht aan de Academie voor Muziek, Woord en Dans van Bornem). Ze was helemaal haar kluts kwijt toen ze hoorde dat Judith van dezelfde gemeente is. Blijkbaar leiden veel wegen naar Bornem. Zelfs vanuit New York (lacht).

Ik kom hier regelmatig. Bornemnaar Tony Moens is al vele jaren mijn tandarts. Hij en zijn vrouw zijn door de jaren heen goede vrienden geworden, en ook verzamelaars van mijn werk. En Ter Dilft ken ik ook

Felix Kindermann

°1978, Keulen Woont en werkt in Brussel Gastprofessor Mixed Media aan Luca School of Arts Campus Gent Fine Arts Industrial Design HFBK University of Fine Arts Hamburg Master Fine Arts Luca School of Arts Campus Brussel Stelde tentoon in o.a. Museum Ludwig en Simultanhalle, Keulen (2021); Kunsthal Gent (2021); KANAL - Centre Pompidou, Brussel (2020); KIT - Kunst im Tunnel, Düsseldorf (2020); S.M.A.K., Gent (2019); Fondation CAB, Brussel (2019); Museum DhondtDhaenens, Deurle (2019); Staatliche Kunsthalle BadenBaden, 45cbm (2015).

Cultuurcentra kunnen een springplank zijn naar de toekomst.

natuurlijk. Judith heeft daar als jong meisje meerdere broeken versleten. Het concept van een cultuurcentrum was me vreemd, maar is een heel belangrijke culturele factor in het leven van zoveel mensen. Voorstellingen en films zien, boeken lezen, muziek- of tekenschool volgen… het kan een springplank zijn naar de toekomst. Judith is bijvoorbeeld musicoloog geworden.

Je werk is heel veelzijdig: installatie, performance, sculptuur, fotografie, drukwerk… Wat typeert het werk van Felix Kindermann?

Het kernthema van mijn werk is scheiding en verbinding. Wat is de relatie tussen individu en omgeving, hoe verhouden mensen zich tegenover elkaar en hoe fragiel is onze samenleving? Het medium staat in dienst van het individuele werk of beter: hoe ik op dat moment een accent wil leggen. Als ik een performance uitwerk, dan doe ik dat niet per se omdat performance mijn medium is, maar omdat het mij op dat moment de allerbeste manier lijkt om de boodschap te communiceren. Op andere momenten maak ik iets in brons omdat dat dan het ideale materiaal lijkt. Het enige medium dat ik nog nooit heb durven aanraken, is schilderkunst, maar wie weet komt dit nog. Belangrijk is volledig vrij te Groepstentoonstelling zijn in mijn aanpak. Who Am I If We Are

Supposed To Be One

Je neemt deel aan een groepstentoonstelling in het voorjaar hier in Ter Dilft. Kan je daar al iets over zeggen?

Het centrale thema is

Het enige identiteit en hoe ze vandaag wordt gevormd. Verandert medium dat de ruimte en bestaat de ik nog nooit verhouding centrum-periferie nog in het digitale tijdperk? heb durven Hoe definiëren we de idee van een ‘gemeenschap’? Wie aanraken is wordt uitgesloten en wie niet? Dus toch weer het thema: hoe schilderkunst. verhoudt het deel zich tot het geheel, zowel materieel als maatschappelijk. Verschillende kunstenaars proberen daar in Ter Dilft vanuit hun eigen artistieke praktijk een antwoord op te geven… of een vraag aan toe te voegen.

Kan je daar een concreet voorbeeld van geven?

Vorig jaar heb ik drie bronzen sculpturen gemaakt, drie modellen van zwembaden. Op diezelfde reis waar we ook de bibliothecaresse hebben ontmoet, verbleven we in een klein huisje op Long Island. Rond ons zagen we alleen maar buitenproportioneel dure villa’s met allemaal hun eigen zwembad. Voor mij was dit de handtekening van de eigenaar: het symbool van iets te hebben bereikt, maar tegelijkertijd ook een eindpunt. Ik hou wel van dilemma's. De zwembaden die ik maakte zijn verschillende fragmenten, uitsneden die het grote geheel suggereren. Of weer: hoe elementen zich tot het geheel verhouden.

April - mei De Ruimte

expo