Neem gratis mee
Mooie dagen bij
Mia voelt zich helemaal
thuis in De Abdij
Hij maakt het verschil
‘Voor mij staat Jet altijd op nummer één’
Boksen als therapie voor mensen met Parkison Hartwerkers
juli
Inhoudsopgave
Voorbij de zorg ‘Daar begin je de dag mee hè, met wijkzorg. Dus dat is heel belangrijk.’ 4
5
Kort nieuws
Even delen
Hij maakt het verschil ‘Zolang ik wat voor Jet kan doen, ben ik er voor haar’ 6
Slimme zorg De kracht van beeldzorg met de Compaan 8
Hartwerkers Boksen als therapie voor mensen met Parkinson
Samen delen zij de zorg ‘Ze zagen niet alleen mijn moeder, maar ook mij als mantelzorger’
Mooie dagen bij Mia voelt zich helemaal thuis in dagvoorziening De Abdij
Omzien naar elkaar Als de naaimachines in Polbeek weer zoemen 14
Puzzel Puzzel mee voor een mooie prijs! 15
Zorgen mét elkaar
Zorg gaat over mensen, over loslaten en opnieuw leren vasthouden. Over samen het leven delen. In Deel je Leven staan verhalen die dat op een bijzondere manier laten zien.
In deze editie lees je inspirerende verhalen van mensen die dagelijks de kracht van zorg ervaren. Zo vertelt de familie Klijndijk hoe zij dankzij wijkzorg weer ademruimte vonden. En lees je hoe cliënten met Parkinson kracht putten uit boksen. Ook komt het gemak van beeldzorg aan bod voor mensen die thuis willen blijven wonen.
Mia voelt zich als een vis in het water bij dagvoorziening De Abdij, midden in het centrum van Oldenzaal. En in Zutphen zorgen buurtbewoners met naald en draad niet alleen voor gerepareerde kleding, maar ook voor het gevoel van verbondenheid.
Daarnaast delen mantelzorgers Chiel en Ultsje hun persoonlijke verhaal. Zij staan al jarenlang klaar voor hun dierbaren en ervaren hoe belangrijk het is als zorg gedeeld kan worden.“Mijn moeder en ik zouden weer gaan samenwonen, zodat ik beter voor haar kon zorgen. Alleen zij had meer nodig”, verwoordt Chiel het treffend.
Al deze verhalen laten zien wat goede zorg écht betekent: niet alleen zorgen vóór elkaar, maar vooral zorgen mét elkaar. Samen delen we de zorg: thuis, in de wijk en in onze locaties.
Veel leesplezier!
Patricia Bangma & André Endeman Raad van Bestuur, Zorggroep Sint Maarten
Deel je leven is ons antwoord om te kunnen werken vanuit ons hart. We zien dat mensen willen bijdragen aan het welzijn en geluk van anderen en elkaar veel te bieden hebben. Een gedeeld leven is een gelukkiger leven. Juist in tijden waarin het leven voor velen individueel en eenzaam is, kiezen wij er bewust voor om ons leven aan elkaar te verbinden.
www.zorggroepsintmaarten.nl
Colofon
Juli 2025
Deel je leven is een uitgave van:
Zorggroep Sint Maarten
Postbus 244, 7570 AE Oldenzaal
Redactie
Team communicatie communicatie@zorggroepsintmaarten.nl
Concept en realisatie
Geen Blad voor de Mond www.gbvdm.nl
Fotografie
Rikkert Harink
Tekst
Geen Blad voor de Mond
Ditta op den Dries
Druk
Van Marle
‘Daar begin je de dag mee hè, met wijkzorg. Dus dat is heel belangrijk.’
Mariët Klijndijk is weer helemaal in haar sas. Nadat ze herstelde van een hersenbloeding en een meningitis geniet ze met haar man van hun nieuwe, rolstoelvriendelijke, woning met prachtige molen in hun achtertuin.
We treffen Fred en Mariët Klijndijk (77 en 73 jaar) in een prachtige, nieuwe en rolstoelvriendelijke woning in Denekamp. Voorheen woonden ze 50 jaar aan de Begoniastraat, het huis waar hun kinderen opgroeiden.
Toen Mariët een hersenbloeding kreeg en later, als gevolg van een meningitis er beschadiging van het ruggenmerg optrad, werd een rolstoel onvermijdelijk.
