Editorial
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΝΕΦΡΟΠΑΘΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΜΕΝΩΝ website: http://epnm.gr blog: http://epnm.blogspot.com email: info@epnm.gr Αριθμός φύλλου .021
Συντονιστική – Συντακτική Ομάδα
Επιμέλεια κειμένων Πράτσας Νικόλαος Επιμέλεια σχεδιασμού Πατεράκης Φίλιππας Βασικοί αρθρογράφοι Ζέππου Γιασεμή Drenkó Szabina Χρύσα Φλωροπούλου Ιωσηφίδου Μαργαρίτα Δημητριάδης Γεώργιος Κορακιανίτης Γεώργιος (Ιατρός)
___________________________ ________ Ίδρυση Κοινότητας 15 Ιανουαρίου 2009 Έκδοση 1ου φύλλου 12 Φεβρουαρίου 2009 Φύλλο 021 15 Φεβρουαρίου 2013
___________________________ Τα άρθρα δεν εκφράζουν υποχρεωτικά τις απόψεις της Κοινότητας Νεφροπαθών και Μεταμοσχευμένων epnm .
Σε μια εποχή οικονομικού και κοινωνικού κατακερματισμού οι ευπαθείς ομάδες βρίσκονται στο ''μάτι του κυκλώνα''. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καταρρέει καθώς οι συνεχείς τροποποιήσεις στις τιμές των φαρμάκων δημιουργούν τεχνητές ελλείψεις. Τι και αν γίνονται εισαγωγές φαρμακευτικών σκευασμάτων όπως δηλώνει o Nίκος Πράτσας -διαχειριστής της Κοινότητας Νεφροπαθών και Μεταμοσχευμένων ; Αυτά δεν φτάνουν ποτέ στα φαρμακεία! Στην συνέντευξη που παραχώρησε αποκλειστικά στον isotimos.gr αναλύει τις επιπτώσεις των αποφάσεων του υπουργείου υγείας για τους νεφροπαθείς και τονίζει την σημασία της δωρεάς οργάνων ως πράξη ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από συνέντευξη που δόθηκε από τον διαχειριστή της Κοινότητας Νεφροπαθών και Μεταμοσχευμένων στην ιστοσελίδα isotimos.gr στην Δέσποινα Σταματίου. Στις επόμενες σελίδες, θα βρείτε ολόκληρη την συνέντευξη. Η συνεργασία όλων των πολιτών με εθελοντική σκέψη, των συλλόγων και σωματείων, αλλά και των ανεξαρτήτων μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι απαραίτητη για τον πολίτη με αναπηρία αλλά και τον πολίτη που θέλει να ενημερωθεί ορθά για το τι συμβαίνει πραγματικά γύρω μας, όσον αφορά το Σύστημα Υγείας και τις πραγματικές ανάγκες του κάθε ασθενούς. Πριν κλείσω, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους θερμά για την υποστήριξη και τα καλά σας λόγια για το έργο της Κοινότητας και να σας ζητήσω συγνώμη για την αργοπορία της έκδοσης αυτού του φύλλου της Κοινότητας. Επίσης να επισημάνω ότι έχουν ήδη περάσει 4 χρόνια από την Ίδρυση της Κοινότητας αλλά και την έκδοση του πρώτου φύλλου της. Η φωτογραφία του εξώφυλλου είναι παρμένη ένα χειμερινό πρωινό, μετά από πολύωρη βροχή, από το παράθυρό μου, στο όμορφο Λαύριο. Καλή σας ανάγνωση Ο εκδότης Νικόλαος Πράτσας
Εθελοντισμός, μια κοινωνία εν δράσει
Ο
