Kotor ima izvanredne potencijale za razvoj rezidencijalnih programa. Dovoljno bi bilo da Opština Kotor obezbijedi dva stana za petnaestodnevni boravak vrhunskih svjetskih umjetnika/ca (slikara, vajara, fotografa, pjesnika, prozaista, muzičara) tokom čitave godine i, tamo gdje je potrebno, materijal za rad, a da turistička organizacija u svijetu promoviše čitav program. Ljepota Kotora i Boke će se pobrinuti za ostalo. Obaveza likovnih umjetnika/ca bila bi onda da Opštini Kotor poklone jedno svoje djelo u kome bi bio izložen njihov pogled na Kotor ili na Boku9 (to ne moraju nužno biti pejzaži). Vremenom bi od ovih djela mogla nastati izuzetna zbirka, a mogao bi da se napravi i kvalitetan katalog. A reklama širom svijeta i atmosfera u gradu koju bi pratio stalni boravak vrhunskih svjetskih umjetnika/ca bili bi nemjerljivi. Imajući u vidu izgled Kotora kao „kamenog spomenika“ uraslog u kameno okruženje, u potrazi za likovnom manifestacijom koja bi mogla obilježiti opštinu Kotor (na način kako to u muzici čine Don Brankovi dani muzike ili u pozorišnoj djelatnosti Kotorski dječiji festival) predloženo je ustanovljenje vajarske kolonije (koja je već jednom održana 2008. godine). Kameni spomenici koji bi nastali tokom ove manifestacije mogli bi onda da budu uključeni u spomeničko jezgro opštine – u starom gradu gdje to bude bilo moguće, a da se ne naruši njegov unutrašnji sklad; u neposrednoj blizini starog grada ili u drugim dijelovima opštine gdje budu primjereni. Oblast vizuelnih umjetnosti uključuje i fotografiju i film, a graniči se i sa umjetničkim zanatima. Iako u opštini Kotor postoje fotografi koji se bave umjetičkom fotografijom i čije se izložbe povremeno održavaju u Centru za kulturu, Gradskoj galeriji, a ponekad i u Katedrali i Gospi od Škrpjela, u Kotoru ne postoji fotografsko udruženje, te bi trebalo razmotriti mogućnosti za njegovo formiranje. Nešto slično bi se moglo reći i za regionalnu fotografsku manifestaciju na nivou Boke za kojom postoji potreba. Ako se izuzme Sub-Aqua fest, filmski program u opštini Kotor se svodi na prikazivanje redovnog bioskopskog repertoara. Izvjesno je da, s obzirom na blizinu Herceg Novog nema potrebe razmišljati o nekom filmskom festivalu, ali bi nedjelje umjetničkih filmova, dokumentarnih ili animiranih filmova ili povremeno predstavljanje određenih nacionalnih kinematografija ili autora bili neophodni gradu koji se diči svojim kulturnim profilom. Kako su još jedan od značajnih identitetskih markera Kotora činili stari zanati, bez obzira što zanatlija gotovo i da više nema na teritoriji opštine, bilo bi poželjno da se bar u galerijama predstave umjetnička dostignuća grnčara, kovača ili zlatara i da se njihovo predstavljanje građanima/kama opštine Kotor i turistima koncipira kao dugoročni program. Ove izložbe bi mogli da prate i zanimljivi katalozi, a u određenim slučajevima (npr. Bogdana Kaluđerovića) i monografije, koje su potencijalno i privlačni turistički suveniri.
9 Dok bi pjesnici, književnici, muzičari mogli da održe po neko predavanje, književno veče ili radionicu. -119-
Kotor ima izvanredne potencijale za razvoj rezidencijalnih programa. Dovoljno bi bilo da Opština Kotor obezbijedi dva stana za petnaestodnevni boravak vrhunskih svjetskih umjetnika/ca (slikara, vajara, fotografa, pjesnika, prozaista, muzičara) tokom čitave godine i, tamo gdje je potrebno, materijal za rad, a da turistička organizacija u svijetu promoviše čitav program. Obaveza likovnih umjetnika/ca bila bi onda da Opštini Kotor poklone jedno svoje djelo u kome bi bio izložen njihov pogled na Kotor ili na Boku (ne nužno pejzaž).