Een vertrouwde plek
Mariët verbleef tijdelijk in woonzorgcentrum Gerardus Majella, in de kamer waar haar moeder ook gewoond heeft. Mariët: “Ze is hier zelfs gestorven, op onze trouwdag. Mensen twijfelden of ik daar wel wilde wonen, maar ik vond het juist wel fijn! Ze heeft ook in dit magazine gestaan, op de cover zelfs, mooi hè?”
De dames van de thuiszorg
Fred benadrukt hoe belangrijk de samenwerking met de wijkzorg is: “De dames die hier komen zijn allemaal even lief, aardig, vlot en behulpzaam. En vooral: altijd vrolijk. Het is zo bepalend hoe je je dag begint! Ze nemen echt de tijd voor je.”
Dagbesteding kiezen op gevoel
Mariët: “Wijkverpleegkundige Annet Sanderink wees me op de mogelijkheden van dagbesteding.
Eerst ging ik kennismaken om te kijken wat er allemaal is, bij verschillende locaties. Ik koos Oldenzaal, omdat me dat qua mensen die er kwamen en de dingen die ze daar deden het meest aansprak. Ik geniet enorm van de schilderles!”
‘Mijn doel is om een rondje te lopen’
Veerkracht en dankbaarheid
Mariët: “Ik ben van heel ver gekomen en mijn doel is om een ommetje in de buurt te lopen, met de rollator. Ik wil mijn conditie opbouwen.”
Fred: “Ik ben heel dankbaar dat Mariët en ik nog heel veel kunnen. En dat er een wijkzorgorganisatie als Maartje bestaat.”
Terug naar vertrouwd
Mariët verbleef in Gereia in Oldenzaal en Gerardus Majella in Denekamp en keerde terug naar huis, naar haar man Fred. Nu krijgt ze dagelijks wijkzorg en gaat ze elke woensdag met plezier naar de dagbesteding.
Dagvoorzieningen
scoren een 8,8
Deelnemers aan de dagvoorzieningen van Zorggroep Sint Maarten geven deze vorm van zorg een prachtige 8,8. Dat blijkt uit een recent uitgevoerde PREM-meting onder alle dagvoorzieningen binnen onze organisatie.
Waardering voor sfeer én zorg
In het onderzoek gaven deelnemers hun mening over uiteenlopende aspecten van de dagvoorzieningen. Zowel informele onderdelen, zoals de sfeer en de ontvangst bij het eerste bezoek, als meer formele zaken zoals een vast aanspreekpunt en het vervoer kwamen aan bod. Ook de kwaliteit van de zorgverlening zelf werd beoordeeld: denk aan respectvolle bejegening, oprechte aandacht en goede samenwerking. Op al deze vlakken scoorden we mooie resultaten.
Hartverwarmende reacties
De Centrale Cliëntenraad (CCR) vroeg deelnemers in het onderzoek ook wat zij het meest zouden missen als ze de dagvoorziening niet meer zouden kunnen bezoeken. Een greep uit de reacties:
• “De vrijwilligers die zulke mooie spelletjes bedenken dat je er een gulle lach van op je gezicht krijgt”
• “Het contact met anderen, samen eten, de structuur van de dag en de warmte van de medewerkers”
• “De kennismaking met mensen uit andere plaatsen”
• “Het plezier dat we met elkaar hebben”
• “Gewoon lekker dom kunnen zeuren” Het is duidelijk: de dagvoorziening is voor veel deelnemers niet alleen een plek voor zorg, maar ook voor sociaal contact, structuur en plezier.
We zijn trots op onze collega’s én vrijwilligers die hier dagelijks met zoveel aandacht en liefde aan bijdragen.
Natuurlijk zijn er ook verbeterpunten genoemd, zoals het duidelijker vastleggen en bespreken van afspraken in het begeleidingsplan. Vanzelfsprekend nemen we deze aandachtspunten serieus en werken we er samen aan om ons te blijven verbeteren.
EVEN DELEN
Opeens mantelzorger
Wat gebeurt er als je van het ene op het andere moment mantelzorger wordt, terwijl je daar helemaal niet op voorbereid bent? In het boek ‘Opeens mantelzorger’ vertelt Claudia Straatmans openhartig over de onverwachte wending in haar leven wanneer haar moeder vergeetachtig wordt en haar moeders partner tekenen van dementie vertoont.