Εθελοντισμός αποτελούσε πάντοτε μια πράξη αλληλεγγύης, αφοσίωσης, αγάπης και κατανόησης ως προς τον συνάνθρωπο, στον διπλανό μας, στον γείτονα, στον συμπολίτη μας. Τα τελευταία χρόνια και λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης της χώρας μας φαίνεται να υπάρχει μια έντονη επιθυμία για νέες εθελοντικές δράσεις και πρωτοβουλίες είτε μέσω οργανωμένων ΜΚΟ είτε μέσω τοπικών κοινωνιών και ατομικών οραμάτων. Μικροί και μεγάλοι εν δράσει λοιπόν και η νέα μορφή της κοινωνίας φαίνεται να έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Παρ' ότι ζούμε σε δύσκολους καιρούς, σε καιρούς όπου η ανεργία μαστίζει κυρίως τους νέους, το όραμα και η δημιουργικότητα, η προσφορά και η αγάπη δεν λείπουν. Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Έτσι δε λένε; Αυτό δε σκεφτόμαστε πολλοί από εμάς; Αρκετοί από εμάς... άνθρωποι που επιβίωσαν από δύσκολες καταστάσεις υγείας ή και ανέχειας. Πριν όμως αναφερθώ στις πιο γνωστές πλέον δράσεις εθελοντισμού στην χώρα μας ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, για το πως ξεκίνησε η ιδέα του εθελοντισμού, η ιδέα της ανιδιοτελούς προσφοράς και αγάπης, της αλληλεγγύης που δείχνουμε ως προς τον συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη, ανεξαρτήτου ηλικίας, γένους, καταγωγής, θρησκείας, πολιτεύματος κ.α. Το ρήμα Προσφέρομαι (Volunteer) πρωτοκαταγράφτηκε το 1755 από το ουσιαστικό του, “εθελοντής” το 1600, “κάποιος
που προσφέρει τον εαυτό του για στρατιωτική θητεία”, από τον M.Fr. Voluntaire. Η λέξη σε μηστρατιωτική έννοια Γράφει η πρωτοκαταχωρήΜαργαρίτα Ιωσηφίδου θηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1630. Η λέξη Εθελοντισμός (Volunteering) έχει μια πιο πρόσφατη χρήση, ακόμη κυρίως στρατιωτική, ταυτισμένη με τη λέξη Κοινωνική υπηρεσία (Community service).
Τ
ο φιλανθρωπικό πνεύμα ξεκίνησε με τους Αμερικανούς, από τότε που οι πρώτοι κιόλας πρωτοπόροι ταξίδεψαν προς τα δυτικά. Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι οι αρχικές περιπτώσεις στην ιστορία του εθελοντισμού της Αμερικής ξεκίνησαν όταν οι άποικοι έπρεπε να σχηματίσουν μεθόδους υποστήριξης ώστε να επιβιώσουν στις πολλές προκλήσεις που γεννήθηκαν με την μετακόμιση. Με την καλλιέργεια της γης ώστε να νικήσουν τις ολέθριες αρρώστιες, η ομαδικότητα τότε ήταν ζωτική για την επιβίωση, και αυτό το μάθημα δεν απομνημονεύτηκε απλά, αλλά αποτυπώθηκε στη μνήμη των μελλοντικών γενεών. Πέραν από αυτή τη βασική δράση του εθελοντισμού, η Αμερικάνικη φιλανθρωπία είχε καταγραφεί πλέον πολύ καλά στις συνειδήσεις των πολιτών εκείνης της
εποχής. Το 1736, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος (Benjamin Franklin) θεμελίωσε την πρώτη εθελοντική πυροσβεστική υπηρεσία. Αυτή η παράδοση συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, καθώς πολλές μικρές πόλεις έχουν ένα εθελοντικό πυροσβεστικό τμήμα το οποίο κάνει την τεράστια διαφορά στην τοπική ζωή της κοινότητας.
