TOM CROONENBORGHS: ONZE MAN IN HARVARD

FACULTY WORLDWIDE

Tom Croonenborghs werkt al twee jaar aan Harvard Medical en het Broad Institute of MIT and Harvard in Boston. Hij deed er onderzoek over machine learning voor medische toepassingen. Genoeg om voldoende buitenlandse ervaring te verwerven voor een promotie aan onze faculteit. Maar het beviel hem er zo goed, dat hij iets langer gebleven is.

Straten bedolven onder meters sneeuw, zo leerde Tom Croonen borghs Boston in februari 2015 kennen. “Achteraf bleek dat de winter van 2014-’15 een record had gebroken met 281 cm sneeuwval”, zegt Tom. “Van april tot in oktober bedragen de middag temperaturen in Boston omstreeks 25°C. En de zon schijnt er heel vaak, ook in de winter, maar dan kan het wel berekoud zijn. Toch geeft de winterzon je een positieve kijk op het leven.”

Dr. ir. ing. Tom Croonenborghs is door een reeks toevallen op Harvard Medical terecht gekomen. Al van heel jong wist hij dat hij ingenieur wilde worden. De toenmalige KH Kempen was voor de Meerhoutenaar een logische keuze. Hij werd in 2001 industrieel ingenieur elektronica-ICT en in 2003 burgerlijk ingenieur computer wetenschappen aan de KU Leuven. In 2009 promoveerde hij tot doctor binnen de onderzoeksgroep Machine Learning.

Dr. ir. ing. Tom Croonenborghs

Twee ontmoetingen

Tom was gebeten door onderzoek. Toen hij een advertentie voor een docent in Geel las, interesseerde die hem nauwelijks. Toevallig liep hij in die tijd exstudiegenoot Peter Karsmakers tegen het lijf. Die vertelde Tom over de omwenteling die de ingenieursopleiding te wachten stond. Daarin was een belangrijke plaats weggelegd voor onderzoek. Dat sprak Tom aan en hij ging al snel intens samen - werken met Bart Vanrumste om machine learning in te zetten om slimme systemen voor de zorgsector te ontwerpen.

Op een familiefeestje ontmoette hij Nathalie Ponchet, alumna van Technologiecampus De Nayer en professor aan Harvard Medical. Tijdens het gesprek bleek dat zij complementair onderzoek deden, dus stelde prof. Pochet hem voor om naar Boston te komen.

De samenwerking verliep heel vlot, maar hoge publicatiedruk vraagt wel wat tijd en daar kiest Harvard resoluut voor. Als je in Nature of Science een kans wil maken, moet je zeer degelijk en voldoende lang onderzoek uitvoeren. Het bezoek en de samenwerking verlengen was dus zeer interessant. Aan de KU Leuven begeleidt hij nu nog drie doctoraat studenten en hij doceert er nog enkele vakken. Onder tussen zijn er een paar publicaties onderweg. Die gaan over machine learning, toegepast op biomedische data, om ziektes als (lever) kanker beter te doorgronden.

Veel vrienden, geen auto

Tom vindt het leven in Boston erg aangenaam en daar heeft hij veel redenen voor. Het klimaat is een niet te onderschatten factor, maar belangrijker nog is de vriendelijkheid van de mensen. “In Europa denken we vaak dat Amerikanen oppervlakkig zijn”, zegt Tom, “maar dat is helemaal niet waar.

Die indruk ontstaat omdat ze zo open zijn. Ze kunnen, op restaurant bijvoorbeeld, een hele avond vlot met je praten, zonder dat ze de intentie hebben om vrienden te worden.” Echte vrienden maken, lukt er zeker even gemakkelijk als bij ons. Tom is deze zomer met Yoka getrouwd en er waren, zelfs op een donderdag, een twintig tal Amerikaanse vrienden op het feest.

Tom is ook erg gecharmeerd door het internationale karakter van de dubbelstad. Boston/Cambridge telt naast Harvard en MIT nog 52 instellingen voor hoger onderwijs, waarvan acht onderzoeks - universiteiten. Daar komen studenten van over de hele wereld op af. Daarom surft de stad op een academische golf. “Ondanks de dichte bebouwing is er toch veel groen in Boston”, meent Tom. Hij vindt het dan ook niet erg om van zijn flat te voet naar het werk te gaan, zo’n half uurtje stappen. Hij heeft geen auto, net als de meeste stedelingen daar. De metro is een goed alternatief en Uber voor de wat moeilijker bereikbare plaatsen. Daarnaast huren Amerikanen heel gemak kelijk een auto als ze zich ver moeten verplaatsen. Het is er veel goed - koper dan in België. “Heel interessant is ook de ZIP-Car”, zegt Tom overtuigd. “Die gebruiken we onder andere om boodschappen te doen. Binnen een straal van 10 minuten wandelen zijn er minstens een honderdtal auto’s ter beschikking. Zo’n auto kun je zelfs voor een of twee uur huren. Het is een beetje zoals Cambio bij ons, maar in Boston is het al erg goed ingeburgerd en heb je een waaier aan types van auto’s.”

Dirk De Roose