φιλμ νουάρ
Ειδική έκδοση για το 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Έτος 6ο / Τεύχος Nοεμβρίου / Διανέμεται δωρεάν
2.11.2017
Design: Red Creative, Photograhy: Simos Saltiel
Πρ. Κορομηλά 34 τηλ. 2310 287050
58th Thessaloniki International Film Festival 2 –12.11.2017
filmfestival.gr
MAIN SPONSOR
Η τέχνη της έκπληξης tearoute
Ταινίες Έναρξης Και Λήξης
Το πάρτυ
Κι ενώ ξεκινάμε τόσο δυναμικά, το κλείσιμο του φεστιβάλ θα το χαρακτήριζα επιεικώς χλιαρό με την ταινία Το πάρτι (The Party) της Σάλι Πότερ, η οποία έχει να κάνει κάτι αξιόλογο από την εποχή του «Ορλάντο», 25 χρόνια πριν δηλαδή. Για να γιορτάσει την υπουργοποίησή της, μια φιλόδοξη πολιτικός καλεί διάφορους φίλους σπίτι της, όπου ο σύζυγός της προχωράει σε μια αποκάλυψη που θα οδηγήσει σε αλυσιδωτές αντιδράσεις των προσκεκλημένων. Όχι ότι η ιστορία δεν φαίνεται ενδιαφέρουσα, αφού ισορροπώντας λεπτά ανάμεσα στη κωμωδία και το δράμα, το φιλμ σκιαγραφεί τη σημερινή κοινωνία και σχολιάζει τον κώδικα αξιών μας. Διαθέτει άλλωστε κι ένα λαμπερό καστ, αποτελούμενο από την Κριστίν Σκοτ-Τόμας, τον Τίμοθι Σπολ, τον Κίλιαν Μέρφι, την Πατρίτσια Κλάρκσον (που κλέβει την παράσταση), τον Μπρούνο Γκαντς και την Έμιλι Μόρτιμερ.
Η ψυχή και το σώμα
Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε το 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει κάνει ήδη τη μισή δουλειά, επιλέγοντας για ταινία έναρξης ένα από τα καλύτερα φιλμ της χρονιάς, το Η ψυχή και το σώμα (On body and soul) της Ίλντικο Ενιέντι, το οποίο κέρδισε την Χρυσή Άρκτο στο τελευταίο φεστιβάλ Βερολίνου και αποτελεί την επίσημη πρόταση της Ουγγαρίας στην κούρσα για το φετινό Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Πρόκειται για ένα ωμό και ταυτόχρονα τρυφερό παραμύθι, μια ατμοσφαιρική ιστορία για δυο χαμένες ψυχές που εργάζονται σ’ ένα σφαγείο στη Βουδαπέστη και χωρίς να το γνωρίζουν, βλέπουν κάθε βράδυ τα ίδια όνειρα. Μάλιστα, το φεστιβάλ θα κάνει κι ένα αφιέρωμα στο συνολικό έργο της σκηνοθέτιδας, προβάλλοντας όλες τις μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες της, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ανακαλύψουμε μια πραγματικά ξεχωριστή δημιουργό.
φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr
Τεύχος Νοεμβρίου 2017 Διανέμεται δωρεάν
φιλμ νουάρ 2
Απλά περιμέναμε κάτι πιο εντυπωσιακό για ταινία λήξης από τη στιγμή μάλιστα που καλεσμένος του φεστιβάλ είναι ο Αλεξάντερ Πέιν με την καινούρια του ταινία Μικρόκοσμος που άνοιξε το φετινό φεστιβάλ Βενετίας (έχοντας πάρει ανάμικτες κριτικές βέβαια), πιθανόν όμως οι ιθύνοντες του φεστιβάλ να μην ήθελαν να επαναλάβουν την ίδια συνταγή, αφού κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και με την προηγούμενη ταινία του, την πανέμορφη Νεμπράσκα. Πιο λογική επιλογή πάντως και αρκούντως ποιοτική θεωρούσαμε την καινούρια ταινία του Σουηδού Ρούμπεν Έστλουντ (στου οποίου το έργο το φεστιβάλ κάνει επίσης αφιέρωμα) The Square, η οποία κέρδισε φέτος τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες (και η οποία βέβαια θα προβληθεί στo πλαίσιo του συγκεκριμένου αφιερώματος). Σε κάθε περίπτωση οι συντελεστές του φεστιβάλ όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρουν από μας, οπότε ελπίζουμε πως και η φετινή γιορτή θα μας αφήσει με την καλύτερη επίγευση! Ορέστης Μανασής
facebook https://www.facebook.com/filmnoirmag
Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισης Χριστίνα Μυλωνοπούλου 6932155850
Σχεδιασμός Θάνος Πάππας
Επιμέλεια ύλης Λένα Βρούσια
Στο τεύχος 114 γράφουν Δελίνα Βασιλειάδη, Ευτυχία Κοκκίνη, Μαρία Κυργιαφίνη, Ορέστης Μανασής, Έφη Παλιοτζήκα.
βιβλίο
Λίγα λόγια γιά το πρόγραμμα του 58Ου Φκθ
Πρ. Κορομηλά 34 τηλ. 2310 287050
The Square
Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω με μια λέξη το πρόγραμμα του 58ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που θα διεξαχθεί φέτος από τις 2 μέχρι τις 12 Νοεμβρίου στις αίθουσες του Ολύμπιον και του Λιμανιού, αυτή θα ήταν ιδιαίτερο και αυτό αντικατοπτρίζει όλα τα τμήματα και τα αφιερώματά του. Κάθε φεστιβάλ που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να έχει δυνατό διαγωνιστικό πρόγραμμα και το φετινό διεθνές διαγωνιστικό αποτελείται από 14 ταινίες με βασικό άξονα το εμβληματικό βιβλίο της Γαλλίδας φιλοσόφου Σιμόν Βέιλ Ανάγκη για ρίζες. Ξεχωρίζουμε την τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση του σπουδαίου Χάρι Ντιν Στάντον στην ταινία Lucky (η ερμηνεία του μάλιστα ακούγεται πως μπορεί να φτάσει μέχρι και τα Όσκαρ), το ιρανικό Ούτε όνομα, ούτε υπογραφή και τον Γιο της Σοφίας της Ελένης Ψύκου που κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στο φεστιβάλ της Τραϊμπέκα. Ως προς τις υπόλοιπες ελληνικές συμμετοχές που θα παρουσιαστούν στο φεστιβάλ, στο τμήμα δηλαδή με την ονομασία Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου μια θέση στην καρδιά μας έχει ήδη η τελευταία ταινία του πολυαγαπημένου Σταύρου Τσιώλη με τίτλο Γυναίκες που περάσατε από δω και το Love me not του Αλέξανδρου Αβρανά, ενώ συνολικά θα παρουσιαστούν 50 ταινίες – 33 μεγάλου και 17 μικρού μήκους. Μεγάλη καινοτομία του φετινού φεστιβάλ είναι η προβολή ταινιών VR (Virtual Reality), μια πρωτοποριακή εμπειρία για τα ελληνικά δεδομένα (κάτι αντίστοιχο ξεκίνησε πριν δυο χρόνια στη Βενετία), με τη μορφή μάλιστα διαγωνιστικού τμήματος στο οποίο θα προβληθούν 10 ταινίες. Τα φιλμ εννοείται πως είναι ολιγόλεπτα, αλλά η δυνατότητα να δούμε το πιθανό «μέλλον» της κινηματογραφικής γραφής είναι σίγουρα ανεκτίμητη. Ένας από τους πιο σημαντικούς τίτλους του φεστιβάλ αποτελεί και την ταινία έναρξης, το ουγγρικό On body and soul της Ίλντικο Ενιέντι που κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο φέτος, ενώ θα προβληθεί και ο φετινός Χρυσός Φοίνικας των Καννών, το Square του Σουηδού Ρούμπεν Έστλουντ, τον οποίο είχαμε ξεχωρίσει πριν τρία χρόνια με την υπέροχη Ανωτέρα βία. Το φεστιβάλ μάλιστα κάνει αφιέρωμα στο συνολικό έργο των δυο Ευρωπαίων δημιουργών, φιλοξενώντας τους και δίνοντας μας τη δυνατότητα να τους ανακαλύψουμε. Αφιέρωμα επίσης γίνεται στην πρώτη γυναίκα σκηνοθέτη του ανδροκρατούμενου Χόλυγουντ , την Άιντα Λουπίνο με την προβολή των τεσσάρων σπάνιων ταινιών της (ξεχωρίζουμε τον Δολοφόνο της λεωφόρου) και στον Γάλλο διανοητή Αρμάν Γκατί που πέθανε φέτος.
