16
II Asemblea Nacional ADIANTE
3.1.3. Alianzas estratéxicas de ADIANTE no panorama internacional
Dentro desta panorámica mundial temos que ter claro que a unión fai a forza, polo que a nosa Organización non pode navegar soa nun mar de incertidumes, debemos tentar traballar unidos para tentar solucionar as problemáticas comúns ás que temos que facer fronte.
ADIANTE, dende o seu nacemento, ven facendo un traballo continuado de solidariedade internacionalista, esta laboura débese de ver complementada co noso ingreso nos ámbitos de participación internacional que nos son naturais. É certo que a esquerda española ten vetado, a nivel internacional, en numerosas ocasións a distintas organizacións pertencentes ás nacións sen Estado da Península, pero este feito non pode dar lugar a resignarnos a non ser visíbeis a nivel internacional.
Do mesmo xeito que se están a xerar iniciativas en todos os ámbitos da loita debemos crealas no eido da mocidade. Exemplos como a Federación de Sindicatos de nacións sen Estado sinalan o camiño e que se non nos valen as ferramentas existentes podemos crealas.
3.2 ANÁLISE NACIONAL As galegas e os galegos temos unhas características nacionais propias que nos fan sentir, a unha parte do noso pobo, pertencentes a unha Nación: Galiza. Unha nación europea sen Estado propio, pero con unha realidade non equiparábel a outras nacións sen Estado da Europa, isto é, a dependencia colonial e a nosa desestruturación nacional; na lingua, na economía, culturalmente, na política, territorialmente, etc.
Pasados máis de 25 anos desde que á Galiza lle fora outorgada o marco autonómico, vemos como os nosos sectores estratéxicos (agro, gandeiría, pesca, recursos naturais e industriais) non só non experimentaron unha mellora senón que están en crise e tocados de morte.
A autonomía ademais de ser un pequeno remedio aos grandes males da nosa nación, sempe estivo xestionada por forzas reaccionarias e españolistas, defensoras de intereses alleos á Galiza e ás suas clases populares.
Atopámonos agora con unha Galiza desestruturada económica, social e culturalmente. Unha Galiza que ano a ano vai perdendo falantes na sua lingua propia, con un rural abandonado e