8 |
FISHT R E N D
v issersbOnd - medewerker d aphne
de
g rOOt
is
36
uur aan bOOrd van de
wOn-17
‘Hier zou ik best aan kunnen wennen’ Een jaar geleden kwam Daphne de Groot in dienst van de Nederlandse Vissersbond als medewerker Duurzame Visserij en Kwaliteit. In deze functie houdt Daphne zich onder andere bezig met de handhaving van het managementplan voor de MSC-garnalenvisserij. Daarvoor spreekt ze natuurlijk veel garnalenvissers en is ze regelmatig aan boord van een kotter te vinden, maar een complete visreis stond nog op haar wensenlijst. Begin oktober was het zover en stapte Daphne aan boord van de WON-17. Een garnalenkotter die volledig wordt bemand door Kees Droog. Hieronder haar visreisverslag. Het is zondag 8 oktober. Vanavond stap ik aan boord van de garnalenkotter WON-17. Voor de zekerheid bel ik ’s middags nog even met Kees. Ik heb laarzen, warme kleding en een reddingsvest mee.
Kees heeft voor mij een oliepak. Aan de telefoon stel ik ook nog voor om een pakje kaarten mee te nemen, om de ‘dull moments’ op te vullen. Ik hoor hard gelach aan de andere kant van de lijn. ‘Wanneer
wou je gaan kaarten Daphne? Aan boord is het alleen maar werken, slapen, werken en slapen’ vertelt Kees. Dat worden geen saaie dagen vermoed ik. Om 22:30 uur sta ik bepakt en bezakt met vier grote tassen op de haven van Makkum te wachten op Kees. Vanuit de verte zie ik een silhouet van een man mijn kant op komen. Zou dat hem zijn? Ja hoor, we schudden elkaars handen en stappen aan boord van zijn kotter. Bij het aannemen van mijn tassen vraagt Kees zich hardop af: ‘Hoelang bleef je ook alweer?’ VISSEN NA MIDDERNACHT Om 23:00 uur varen we vanuit de haven naar de sluizen. Bij de sluis verzamelen zich steeds meer lichten om ons heen. Het is de Staverse vloot die ook uitvaart op dit moment. Ik vraag aan Kees of we niet te vroeg op het wad komen. Garnalenvissers mogen immers pas vanaf maandag –dus na zondag middernacht- vissen. Kees verzekert mij dat we onmogelijk voor klokslag twaalf uur de sluis verlaten. Hij krijgt gelijk. Iets over twaalven stomen we naar de visstek. Het plan van Kees is om eerst richting Terschelling te varen voor een paar trekken en als het tij verandert naar een ander bestek te gaan. Het is 01:00 uur midden in de nacht. Normaal slaap ik rond dit tijdstip en ik kan mijn gegaap dan ook moeilijk onderdrukken tijdens het stomen. Voorzichtig vraag ik aan Kees hoe laat hij de netten over boord gaat zetten. ‘Half drie verwacht ik’, zegt Kees. Dat duurt nog wel even. Ik besluit nog een goede kop koffie in te schenken. MAASWIJDTE-ONDERZOEK Tegen half drie laat Kees de netten zakken. Tijdens de trek bespreken we het maaswijdte-onderzoek dat ik voor de Nederlandse garnalenvissers begeleid. In het managementplan staat dat de MSC-garnalenvissers gefaseerd overgaan naar een vergroting van de maaswijdte tot maximaal 26 millimeter. Echter moet in de praktijk wel worden aangetoond dat de grotere maaswijdte de gewenste resultaten op de vangstsamenstelling van kleinere garnalen oplevert. Om dit te onder-
NEVENSTAANDE PARTNERS WENSEN U VEEL SUCCES IN DE KOMENDE PERIODE, BEDANKT VOOR HET VERTROUWEN EN DE SAMENWERKING IN 2018. OOK IN 2019 KUNT U WEER OP ONS REKENEN!