Μικρόκοσμος
Το πιο ενδιαφέρον αφιέρωμα βέβαια κατά τη γνώμη μου είναι αυτό που θα παρουσιαστεί στo πλαίσιo του ούτως ή άλλως σταθερά ποιοτικότερου τμήματος του φεστιβάλ. Ο λόγος ασφαλώς για τις «Ματιές στα Βαλκάνια» και το αφιέρωμα με τίτλο «βαλκανική λογοτεχνία και σινεμά» και στο οποίο θα παρουσιαστούν 11 αριστουργηματικές βαλκανικές ταινίες που βασίστηκαν σε βιβλία, μαζί βέβαια με την αφρόκρεμα της σύγχρονης βαλκανικής παραγωγής. Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και η carte blanche, η λευκή επιταγή που δόθηκε στον σεναριογράφο Ευθύμη Φιλίππου, στενό συνεργάτη του Γιώργου Λάνθιμου, να διαλέξει τις δέκα αγαπημένες του ταινίες, οι οποίες και θα προβληθούν στο φεστιβάλ ( είναι όλες μία και μία, με εξαίρεση τον Τζέιμς Μποντ), ενώ τα τμήματα των Ανοιχτών Οριζόντων και των Ειδικών Προβολών είναι γεμάτα ανεξάρτητα διαμαντάκια. Τέλος πέρα από τους σκηνοθέτες στους οποίους γίνεται αφιέρωμα, παρών στο φεστιβάλ θα είναι και ο τακτικός επισκέπτης του, Ελληνοαμερικανός δημιουργός Αλεξάντερ Πέιν με την νέα του ταινία Μικρόκοσμος και πρωταγωνιστή τον Ματ Ντέιμον και ο ηθοποιός Ζαν Μαρκ Μπαρ, ο οποίος συμμετέχει με δυο ταινίες, ως αφηγητής στο ντοκιμαντέρ Dolphin man του Λευτέρη Χαρίτου για τη ζωή του θρυλικού δύτη Ζακ Μαγιόλ (τον χαρακτήρα του οποίου υποδυόταν ο Μπαρ στο αξέχαστο Απέραντο Γαλάζιο) και ως πρωταγωνιστής στη νέα ταινία του Σεμίχ Καπλάνογλου Σπόρος. Η αλήθεια είναι πως από το πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ απουσιάζουν οι μεγάλοι τίτλοι ή ταινίες καταξιωμένων σκηνοθετών. Πολλά από τα φιλμ πιθανόν να μην πάρουν καν διανομή, οπότε θα είναι η μοναδική ευκαιρία να τα δούμε στο φεστιβάλ ή και να πάρουν ελάχιστοι θα είναι αυτοί που θα τα τιμήσουν όταν βγουν στις αίθουσες. Η εμπιστοσύνη μας στους ιθύνοντες του φεστιβάλ είναι απεριόριστη και είμαστε σίγουροι πως στη λίστα των ταινιών κρύβονται μικρά αριστουργήματα. Εμένα πάντως η βουτιά στο φετινό πρόγραμμα μου μοιάζει με αναζήτηση μανιταριών, ελπίζοντας να βρω όσες περισσότερες τρούφες μπορώ, με την ευχή τα περισσότερα να είναι τουλάχιστον εύγευστα και προσπαθώντας να αποφύγω τα δηλητηριώδη. Ή και να μην τα αποφύγω. Αυτή είναι άλλωστε και η μαγεία του φεστιβάλ. Καλή γιορτή σε όλους! Ορέστης Μανασής
φιλμ νουάρ 3
58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Ελληνικό Πανόραμα
Ο γιός της Σοφίας
Μπλέ βασίλισσα
Επαφή
Τη φετινή συγκομιδή ταινιών του 58ου ΦΚΘ αποτελούν 33 μεγάλου μήκους, εκ των οποίων οι 19 σε πρώτη προβολή, με τις 3 να συμμετέχουν και στο Διεθνές Διαγωνιστικό. Την επιτροπή του Φεστιβάλ για φέτος συνέθεσαν οι: Σοφία Εξάρχου, Γιώργος Τσούργιαννης και Αντώνης Κοτζιάς. Παράλληλα θα προβληθούν και 17 ταινίες μικρού μήκους, προερχόμενες από το 23ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία φέτος για ακόμα μια χρονιά μεταξύ 18 και 23 Σεπτεμβρίου. Το Φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου έχει ενταχθεί οργανικά από πέρυσι στις ευρύτερες διαδικασίες του ΦΚΘ, μολαταύτα δεν διαθέτει δικό του θεσμοθετημένο βραβείο, αλλά επιμέρους ανεξάρτητα βραβεία όπως αυτό της χορηγού Fisher που δίνεται με γνώμονα τις ψήφους του Κοινού μετά από κάθε προβολή (Βραβείο Κοινού Fisher). Επιπλέον, η διοργάνωση προσπαθεί να προτρέψει παλιούς και νέους δημιουργούς να προσέλθουν στους κόλπους του Φεστιβάλ με παροχές όπως την διαδικτυακή πλατφόρμα του Φεστιβάλ όπου οι ελληνικές ταινίες προβάλλονται απευθείας, τη Festival Scope, καθώς και με την υπηρεσία διασύνδεσης (matchmaking) η οποία λειτουργεί στο πλαίσιο της Αγοράς (Agora in Progress) του ΦΚΘ και της απώτερος σκοπός είναι να συστήσει τους Έλληνες δημιουργούς σε διεθνές κοινό. Άλλωστε φέτος, σε συνδυασμό με το 13ο Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads το τμήμα Agora in Progress θα περιλαμβάνει – ολοκληρωμένες ή και εν εξελίξει – ελληνικές παραγωγές.
περιγραφή και με υπότιτλους με την επιμέλεια και πιστοποίηση της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία.
Στο πλαίσιο των διαφόρων θεματικών, θα συναντήσουμε την ενότητα «Ξεπερνώντας τα σύνορα» με δημιουργούς που σκηνοθετούν σε διαφορετικές χώρες απ’ αυτές της καταγωγής τους: Έλληνες στο εξωτερικό ή ξένους στην Ελλάδα. Μια «Δεύτερη ματιά» θα ρίξουμε σε αυτά τα έργα που έχουν ήδη κάνει την πρεμιέρα τους, ενώ ταυτόχρονα στο «Η Χαμένη Λεωφόρος του Ελληνικού Σινεμά: Εξώστης Α΄ και Β΄» θα δούμε δυο ταινίες που οι μπομπίνες τους «σκονίστηκαν» με το πέρασμα των χρόνων. Επιπλέον στις «Καθολικά προσβάσιμες προβολές» Το προξενιό της Άννας (1972) του Παντελή Βούλγαρη και το Θου - Βου φαλακρός πράκτωρ, Επιχείρησις: Γης Μαδιάμ (1969) του Θανάση Βέγγου θα προβληθούν με ακουστική
Στη Μπλε βασίλισσα του Αλέξανδρου Σιπσίδη θα παρακολουθήσουμε τις τέσσερις εκδοχές μιας ληστείας, που για έπαθλό της έχει – τι άλλο; – την Μπλε Βασίλισσα.
Κλείνοντας, ας ρίξουμε μια ματιά στις 19 ταινίες της «Πρώτης Προβολής»: Ένα ιδιότυπο ταξίδι του μέλιτος θεματοποιεί στο Αγκάθι του ο Γαβριήλ Τζάφκας. Στο φόντο η δανέζικη επαρχία και στο καστ Δανοί ηθοποιοί, ενώ το έργο έχει αποσπάσει το βραβείο Eurimages Lab Award στα περσινά Works in Progress. Μια από τις πολυαναμενόμενες ταινίες του φετινού Φεστιβάλ, το Γυναίκες που περάσατε από δω του Σταύρου Τσιώλη. Στο γνώριμό του ύφος, ο σκηνοθέτης θα μιλήσει για την ανάγκη που έχουμε όλοι – λίγο ή πολύ – για ανθρώπινη επαφή στην καθημερινότητά μας. Επιστροφή στους γνώριμους κλειστούς χώρους έχουμε στην Επαφή του Τώνη Λυκουρέση όπου ένα ασανσέρ θα «φιλοξενήσει» τέσσερις άγνωστους ανθρώπους σε τέσσερα τετραγωνικά μέτρα. Τον αστικό μύθο του θανάτου μιας νεαρής έρχεται να ανασύρει από το μπαούλο στο Η επιφάνεια των πραγμάτων η Νάνσυ Μπινιαδάκη, συζητώντας τις προεκτάσεις του με τρεις γνωστές της ανθρωπολόγους.
Έναν πρώην ηθοποιό στο κατώφλι της εξόδου από τη ζωή θα συναντήσουμε στο Η τέχνη καταστρέφει του Νίκου Κορνήλιου, ο οποίος θα συγκεντρώσει τις δυο κόρες του προκειμένου να ρίξει αυλαία στο έργο της ζωής του με το «Μάκβεθ για τρεις».
παραδοσιακό Βολιώτικο τσιπουράδικο
Δραγούμη & Δήμητσα 18, Πλατεία Άθωνος • Κρατήσεις/Delivery: 2310 267063 www.todixti.gr •
φιλμ νουάρ 4
Το δίχτυ
Συμβεβλημένη επιχείρηση με την
Πρ. Κορομηλά 34 τηλ. 2310 287050
Επαφή
Θου-Βου φαλακρός πράκτωρ, Επιχείρησις Γης Μαδιάμ
Στο Ιερόσυλοι της Μάρσας Μακρή, ένας άντρας και μια γυναίκα ενσαρκώνουν το δίπολο θάνατος- ζωή, συμβιώνοντας σε απάνθρωπες συνθήκες, με την μεταξύ τους σχέση να υπερβαίνει τα ατομικά τους χαρακτηριστικά. Μια αισθηματική ιστορία σε πέντε πράξεις, οι Ιστορίες χωρίς χρόνο του Βασίλη Ραΐση μιλάνε για τον έρωτα απ’ την αρχή, ως το τέλος. Ακόμα μια ταινία που πριν προβληθεί έχει τραβήξει τα βλέμματα: Ο γιος της Σοφίας της Ελίνας Ψύκου. Ο μικρός Μίσα (αρκούδα στα ρώσικα), θα βρεθεί στο πλάι της μητέρας του μετά από καιρό απουσίας, καλούμενος να συμβαδίσει με τη νέα της πραγματικότητα και τον πατριό του. Διέξοδος από την δύσκολη αυτή κατάσταση θα γίνει το παραμύθι, η διαδρομή δηλαδή από και προς τη φαντασία. Στην Κωνσταντινούπολη του 1955 θα μας μεταφέρει η Πολυξένη της Δώρας Μασκλαβάνου. Μια υιοθεσία, ένας αποχωρισμός και ο αγώνας της επιβίωσης συντίθεται σε μια ιστορία που πραγματεύται το «ανήκειν» του κάθε ατόμου. Η Ρόζμαρι του Άδωνη Φλωρίδη θεματοποιεί την ανάγκη ενός δημιουργού για έμπνευση και την αναζήτηση του ερεθίσματος στην καθημερινότητα. Έτσι ένα γειτονικό ζευγάρι και η ζωή του εν αγνοία τους πρόκειται να μεταφερθούν στη μικρή οθόνη. Στην R΄ της Κινηματογραφικής Ομάδας Στην R΄: Πρόκειται για μια συλλογική παραγωγή, η οποία παρακολουθεί έναν ιδιαίτερο καλοκαιρινό έρωτα, και πώς αυτός με την επιστροφή στις πόλεις και την καθημερινότητα εξελίσσεται. Το Χρόνια πολλά του Χρίστου Γεωργίου πραγματεύεται την σχέση μεταξύ ενός πατέρα και μιας κόρης που δεν χωρίζονται μόνο από τις θέσεις τους εντός της οικογένειας αλλά κυρίως από τον ρόλο που επιτελούν στην κοινωνία: αυτός αστυνομικός, εκείνη διαδηλώτρια. Οι μεταξύ τους σχέσεις επαναπροσ διορίζονται όταν καλούνται να συμβιώσουν λίγες μέρες στο εξοχικό τους.
