frontier_2.6.qxd
26-5-2004
21:17
Pagina 46
De afgelopen eeuw hebben vele onderzoekers, wetenschappers en vrijdenkers nieuwe ideeën, theorieën en herontdekte kennis naar buiten gebracht. Sinds de Franse Revolutie is Europa danig in beroering gebracht en met name de Fransman Jean-François Champollion heeft met zijn vertaling van de teksten van de steen van Rosetta ‘wetenschappelijk’ en archeologisch onderzoek bevordert. Die steen, gevonden in 1799, nabij het kustplaatsje Rosetta in Egypte, heeft de deur geopend naar het vertalen en begrijpen van het Egyptische hiëroglyfen-schrift, waardoor meer wetenschappers zich gingen bezighouden met geschiedenis en archeologisch onderzoek. Halverwege de 19e eeuw werd overal in het Midden-Oosten de schop in de grond gezet en zo werden vele mythologische plaatsen aan het zand en de vergetelheid ontrukt. Al rond 1857 spraken Taalgeleerden
Kosmos doordrongen is van leven, dus ook sterren, planeten en hun satellieten… Het zijn enorme bundelingen van Kosmische krachten en in die zin veel grotere ‘levende’ wezens dan wij mensen. Aannemelijk is dan ook dat hun bewustzijn zich op een hoger niveau afspeelt dan het onze. Alles in de onmetelijke Kosmos is bezield en is, zoals wij dat noemen afkomstig uit dezelfde bron. Velen noemen die bron GOD, anderen noemen het de Bron, de scheppende oerkracht van het Heel-Al, heel het ALLES… Ik heb inmiddels een flinke speurtocht achter de rug en durf onderscheid te maken. Voor mij is GOD een beetje een ‘vies’ woord omdat het te pas en te onpas gebruikt wordt. Uit nieuwsgierigheid heb ik mij ietwat verdiept in de relatie mens-GOD en de uitkomst van die speurtocht is werkelijk verbluffend. Ik ben niet religieus opgegroeid en dank daarvoor de Heere op de blote knieën. Ik heb mijn zoektocht kunnen en mogen doen zonder ballast en onnodige afleiding en verwarring. En die speurtocht krijgt pas werkelijk inhoud als ik ergens in 1986 bij de Slegte in Arnhem stuit op het boek ‘De Twaalfde Planeet’ van de
Halverwege de 19e eeuw werd overal in het MiddenOosten de schop in de grond gezet en zo werden vele mythologische plaatsen aan de vergetelheid ontrukt. af wat de standaard zou zijn voor de interpretatie van het zogenaamde ‘spijkerschrift’, dat op kleitabletten was gevonden… Deze werden overal gevonden en met kruiwagens vol uit de archeologische vindplaatsen gereden. Ik en vele anderen kunnen putten uit de vele kennis die inmiddels voorhanden is, maar zelfonderzoek blijft noodzakelijk om dieper door te dringen tot de meest essentiële waarheden. Ik ga er van uit dat alles in de
46
Amerikaanse schrijver Zecharia Sitchin. Ik neem het ter hand en blader erin. Een rilling trekt over mijn lijf, van mijn onderrug tot op mijn kruin en ik ‘weet’ dat dit boek mij verder zal helpen op mijn speurtocht. Brandend van nieuwsgierigheid vang ik die avond aan met het lezen ervan. Wat een saai boek! Mijn interesse wordt al snel getemperd, maar omdat ik al in het boek heb geneusd, weet ik dat er ook minder saaie passages volgen. Zo begint een hoogst interessant en leerzaam
FRONTIER magazine
deel van mijn leven, dat nog niet ten einde is gekomen. Talloze keren word ik gedwongen bepaalde passages meermalen te lezen om het geschrevene beter door te laten dringen tot mijn grijze cellen. Halverwege wordt het verhaal toegankelijker en word ik deelgenoot gemaakt van de ontdekkingen van de schrijver en onderzoeker Zecharia Sitchin.
ZECHARIA SITCHIN Sitchin is van oorsprong een Russische Jood, die evenals de andere Russische grootheden Immanuel Velikovsky en Isaac Asimov zijn weg heeft gevonden naar de Verenigde Staten van Amerika. Sitchin werd zo rond 1920 in de voormalige USSR geboren en groeide op in Palestina, waar hij al tijdens zijn schooljaren belangstelling ontwikkelt voor de herkomst van de mens. Hij heeft vooral interesse in de relatie tussen de mens en GOD. Vragen aan zijn onderwijzers en de Rabbi blijven onbeantwoord, waardoor hij gedwongen is zelf op onderzoek uit te gaan. Hij studeert oud- en nieuw Hebreeuws, andere Semitische- en Europese Talen, het Oude Testament en de geschiedenis van het Midden-Oosten. Daarna studeerde hij in Engeland, op de ‘School of Economics’, een aan de Uiversiteit van Londen gelieerde onderwijsinstelling, waar hij zijn graad haalde voor ‘economic history’… Hij werkte als journalist en editor in Israël, voordat hij zich definitief vestigt in New York. Hij behoort ook tot de weinigen die in staat zijn het oude zogenaamde ‘spijkerschrift’ te vertalen, interpreteren en te lezen. Ik heb mij laten vertellen dat er wereldwijd vele honderden, zo niet duizenden ‘Egyptologen’ zijn, maar slechts zo’n 150 assyriologen en sumeriologen! Hij is nu dus inmiddels een expert wat betreft de Sumerische, Assyrische en Babylonische Taal en cultuur en wordt door velen gezien als een groot kenner van de oude culturen van het Midden-Oosten.