Poradnik administratora wspólnych studiów
5.4 Zaangażowanie studentów i instytucji zewnętrznych w ocenę programu
W warunkach gospodarki opartej na wiedzy oraz dynamicznie zmieniającego się rynku pracy kształcenie nie może odbywać się w oderwaniu od potrzeb pracodawców oraz oczekiwań studentów – angażowanie tych aktorów w ocenę jakości jest obecnie wymogiem wynikającym z europejskich wytycznych. Uczelnie realizujące wspólny program powinny zatem wypracować metody pozwalające upewnić się, czy proponowany program rzeczywiście odpowiada konkretnym potrzebom. Wymaga to zaproszenia i bezpośredniego zaangażowania instytucji zewnętrznych (partnerów przemysłowych, potencjalnych pracodawców, stowarzyszeń skupiających instytucje branżowe, ciał doradczych etc.) oraz studentów w ocenę jakości programu w kolejnych etapach realizacji: 1. Planowanie treści programowych ‑‑badanie oczekiwań i opinii przedstawicieli przemysłu ‑‑badanie oczekiwań potencjalnych kandydatów ‑‑zaplanowanie praktyk zawodowych w porozumieniu z potencjalnymi pracodawcami i partnerami przemysłowymi 2. W trakcie procesu dydaktycznego ‑‑uwzględnienie instytucji zewnętrznych w bieżącej ocenie programu ‑‑realizacja praktyk zawodowych, uwzględnienie ich efektów oraz zebranie informacji zwrotnej od instytucji oferujących praktyki ‑‑uwzględnienie opinii aktualnych słuchaczy 3. Po zakończeniu pełnego cyklu kształcenia ‑‑ocena programu przez absolwentów ‑‑ocena programu przez zewnętrzne ciało eksperckie/doradcze ‑‑monitoring karier absolwentów ‑‑ankietowanie pracodawców.
5.5 Monitoring kariery absolwentów jako forma oceny wspólnego programu
Weryfikacja efektywności danego programu kształcenia dokona się na rynku pracy. Z tego powodu badania losów zawodowych absolwentów szkół wyższych uznawane są obecnie za priorytet w podwyższaniu jakości kształcenia – dają one cenną informację zwrotną pozwalającą ostatecznie ocenić jakość programu oraz dostosować ofertę edukacyjną do wymogów i oczekiwań współczesnego rynku pracy. Polskie uczelnie
66