Πολυξένη
Τη σχέση δυο νέων που αναζητούν μέσα από την μεταξύ τους αλληλεπίδραση να καταφέρουν να διαδράσουν με τα ερεθίσματα του κόσμου θα δούμε στις 4 μέρες του Μιχάλη Γιαγκουνίδη. Ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα; Είναι τόσο εύκολο να εξαπατήσεις εκτός από τον υπόλοιπο κόσμο και τον ίδιο σου τον εαυτό; Μια ιστορία δράσης γύρω από μικρές και μεγάλες απάτες το Do it Yourself του Δημήτρη Τσιλιφώνη. Ζητήματα βιοηθικής θίγονται στο Love Me Not του Αλέξανδρου Αβρανά: Η επιλογή μιας παρένθετης μητέρας από ένα εύπορο ζευγάρι επιφέρει τόσο την ύπαρξη τριβών όσο και προκαλεί έναν θάνατο, προκειμένου να έρθει στο φως της ημέρας μια νέα ζωή. Αξίζει; Εν είδει ντοκυμαντέρ, το People του Παύλου Ιορδανόπουλου, μια ανεξάρτητη παραγωγή, συγκεντρώνει μικρές μαρτυρίες της καθημερινότητας και τις συνθέτει σε έναν πίνακα αντιπροσωπευτικό, όσο το δυνατόν πιο κοντινό στο βλέμμα του θεατή. The Ox του Γιώργου Νικόπουλου: Ένα πειραματικό animation χωρίς λόγια. Ένα μικρό κορίτσι φέρνει τη λύση στο πρόβλημα της φτώχιας στη χώρα των ηλικιωμένων, οι οποίοι προσπαθούν να ξεφύγουν από την κατάσταση αυτή ρίχνοντας χρυσάφι αντί για λίπασμα στα σπαρτά. Ένας σκηνοθέτης στην κρίση των τριάντα, παλεύει να συγκεντρώσει χρήματα προκειμένου να γυρίσει μια ταινία την οποία δεν θέλει να φτιάξει: Η κρίση του δημιουργού και η αδυναμία καλλιτεχνικής έκφρασης αποτυπώνονται σε εύθυμο τόνο στην κωμωδία Too Much Info Clouding Over My Head του Βασίλη Χριστοφιλάκη. Έφη Παλιοτζήκα
παραδοσιακό Βολιώτικο τσιπουράδικο
Δραγούμη & Δήμητσα 18, Πλατεία Άθωνος • Κρατήσεις/Delivery: 2310 267063 www.todixti.gr •
Το δίχτυ
Συμβεβλημένη επιχείρηση με την
φιλμ νουάρ 5
58 Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Ανοιχτοί Ορίζοντες Στο πλαίσιο της ενότητας Ανοιχτοί Ορίζοντες, η οποία αποτελεί ένα από τα κορυφαία τμήματα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης καθώς φιλοξενεί ανεξάρτητες παραγωγές από όλα τα μέρη του κόσμου. Από τις 36 ταινίες που θα περιλαμβάνει φέτος, επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε τις παρακάτω ταινίες:
Brigsby Bear
Η γειτονιά των ανθρώπων (A Ciambra), Jonas Carpignano, (Ιταλία, ΗΠΑ, Γαλλία, Σουηδία 2017), 120’ Σε μια μικρή γειτονιά της Καλαβρίας οπού κατοικούν Ρομά, συναντάμε τον δεκατετράχρονο Πίο Αμάτο ο οποίος βιάζεται να μεγαλώσει πιο γρήγορα από την ώρα του. Η επιθυμία του αρχίζει να εκπληρώνεται μετά την εξαφάνιση του μεγάλου του αδερφού Κόσιμο. Μέσα από τα μάτια του παρουσιάζεται τόσο η ζωή και οι τελετές ενηλικίωσης στους δρόμους μιας πολυπολιτισμικής κοινότητας όσο και το γενικό φόντο της δύσκολης καθημερινότητας σε μια κοινωνία που διέπεται από τους δικούς της κανόνες. Τα πουλιά τραγουδούν στο Κιγκάλι (Birds are singing in Kigali), Joanna Kos-Krauze & Krysztof Krauze, (Πολωνία 2017), 113’ Βρισκόμαστε στο 1994 στη Ρουάντα, όπου μια Πολωνή ορνιθολόγος σώζει από βέβαιο θάνατο μια κοπέλα από τη φυλή Τούτσι. Οι δυο γυναίκες ξανασυναντίουνται μετά από χρόνια, και οι αναμνήσεις του παρελθόντος τους βγαίνουν στην επιφάνεια. Η φωτογραφία της ταινίας που αναδεικνύει τις μικρές καθημερινές κινήσεις τόσο των ανθρώπων όσο και των πουλιών της περιοχής, σε συνδυασμό με την αγαπημένη Jowita Budnik (γνωστή από το Papusza του 2013) αποτελούν θετικές ενδείξεις για το τελικό αποτέλεσμα. Brigsby bear, Dave McCary, (ΗΠΑ 2017), 97’ Παρακολουθούμε την προσπάθεια του Τζέιμς Πόουπ να αναβιώσει το αγαπημένο του παιδικό σόου το Brigsby Bear. Η ιδιαιτερότητα πίσω από αυτή την ιστορία; Ο Τζέιμς είναι στα τριάντα του και ο μοναδικός θεατής της εκπομπής εδώ και χρόνια, με αποτέλεσμα ο κόσμος του να καταρρέει όταν αυτή διακόπτεται. Η διαδικασία του να γυρίσει αυτή την ταινία, θα αλλάξει τόσο τον ίδιο όσο και τον τρόπο που τον αντιλαμβάνεται ο κόσμος.
Του θεού η χώρα
Wajib, Annemarie Jacir, (Παλαιστίνη, Γαλλία, Γερμανία, Κολομβία, Νορ βηγία 2017), 96’ Γατζίμπ σημαίνει καθήκον. Το καθήκον της διαφύλαξης της παράδοσης για τον γέρο πατέρα, όπως αυτό προβάλλεται στον γιο του ο οποίος έχει επιστρέψει στην πατρίδα προκειμένου να βοηθήσει στην προετοιμασία του γάμου της αδερφής του. Μια ματιά από την Παλαιστίνια σκηνοθέτιδα (γνωστή από το Αλάτι της Θάλασσας του 2008 και απ’ το Όταν σε είδα του 2012) στην ανάγκη για διαφύλαξη των πατροπαράδοτων αξιών και τις διαφορετικές αντιλήψεις που διαμορφώνονται από γενιά σε γενιά, με φόντο τη Ναζαρέτ σε ένα «οικογενειακο» road movie. Του Θεού η χώρα (God’s own country), Francis Lee, (Ηνωμένο Βασίλειο 2017), 104’ Ένα βρετανικό Brokeback mountain, με φόντο το Γιορκσάιρ. O νεαρός αγρότης Τζόνι Σάξμπι ζει την κυκλικότητα της βουκολικής ζωής του, μέχρι που την εποχή που γεννάνε τα αρνιά και προκειμένου να μη χρεοκοπήσει η μονάδα προσλαμβάνουν για επιπλέον εργατικά χέρια έναν Ρουμάνο μετανάστη. Με φόντο τα τοπία της Βορείου Αγγλίας, βλέπουμε την φύση να γεννά, ενώ ταυτόχρονα επαναπροσδιορίζεται το τι είναι φυσικό μέσα από τις σχέσεις που αναπτύσσουν οι δυο νέοι άντρες. Δεν είμαι μάγισσα (I am not a witch), Rungano Nyoni, (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία 2017), 95’ Σε ένα χωριό στη Ζάμπια ένα νεαρό κορίτσι κατηγορείται για την άσκηση μαγείας. Από την πρώτη στιγμή γίνονται αισθητές οι πινελιές μαγικού ρεαλισμού που πρόκειται να κυριαρχήσουν στην πλοκή. Ανάμεσα στην επιθυμία για αλλαγή και την παιδική φαντασία, η μικρή ηρωίδα στέλνεται σε ένα «κάμπ για μάγισσες» όπου της δίνουν το όνομα Σούλα και τη δένουν σε ένα δέντρο απ’ το οποίο αν αποσυνδεθεί θα τιμωρηθεί με τη μεταμόρφωσή της σε κατσίκα. Η ίδια της πρέπει να πάρει αυτή την απόφαση, να μείνει σε μια αιώνια σκλαβιά ή να προχωρήσει στη ζωή της σε μια άλλη μορφή; Μια αλληγορία για την εκμετάλλευση των γυναικών στις κοινότητες της Γκάνας, βασισμένη πάνω στις αληθινές ιστορίες για «κάμπινγκ μαγισσών». Ονειρεύομαι σε άλλη γλώσσα (I dream in another language), Ernesto Contreras, (Μεξικό, Ολλανδία 2017), 101’ Η ενωτική δύναμη της γλώσσας παρομοιάζεται μ’ αυτή του έρωτα. Όταν μια γλώσσα άλλωστε πεθαίνει, ένα όραμα για τον κόσμο χάνεται. Έτσι ένας νεαρός γλωσσολόγος ο Μάρτιν επιχειρεί να καταγράψει τη γλώσσα Ζακρί οποία κοντεύει να εξαφανιστεί. Το πρόβλημα του είναι πως οι δυο τελευ-
φιλμ νουάρ 6
Πρ. Κορομηλά 34 τηλ. 2310 287050
Η γειτονιά των ανθρώπων
