De column van Johannes de Boom

HARDER! 45 Hij schrikt hier een flinke hoed van en gaat weer op zijn badlaken liggen. En dan …, overvalt hem de stilte. Bijna angstaanjagend is het, want dat is van een grootsheid, die we niet meer ge wend zijn. Wat? Is NU ALLES MOGE LIJK? In zijn brein ziet hij het bordje met de tekst “wonderen doen wij onmiddel lijk, op hulp moet u even wachten”. Ben je mooi klaar mee. Hij heeft nu hulp nodig, want het niks is aan de wandel met hem. Het drukt hem het onmogelij ke in en daar kan hij niet goed tegen. Hij is toch altijd de baas over wat hij denkt en wil, krijgt toch altijd zijn zin of alles voor elkaar. Wat is dit toch? Hij zoekt zijn weg naar mogelijkheden. Maakt een idee en dan een plan. Leeft met disci pline, eet goed en drinkt goed. Op tijd naar bed en lichaamsbeweging en zo. En dan … ziet hij het beloofde land vlak voor zijn voeten liggen. Denkt nog, je zoekt je paard, maar zit er al op en ver dwijnt in tijd en ruimte. Ondertussen verslaat hij een draak, maakt de zevenkoppige hond zeven koppen kleiner. Vecht met een krokodil en met een boa constrictor. Slaapt ze ven nachten in het paleis van de sultan en doet zich te goed met haremdames. Niks is het sleutelwoord volgens mij, om op de nulstand te komen moet je ja renlang op yoga zitten. Dan heb je nog kans om pilaarheilige te worden. En ko men ze je je eten zelfs brengen, wat de fok is dan ‘niks’. Daar zit je op je bidkleedje en maar proberen aan niks te denken. Ik doe niet anders afgelopen dagen, mijn kop loopt over van mogelijkheden. Het zijn er te veel om ze waar te maken, wat nou onmogelijk? En dan fluistert het orakel iets in mijn oor. Johannes neem je tijd en neem even pauze, bezin je. Deze ij ver is niet nodig, adem in en adem uit. En hij doet het. Gaat met een baddoek naar het meer van niks hier in de buurt en ligt daar uren te liggen. Een sloom gevoel neemt de regie over in zijn lijf. Soms droomt hij over nimfen en hete bliksems, wordt wakker met ‘n stijve. Wat moet hij er mee, niks. Hier is dus weer het onmogelijke niks, niks zit in de weg. Valt er mee te leven? Hij gaat op onderzoek, leest, neemt deel aan cursussen, doet een studie, maar het levert alleen maar meer werk op en daar zit hij niet op te wachten. Dan duikt hij het meer in en zwemt maar wat. Plot seling knabbelt er een vis aan zijn oor en de vis hijgt hem toe, hé vriend kijk eens goed om je heen en zie de leegte. Holy shit wat is dit? Ben ik in de hemel? Daar komt het behoorlijk in de buurt. Me dunkt. Hoezo niks is onmogelijk? Op het moment van leegte kwam er iets te voorschijn. Totaal niet verwacht. Als een donderslag bij heldere hemel. Maar hoe gaat het dan op de Zwarte Cross? Mag of moet je geen verwachtin gen hebben dan, zodat de mogelijkheid ontstaat of bestaat, dat je ter plekke gegrepen wordt en meegesleurd wordt naar het niks en dan iets meemaakt dat je niet voor mogelijk hield? Uitgerust zijn helpt zeker, overgave ook. De weer stand laten staan op de parkeerplek, prima. Goede zin en je durven en laten verrassen krijg ik door nu. Terwijl ik dit herlees denk ik plotseling, ja het is waar, niks is ONMOGELIJK! Laat het toe, haal de voet van de rem, geef je over, kijk geniet en verwonder. Moedig aan en bewonder. Zeker weten het niks heeft iets en het onmogelijke draagt altijd het mogelijke bij zich. Wat een inzicht en uitkomst. Niks is onmogelijk, is dat zo?