K
ατά την διάρκεια του 19ου αιώνα και πριν από αυτόν, υπήρχαν μερικοί επίσημοι φιλανθρωπικοί οργανισμοί που βοηθούσαν ανθρώπους που βρίσκονταν σε ανάγκη. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, η Αμερική βίωσε τη Μεγάλη Αφύπνιση. Οι άνθρωποι αντιλήφθηκαν πως υπάρχουν κάποιοι σε μειονεκτική θέση, και συνειδητοποίησαν την αιτία για την κίνηση ενάντια στην σκλαβιά. Οι νεότεροι άρχισαν να βοηθούν τους έχοντες ανάγκη στις κοινότητές τους. Οι θρησκευτικές αναζητήσεις κατά την διάρκεια της Μεγά-
λης Αφύπνισης του 1830 ενέπνευσαν τους νέους να εμπλακούν με την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών μέσω των ποικίλων θρησκευτικών οργανώσεων. Οι τοπικές εκκλησίες παρείχαν όλα τα είδη προγραμμάτων υποστήριξης, βοηθώντας τους άστεγους και όσους στοχοποιούνταν από αναπάντεχες καταστάσεις. Η τωρινή δημιουργική Χριστιανική Αδελφότητα των Νέων της Αμερικής (YMCA) επίσης ξεκίνησε στα μέσα του 1800, κάνοντας την αρχή στον χώρο ενός πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, καθώς ο Αμερικάνικος Ερυθρός Σταυρός ιδρύθηκε το 1881.
E
πίσης, ο Στρατός της Σωτηρίας είναι ένας από τους παλαιότερους και μεγαλύτερους οργανισμούς που εργάζεται για ανθρώπους που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Παρόλο που είναι ένας φιλανθρωπικός οργανισμός, έχει οργανώσει πληθώρα εθελοντικών προγραμμάτων, από το ξεκίνημά του.
Ανά τον κόσμο υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εθελοντικών δράσεων και πρωτοβουλιών. Και μάλιστα αρκετές από αυτές είναι αρκετά πρωτοποριακές. Όπως για παράδειγμα η περίπτωση του καθηγητή μουσικής και οικονομολόγου Jose Antonio Abreu ο οποίος ένα απόγευμα του 1975 στο Καράκας της Βενεζουέλας αποφάσισε να ξεκινήσει μια εκστρατεία που τότε φαινόταν αρκετά δύσκολη να επιτευχθεί. Να προσπαθήσει δηλαδή να σώσει όσα περισσότερα παιδιά μπορούσε από τη φτώχεια και να τους βγάλει από την παραβατικότητα της άθλιας ζωής τους διδάσκοντάς τους δωρεάν, κλασσική μουσική και κάνοντάς τα μέλη μιας κλασσικής συμφωνικής ορχήστρας. Στην πρώτη πρόβα ήρθαν μόλις 11 παιδιά. Σήμερα πια ανέρχονται σε χιλιάδες με αρκετά από αυτά τα παιδιά να παίζουν στις μεγαλύτερες συμφωνικές ορχήστρες του κόσμου. Ενώ κάποια άλλα να συνεχίζουν το έργο του στη σχολή του. Ήταν ένα στοίχημα και ένα όραμα που κερδήθηκε, γεννώντας αυτό που θα έμενε παγκοσμίως γνωστό ως EL SISTEMA (Το Σύστημα).
Σ
την Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια έχουν δημιουργηθεί αρκετές Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις οι οποίες με την στήριξη κυρίως Ευρωπαϊκών προγραμμάτων κάνουν εξαιρετική δουλειά και βοηθούν πάρα πολύ κόσμο από κάθε γωνιά της γης. Η κινητήριος δύναμη αυτών των ΜΚΟ είναι πρωτίστως οι ίδιοι οι εθελοντές τους. Χωρίς την πολύτιμη βοήθεια των εθελοντών αρκετοί συνάνθρωποί μας δε θα μπορούσαν να επιβιώσουν ούτε να σταθούν στα πόδια τους και να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα και νέα όνειρα για τη ζωή σε έναν αφιλόξενο κόσμο για τους περισσότερους από αυτούς.