ταίοι της φυσικοί ομιλητές ο Εβαρίστο και ο Ισάουρο έχουν να μιλήσουν μεταξύ τους πενήντα χρόνια για χάρη μιας γυναίκας. Λίγο-λίγο, οι ντόπιοι θα μοιραστούν με τον Μάρτιν τις γνώσεις τους για τον τρόπο που μιλάνε και – αναπόφευκτα – τις ιστορίες τους. Εντός ορίων (Insyriated), Philippe Van Leeuw, (Βέλγιο, Γαλλία, Λίβανο 2017), 86’ Ένα από τα χιλιάδες περιστατικά φρίκης που λαμβάνουν χώρα σε μια εμπόλεμη ζώνη εκτυλίσσεται στην οθόνη. Ο θάνατος, η φυγή, η ανάγκη για ελπίδα και επιβίωση, μπλέκονται μέσα στους τέσσερις τοίχους ενός διαμερίσματος στη Δαμασκό της Συρίας. Η μητέρα ως πηγή ζωής και ασπίδα θανάτου, καλείται να κρατήσει το σπίτι υπό τον έλεγχο της, συχνά ξεχνώντας πως η ίδια της είναι το σπίτι όσων αγαπά. Δεσποινίς Παραντίς (Mademoiselle Paradis), Barbara Albert, (Αυστρία, Γερμανία 2017), 97’ Βασισμένο στην αληθινή ιστορία σύχρονης του Μότζαρτ ταλαντούχας πιανίστριας Μαρία Τερέζα φον Παραντίς, η οποία έχασε το φως της σε μικρή ηλικία. Με τη βοήθεια του γιατρού Μέσμερ, ο οποίος της κάνει συνεδρίες με μαγνητισμό, η όραση της αρχίζει να επανέρχεται, αντλώντας φως από το ταλέντο της στη μουσική. Έτσι αυτή θα κληθεί να επιλέξει ανάμεσα σε μια «κανονική» ζωή με όραση και σ’ ένα σκοτάδι γεμάτο μουσική. Ξεχασμένοι στίχοι (Oblivion verses), Alireza Khatami, (Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Χιλή 2017), 92’ Ο γέρος φύλακας ενός νεκροταφείου, περνάει τις μέρες του ανάμεσα στα φυτά του και στους τάφους τους οποίους περιοδικά επισκέπτονται κάποιοι συγγενείς των θανούντων. Όλα κυλούν ήρεμα, μέχρι τη μέρα που οι συγκυρίες θα τον φέρουν απέναντι στο πτώμα μιας νεαρής γυναίκας, αφυπνίζοντας τη δική του αίσθηση της απώλειας, και ανοίγοντας το δρόμο για αλλαγές στην καθημερινότητα των διαφόρων ενοίκων αυτής της μακάβριας κοινότητας. Το παρελθόν, το παρόν, η έννοια της μνήμης και αυτή της απώλειας εναρμονίζονται με ευαισθησία από τη σκηνοθετική ματιά, και ως αποτέλεσμα έχουμε μια ταινία που αν μη τι άλλο πρόκειται να συγκινήσει. Το κίνητρο (The motive), Manuel Martin Cuenca, (Ισπανία 2017), 112’ Ο Αλβάρο είναι παθιασμένος με την ιδέα της «υψηλής λογοτεχνίας» και αποφασισμένος να κάνει τα πάντα προκειμένου να γίνει ένας πολύ καλός συγγραφέας (El autor ο ισπανικός τίτλος της ταινίας). Έτσι ξεκινά να προκαλεί συμβάντα στην καθημερινότητά του προκειμένου αυτά να αποτελούν πηγή έμπνευσης για τις ιστορίες του. Τα πράματα θα αρχίσουν να εκτραχύνονται όταν αποφασίσει πως αυτό που χρειάζεται είναι ένας φόνος. Αυτοί που είναι καλά (Those who are fine), Cyril Schaublin, (Σουηδία 2017), 71’ Η Άλις δουλεύει σε ένα τηλεφωνικό κέντρο στη Ζυρίχη και ζει μια μοναχική ζωή πουλώντας πακέτα ίντερνετ και τριγυρνώντας στην πόλη. Η ζωή της αλλάζει ανέλπιστα όταν ξεκινά να τηλεφωνεί σε ηλικιωμένες κυρίες λέγοντας τους πως είναι η εγγονή τους και πως έχει άμεση ανάγκη από λεφτά. Μία ταινία που πραγματεύεται ένα από τα πιο μεγάλα προβλήματα της δυτικής οικογένειας, την περιθωριοποίηση και τη μοναξιά των ηλικιωμένων ανθρώπων που όλοι ξεχνάνε όταν πια παύουν να είναι λειτουργικοί και την εκμετάλλευση που αυτοί δέχονται. Έφη Παλιοτζήκα
Wajib
Το κίνητρο
Διεθνές Διαγωνιστικό 58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Beast
Δεκατέσσερις ταινίες θα λάβουν μέρος στο φετινό Διεθνές Διαγωνιστικό του ΦΚΘ, ανάμεσά τους και τρεις ελληνικές. Κοινή συνισταμένη, αλλού σε μεγαλύτερο και αλλού σε μικρότερο βαθμό, αποτελεί η έννοια του ριζώματος – η διαδικασία δηλαδή του να βγάζει κάτι ρίζες, και κατ’ επέκταση σε μεταφορικό επίπεδο η τέχνη του να συνδέεσαι με το περιβάλλον με τρόπο αναπόσπαστο. Με αφορμή λοιπόν τη φράση της Σίμον Βέιλ «Το ρίζωμα είναι η σημαντικότερη, αλλά και η πιο παραγνωρισμένη ανάγκη της ανθρώπινης ψυχής» και τις ιδέες που εκφράζονται στο σύνολο του έργου της Το Ρίζωμα (L’Enracinement, 1943) οι 14 ταινίες του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος βάζουν στο κέντρο ήρωες της καθημερινότητας, προσπαθώντας να δώσουν τη δική τους ερμηνεία στο έργο της Γαλλίδας φιλοσόφου, ή να
φτιάξουν κάτι νέο ορμώμενες από αυτό. Παράλληλα, η διοργάνωση του ΦΚΘ με την υποστήριξη της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης ζήτησε από 14 Έλληνες εικαστικούς να δημιουργήσουν μια έκθεση (σχέδιο, πίνακες, γλυπτά, εγκαταστάσεις, φωτογραφίες) αντλώντας από τις 14 ταινίες του διαγωνιστικού, προκειμένου ο καλλιτεχνικός αυτός φόρος τιμής στο πρόσωπο της Βέιλ να είναι όσο το δυνατόν πληρέστερος, επισημαίνοντας παράλληλα την έντονα διακειμενική φύση του καλλιτεχνικού έργου. Ας ρίξουμε μια σύντομη ματιά στις έντεκα ξένες ταινίες που θα διαγωνιστούν για το βραβείο του ΦΚΘ: Το Lucky του Τζον Κάρολ Λιντς (ΗΠΑ) κύκνειο άσμα του Χάρι Ντιν Στάντον ο οποίος στην τελευταία του κινηματογραφική υπόκλιση υποδύεται τον 90χρονο Λάκι. Μια αναδρομή σε παλαιότερους ρόλους του, από την οποία δεν θα μπορούσε να λείπει το γκεστ του Ντέιβιντ Λιντς. Το Those Long Haired Nights του Τζεράρντο Καλάγκι (Φιλιππίνες) στην ευρωπαϊκή του πρεμιέρα στο ΦΚΘ διηγείται μια ιστορία της νύκτας, με πρωταγωνίστριες τρεις διεμφυλικές γυναίκες, ενώ στο φόντο βρίσκονται τα κόκκινα φανάρια της Μανίλα. Ο Καντεμίρ Μπαλάγκοβ, μαθητής του Αλεξάντερ Σοκούροφ (Ρωσία) με το βραβευμένο στις Κάννες Closeness (βραβείο Fipresci) διηγείται την απαγωγή ενός ζευγαριού στα βορεινά του Καυκάσου. Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Την παιδική ηλικία και τις αναμνήσεις που κρατάμε απ’ αυτήν ως τόπο διαρκούς επιστροφής θα δούμε στο The Garden της Σόνια Μαρία Κρούνερ (Γερμανία), με άξονα τα καλοκαίρια μιας γερμανικής οικογένειας κάπου στα 70s. Στο Cargo του Ζιλ Κουλιέρ (Βέλγιο, Ολλανδία, Γαλλία), τρεις γιοί θα βρεθούνε έκθετοι στη μέση της θάλασσας μετά την τραγική πτώση του πατέρα τους σε παγωμένα νερά. Στη Δανία εκτυλίσσεται το Winter Brothers του Χλίνουρ Πάλμασον (Δανία, Ισλανδία) με πρωταγωνιστές δύο αδέρφια τα οποία θα έρθουν αντιμέτωπα ορμώμενα από τον κοινό τους πόθο για μια γυναίκα. Το Life Guidance της Ρουθ Μάντερ (Αυστρία), αφορά μια εναλλακτική πραγματικότητα στην οποία μια εταιρία είναι αυτή που επιβλέπει και διορθώνει τη συμπεριφορά της αστικής τάξης. Ο διάσημος φωτογράφος Γενς Ασσούρ (Σουηδία) γυρίζει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του το Ravens. Ο πατέρας προσπαθεί να διασώσει την οικογενειακή φάρμα τόσο από τον εκσυγχρονισμό όσο από τον γιό του που πρόκειται να την αναλάβει.
φιλμ νουάρ 8
Πρ. Κορομηλά 34 τηλ. 2310 287050
Those long haired nights
Closeness
Lucky
The dragon’s defence
Το The Dragon’s Defense της Νατάλια Σάντα (Κολομβία) έχει στο κέντρο την ανδρική ψυχολογία. Τρεις ηλικιωμένοι σκακιστές καλούνται να λάβουν αποφάσεις και να κάνουν κινήσεις καθοριστικές για τη ζωή τους έξω πια από το παιχνίδι. Πώς χτυπάει ο θάνατος, και ποιος είναι αυτός που τολμά να πει πως τον ελέγχει; Στο No Date No Signature του Βαΐντ Τζαλιλβάντ (Ιράν) ένας ιατροδικαστής μετά από ένα τροχαίο ατύχημα καλείται να αντιμετωπίζει την ηθική ευθύνη απέναντι στο θάνατο ενός οκτάχρονου αγοριού. Στο Beast του Μάικλ Πιρς (Ηνωμένο Βασίλειο) ακολουθούμε τον παράφορο έρωτα μιας νέας για έναν ηθικά επιλήψιμο άνδρα και την άνευ όρων προσπάθειά της να τον βοηθήσει. Τέλος, οι τρεις ελληνικές ταινίες που θα λάβουν μέρος στο διεθνές διαγωνιστικό είναι: Ο γιος της Σοφίας της Ελίνας Ψύκου (Ελλάδα, Γαλλία, Βουλγαρία), το The Ox του Γιώργου Νικόπουλου (Ελλάδα) και Η επιφάνεια των πραγμάτων της Νάνσυ Μπινιαδάκη (Γερμανία, Ελλάδα).
Έφη Παλιοτζήκα
φιλμ νουάρ 9
58o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Ματιές στα Βαλκάνια
Οικογένεια Μορομέτε
Σπόρος
Βιβλιοφιλικές και διεισδυτικές προβλέπεται να είναι φέτος οι Ματιές στα Βαλκάνια στο πλαίσιο του 58ου Φεστιβαλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το οποίο ξεκινά στις 2 και θα διαρκέσει μέχρι και τις 12 Νοεμβρίου. Ταινίες διαφορετικών ειδών, αλλά με βασικό άξονα τη μεταγραφή λογοτεχνικών κειμένων στη μεγάλη οθόνη, θα συνθέσουν το αφιέρωμα Βαλκανική Λογοτεχνία και Σινεμά. Το αφιέρωμα περιλαμβάνει 11 βαλκανικές ταινίες, οι οποίες είναι βασισμένες σε λογοτεχνικά έργα συγγραφέων, όπως οι Ορχάν Παμούκ, Ισμαήλ Κανταρέ, Νετζάτι Τζουμαλί, κ.α. Από τις έντεκα ταινίες, οι επτά θα προβληθούν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, και το κοινό του Φεστιβάλ θα έχει την ευκαιρία να “κοιτάξει” για πρώτη φορά γνωστά λογοτεχνικά βιβλία μέσα από τις “ματιές” των Βαλκανίων.
