Focus Wallonië | Musea ■ Foto’ onder: Het Musée de la Photographie is sinds 1987 ondergebracht in een 19e-eeuws klooster en kreeg in 2008 een nieuwe aanbouw om tegemoet te komen aan de wens tot meer ruimte voor de collectie. © FARO
gedigitaliseerde erfgoedontsluiting in de handen van koepelstructuren en de Direction générale de la Culture binnen de Franse Gemeenschap zelf. Een belangrijk initiatief in dit verband is het AICIM-netwerk. AICIM staat voor Accès Informatisé aux Collections des Institutions Muséales. Het werd in mei 2001 in het leven geroepen door het ministerie van de Franse Gemeenschap en de vzw Musées et Société en Wallonie (MSW, waarover in het volgende hoofdstuk meer). De doelstelling was en is een databank te creëren van de collecties van de musea die zich bij AICIM aansluiten, op de eerste plaats de musea die aan de criteria van het decreet van 2002 tegemoetkomen en gesubsidieerd worden, maar ook andere musea en museale instellingen.7 In de stuurgroep is de overheidsadministratie sterk vertegenwoordigd, naast leden van het bestuur van MSW en de ploeg van AICIM (drie medewerkers). Een gewichtige rol is toebedeeld aan de GIS (Groupes d’Intérêt Scientifique): werkgroepen voor reflectie en uitwisseling die vijf verschillende collectiedomeinen vertegenwoordigen, namelijk archéologie, art & histoire, ethnologie, sciences naturelles en sciences, techniques et industrie. Wie de liens utiles binnen de website raadpleegt, vindt er heel wat portalen en websites, meestal uit het Franse taalgebied, maar ook de AAT (Getty Research Institute), de Duitse Bildindex der Kunst und Architektur, en het ID-DOC (Franstalige versie) van het Museum voor de Oudere Technieken (MOT, Grimbergen). Opvallende afwezigen tussen de nuttige links zijn de MovE-website en Erfgoedplus.be. AICIM heeft nu ook zijn plaats binnen het grote project van de Numérisation des Patrimoines dat onder de noemer Pep’s (Plan de préservation et d’ exploitation des patrimoines de la Communauté française) door de Waalse regering in 2007 werd aangenomen. Het richt zich op de collecties en bestanden in musea, archiefinstellingen, audiovisuele instellingen, uitgeverijen enz., en heeft twee grote doelstellingen: erover waken dat het cultureel erfgoed op een duurzame manier bewaard blijft, om op korte en langere termijn toegang te kunnen garanderen tot de gedigitaliseerde informatie, en anderzijds om een interoperabele toegang te bieden aan de diensten en instellingen van de Franse Gemeenschap, aan het brede publiek, het onderwijs en de onderzoekswereld. Momenteel dragen 160 instellingen bij tot dit Plan de numérisation (zie www.numeriques.cfwb.be).8 Diverse musea bieden een digitale ontsluiting van hun collecties op hun website aan, de meeste evenwel via de site van AICIM. Sommige ontwikkelen grotere projecten, zoals de DaRWIN-website van het KBIN (Data Research Warehouse Information Network; https://darwin.naturalsciences.be), waarop momenteel informatie over meer dan 35.000 collectiestukken kan geraadpleegd worden. Sommige zijn aangesloten bij internationale netwerken; het MAC’s (Grand Hornu) bijvoorbeeld participeert in Videomuseum (digitaliseringsproject van de grote musea voor moderne en hedendaagse kunst in Frankrijk) en sinds 2011 in Digitizing Contemporary Art (DCA) dat toeleidt tot Europeana.
La vie des Musées Zoals hierboven beschreven, zijn de erkenning, indeling en subsidiëring van de musea decretaal vastgelegd, maar
26
faro | tijdschrift over cultureel erfgoed | 5 (2012) 2