De relatie met haar moeder was nooit bijzonder hecht, en juist dat maakt deze nieuwe rol extra ingewikkeld. Toch ziet Claudia ook een kans.
Door voor haar moeder te zorgen, leert ze haar op een nieuwe manier kennen, met zachtheid, verwarring, schuldgevoel en soms ook irritatie.
Om dichter bij haar moeder te komen besluit ze te voet van Amsterdam naar de Achterhoek te lopen, waar haar moeder woont.
Onderweg reflecteert ze op de wirwar van mantelzorg: de onbekende termen, de bureaucratie, de hulpverleners en de emotionele achtbaan waarin ze terechtkomt. Aanrader!
‘Zolang ik wat voor
Jet kan
doen,
ben ik er voor
haar’
Elke dag gaat Ultsje Brink (82), soms twee keer, op bezoek bij zijn vrouw Jet, die sinds oktober 2023 in woonzorgcentrum Sint Theresia in Joure verblijft. “In voor- en tegenspoed. Dat hebben we elkaar ooit beloofd.”
Thuis, in het Friese dorp Terkaple, wil Ultsje graag zijn verhaal vertellen. Hij neemt ons mee naar het terras aan het water, waar hij koffie en lekkere cakejes serveert. En passant wijst hij op een reiger, die een visje uit het water hapt. Om de hoek komt een bootje met jongelui in zicht. “Het is hier goed toeven hoor, aan de Lange Sloot”, zegt Ultsje. “We wonen hier sinds 1985, hebben op onze
kavel destijds een nieuw huis laten bouwen. Jet en ik kochten ook een klein kruisertje en hebben samen jarenlang genoten aan het water.” Ultsje werkte vroeger bij de Rabobank. Hij trouwde op 14 december 1966 met Jet, die bij de Boerenleenbank werkte. “Jet is een bescheiden vrouw, die zeker niet vooroploopt in de optocht. Maar Jet is wél altijd heel belangstellend naar anderen toe. En ze is ook
Hij maakt het verschil
Ultsje en Jet kochten een klein kruisertje en hebben samen jarenlang genoten aan het water.
een heel zorgzame moeder voor de kinderen. Jet stond echt áltijd voor hen klaar. Ook mij geeft ze veel. Daarom ben ik er nu 100 procent voor haar.”
Mantelzorg
Het mantelzorgen begon voor Ultsje, achteraf gezien, al zes jaar geleden, eind 2019. Jet gleed uit op de trap en had een breuk in haar bovenbeen, waarin een pen is gezet. Na de breuk van deze pen, volgde nog een tweede operatie. “Jet was altijd een heel actieve vrouw en deed onder meer vrijwilligerswerk bij woonzorgcentrum De Flecke. Maar na haar val werd alles ineens veel moeilijker voor haar. Jet was daarna meer van mij afhankelijk. Na nog een klein ongelukje had Jet een breuk in haar bovenarm. Ze revalideerde in Bloemkamp en de Ielânen, waar na onderzoek bleek dat Jet beginnende dementie had.”
Sint Theresia
In woonzorgcentrum Sint Theresia heeft Jet een fijne woonplek gevonden. Als ze Ultsje ziet aankomen, wordt ze blij. Elke avond en soms ‘s middags is Ultsje er. “In het begin hielp ik ook met kleine zorghandelingen en bracht ik Jet naar bed. Dat kan niet meer, nu ze sinds december meer hulp nodig heeft. Ook puzzels oplossen wordt moeilijker.”
Het personeel adviseert Ultsje dat hij óók aan zichzelf
moet denken. “Dat probeer ik ook, maar bij mij staat Jet voorop. Zolang ik wat voor Jet kan doen, bén ik er voor haar. Soms ga ik lekker een stukje langs het meer fietsen. Ik kan niet in een hoekje gaan zitten, want daarmee benadeel ik Jet. Zo voel ik dat.” Jet en Ultsje zitten nu elke avond gezellig samen op de vide.
‘Zolang ik wat voor haar kan doen bén ik er voor haar’
Een mantel vol liefde
“Mantelzorg, dat is eigenlijk de mantel vol liefde die je om iemand heen slaat. Ik doe dat nu voor Jet. Omdat ze ons zoveel gegeven heeft! Ook de goede zorg op Us Wente helpt hier aan mee.”
