Dziennikarstwo i Polityka
05.08.09
21:36
Page 107
wykolejonych mieszczan, zb∏àkanej inteligencji, s∏owem wÊród tak zwanej prywatnej inicjatywy. Jemu te˝ zosta∏o przez sanhedryn komunistyczny powierzone Stronnictwo Demokratyczne. Otó˝ na zjeêdzie aktywistów SD w Krakowie, w lutym 1946 roku, Chajn powiedzia∏ mi´dzy innymi: „Nie ulega wàtpliwoÊci i powiedzmy sobie szczerze i otwarcie, ˝e dla przeci´tnego Polaka zagadnienie przyjaznego stosunku do Zwiàzku Radzieckiego, poza aspektami maruderstwa i osobistych przykroÊci, le˝y na p∏aszczyênie zaufania i obawy, czy nie b´dziemy 17. republikà radzieckà, bo przecie˝ tak sprawa ta stoi dzisiaj w Polsce. Wprawdzie ka˝dy miesiàc rozprasza te obawy, ale nie ulega dla nas ˝adnej wàtpliwoÊci, ˝e dla przeci´tnego, zaagitowanego przez wrogów demokracji Polaka, wicepremier Gomu∏ka jest symbolem 17. republiki, a Miko∏ajczyk – symbolem niepodleg∏ej, suwerennej Polski. Przeci´tny reakcyjny ko∏tun, jak go zapytaç, co sàdzi o Gomu∏ce i Miko∏ajczyku, takà w∏aÊnie da odpowiedê. OczywiÊcie, ˝e zbijanie tej tezy przy pomocy takich czy innych faktów nie jest przekonywujàce…”. Usi∏owa∏em kilkakrotnie to rezolutne rozeznanie Chajna przedrukowaç w „Gazecie Ludowej”, ale bezskutecznie. Cenzura konfiskowa∏a druk bezapelacyjnie. Dawa∏em ten artykulik pod ró˝nymi tytu∏ami i zaopatrywa∏em ka˝dym razem w ∏agodniejsze komentarze. Na pró˝no. Cenzura by∏a nieub∏agana. A jednak bystre oczy Leona Chajna wnikliwie dojrza∏y ówczesnà rzeczywistoÊç polskà.
107