مينوى طبيعت - The Sacred Depths of Nature

‫ ‬ ‫ ‬ ‫ ‬ ‫ ‬ ‫ ‬

‫ﻏﺐﻏﺐﻏﺐ‪۲۱۱‬‬

‫ﺗﭙﻨﺪهی ﻗﻠﺒﻢ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﭼﯿﺰی ﮐﻪ از دﺳﺘﯽ ﺑﻪ دﺳﺘﯽ ﻣﯽرود‪ ،‬ﺣﺲاش‬

‫ﻣﯽﮐﻨﻢ‪.‬‬

‫‪٩‬‬

‫ـــــــــﺷﺎرون اوﻟﺪز ‪۱۹۹۶ ،‬‬ ‫ﻣــــﺎ از ﻓﺮزﻧــــﺪاﻧﻤﺎن ﺑــــﺎ از ﺧﻮدﮔﺬﺷــــﺘﮕﯽ ﭘﺮﺳــــﺘﺎریﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫درﻋﯿﻦﺣﺎل ﺑﺪانﻫﺎ ﺑﻪﭼﺸﻢ ﻣﻠﻤﻮسﺗﺮﯾﻦ ﺗﺠﻠّﯽ ﻧُﺸﻮرِ‪ ۱۰‬ﺣﯿـﺎت ﻣﯽﻧﮕـﺮﯾﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﺮای ﯾﮏ ﮐـﻮدک‪ ،‬ﺟﻬـﺎن ﺳﺮاﺳـﺮ ﺗـﺎزﮔﯽدارد‪ .‬در ﻃـﻮلِ ﻗﺮنﻫـﺎ‪ ،‬ﻧُﺸـﻮر و‬

‫ﻧﻮﺑﺮاﻧﮕﯽ ﻃﺒﯿﻌﺖ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از ﻣﻔﺎﻫﯿﻢِ ﻣﻬﻢ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﻮدهاﺳﺖ‪ .‬ﭼﻨﺪانﮐﻪ ﭘـﺲ‬ ‫از رﻫﺎﯾﯽ از ﺑﻨﺪ ﺑﺎﺑﻠﯿﺎن‪ ،‬ﻣُﺸﯿٰﺦ‪ ۱۱‬ﯾﻬﻮدﯾـﺎن را ﺑـﻪ اورﺷـﻠﯿﻢ دﻻﻟـﺖﻧﻤﻮد‪ ،‬و‬

‫ﺣﻮارﯾـــﺎن را‪ ،‬ﻣﺴـــﯿﺢ‪ ،‬ﺑـــﻪ رﺳـــﺘﮕﺎری روح‪ .‬ﺧﺪاﭘﺮﺳـــﺘﺎن داﻧﺴـــﺘﻪاﻧﺪ ﮐـــﻪ‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ درﺧﻮاﺳﺖِ رﺣﻢ و رﺣﻤﺖِ اﻟﻬﯽ‪ ،‬ﻣﻮﺟﺐ زﻧﺪهﺷﺪنِ روحِ ﺧﻮد‬ ‫ﺷــﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤــﻪی ﻣــﺎ در ﻓﺮزﻧــﺪاﻧﻤﺎن‪-‬در ﻫﻤــﻪی ﮐﻮدﮐــﺎن‪-‬اﻣﯿــﺪ ﻣــﯽﺑﯿﻨﯿﻢ و‬ ‫وﻋﺪهای ﺑﻪ آنﭼﻪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ آنﮔﻮﻧـﻪ ﺷـﻮد‪ .‬ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﺳﺮﭘﺮﺳـﺘﺎن‬ ‫اﯾﻦ ﮐﻮدﮐـﺎن‪ ،‬ﻣﯽﺑﺎﯾـﺪ ﺑـﺮای آنﻫـﺎ اﻓﻘـﯽ ﻟـﺬتﺑﺨﺶ و ﭘـﺎیدار از آﯾﻨـﺪه‬ ‫ﺗﺮﺳﯿﻢﮐﻨﯿﻢ؛ ﭘﺲ ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای ﺧﻮد ﭼﻨﯿﻦ اﻓﻘﯽ داﺷﺘﻪﺑﺎﺷﯿﻢ‪.‬‬