Liefdevol trommeltje
“Deze cakejes vindt Jet heerlijk. Ik neem er elke dag een paar in een trommeltje voor haar mee”, zegt Ultsje liefdevol.
Boksen als therapie voor mensen met Parkinson
Bijzonder nieuws vanuit de boksring: Arno Nijhuis en Thijs Haak hebben de opleiding Parkinson BoXing Coach met succes afgerond. Als bewegingsagogen
van Zorggroep Sint Maarten zijn zij nu bevoegd om onze cliënten met Parkinson op een professionele én veilige manier te begeleiden met boksen.
Effectieve therapievorm
Boksen als therapie? Zeker weten. Deze bewegingsvorm blijkt verrassend effectief voor mensen met Parkinson. “Het klinkt misschien verrassend, maar boksen is juist een uitstekende sport voor mensen met Parkinson,” legt Arno uit. “De ziekte heeft vaak een enorme impact op het dagelijks leven. Dan is het vinden van de juiste manier van bewegen essentieel om de symptomen onder controle te houden.” Thijs vult aan: “De combinatie van fysieke inspanning, mentale prikkeling en sociale interactie maakt boksen tot een krachtige en effectieve therapievorm voor mensen met deze complexe hersenziekte.”
“Veel deelnemers geven aan dat ze zich na de trainingen zowel lichamelijk als geestelijk sterker voelen. Klachten verminderen zichtbaar en ze voelen
zich fysiek en mentaal sterker, dat is ontzettend mooi om te zien.”
Deskundige begeleiding
De bewegingsagogen benadrukken dat de trainingen volledig zijn gericht op het boksen tegen bokszakken, zonder sparren met anderen. Arno benadrukt: “Bij ons bokst niemand tegen elkaar. Alles gebeurt onder deskundige begeleiding, in een veilige omgeving, met als doel: meer regie, meer veerkracht en meer kwaliteit van leven.”
‘Fysiek, mentaal én sociaal in beweging.’
De therapie wordt voorlopig individueel of in kleine groepen aangeboden aan cliënten binnen de intramurale locaties waar Arno en Thijs werkzaam zijn.
De kracht van beeldzorg met de Compaan
Een vertrouwd gezicht op het beeldscherm. Dankzij de Compaan is er contact met cliënten op afstand. Lisa Rekers vertelt hoe dat werkt in de praktijk.
“Goedemorgen mevrouw Jansen, hoe gaat het vandaag?”. Het lijkt een eenvoudige vraag, maar betekent veel. Dankzij de Compaan kunnen zorgmedewerkers cliënten dagelijks spreken, rechtstreeks vanaf kantoor. “De Compaan is een speciaal ontwikkelde tablet voor ouderen”, legt Lisa Rekers uit. “Door de grote knoppen is hij makkelijk te bedienen.” Als wijk- en wondverpleegkundige en techambassadeur is Lisa een van de initiatiefnemers én enthousiaste gebruikers van dit hulpmiddel.
Beeldzorg in de praktijk
Op dit moment loopt er in meerdere plaatsen een pilot met de Compaan. Lisa: “We draaien om en om een ‘Compaandienst’. De routes plannen we net zoals bij fysieke zorgmomenten, maar nu klikken we van scherm naar scherm. Toch voelt het alsof je echt even binnenstapt.” Tevens wordt beeldzorg slim gecombineerd met fysieke zorg. “We helpen een cliënt bijvoorbeeld ’s ochtends met het aantrekken van steunkousen, en controleren ’s avonds de medicatie via de Compaan. Vooral bij cliënten waarbij we tijdens het zorgmoment de handen - zoals we zeggen - op de rug kunnen houden, is de tablet ideaal. Het levert tijdswinst op: we hoeven minder vaak te reizen, waardoor er meer tijd overblijft voor andere cliënten.”
Nieuwe manier van contact
De reacties op de Compaan zijn divers. “De één is wat terughoudend, terwijl de ander met zichtbaar plezier vertelt wat hij of zij die dag heeft gedaan”, vertelt Lisa. “Soms levert het ook grappige momenten op.
Zo vroeg een cliënt laatst: ‘In welk doosje zit jij dan?’” Toch valt vooral op hoezeer cliënten het gemak waarderen. Ze weten wanneer het gesprek plaatsvindt, zien een vertrouwd gezicht op het scherm en voelen zich vrij om hun verhaal te doen.
