Liever Twentse bescheidenheid dan Amsterdamse bluf
Vanuit zijn ouderlijk huis aan de Bergweg liep de jonge Johan Nijenhuis regelmatig naar de Markelose Berg om naar de televisietoren in Markelo te kijken. De metershoge zendmast intrigeerde hem dermate, dat hij zeker wist dat hij later cameraman wilde worden of anders antennemonteur. Uiteindelijk heeft zijn loopbaan, als succesvol regisseur van films als ‘Costa!’ en ‘Volle Maan’, een iets andere wending genomen, maar de ‘klik’ met het medium televisie is gebleven. Met kijkcijferkanonnen als ‘Westenwind’ en ‘SpangaS’, maar ook met een soap als ‘Goede Tijden Slechte Tijden’ of de Twentse serie ‘Van Jonge Leu en Oale Groond’ spreekt hij een miljoenenpubliek aan. De jeugd van Johan Nijenhuis speelt zich hoofdzakelijk af in café De Kroon in Markelo, voorheen bekend als café Hargeerds, dat jarenlang door zijn grootouders en later door zijn ouders werd uitgebaat: “Ze hebben het nog een tijd met zijn vieren gerund. Mijn vader achter de tap, mijn opa voor het schap en de dames in de keuken. Mijn moeder was onbetwist de meest ondernemende van het stel, ze kon zich over van alles en nog wat druk maken.” Het waren onbezorgde tijden. Alles kon en alles mocht: “Wanneer ’s middags de zaal leeg was, mocht ik met mijn skelter de dansvloer als racebaan gebruiken.” Als in 1976 een Markelose revue wordt opgevoerd in het café, zit de dan achtjarige Johan Nijenhuis met open mond toe te kijken. Het was de tijd dat overal in Twente de plaatselijke revues herleefden. Johans moeder Hendrika - die later ook nog enkele
Johan Nijenhuis (Markelo, 4 maart 1968) is filmregisseur en -producent. Vanaf 1990 regisseert hij afleveringen van de tv-series ‘Goede Tijden Slechte Tijden’ en ‘Westenwind’. Beide series worden bekroond met de Gouden Televizierring. Zijn debuutfilm ‘Costa!’ wordt in 2001 een kaskraker. Hierna volgen nog vele films, zoals ‘Volle Maan’ (2002), ‘Floris’ (2004), ‘Alibi’ (2008) en ‘De Storm’ (2009). Ook op tv scoort Nijenhuis met series als ‘Keyzer & De Boer Advocaten’, ‘Voetbalvrouwen’, ‘SpangaS’, en ‘Verborgen Gebreken’. Nijenhuis is de ‘ontdekker’ van acteurs als Daan Schuurmans, Cas Jansen en Georgina Verbaan. In januari 2010 trekt Nijenhuis zich terug als partner in NL Film en TV.
verhaallijnen voor ‘Van Jonge Leu en Oale Groond’ schrijft - nam de pen ter hand om zelf een revue te schrijven: “Ik zie haar nog achter de typemachine zitten om de verhalen uit te typen”, herinnert Johan zich: “Eén keer in de vier jaar werd er een door mijn moeder geschreven revue opgevoerd in het café. Dat waren overigens toneelstukken die de generatieconflicten in de moderne boerengezinnen perfect weergaven. Absoluut geen knipmutsentoneel. Ik herinner me nog een dialoog waarin de oudste zoon in het gezin in opstand komt tegen opa’s denkbeelden over het ondernemerschap. Die zoon opperde dan het idee om de grond te verkopen aan de zuivelcoöperatie, waarop opa riep: ‘Ie bint ja nich good wies. De groond verkoop’n? Da’s ’t letste wat ’n boer döt.’ De lachsalvo’s waren tot ver buiten Markelo te horen.” De revue inspireert Johan Nijenhuis tot het instuderen van een eigen toneelstuk dat hij, samen met een aantal vriendjes, op een vrije woensdagmiddag opvoert. “Vanaf half twee konden de kinderen uit het dorp in de zaal van café De Kroon terecht. Met zo’n honderd kinderen in de zaal werd dat een eclatant succes”, kijkt Johan Nijenhuis met plezier terug op zijn jonge jaren in Markelo. Van Markelo naar LA Op de middelbare school in Holten wordt Johans interesse voor de film aangewakkerd: “Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik vanaf mijn veertiende altijd met een camera in de hand aan het filmen was. Ik had ergens gelezen dat je in het kader van een uitwisselingsproject van school naar Los Angeles kon. Het leek me echt geweldig om een jaar door te brengen in de stad waar de film bij
19