Θ
α μπορούσα να απαριθμήσω μια σειρά από ΜΚΟ ή άλλες τοπικές δράσεις και οργανώσεις που προσφέρουν έγκαιρη ενημέρωση και συμπαράσταση σε συμπολίτες μας και άλλους συνανθρώπους μας από την αλλοδαπή αλλά φοβάμαι ότι θα ξεχάσω κάποιο. Από την άλλη δε μας φτάνει μια σελίδα, και δύο και τρεις για να καταγράψω αυτή τη τεράστια λίστα. Μέσω των κειμένων μου όμως έχω αναφερθεί και θα συνεχίζω να
αναφέρομαι και στο μέλλον σε δράσεις κάποιων οργανώσεων. Σε δράσεις που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση και την πρόληψη ενός λαού για πολλά θέματα και κυρίως προβλήματα, καταστάσεις που αγνοεί. Η κοινωνική αλληλεγγύη, τα κοινωνικά φροντιστήρια, τα συσσίτια και η δωρεάν περίθαλψη αστέγων από πολλούς φορείς, τα κέντρα προστασίας ασυνόδευτων και κακοποιημένων παιδιών και κακοποιημένων γυναικών, τα κέντρα και οι ανεπίσημοι φορείς ενημέρωσης και υποστήριξης ατόμων με αναπηρία και με ανίατες ασθένειες, τα κέντρα υποστήριξης νέων, τα κοινωνικά φαρμακεία, η διάθεση δωρεάν ή χωρίς μεσάζοντες προϊόντων σε άπορες οικογένειες και άλλα τόσα σωματεία τοπικών κοινοτήτων που με την δράση τους βοηθούν όλους όσους βρίσκονται σε δυσμενή θέση, αποτελούν ένα δυνατό κρίκο στην αλυσίδα της σημερινής καθημερινότητάς μας. Είναι σαν τον “τοίχο” όπου μπορεί να σταθείς για να ξαποστάσεις για λίγο. Για να ανακτήσεις και πάλι τις δυνάμεις σου και να συνεχίσεις το δρόμο σου, όσο δύσκολος κι αν είναι. Τουλάχιστον την επόμενη φορά θα ξέρεις πως δεν είσαι μόνος σου... δεν βαδίζεις αυτόν τον δρόμο μοναχός σου.
Τ
Το ανθρώπινο πνεύμα κρύβει μέσα του πολλή αγάπη και δύναμη, πολλή σοφία και ανιδιοτέλεια. Πολλές φορές όμως χρειάζεται τις δικές του “μπαταρίες” για να πάρει μπρος, για να μη σκέφτεται ατομικιστικά. Η κρίση μπορεί να μας έφερε μεγάλα δεινά στη ζωή μας και αντιμέτωπους με ακόμη περισσότερα προβλήματα από πριν. Όμως, σε αρκετούς από εμάς, ξύπνησε μέσα μας την ανθρωπιά μας και την ανάγκη για
προσφορά και δημιουργία. Μπορεί η ανεργία να έχει φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα αλλά οι νέοι δεν εφησυχάζουν, δεν κλείνονται στους 4 τοίχους του σπιτιού τους. Ασχολούνται με νέες δράσεις και δραστηριότητες, γίνονται εθελοντές, αλλάζουν νοοτροπία και τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, ασχολούνται με αυτό που πραγματικά τους αρέσει, προσφέρουν πολύτιμο χρόνο στην ενημέρωση και τη συμπαράσταση συνανθρώπων τους που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα της καθημερινότητας, ανακαλύπτουν εν τέλει τον πραγματικό τους εαυτό.
