18e laargang
nummer 18 oktober 1980 f
ffi kontaktadressen: Geffen, H. Schoutenstraat 4, telefoon 04.l02-1SS4 redaktieadres: Johan van de Slootstraat 13 bank: Rabobank nr. 1 1.58.03.009 - giro van de bank nr. f069095 druk: Drukkerij Witsiers bv, Oss
r rl
fl Ê,
CE
o
-,,É' ':t
::
HAìIS UAN DE LEEST I¡ETIERLANIIS KAMPIÍIEI¡ MfITflRCRflSS Toen Hans van de Leest in 1968 met wedstrir'c crossen þegon, kon hij niet denken dat hij eens Nederlands kampioen zou worcÍen. Hans van de Leest doet nu acht jaar mee aan motorcrossraces voor motoren met zij-
span, op dit momentmet als bakkenist Theo v.d. Wielen, en hij doet dat heel verdienstelijk. zelf zegt hij dat hij zijn leef+ tijd mee heeft. Hij is niet meer zo onbesuisd als de jongere coureurs. Hij neemt geen onnodige risicors en dan is deze sport ook niet gevaarlijk. 0p zondag 20 oktober was ZfJN dag. Hans en Theo hadden al enkele punten voorsprong en behoefden slechts één manche te winnen om het kampioenschap te behalen. En ze wonnen niet één manche , maar zelfs al1es, zodat zíj zich vanaf die dag Nederlands Kampioen mogen noemen. In de toekomst zul1en we ongetwijfeld nog veel van hen horen, omdat zíj nu ook in internationale wedsLrijden mogen gaan rijden. De buurt had het huis en de inrit prachtig versierd en het was een komen en gaan van mensen. Hans zat steeds maar weer te vertellen hoe het gegaan was. Maar ook zijn vrouw en kinderen waren zichtbaar trots. Heel de kamer stond vol bloemen en in een hoek bij de open haard prijken alle bekers die Hans al gewonnen heeft. ztjn vrouw laat een plakboek zien, daL zij heeft bijgehouden vanaf het begin dat Hans is gaan crossen. Het hele gezin (S dochters) leeft intens mee met de prestaties van vader IVeestal gaan ze op zaterdag aI met de caravan naar het crossterrein. Zo'n terrein ligt vaak diep in het bos en daar is het heerlijk kamperen. Zaterdas rs avonds verkent vader dan het circuit en het hele ge* zin geniet van de bossen, het kamperen en het samenzijn met vrienden.
Maar ook door de week is Hans veel met zijr hobby beztg. De motor moet in prima conditie zijn en dat doet Hans steeds zelf. Tr'ainen doet hij echter maar weinig. Dat vindt hij zonde van zijn dure materialen. Ilij doet nog we1 wat aan conditie-training zo êên keer in de week.
Hans kan zelf nog we1 eens wat zenuwachtig zijn voor de race, maar zijn bakkenist Theo is de rust zelf. Hij wordt "de lachende bakkenist" genoemd. Winnaar., verliezer of uitvaller, Theo kan er tegen. Hans is dan ook erg blij met deze man aan zijn zijde en hoopt met hem nog veel internatio-
nale races te rijden.
Maar ook de vele belangstelling en a1le aandacht doen deze coureur veel plezier. Hij geniet van a1le aandacht die hem wordt geschonken en haalt met a1le andere coureurs die hem komen feliciteren, nog eens de hele strijd op. A1s hij hoort dat op de laatste wedstrijd iemand in de rug is gereden, wordt hij een beetje kwaad en zegt
heel pertinent dat dat heel onsportief is.
Hans za1 dat nooit doen. Het is de sportieve mentaliteit die Hans zo sympathiek maakt onder de ccureurs '
Redaktie Mh.
1