Into the blue
Οι ταινίες που θα απαρτίσουν το αφιέρωμα του τμήματος Ματιές στα Βαλκάνια είναι το ντοκιμαντέρ Η αθωότητα των αναμνήσεων (2015) του Γκραντ Τζι, από το βιβλίο Μουσείο της αθωότητας του Ορχάν Παμούκ, Το Άνυδρο καλοκαίρι (1964) του Μετίν Ερκσάν με μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, από την ομώνυμη συλλογή διηγημάτων του Νετζάτι Τζουμαλί, το γουέστερν Το κέρατο της κατσίκας (1972) του Μετόντι Αντόνοφ από τη συλλογή Άγριες ιστορίες του Νικολάι Χαΐτοφ, Ο Χορός στη βροχή (1961) του Μποστιάν Χλάντνικ, από το μυθιστόρημα Μαύρες μέρες, άσπρη μέρα του Ντομινίκ Σμόλε, Ο κλέφτης των ροδάκινων (1964) του Βάλο Ράντεφ, βασισμένη στο ομότιτλο διήγημα του Εμιλιάν Στάνεφ, η αντιπολεμική ταινία Τρία (1965) του Αλεξάνταρ από τη συλλογή διηγημάτων Η φτέρη και η φωτιά του Αντόνιχε Ισάκοβιτς, Η σημύδα (1967) του Άντε Μπάμπαγια από το ομότιτλο διήγημα του Σλάβο Κόλαρ, η ταινία Πέτρινος γάμος (1972) των Μιρτσέα Βερόιου και Νταν Πίτσα από διηγήματα του Ίον Αγκαρμπιτσεάνου, Η επιστροφή του νεκρού στρατού (1989)του Ντίμιτερ Αναγνόστι, από το βιβλίο Ο στρατηγός της νεκρής στρατιάς του Ισμαήλ Κανταρέ, Ο επαγγελματίας (2003) του Ντούσαν Κοβάσεβιτς – από το ομώνυμο θεατρικό έργο του, η Οικογένεια Μορομέτε (1987) του Στέρε Γκούλεα, από το ομότιτλο μυθιστόρημα του Μαρίν Πρέντα. Βαλκανικό πρόγραμμα
φιλμ νουάρ 10
Παράλληλα, στα περί βαλκανικού προγράμματος, ο Σεμίχ Καπλάνογλου με τον Σπόρο σκηνοθετεί την πρώτη του αγγλόφωνη ταινία, ένα ασπρόμαυρο φιλμ επιστημονικής φαντασίας, και στην ταινία μυστηρίου Μια σύντομη εκδρομή του Κροάτη Ιγκόρ Μπεζίνοβιτς μια παρέα νεαρών ξεκινά για ένα ταξίδι στο άγνωστο. Η μαύρη κωμωδία Μυστικό συστατικό του Γκιόρτσε Σταβρέσκι, μια συμπαραγωγή ΠΓΔΜ-Ελλάδας, θα κάνει πρεμιέρα στο 58ο ΦΚΘ, και στο Ρέκβιεμ για την κυρία Γ. του Μπόγιαν Βούλετιτς, την πρόταση της Σερβίας για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, η κυρία Γ., λίγο πριν αυτοκτονήσει, πασχίζει να τακτοποιήσει τις υποθέσεις της εγκλωβισμένη σε ένα καφκικό σύστημα. Συμπεριλαμβάνει επίσης την πρόταση της Σλοβενίας για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, την ταινία Ο ανθρακωρύχος της Χάνα Σλακ, και το 3/4, ένα art house film του βραβευμένου με Χρυσή Λεοπάρδαλη (Φεστιβάλ Λοκάρνο 2017) Βούλγαρου ντοκιμενταρίστα Ίλιαν Μέτεφ. Βέβαια, δε θα λείπουν οι ταινίες μικρού μήκους, όπως Το αόρατο χέρι του Άνταμ Σμιθ του Σλόμπονταν Μαξίμοβιτς από τη Σλοβενία, όπου πρωταγωνιστεί ο Μάκης Παπαδημητράτος, το Cumulonimbus της Ιοάνα Μίσκιε από τη Ρουμανία, η ταινία Μια χούφτα πέτρες του Στέφαν Ίβαντσιτς, από τη Σερβία, το Κόκκινο φανάρι του Τομά Βασάροφ από Βουλγαρία, και η ταινία Into the Blue της Αντονέτα Αλαμάτ Κουσιγιάνοβιτς από την Κροατία. Μαρία Κυργιαφίνη
Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΑΜΑΔΑΣ Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΛΑΦΙΟΥ (THE KILLING OF THE SACRED DEER) Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος Πρωταγωνιστούν: Αλίσια Σίλβερστόουν, Νικόλ Κίντμαν, Κόλιν Φάρελ, Ράφι Κάσιντι Αποκλειστικά στον κινηματογράφο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ Αν ο Αγαμέμνωνας θυσίασε την Ιφιγένεια προκειμένου να καταφέρει ο στόλος του να φτάσει με ούριο άνεμο στην Τροία, σίγουρα ο Γιώργος Λάνθιμος είναι πιο αποτελεσματικός στις θυσίες του, καθώς καταφέρνει να φτάσει ακόμα μια φορά στις Κάννες αποσπώντας «εξ’ ημισείας» το βραβείο σεναρίου με το You Were Never Really Here του Λιν Ράμσεϊ. Το σεναριακό δίδυμο Λάνθιμος-Φιλίππου έχει δώσει μια σειρά σεναρίων τα οποία καταφέρνουν να σοκάρουν το κοινό τους, με την δημιουργία δυστοπικών συμπάντων όπου το ρεαλιστικό στοιχείο κυριαρχεί. Από τον κλειστό κήπο του Κυνόδοντα, όπου ο πατέρας έχει επιβάλλει τους δικούς του κανόνες, ως ένας άλλος Θεός στον Κήπο της Εδέμ, ως το ξενοδοχείο του Αστακού, όπου οι τρόφιμοι καλούνται να βρουν το ιδανικό ταίρι αλλιώς μεταμορφώνονται σε ζώα, ερχόμαστε σε έναν πιο πολυπρισματικό – αλλά εξίσου αποστειρωμένο – χώρο: το νοσοκομείο. Αυτή τη φορά, οι χώροι που χρησιμοποιούνται εναλλάσσονται δίνοντας την ψευδαίσθηση πως η παντοδυναμία του σκηνοθετικού βλέμματος υποχωρεί. Ωστόσο το νήμα που δένει συνεκτικά την αφήγηση και διαπερνά τον θεατή από την πρώτη ως την τελευταία
στιγμή είναι ένα: το τίμημα. Κάθε μας πράξη, έχει ένα τίμημα, και οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να το υποστούμε. Ο Στίβεν Μέρφι είναι ένας επιφανής χειρούργος, που από λάθος χάνει έναν ασθενή. Το τραπέζι του χειρουργείου, εναλλάσσεται σαν επιφάνεια με το οικογενειακό τραπέζι, καθώς η ενέργειά του ως γιατρός θα αποδειχθεί πως επηρεάζει όχι μόνο τον ίδιο και τον ασθενή του αλλά τόσο την οικογένεια του ασθενούς όσο και τη δική του. Η ανατομία του σώματος τρέπεται σε ανατομία των ανθρώπινων σχέσεων. Η σύζυγός του Άννα προσπαθεί να κρατήσει το σπίτι και την σεξουαλική τους ζωή σε τάξη, επιβάλλοντας και στους δυο τομείς – με κλινικούς όρους – μια «γενική αναισθησία». Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που ο έφηβος Μάρτιν θα εισέλθει στη ζωή τους. Ο εμφανώς ψυχικά διαταραγμένος Μάρτιν θα χρησιμοποιήσει κάθε πιθανό μέσο προκειμένου να καταφέρει να αποδώσει δικαιοσύνη, ενώ στο στόχαστρο θα βρεθούν ως «εξιλαστήρια θύματα» τα δύο παιδιά του ζευγαριού. «Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνοις» ένας εναλλακτικός τίτλος για τον Θάνατο του ιερού ελαφιού. Ο ανανεωμένος σκηνοθετικά Λάνθιμος κάνει χρήση κινηματογραφικών τεχνικών που σε πολλούς θύμισαν Κιούμπρικ, με τους σκηνικούς χώρους και τις χρωματικές αποχρώσεις τους να αξιοποιούνται στο μέγιστο. Μια ταινία τρόμου που βασίζεται στην σταδιακή κορύφωση της φρίκης η οποία είναι προδιαγεγραμμένη ήδη από τα πρώτα λεπτά της ταινίας. Τίποτα δεν είναι κρυφό ή δεν περιμένει την τελευταία στιγμή για να «ξαφνιάσει» τον θεατή, το μόνο που μεγαλώνει λεπτό το λεπτό είναι η ένταση. Σ’ αυτό συμβάλλουν οι επανα-
λαμβανόμενοι διάλογοι, η επαναληπτικότητα των κινήσεων, η ατμοσφαιρική μουσική που ενισχύει την ολοένα και αυξανόμενη ταραχή που σκιαγραφείται στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών. Αυτά είναι σε συνδυασμό με τις ψυχρές ερμηνείες που ζητά ο Λάνθιμος από τους πρωταγωνιστές του, που προκαλούν τον θεατή να εγκαταλείψει την αίθουσα – δεν ήταν λίγοι αυτοί που γιούχαραν την ταινία όταν προβλήθηκε στο φεστιβάλ των Καννών ούτε αυτοί που εγκατέλειψαν την προβολή θεωρώντας πως πρόκειται για ένα διαστροφικό αστείο. Ίσως γι’ αυτή την υποδοχή να φταίει πως ο Λάνθιμος τοποθετεί ακριβώς μπροστά στα μάτια μας αυτό που αρνούμαστε όλοι μας να δούμε, πως εκθέτει για ακόμη μια φορά εν είδη σχηματικής αλληγορίας ένα από τα κακώς κείμενα της σύγχρονης μας κοινωνίας. Ταινίες βαθιά «ενοχλητικές» για μια μεγάλη μερίδα του κοινού: Δεν προσπαθούν να πούνε κάτι διαφορετικό, αλλά αντίθετα, παίρνουν κάτι απόλυτα καθημερινό και το οδηγούν στην ακραία εκδοχή του. Αυτή τη φορά κάτω από το κινηματογραφικό μικροσκόπιο βρίσκεται η ιατρική ηθική, όπως αντίστοιχα στις προηγούμενες ταινίες του βρέθηκαν η άρνηση της απώλειας (Άλπεις), η κλειστή πατριαρχική οικογένεια (Κυνόδοντας) και η αναζήτηση ερωτικού συντρόφου (Αστακός). Ταινίες μετέωρες ειδολογικά: Τρόμος ή Μαύρη Κωμωδία; Όπως και να το δει κανείς το λανθιμικό σύμπαν δεν έχει χώρο για happy endings, παρά μόνο για ανοικτά τέλη: Οι ήρωες του Λάνθιμου και του Φιλίππου σαν τη γάτα του Σρέντιγκερ, όσο δεν ανοίγει κάποιος το κουτί είναι εξ’ ίσου ζωντανοί όσο και νεκροί. Έφη Παλιοτζήκα
φιλμ νουάρ 11
ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ DEATH WISH Σκηνοθεσία: Ίλαϊ Ροθ Πρωταγωνιστούν: Ελίζαμπεθ Σου, Μπρους Γουίλις, Βίνσεντ Ντ’ Ονόφριο, Ντην Νόρις Ένας γιατρός στο Σικάγο μετατρέπεται σε εκδικητή όταν ληστές δολοφονούν την γυναίκα του και κακοποιούν την κόρη του. Η ταινία αποτελεί ριμέικ της κλασικής ομότιτλης ταινίας του 1974 στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Τσαρλς Μπρόνσον και η οποία είναι βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του 1972 του Μπράιαν Γκάρφιλντ. Στο ρόλο του γιατρού ο Μπρους Γουίλις, ενώ η Ελίζαμπεθ Σου υποδύεται τη γυναίκα του. Αρχικές συζητήσεις για το ριμέικ της ταινίας είχαν ξεκινήσει το 2006 και περιλάμβαναν τον Σιλβέστερ Σταλόνε ως σκηνοθέτη της ταινίας, κάτι που στο τέλος του 2006 αναιρέθηκε και ο Σταλόνε προφασίστηκε διαφορές δημιουργικού χαρακτήρα. Μότο της ταινίας είναι το «Ήρθαν για την οικογένεια του, τώρα έρχεται αυτός γι αυτούς». Βασικό στοίχημα της ταινίας είναι το κατά πόσο θα μπορέσει να ξεπεράσει την αρχική κλασική ταινία, καθώς μπορεί συνεπικουρούμενη από την τεχνολογία να προφέρει περισσότερο θέαμα, ο ίδιος ο Charles Bronson μοιάζει αήττητος ερμηνευτικά απέναντι στον Bruce Willis, ο οποίος αν και έχει στο ενεργητικό του αρκετές ταινίες δράσης, εντούτοις δείχνει ερμηνευτικά αποδυναμωμένος.