‘We hoeven minder te reizen, maar verliezen geen contact’
“Maar het blijft maatwerk”, benadrukt Lisa. “Waar de één opbloeit bij digitaal contact, verlangt de ander nog steeds naar een echte hand op de schouder. Dat begrijpen we. Voor wie het past, is de Compaan echter een waardevolle uitkomst.”
Meer dan een telefoongesprek
Beeldzorg is volgens Lisa iets heel anders dan een telefoontje. “Tijdens een gesprek herkende ik bijvoorbeeld een hypo doordat een cliënt begon te zweten. Ik kon direct advies geven en bijsturen. En als het nodig is, komt er iemand langs voor extra controle.”
‘Ze zagen niet alleen mijn moeder, maar ook
mij als mantelzorger’
Een verhuizing van thuis naar een verpleeghuis is ingrijpend. Voor de cliënt én de mantelzorger. Samen toewerken naar zo’n stap kan onverwacht rust en ruimte brengen voor iedereen.
Chiel zorgde jarenlang voor zijn moeder met dementie en diabetes type 1. “Mijn moeder en ik zouden weer gaan samenwonen, zodat ze langer thuis kon blijven. Maar de zorg werd steeds zwaarder: van geen zorg naar in korte tijd vier momenten per dag. Het was constant zorgen, zorgen, zorgen. Uiteindelijk was een verhuizing naar woonzorgcentrum Franciscus in Ootmarsum onvermijdelijk. Wat vond ik dat spannend en moeilijk! Inmiddels geniet mijn moeder daar enorm van goede zorg en dagbesteding.” Casemanager Kim en wijkverpleegkundige Anita begeleidden het proces
Samen delen zij de zorg
Samen delen zij de zorg
stap voor stap. “Ze zagen niet alleen mijn moeder, maar ook mij als mantelzorger”, zegt Chiel. “Op een gegeven moment vroegen ze: ‘Wil je dat wij samen de afweging maken en tot een beslissing komen?’ Ik zei: ‘Ja, doe maar.’ Zelf zat ik er emotioneel te diep in.” Zijn moeder kreeg structuur, gezelschap en liefdevolle zorg. En Chiel? Die kreeg ruimte om weer zoon te zijn. “Thuis was ik alleen maar aan het zorgen. Nu kan ik weer genieten van een praatje, een wandeling of samen lachen. Op goede dagen denk ik: ‘Wat doet ze hier eigenlijk?’, maar op moeilijke dagen zie ik: dit is precies de juiste plek.”
‘Mijn moeder en ik zouden weer gaan samenwonen, zodat ik beter voor haar kon zorgen. Alleen zij had meer nodig’
De samenwerking met de zorg was voor Chiel een openbaring. “Ze begeleidden me niet met druk, maar met vertrouwen. Dat voelde nooit als falen in het loslaten van de zorgen om mijn moeder, maar juist als samen sterk zijn. Ik kreeg weer lucht.”
Een dag met invulling
“Na een dag op de dagbesteding zagen we ineens verschil: ze kwam voldaan terug. Thuis zat ze vaak alleen, buitenaf, in een mooie, vrijstaande woning. Je vereenzaamt sneller dan je denkt. Mensen komen niet elke dag langs om je gezelschap te houden. Die invulling, dat ritme... dát maakt zoveel uit.”
Mia voelt zich helemaal thuis in dagvoorziening
De Abdij
De dagvoorziening van woonzorgcentrum Gereia is recent verhuisd naar De Abdij, in hartje centrum van Oldenzaal. Dagelijks maken er zo’n twintig deelnemers gebruik van. Mia Kuipers (80) is één van hen.
Mooie dagen
Een stralende lach, nagels in de lak, oorbelletjes in, gekleed in een spijkerbroek en truitje met pofmouwen. Mia Kuipers lijkt járen jonger dan ze is. Dat compliment steekt ze alvast glimmend in haar zak. Ze voelt zich al helemaal thuis in de Abdij aan de Zuidwal, een locatie die Zorggroep Sint Maarten sinds kort huurt van WBO Wonen.
