250
Andrzej Mania
szych studentów, z których znaczna część pozostaje w USA i przyczynia się do budowania potencjału w gospodarce opartej na wiedzy. Internacjonalizacja polskich uczelni stanowi jeden z celów strategicznych, przygotowanej w 2009 r. na zlecenie Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (KRASP) i Fundacji Rektorów Polskich, Strategii Rozwoju Szkolnictwa Wyższego: 2010–2020. Wśród celów operacyjnych raport ten wskazuje na następujące potrzeby: podniesienie atrakcyjności polskich uczelni jako partnerów w międzynarodowych przedsięwzięciach edukacyjnych i badawczych; nadanie międzynarodowego charakteru działalności edukacyjnej i badawczej prowadzonej w polskich uczelniach; wreszcie poprawę wizerunku polskiego szkolnictwa wyższego w świecie. Precyzuje też sposoby osiągania tych celów. Niniejsza publikacja dobrze wpisuje się w debatę na temat umiędzynarodowienia szkolnictwa wyższego. Poza analizami o charakterze wprowadzającym przedstawiono tutaj rozwiązania szczegółowe, w tym studia przypadków, które oddają rzeczywisty przebieg procesów internacjonalizacji edukacji na poziomie wyższym. W otwierającym tom artykule Sjur Bergan wskazuje m.in. na fakt, iż internacjonalizacja szkolnictwa wyższego nie może wynikać wyłącznie z argumentów gospodarczych, lecz powinna również brać pod uwagę inne racje – dotyczące znaczenia dialogu międzykulturowego, kultury demokratycznej i wzrostu kompetencji językowych. Wokół tego ostatniego wątku koncentruje swoje rozważania Waldemar Martyniuk, przedstawiając analizę zjawiska wielojęzyczności w perspektywie wielokulturowości. To ważne rozważania, podnoszące oprócz zagadnień teoretycznych także kwestie rekomendacji, które służyć mogą budowaniu polityki wielojęzyczności w szkolnictwie wyższym w Europie. Oba teksty stanowią interesujące wprowadzenie do omawianej tematyki, a ponadto zwracają uwagę na podstawowe problemy, przed którymi staje europejska edukacja wyższa w dobie szybkiego umiędzynarodowienia, oraz wskazują perspektywy ich rozwiązania. Na korzyści, jakie odnoszą studenci z międzynarodowej mobilności, w tym doświadczenie różnorodności akademickiej, kulturowej i społecznej, a także wzrost szans jednostki na międzynarodowym rynku pracy, zwracają uwagę Tomasz Saryusz-Wolski i Dorota Piotrowska, analizując jednocześnie czynniki, które utrudniają taką mobilność. Autorzy odnoszą się do doświadczeń Politechniki Łódzkiej. Wśród przedstawionych w toku analizy problemów znajduje się m.in. kwestia uznawalności wykształcenia,