JUSTICE LEAGUE Σκηνοθεσία: Ζακ Σνάιντερ Πρωταγωνιστούν: Μπεν Άφλεκ, Γκαλ Γκαντό, Τζέισον Μομόα, Τζέρεμι Άιρονς, Τζ. Κ. Σίμονς, Έιμι Άνταμς, Νταϊάν Λέιν, Ρόμπιν Ράιτ Μετά την αντιπαράθεση των σούπερ ηρώων Μπάτμαν και Σούπερμαν και εμπνευσμένος από την προφανή θυσία του Σούπερμαν υπέρ της ανθρωπότητας, ο Bruce Wayne (Μπάτμαν) με τη βοήθεια της Diana Prince (Γουόντερ Γούμαν) συγκεντρώνει μία ομάδα υπερ-ανθρώπων, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την καταστροφική απειλή του Steppenwolf και του στρατού του (Parademons), οι οποίοι βρίσκονται στο κυνήγι για τρία μητρικά κουτιά (Mother Boxes) στη Γη. Η ταινία απευθύνεται στους φίλους των ταινιών δράσης και συγκεντρώνει όλους τους αγαπημένους σουπερήρωες τους οποίους ενσαρκώνουν πολλοί γνωστοί ηθοποιοί. Αρχική πρόθεση ήταν το μοίρασμα της ιστορίας σε δύο ταινίες, κάτι που σύντομα απορρίφθηκε και ενισχύθηκε η δημιουργία και δεύτερης ταινίας με την ίδια περίπου θεματική, αλλά με διαφορετική πλοκή στην ιστορία. Σύνθημα της ταινίας είναι το «Δεν μπορείς να σώσεις μόνος σου τον κόσμο» με σαφές προεκτάσεις στην έννοια της ομαδικότητας στην κοινωνική ζωή, κάτι που σίγουρα θα επηρεάσει το νεανικό κοινό, στο οποίο ως επί το πλείστον στοχεύει η ταινία. Η ταινία γυρίστηκε σε διάφορες τοποθεσίες και στούντιο στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισλανδία, την Καλιφόρνια και τις ΗΠΑ.
φιλμ νουάρ 12
A BAD MOMS CHRISTMAS Σκηνοθεσία: Τζον Λούκας, Σκοτ Μουρ Πρωταγωνιστούν: Κρίστεν Μπελ, Μίλα Κούνις, Σούζαν Σαράντον, Κριστίνα Απλγκέιτ, Σέριλ Χάινς, Κάθριν Χαν, Κρίστιν Μπαράνσκι Τρεις υποτιμημένες και υπερφορτωμένες από ευθύνες μαμάδες επαναστατούν ενάντια στις προσδοκίες και τις προκλήσεις που τα Χριστούγεννα ως οικογενειακή γιορτή επιβάλλουν. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο όταν καταφτάνουν οι μαμάδες τους για να μείνουν καθεμία στο σπίτι της κόρης της. Η ταινία αποτελεί συνέχεια της κωμωδίας παραγωγής 2016 με τίτλο «Bad Moms», στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι Μίλα Κούνις, Κρίστεν Μπελ, και Κάθριν Χαν. Θέμα της ήταν η απόφαση τριών πιεσμένων από τα οικογενειακά βάρη μαμάδων να αποδράσουν από την πραγματικότητα βρίσκοντας χρόνο για τις ίδιες. Η ταινία δεν είχε πάρει ιδιαίτερα καλές κριτικές, ούτε είχε εμπορική επιτυχία. Οι Σούζαν Σαράντον, Κρίστιν Μπαράνσκι και Σέριλ Χάινς υποδύονται τις μαμάδες τους. Με την κυκλοφορία της το Νοέμβριο, η ταινία αποτελεί ουσιαστικά προπομπό των φετινών χριστουγεννιάτικων ταινιών πέρα από τα συνήθη παραμύθια και εν γένει κινούμενα σχέδια και βάσει θεματολογίας κρίνουμε ότι θεωρείται δεδομένη η επιτυχία της παρά την αποτυχία της πρώτης ταινίας.
COCO: ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΤΟΥ ΔΑΝΤΗ (COCO) Σκηνοθεσία: Λι Άνκριχ, Έιντριαν Μολίνα Με τις φωνές των: Γκάελ Γκαρσία Μπερνάλ, Αλάνα Ούμπαχ, Μπέντζαμιν Μπρατ Ο Μιγκέλ, παρά τις προκαταλήψεις της οικογένειας του, ονειρεύεται να γίνει καταξιωμένος τραγουδιστής όπως και το ίνδαλμα του Ερνέστο ντε λα Κρουζ. Απελπισμένος, προκειμένου να αποδείξει το ταλέντο του, βρίσκεται παρέα με το σκύλο του στη Γη των Νεκρών. Στην πορεία συναντούν τον κατεργάρη και γοητευτικό Χέκτορ και όλοι μαζί χαράζουν την διαδρομή προς τη Γη των Ζωντανών, προκειμένου να ξεκλειδώσουν το μυστικό της πραγματικής ιστορίας της οικογένειας του, μυστικό στο οποίο οφείλεται η απέχθεια της προς τη μουσική. Η ταινία ξεχωρίζει στο είδος της, τόσο θεματικά όσο και ως νοηματικά. Ως εκ τούτου, δεν απευθύνεται μόνο προς τους μικρούς φίλους και τους γονείς τους, αλλά και σε εκείνους που αναζητούν σε όλα τα είδη αυτή την ιδιαίτερη ματιά. O σκηνοθέτης Λι Άνκριχ εμπνεύστηκε την ιστορία της ταινίας στο τέλος των γυρισμάτων του Toy Story 3 και έχοντας ήδη στο ενεργητικό του και το Toy Story 2. H ταινία προγραμματίζεται να κάνει πρεμιέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά την Ημέρα των Ευχαριστιών και τρεις εβδομάδες μετά την Ημέρα των Νεκρών, από την οποία γιορτή αντλεί τη θεματική της ενότητα. Ο Γκάελ Γκαρσία Μπερνάλ δανείζει για πρώτη φορά τη φωνή του σε ταινία κινουμένων σχεδίων, ενώ ο Μπέντζαμιν Μπρατ έχει ήδη συμμετέχει πέντε φορές σε ταινίες του είδους.
ΒΑΚΟΥΡΑ
ΒΑΚΟΥΡΑ
αποκλειστικά στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ
ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Σιπσίδης Πρωταγωνιστούν: Θέμης Πάνου, Μιχάλης Οικονόμου, Ράμση Σουκουλη, Δημήτρης Ήμελλος Η μπλε βασίλισσα, το πολυτιμότερο διαμάντι του κόσμου, πέφτει στα χέρια του Άγγελου και ο Γιάννης, η Λένα και ο Σταύρος στήνουν μία κομπίνα για να το αποκτήσει ο καθένας ξεχωριστά για δικούς του λόγους. Ο Αλέξανδρος Σιπσίδης είναι ήδη γνωστός στο σινεφίλ κοινό έχοντας ήδη βραβευτεί σε τρεις ταινίες μικρού μήκους. Η Μπλε Βασίλισσα αποτελεί την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, η οποία υπάγεται στην κατηγορία των φιλμ νουάρ. Όπως ο ίδιος αναφέρει, η ταινία χαρακτηρίζεται από πολλές ανατροπές. Επί της ουσίας, παρουσιάζεται η ίδια ιστορία κάτω από τέσσερις διαφορετικές οπτικές γωνίες, όσοι και οι ήρωές της. Δεδομένης της δυσκολίας εξεύρεσης οικονομικών πόρων για τη χρηματοδότηση της, κάτι το οποίο αποτελεί σύνηθες φαινόμενο στο σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο, ο Αλέξανδρος Σιπσίδης κατάφερε να προσελκύσει το ενδιαφέρον των παραγωγών, αλλά και να βρει τον κατάλληλο ηθοποιό για κάθε χαρακτήρα. Και οι τέσσερις ηθοποιοί είναι ήδη καταξιωμένοι στο χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου. Ο Θέμης Πάνου, με το βραβείο Καλύτερου Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Βενετίας για το Miss Violence του Αλέξανδρου Αβρανά, ο Μιχάλης Οικονόμου και ο Δημήτρης Ημελλος με βραβεία Χορν για τις θεατρικές παραστάσεις «Σφαγείο» και «Φρενοπάτη» αντίστοιχα και η Ράσμη Σουκουλη με τη «Χρυσή Αθηνά» Πρωτοεμφανιζόμενης Γυναίκας Ηθοποιού στις Νύχτες Πρεμιέρας για την ταινία «Τρυφερότητα». Η ταινία γυρίστηκε σε 18 μόνο ημέρες με 10 ώρες γυρισμάτων την ημέρα.
