inhetlandvandeblauweboerkas

dat hun Profeet de echte en laatste profeet van God is, en dat hun godsdienst de ware en laatste godsdienst is.

Ik ontmoette de profeet Mohammed door zijn volk in Afghanistan. Ik leerde over zijn leven door wat ik las en door de verhalen die mijn Afghaanse buren vertelden. Ik heb de islam leren kennen door hun leven, hun cultuur en de leerstellingen die zij me uitlegden.

Vijf jaar lang kreeg ik de vraag: ‘Wij geloven dit … Wat gelooft u?’ Vele Afghanen hebben mij diepgaand bevraagd over wat ik geloof, hoe ik mijn geloof in praktijk breng en waarom. Daarover gaat altijd het tweede echte gesprek. Het eerste verloopt verschillend, al naar gelang de gesprekspartners.

Bij mannen gaat het meest interessante gesprek over regering en oorlog, bij vrouwen over huwelijk en gezin. Onderwerp van het tweede gesprek is echter altijd ons geloof en onze levenswandel.

Van mijn Afghaanse buren leerde ik over de profeet Mohammed en de islam. Van mij leerden ze over Jezus en wat het betekent Hem te volgen. We wisselden onze verhalen uit.

Stel je voor dat je met een groep collega’s rond de lunchtafel zit. Misschien zitten jullie op plastic stoelen rond een plastic tafel. Een van je collega’s kijkt je vol belangstelling aan en vraagt: ‘Bidt u weleens?’ Iedereen aan tafel valt stil en wacht vol interesse op je antwoord. In Amerika voeren we zulke gesprekken normaal gesproken niet, maar in Afghanistan wel.

Voortdurend zelfs.

‘Bidt u?’ ‘Echt waar?’ ‘Hoe?’ ‘Waarom bidt u niet op dezelfde manier als wij?’ ‘Vast u ook?’ ‘Echt waar?’ ‘Hoe?’ ‘Waarom vast u niet op dezelfde manier als wij?’ ‘Wat doen jullie met jullie doden?’ ‘Echt waar?’ ‘Hoe doen jullie dat?’ ‘Waarom begraven jullie overledenen niet zoals wij doen?’ ‘Hoe verwacht u in de hemel te komen?’ ‘Echt waar?’

30