Κ
άπου ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους βρίσκομαι κι εγώ. Οι απότομες αλλαγές που επήλθαν στη ζωή μου τα τελευταία χρόνια με έκαναν να συνειδητοποιήσω και να αναθεωρήσω κάποια πράγματα για τον εαυτό μου. Οι τελευταίες μου εμπειρίες και επαφές με άτομα με τα οποία ανακάλυψα πως έχω κοινούς στόχους και όνειρα, κοινές ανησυχίες και προβληματισμούς για το μέλλον, με βοήθησαν στο να αντιληφθώ τα απλά, καθημερινά πράγματα που έχουν ουσιαστική αξία σε αυτή τη ζωή. Τα απλά πράγματα που μας κάνουν όντως ευτυχισμένους και ολοκληρωμένους σαν προσωπικότητες. Δε μου αρέσει να αυτοπροβάλλομαι μέσω των δραστηριοτήτων μου. Πόσο μάλλον να αναφέρω με τι ασχολούμαι αυτό το διάστημα για να δείξω τις αμέτρητες δραστηριότητες και τα χόμπυ με τα οποία μπορεί κάποιος να γεμίσει τον ελεύθερό του χρόνο και παράλληλα να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη, να συναναστραφεί με νέο κόσμο, να διευρύνει τον κύκλο επαφών του και να αποκτήσει νέες εμπειρίες και γνώσεις. Το μόνο που
θα ήθελα να τονίσω είναι πως έμαθα πολλά μέσα από τις δραστηριότητες που καταπιάνομαι κατά καιρούς και ιδιαίτερα μέσω εθελοντικών δράσεων. Αν το ψάξει κανείς καλά θα βρει πολλούς τρόπους για να γεμίσει τον ελεύθερό του χρόνο και τη ζωή του γενικά με όμορφα και δημιουργικά πράγματα. Κι ίσως τον βοηθήσουν να βρει και μια απασχόληση αργότερα, μια δουλειά που να του αρέσει πραγματικά Για παράδειγμα, η συγκεκριμένη εφημερίδα ομολογώ πως αποτέλεσε το έναυσμα για να ασχοληθώ πραγματικά και ουσιαστικά με τον συνάνθρωπο αλλά και με πολλά καινούρια πράγματα και δράσεις που ποτέ δε φανταζόμουν πως θα τραβούσαν την προσοχή μου. Ίσως το αποφάσισα και ασχολήθηκα κάπως αργά με όλα αυτά αλλά για μένα το motto της ζωής μου είναι: Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Για χίλιους δυο λόγους πολλά πράγματα ήρθαν αργά στη ζωή μου. Ήρθαν όμως. Τα βρήκα..; Με βρήκαν; Δεν έχει σημασία. Η ουσία είναι πως νιώθω εντάξει με τον εαυτό μου πια με αποτέλεσμα να μπορώ να ασχολούμαι ελεύθερα με αυτά που αγαπώ.
Τ
ο να γίνεσαι εθελοντής είναι ίσως το καλύτερο μάθημα ζωής που μπορεί να λάβεις σαν άνθρωπος. Τα οφέλη που αποκομίζεις μέσω του εθελοντισμού είναι πολλά. Μαθαίνεις μέρα με την ημέρα το πραγματικό νόημα της ζωής, τις μικρές χαρές της ζωής και το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Η δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος μπορεί να υπερνικήσει τα πάντα αρκεί να υπάρχει διάθεση και όρεξη για δουλειά, κυρίως πρώτα δουλειά μέσα μας, με τον εαυτό μας και μετέπειτα διάθεση για προσφορά αλλά και αγάπη για τον συνάνθρωπο που υποφέρει. Ιστορικές πηγές: charity.lovetoknow.com , en.wikipedia.org