ΒΑΚΟΥΡΑ
BLUE QUEEN
ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΟΡΙΑΝ ΕΞΠΡΕΣ (MURDER ON THE ORIENT EXPRESS) Σκηνοθεσία: Κένεθ Μπράνα Πρωταγωνιστούν: Κένεθ Μπράνα, Τζόνι Ντεπ, Μισέλ Φάιφερ, Πενέλοπε Κρουζ, Γουίλεμ Νταφό, Τζούντι Ντεντς Ένας φόνος λαμβάνει χώρα στο Οριάν Εξπρες και ο κλασικός ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρώ καλείται να βρει τον ένοχο ανακρίνοντας τους επιβάτες και τα μέλη του πληρώματος. Η ταινία αποτελεί μεταφορά ενός εκ των γνωστότερων βιβλίων της Αγκάθα Κρίστι το οποίο γράφτηκε το 1934 και μεταφέρθηκε επιτυχώς στον κινηματογράφο το 1974 με αξιοζήλευτο καστ, ανάμεσα στους οποίους και οι Σον Κόνερι, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, Λορέν Μπακόλ και Ίνγκριντ Μπέργκμαν. Επίσης μεταφέρθηκε δύο φορές στη μικρή οθόνη, αρχικά το 2001 ως τηλεταινία με τον Άλφρεντ Μολίνα Alfred Molina και στη συνέχεια το 2010 ως μέρος της σειράς ταινιών Agatha Christie’s Poirot με τον εξαιρετικό Ντέιβιντ Σάτσετ στο ρόλο του Πουαρώ. Το βιβλίο – και κατ’ επέκταση η ταινία – διαπραγματεύεται το ζήτημα της αυτοδικίας όταν οι νομικοί θεσμοί αποτυγχάνουν στο λειτούργημα τους. Ο Κένεθ Μπράνα διακρίνεται τόσο σκηνοθετικά (έχοντας ήδη σκηνοθετήσει μεταξύ άλλων τα Φρανκενστάιν και Άμλετ) όσο και ερμηνευτικά ως Πουαρώ, συνεχίζοντας σε ρόλο ντετέκτιβ μετά τη σειρά αστυνομικών ταινιών Γουόλαντερ. Τον πλαισιώνει πολυπληθές καστ σημαντικών ηθοποιών, ανάμεσα τους οι Τζόνι Ντεπ, Μισέλ Φάιφερ, Πενέλοπε Κρουζ. Σε ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο, στην παρθενική του υποκριτική εμφάνιση, διακρίνεται ο υπέροχος χορευτής Σεργκέι Πολούνιν, του οποίου ντοκιμαντέρ για τη ζωή είχε προβληθεί πέρυσι στις αίθουσες με τον τίτλο Ο Χορευτής. Ευτυχία Χ. Κοκκίνη
φιλμ νουάρ 13
ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Γκιακ
Κοίτα
String-La
φιλμ νουάρ 14
Δελίνα Βασιλειάδη
Σε μένα μιλάς
Πολλές και ενδιαφέρουσες και αυτόν το μήνα οι θεατρικές προτάσεις για μικρούς και μεγάλους στην όμορφη πόλη μας. Ακολουθεί η λίστα: ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) από τις 25 Οκτωβρίου παρουσιάζει στο Βασιλικό Θέατρο κάθε Τετάρτη στις 18:00, κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 19:00 τη Ρώσικη Επανάσταση. Πρόκειται για μια παράσταση που προσπαθεί να ανασυνθέσει τις πρώτες μέρες της Ρώσικης Επανάστασης μέσα από τα μάτια ενός απλού ανθρώπου, ο οποίος βρέθηκε μέσα στη δίνη της επαναστατικής ορμής για την αλλαγή του κόσμου. Σε σκηνοθεσία και δραματουργία του ρηξικέλευθου Τσέζαρις Γκραουζίνις. Παίζουν οι Ιορδάνης Αϊβάζογλου, Έφη Δρόσου, Γιάννης Καραμφίλης, Ιφιγένεια Μακρή, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Μάριος Μεβουλιώτης, Χρίστος Νταρακτσής, Χρήστος Παπαδημητρίου, Τίμος Παπαδόπουλος. Κάθε Τετάρτη στις 18:00, κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 20:30 και κάθε Κυριακή στις 19:00 το ΚΘΒΕ παρουσιάζει στη Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός) την παράσταση Η Αυλή των Θαυμάτων του Ιάκωβου Καμπανέλλη σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου. «Η Αυλή των θαυμάτων βασίζεται στην έλλειψη σταθερότητας και σιγουριάς, που χαρακτηρίζει τη ζωή του Έλληνα. Όλα στην Ελλάδα ανεβοκατεβαίνουν πολύ εύκολα, κυλούν, φεύγουν κι η συνηθισμένη λαχτάρα του Ρωμιού είναι να στεριώσει κάπου, να σιγουρέψει κάτι», σημειώνει ο συγγραφέας στην πρώτη ιστορική παρουσίαση του έργου το 1957 από το Θέατρο Τέχνης. Τέλη της δεκαετίας του 1950. Σε μια αυλή, σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας, διασταυρώνονται ένας γέρος πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία που φορτωμένος τα στρώματά του σκαρφαλώνει στο ταρατσάκι του, η γυναίκα του που με μια φέτα ψωμί στο χέρι καλεί το χαμένο εγγονό της, μια χήρα που σιγοτραγουδά τη «Ραμόνα», ένας ονειροπόλος, ένα αντρόγυνο που άλλοτε χαϊδολογιέται και άλλοτε μαλλιοτραβιέται ενώ σχεδιάζει να φύγει στην Αυστραλία, μια συνοικιακή καλλονή που ελπίζει να γίνει σταρ του σινεμά, ένας «μοιραίος» υδραυλικός. Σ’ αυτόν το μικρό χώρο κατοικεί ολόκληρη η Ελλάδα. Λίγο πριν καταρρεύσει το οικοδόμημα, μια ερώτηση αναδύεται: τι βιώνουμε, τελικά, ένα μίζερο αδιέξοδο ή ένα θαύμα; Στο ρόλο της Αννετώς η Σοφία Καλεμκερίδου και του Ιορδάνη ο Δημήτρης Κολοβός. Από τις 26 Οκτωβρίου ο ανεκπλήρωτος έρωτας του Χήθκλιφ και της Κάθριν θα ζωντανεύει και πάλι στη σκηνή του Θεάτρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη της Έμιλυ Μπροντέ, σε διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού, μία από τις μεγαλύτερες ερωτικές ιστορίες όλων των εποχών, επανέρχονται για να μας καθηλώσουν με την άγρια ποιητική τους δύναμη, την ταραγμένη και σκοτεινή τους ατμόσφαιρα και για να φωτίσουν αριστοτεχνικά τις ρομαντικές αλλά και βίαιες πλευρές του απόλυτου αλλά και καταστροφικού έρωτα των ηρώων του. Τους κεντρικούς ρόλους ερμηνεύουν οι Γιώργος Γλάστρας (Χήθκλιφ), Μαριάνθη Παντελοπούλου (Κάθριν), Γιώργος Κολοβός (Έντγκαρ) και Έφη Σταμούλη (Νέλυ). Στο Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών επιστρέφει κάθε Τετάρτη στις 18.00, κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 19.00 η εξαιρετικά πετυχημένη παράσταση Γκιακ σε σκηνοθεσία Γεωργίας Μαυραγάνη. Πρόκειται για τη θεατρική μεταφορά της βραβευμένης συλλογής διηγημάτων του Δημοσθένη Παπαμάρκου, τη «συγκλονιστική εξομολόγηση ψυχής» που έδρεψε δάφνες από κοινό και κριτικούς. Παίζουν οι Ιωάννα Δεμερτζίδου, Νικόλαος Κουσούλης, Δημήτρης Μορφακίδης. Η Οικογενειακή Γιορτή - Festen σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου, η παράσταση που καθήλωσε τη θεατρική Θεσσαλονίκη και απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές ανεβαίνει ξανά στο φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Μια οικογενειακή γιορτή γίνεται αφορμή να διαταραχτεί η επίπλαστη αρμονία που για χρόνια επικρατούσε μέσα στο σπίτι της οικογένειας Χάνσεν. Τιμώμενο πρόσωπο είναι ο πατέρας, ο Χέλγκε, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, ο οποίος γιορτάζει τα εξηκοστά του γενέθλια περιστοιχισμένος από τα μέλη της οικογένειάς του και στενούς φίλους. Τα καλά κρυμμένα μυστικά της οικογένειας αποκαλύπτονται, χωρίς όμως στην πραγματικότητα να συγκλονίζουν κανέναν. Η γιορτή συνεχίζεται κανονικά – το γλέντι δε σταματάει. Ακατάλληλη για ανηλίκους. Ερμηνεύουν οι Χρίστος Στυλιανού (Κρίστιαν), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Μίκαελ), Σταυρούλα
Η παπλωματού
Ριχάρδος Β’