Diagnose
Mia zegt dat ze het niet moeilijk vindt om over haar diagnose te praten. “Ik kom uit een gezin met acht kinderen. Een broer en zus van mij kregen eerder Alzheimer en toen was ik ineens aan de beurt. Ik stond er niet van te kijken. Heb wel nachtenlang gehuild hoor, maar ik ben ook heel reëel.” Corien Degger, medewerker dagvoorziening, legt uit dat er bij De Abdij dagbesteding wordt aangeboden voor verschillende doelgroepen. “Er komen mensen met verschillende vormen van dementie, waarvan Alzheimer er één is. Daarnaast hebben we ook een somatische groep. Die bestaat uit deelnemers met allerlei vormen van lichamelijke problemen en NAH.”
Mia heeft vasculaire dementie, vertelt ze. “Dat betekent dat hersencellen langzaam afsterven. Bij vasculaire dementie is er ook niet veel karakterverlies. Daardoor praat Mia zo makkelijk.” Mia stemt daarmee in, maar vult aan dat ze wel veel last heeft van ‘woordvindproblemen’.
Schot in de roos
Mia is een Oldenzaalse in hart en nieren. En juist daardoor is de nieuwe locatie van de dagvoorziening voor haar een schot in de roos. Tijdens gezamenlijke wandelingen komt ze regelmatig bekenden tegen. “De ligging van onze nieuwe locatie is echt fantastisch”, zegt Corien. “In de directe omgeving staan appartementen voor 65-plussers. Die maken vaak een praatje met bewoners. En soms bieden ze ons hulp aan. Mooi toch!” Mia vult haar aan: “En de kleintjes van het kinderdagverblijf, daar maken we ook regelmatig contact mee.”
Uitstapjes
Corien vertelt dat de deelnemers van de dagbesteding regelmatig een leuk uitstapje
tegemoet kunnen zien. “Laatst maakten we samen nog een mooie wandeling in Vasse. We zijn hier erg van het bewegen. Dat stimuleren we, vooral omdat wandelen ook goed is voor de hersenen van onze deelnemers.” Mia zou graag nog de route Santiago de Compostella willen lopen. Die deed ze eerder al eens op de fiets. “Knap? Ach…als je van Kuipers bent is opgeven geen optie.”
‘De ‘nieuwe’ ouderen vinden activiteiten als yoga en Tai Chi heel leuk’
Corien, al sinds 1987 werkzaam bij Zorggroep Sint Maarten, vindt haar werk superleuk. “We kunnen veel voor en met de mensen doen. We willen deelnemers van onze dagvoorziening nadrukkelijk het gevoel geven dat ze ertoe doen, ondanks hun problemen met Alzheimer. We gaan samen naar de sportschool, zingen veel, volgen een schildercursus. En ook yoga en Tai Chi zijn heel populair. De ‘nieuwe’ ouderen vinden dat soort activiteiten heel leuk.” Mia behoort duidelijk tot die categorie. “Ik doe al 10 jaar aan yoga en Tai Chi. Voor mij voelt het juist heel vertrouwd.”
Knuffel
“Weet je welke activiteit ik hier het allermooiste vind?” Mia staat op en geeft Corien spontaan een dikke knuffel.
“Meid, je bent een schat”, zegt ze. Voor Corien kan de dag niet meer stuk.
Als de naaimachines in Polbeek
weer zoemen
Hoe een klein gebaar groots kan zijn. In woonzorgcentrum Polbeek in Zutphen staan vier creatieve wijkbewoners regelmatig klaar om kapotte kleding van bewoners te repareren.
Een rits die hapert, een zoompje dat loslaat of een knoop die van de broek gesprongen is. Kleine mankementen, maar bijzonder lastig als je het zelf niet meer kunt verhelpen. Aan de kinderen vragen? Die hebben in dit digitale tijdperk vaak twee linkerhanden als het gaat om het ‘ouderwetse verstelwerk’. Dus zijn bewoners elke maand weer blij als ze zien dat in de hal, in de buurt van het biljart, de naaimachines van de vrijwilligers weer zoemen. “Het is een vaste activiteit geworden, die écht voldoet in een behoefte”, zegt Willeke van Veen (71), één van de vier naaisters.
Wij helpen
Het begon circa zeven jaar geleden, vertelt Irma Mulder, vrijwilligerscoördinator in Polbeek, Gudula en de wijkzorg in Laren. “Bij Polbeek hadden we een project: ‘Wij helpen!’. Dat is erop gericht om de talenten van wijkbewoners voor onze bewoners in te zetten. Op het evenement trok het kraampje met naaimachines veel bekijks: buurtbewoonsters boden verstelwerk aan en waren daarmee mateloos populair.” Dat beaamt buurtbewoonster Willeke: “We hebben die dag zóveel knopen aangezet! Toen beseften we hoeveel behoefte er is aan verstelwerk. Een klein gebaar met grote impact, mensen zijn zó blij als hun broek weer past of de rits het weer doet. Het is dankbaar werk.”
