column
Stille kerstdagen wim@rd.nl
D
e laatste weken was het nogal eens te horen: „Ze hebben ons alles afgepakt.” Ik heb het dan níét over winkeliers die door de nieuwste coronamaatregelen nog dieper in de narigheid zjn geraakt. Nee, het gaat over mensen die zich beklagen over de regels die gelden rond de feestdagen. Want met Kerst mogen er maar enkele bezoekers worden ontvangen en met oud en nieuw is er een vuurwerkverbod. Nu is er met kritiek op maatregelen die de regering heeft genomen in verband met de pandemie op zich niets mis. Om maar een voorbeeld te noemen: ook ik kon niet begrjpen dat een restaurant mét hotel tot dinsdag rond etenstjd vol mocht zitten met dinerende gasten, terwjl een restaurant 10 meter verderop zónder hotel dicht moest. Maar die uitspraak over alles wat ons is afgepakt, irriteert me. Het is nameljk de klaagzang van verwende mensen die alles wat het normale leven verstoort, beschouwen als groot onrecht. Opvallend is trouwens dat het geklaag vooral komt van mensen die in hun omgeving niet met corona in aanraking zjn geweest of er beroepsmatig mee te maken hebben. De laatste groep smeekt de bevolking al maanden om de regels na te leven. En de eerste groep heeft wel andere zaken aan het hoofd. Die zjn of intens verdrietig omdat een geliefde hun ontviel, of in grote zorgen over iemand die ernstig ziek is, of hebben alle energie nodig om te werken aan herstel.
zaterdag 19 december 2020
Feit bljft dat de feestdagen deze maand anders zullen zjn dan ze sinds decennia waren. De eerljkheid gebiedt te zeggen dat ik daar niet erg onder zal ljden, omdat de opgeklopte sfeer rond overvloedige kerstdiners niet aan mj is besteed. Dat heeft voor een deel met karakter te maken en voor een deel met opvoeding. Bj ons thuis was eerste kerstdag een ‘zondag’ waarop je mocht autorjden en tweede kerstdag een ‘zaterdag’ met een kerkdienst. De maaltjden
Het is de klaagzang van een verwende groep mensen werden wat extra aangekleed en m’n moeder brandde naar hartenlust kaarsen. Als ze daar in het kader van vermeende wereldgeljkvormigheid op werd aangesproken, zei ze: „Ik brand het hele jaar kaarsen, dus ook met Kerst.” En daar was geen woord van gelogen. Ja, het worden bjzondere en stille kerstdagen. Geen kerkdiensten met de hele gemeente, geen koorconcerten in een volgepakte kerk, geen massale samenzang van de bekende liederen. Maar de essentie van het kerstfeest bljft, alle beperkingen ten spjt. Samengevat in de Naam van het Kind in de kribbe: Immanuël, God met ons.
15