Αραμπατζόγλου (Μέττε), Κωνσταντίνος Λιάρος (Λαρς), Ιωάννα Παγιατάκη (Ελένε), Γιολάντα Μπαλαούρα (Έλσι), Βασίλης Σπυρόπουλος (Χέλγκε), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Πία), Νίκος Καπέλιος (Χέλμουντ). Επειδή το ΚΘΒΕ πάντα φροντίζει και τους μικρούς θεατρόφιλους, για αυτή τη θεατρική περίοδο προτείνει: Από τις 12 Νοεμβρίου κάθε Κυριακή στις 11:00 στο Βασιλικό Θέατρο το ΚΘΒΕ παρουσιάζει την παιδική παράσταση Ελίζα της Ξένιας Καλογεροπούλου σε σκηνοθεσία Χριστίνας Χατζηβασιλείου. Πρόκειται για την πιο συναρπαστική και γοητευτική ιστορία αγάπης όπου πρωταγωνιστεί ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα. Ένα κορίτσι έξυπνο, γενναίο, πεισματάρικο, δυναμικό, ένα κορίτσι που δε φοβάται να αγαπάει, που αγωνίζεται για τα πιστεύω της και τον έρωτά της. Η περιπέτεια αρχίζει. Ελίζα η Μαριάννα Πουρέγκα. Από τις 18 Νοεμβρίου κάθε Σάββατο στις 12:00 στο Βασιλικό Θέατρο ανεβαίνει η βρεφική παράσταση Κοίτα! Σε κείμενο και σκηνοθεσία Κατερίνας Καραδήμα για βρέφη από 8 μηνών έως νήπια 4 χρόνων. Το έργο διάρκειας τριάντα λεπτών παρουσιάζει την ιστορία μιας ολόκληρης μέρας ενός μωρού μέσα στο σπίτι, όπου αυτό ανακαλύπτει ήχους και σκιές, κρύβεται, εμφανίζεται και παίζει με ό,τι του μοιάζει με παιχνίδι. Φτερά που πετούν, μπάλες που πέφτουν, χρώματα που αλλάζουν, νερό που κυλάει. Ένα μωρό που λίγο λίγο γίνεται παιδί. Η μαμά είναι κάπου εκεί γύρω ή και δεν είναι, αλλά κάθε φορά που κάτι σημαντικό συμβαίνει, εκείνο έχει την ανάγκη να μοιραστεί μαζί της την έκπληξη και τη χαρά της ανακάλυψης. Παίζει η Μαριάννα Αβραμάκη. Από τις 5 Νοεμβρίου και κάθε Κυριακή στις 11:00 ανεβαίνει στη Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός) η νέα παραγωγή της Νεανικής Σκηνής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Πρόκειται για το εξαιρετικά ενδιαφέρον έργο του Ράινερ Χάχφελντ Σε ‘μένα μιλάς; σε μετάφραση Γιάννας Τσόκου και σκηνοθεσία Στέλλας Μιχαηλίδου. Η μεταφράστρια σημειώνει: «Η αναζήτηση ταυτότητας, οι οικογενειακές σχέσεις, η ανακάλυψη της σεξουαλικότητας, το μπούλιγκ και οι συγκρούσεις στο σχολείο, αποτελούν τα θέματα του «Σε μένα μιλάς;», έργου που γνώρισε και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στη Γερμανία. Ο συγγραφέας, παρακολουθεί την καθημερινότητα στο σχολείο και στο σπίτι, μιας ομάδας εφήβων δεκαπέντε περίπου χρονών, που προσπαθούν να βρουν τον προσανατολισμό τους και τον εαυτό τους, σε ένα περιβάλλον που μοιάζει να μην μπορεί να παρακολουθήσει τις ανάγκες τους». Ερμηνεύουν οι Πίττας Στέφανος (Λούκας Κουνέβσκι), Αποστολίδου Φανή (Μαρί Λουίζε Μπλόμε), Αλέξη Κατερίνα (Λάνα Σμιτ), Μήλιας Νίκος (Ζβεν Ζόμερλαντ), Σεϊμένης Βασίλης (Κύριος Έρμπαχ), Χαρίσης Γιάννης (Κύριος Κουνέβσκι), Ορτετζάτος Νίκος (Κύριος Ζόμερλαντ), Τσικάρα Μάρα (Κυρία Μπλόμε). ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ Από τις 15 έως τις 19 Νοεμβρίου (21:15) ανεβαίνει στο Θέατρο Αριστοτέλειο η παράσταση Ριχάρδος Β’ βασισμένη στο έργο του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Έφης Μπίρμπα. Ο βασιλιάς ως ιερό πρόσωπο. Ο βασιλιάς Ριχάρδος ως κεντρικό σώμα που φωτίζει τους δορυφόρους του –τους
υπηκόους, τους κόλακες, τους σφετεριστές του θρόνου– τα γρανάζια του Μεγάλου Μηχανισμού της Ιστορίας, διαγράφοντας την πορεία του προς το Πάθος. Η βασιλεία ως κατασκευή, ως πηλός που πλάθεται με τα χέρια και σχηματοποιείται ως σφαίρα, ο Kόσμος στα χέρια του βασιλιά. Ο βασιλιάς πέφτει. Ο τίτλος, η ιδιότητα, η εξουσία, αποσπώνται βίαια από το πρόσωπό του εξωθώντας τον να επιστρέψει στον εαυτό. Η τραγωδία της επίγνωσης, ενός κόσμου που απελευθερώνεται από την αυταπάτη. Πρωταγωνιστεί ο Άρης Σερβετάλης. Αναφορικά με την παιδική σκηνή του θεάτρου Αριστοτέλειο, εκεί ανεβαίνει κάθε Κυριακή στις 12:00 το αριστουργηματικό έργο Η Παπλωματού, σε σκηνοθεσία και διασκευή Μαριάννας Τόλη. Πρόκειται για ένα μουσικό υπερθέαμα με πολλά σύγχρονα μηνύματα για μικρούς και μεγάλους. Οι πρωταγωνιστές χορεύουν, τραγουδούν και… αφηγούνται την υπέροχη ιστορία της Παπλωματούς εμπνευσμένη από το πολυβραβευμένο παραμύθι των Τζεφ Μπραμπώ και Γκέιλ Μάρκεν. Τα πρωτότυπα σκηνικά, τα πλούσια κοστούμια, η υπέροχη μουσική, οι εξαιρετικές χορογραφίες και οι μοναδικές ερμηνείες των ηθοποιών, δημιουργούν μια εντυπωσιακή ατμόσφαιρα με ονειρικές εικόνες. Μια παράσταση με εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό χαρακτήρα για όλη την οικογένεια, που συνδυάζει χορό, τραγούδι, χιούμορ και ευαισθησία, έρχεται να αγγίξει τις καρδιές μικρών και μεγάλων, υμνώντας την ανθρωπιά. Παίζουν οι Λητώ Αμπατζή, Σωκράτης Μαϊδώνης, Στρατής Ανούδης, Αρσένιος Γαβριηλίδης, Νόνικα Μαλκουτζή. ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ Το Θέατρο Αυλαία φιλοξενεί μέχρι τις 5 Νοεμβρίου (Τετάρτη στις 20:00, Πέμπτη και Παρασκευή στις 21:15, Σάββατο στις 19:00 και στις 21:30 και Κυριακή στις 20:00) την Ελένη Καστάνη στον ρόλο της Σίρλεϋ Βάλεντάιν, σ’ ένα κείμενο διασκευασμένο από τον Αλέξανδρο Ρήγα, σε σκηνοθεσία Πέμυς Ζούνη. Η Βρετανίδα Σίρλεϋ είναι μια γυναίκα λίγο μετά τα 50, μάνα δύο παιδιών που έχουν τη δική τους πλέον ζωή και σύζυγος ενός άνδρα που η σχέση τους χάθηκε κάπου στην πορεία των χρόνων. Μόνη της συντροφιά ο τοίχος της κουζίνας της μέχρι τη μέρα που μια ασήμαντη αφορμή την ξυπνάει και αποφασίζει να ξαναβρεί τον εαυτό της, να ξανανιώσει ζωντανή. Ένα ταξίδι στην Ελλάδα, ένα τραπεζάκι μπροστά στη θάλασσα, ένα αγιόκλημα και μια …αναπάντεχη γνωριμία θα συνθέσουν το σκηνικό της δικής της επανάστασης απέναντι σε όσα την καταπίεζαν. Πόσο όμως θα κρατήσει αυτή η επανάσταση; Θα καταφέρει να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με το μέσα της και τους δικούς της ανθρώπους; Και τελικά υπάρχει δεύτερη ευκαιρία στη ζωή; Από τις 18 Νοεμβρίου και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και κάθε Κυριακή στις 20:00 διαβαίνεις την πόρτα του Θεάτρου Αυλαία για να βρεις μια θεατροποιημένη συναυλία! Το μουσικό συγκρότημα Μπορείς κι αργότερα σας προσκαλεί στο μουσικοθεατρικό της project String Λα. Αφορμή ο Σαίξπηρ και ειδικά το πασίγνωστο του έργο «Το ημέρωμα της στρίγγλας». Ευτυχώς ο Σαίξπηρ μας άφησε χρόνους, χρόνια τώρα, κι έτσι η αλλοπρόσαλλη αυτή μπάντα μπορεί να κάνει ότι της κατεβαίνει, χωρίς πολλές ντροπές κι ούτε περιστροφές! Ζωντανή, μουσική, πρωτότυπη και διασκευασμένη, τραγούδι, πρόζα, με διάθεση χιουμοριστική και αυτοσαρκαστική και μια γενναία σκηνική σύμπραξη μουσικών και ηθοποιών, που τα βάζουν με το καθωσπρέπει και τη σοβαροφάνεια! Σαίξπηρ αλά…their way! Μέχρι τις 7 Νοεμβρίου η εταιρεία θεάτρου Ε.Θ.ΘΕ. (Ελεύθερο Θέατρο Θεσσαλονίκης) παρουσιάζει την πολυσυζητημένη κωμωδία Εκκλησιάζοντες των Μιχάλη Δαρνάκη και Μαρίας Λαφτσίδου σε σκηνοθεσία της τελευταίας στο Θέατρο Αυλαία. «Και είπε ο Θεός: Ας κάνουμε τον άνθρωπο, ο οποίος υπήρξε το τελευταίο και το τελειότερο δημιούργημα Του. Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Του…» Ελλάδα, 2017. Ένα Μοναστήρι-πλυντήριο σκανδάλων στους πρόποδες του Παγγαίου Όρους. Εκκλησία, Πολιτική και Δημοσιογραφία, τρεις δυνάμεις που αν ενωθούν μπορούν να καταφέρουν τα πάντα. Πρόκειται για μια σύγχρονη κωμωδία, με απρόσμενη πλοκή, σατιρικό κείμενο και καταιγιστικό ρυθμό λόγου και κίνησης. Με έντονη χιουμοριστική διάθεση μας μεταφέρει τα κακώς κείμενα της σημερινής πραγματικότητας. Είναι ένα έργο που θα μας διασκεδάσει και θα μας προβληματίσει. Μέχρι τις 19 Νοεμβρίου κάθε Κυριακή στις 17:00 το Θέατρο Αυλαία παρουσιάζει το γοτθικό παραμύθι του Άκυ Μητσούλη Ένα μυστήριο τη φορά σε σκηνοθεσία Παυλίνας Χαρέλα. Δύο αδέρφια ξυπνάνε ένα πρωί σ’ ένα άδειο σπίτι. Δεν μπορούν να εξηγήσουν πού πήγαν οι γονείς τους. Πώς εξαφανίστηκαν; Ή μήπως…δεν υπήρξαν ποτέ και όλα ήταν ένα όνειρο; Ψάχνουν απαντήσεις ενώ ένας σκοτεινός μάγος του δάσους έρχεται κάθε βράδυ στα όνειρά τους. Κόντρα στο φόβο τους ξεκινάνε ένα ταξίδι …ένα ταξίδι να βρούνε ξανά τους γονείς τους, να βρούν ξανά την αλήθεια, ένα ταξίδι στο δάσος το οποίο θα τους αποκαλύψει τα μαγικά του. Ο μάγος γίνεται φίλος και οδηγός τους και τους ξεναγεί στο τόπο των μαγικών και των ονείρων. Ένα ταξίδι στα μυστικά της τέχνης των μάγων, μια απολαυστική παράσταση με γοτθική ατμόσφαιρα, σχεδιασμένη για εφήβους. Παίζουν οι Χρήστος Γκουτσίδης, Γιάννης Τσότσος και Ελένη Χατζή. Καλά να περάσετε!
φιλμ νουάρ 15
φιλμ νουάρ 16