Ramdruk
Het naai- en herstelwerk is inmiddels een begrip onder bewoners. “Het is vaak ramdruk bij onze kraam”, zegt Willeke. Lachend vertelt ze hoe een mannelijke bewoner elke maand langskwam om de boord van zijn lievelingsbroek uit te leggen. “Ik heb hem uiteindelijk geadviseerd wat minder te snoepen.” Sindsdien komt hij alleen nog voor een loszittende zoom. De vrijwilligers krijgen ook volop materiaal van bewoners. “Knopen in overvloed”, vertelt Willeke. “We halen ze van kleding die niet meer te maken is, of krijgen ze van nieuwe bewoners die bij hun verhuizing een naaidoos meebrengen.
‘We merkten dat we met ons verstelwerk écht in een behoefte voorzien’
We kunnen er inmiddels een hele wand mee vullen. Maar die blije gezichten, daar doen we het voor.”
Coördinator Irma Mulder is dan ook dolblij met haar creatieve viertal.
Verstel-app
Willeke en Erica vormen de steunpilaren van het project; Marijke en Ans zijn inmiddels ook aangehaakt. Het viertal heeft zelfs een speciale app opgezet, waarop bewoners hun naaiklussen van tevoren kunnen aanmelden.
PUZZEL MEE voor een mooie prijs!
AANBIEDEN ALLEMAAL
ANTWOORD BEMOEDIGING
BLAD
COMPASSIE
DESKUNDIGE
DIEETADVIES
DIËTIST
EIGENWAARDE
GELUK
GENEGENHEID GOED
GOUD
HARMELEN INHOUD
INTERVIEW KLEUR
LAND
Oplossing:
Zin om te puzzelen én kans maken op een mooie prijs?
In deze woordzoeker zitten 38 woorden verstopt. Wanneer die zijn weggestreept, blijven er zeventien letters over. In de juiste volgorde gezet vormen die samen de oplossing van de puzzel.
Stuur de oplossing vóór 1 september 2025 per e-mail naar communicatie@zorggroepsintmaarten.nl
Of per post (met postzegel) naar: Zorggroep Sint Maarten, t.a.v. communicatie, Postbus 244, 7570 AE Oldenzaal
De winnaars ontvangen uiterlijk 1 oktober 2025 hun prijs.
LIEF
MANTEL
MEDEWERKER
MEUBEL
MOOI
OMGAAN
OMRAND
OMRINGD PARTNER
PLEZIER
PRIMA
PUZZEL
SEREEN
SFEER
STEUN TEAM
TUIN
VERLICHTING
VRIEND
Geen puzzel zonder prijs!
Onder de juiste inzendingen verloten we drie exemplaren van het boek ‘Al het blauw van de hemel’. Een prachtige roman over Emile, een 26-jarige man die de diagnose jongdementie krijgt.
Veel puzzelplezier!
Onze locaties
Waar kun je ons vinden?
Friesland
Sint Theresia
Joure
Mariënbosch
Heerenveen
DinkellandTubbergen
Eeshof-Bloemenhof
Tubbergen
Franciscus
Ootmarsum
Sint Jozef
Weerselo
Gerardus
Majella
Denekamp
Gravenstate
Denekamp
Maartje
Twente*
* Voor onze wijkzorg en behandeling in Twente.
Oldenzaal
Gereia
Oldenzaal
Molenkamp
Oldenzaal
Zonnestraal
Oldenzaal
Maartje
Twente*
Losser
Oldenhove
Losser
Maartens-Stede
Losser
Tiekerhook
Overdinkel
Maartje
Twente*
Je bent méér dan welkom!
GelderlandUtrecht
Polbeek
Zutphen
Gudula
Lochem
Gaza
Harmelen
Onze diensten
• Wonen en zorg
• Dagvoorziening
• Behandeling
• Revalidatie
• Wijkzorg
Kijk op www.zorggroepsintmaarten.nl of scan de QR-code.
Volg ons op Fjd