Ο δεσμός μεταξύ ανθρώπων και ζώων Όσοι είναι ιδιοκτήτες ζώων είμαι σίγουρη ότι ξέρουν καλά πόση χαρά αλλά και πόση παρηγοριά μπορούν να τους προσφέρουν τα ζωάκια που φροντίζουν. Αποδεδειγμένα, η επαφή του ανθρώπου με τη φύση και τα ζώα είναι ωφέλιμη για την υγεία: οι ασθενείς στο νοσοκομείο αναρρώνουν πιο γρήγορα αν το παράθυρό τους βλέπει στη φύση και οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων έχουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση. Οι ψυχολόγοι μελετούν το πώς ο κόσμος των ζώων αλληλεπιδρά με τον ανθρώπινο και ποια οφέλη προκύπτουν από αυτή την αλληλεπίδραση. Για παράδειγμα, η έρευνα του Serpell (2011) έδειξε ότι οι 71 συμμετέχοντες στη μελέτη του που ήταν ιδιοκτήτες κατοικιδίου, μόλις τον πρώτο μήνα απόκτησης του ζώου, ανέφεραν σημαντική μείωση προβλημάτων υγείας μεταξύ των οποίων: πονοκέφαλοι, δυσκολία στον ύπνο, κρύωμα, στομαχόπονος. Ακόμα και 10 μήνες μετά την απόκτηση του ζώου, οι ίδιοι ιδιοκτήτες ανέφεραν τις ίδιες αλλαγές στα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζαν. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες στην έρευνα που απέκτησαν σκύλο ανέφεραν μεγαλύτερα ποσοστά σωματικής άσκησης κατά τη διάρκεια της βόλτας με το σκύλο τους. Η έρευνα των Garrity και των συνεργατών του (1989) έδειξε ότι στους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους που βρίσκονται σε περίοδο πένθους, η συντροφιά ενός κατοικιδίου και ο δεσμός που αναπτύσσεται σχετίζεται κατά πολύ με μειωμένα αισθήματα θλίψης και μοναξιάς. Ακόμα, οι παρεμβάσεις υγείας σε ευαίσθητες ομάδες παιδιών και ενηλίκων που περιλαμβάνουν τη συμμετοχή ζώων στην θεραπευτική διαδικασία (animal assisted therapies) θεωρούνται αποτελεσματικές μορφές εναλλακτικής θεραπείας και σχετίζονται με καλύτερη ποιότητα ζωής. Η έρευνα των Cole & Gawlinski (2000) έδειξε ότι ένα ενυδρείο με ψαράκια επιδρούσε θετικά στη μείωση του στρες στους συμμετέχοντες. Οι παραπάνω έρευνες, μαζί με πολλές άλλες, αποδεικνύουν ότι το να έχει κανείς κατοικίδιο κάνει καλό στην υγεία! Για πολλούς, τα κατοικίδια αποτελούν ισάξια και αναντικατάστατα μέλη της οικογένειάς τους. Τα ζωάκια που ο καθένας από εμάς επιλέγει ως κατοικίδια όμως, εκτός από απεριόριστη αγάπη, χρειάζονται και σωστή φροντίδα και έχουν πολλές και διαφορετικές ανάγκες, μιας και κάθε είδος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Κάθε είδος όμως έχει και το δικό του μοναδικό τρόπο να δείχνει την αγάπη του και τον αφοσίωσή του στους ιδιοκτήτες του. Το δικό μου κουνελάκι για παράδειγμα έχει μια μοναδική ικανότητα να συμμετέχει στην καθημερινότητα της οικογένειας και έχει καταφέρει να μας γίνει απαραίτητος! Τζένη Κοντοσθένους Ψυχολόγος
Παρομοιάζοντας το κράτος με μπάχαλο Παρομοιάζωντας το κράτος με μπάχαλο, σε συνέντευξη-ποταμό που παραχώρησε στο isotimos.gr η Κική Τσακίρη, υποστηρίζει πως η γραφειοκρατία στην Ελλάδα αξίζει μια θέση στο βιβλίο Γκίνες. Ο Γολγοθάς της Κικής ξεκίνησε το 2001 όταν της διαγνώστηκε η νόσος του κινητικού νευρώνα. Ενδεικτικά του Γολγοθά που ανεβαίνει είναι η τραχειοτομή που υπεβλήθει το 2005 και η αναποτελεσματική εν τέλει θεραπεία με βλαστοκύτταρα που ακολούθησε στη Κίνα.Η Κική οικονομολόγος και μητέρα 3 παιδιών λατρεύει την επικοινωνία την οποία και διεκδικεί είτε μέσω του ειδικού μηχανήματος που χρησιμοποιεί και μετατρέπει την γραφή σε ομιλία είτε ως υποψήφια βουλευτής στις πρόσφατες εκλογές με τους Οικολόγους Πράσινους. Πως περνά μια καθημερινή ,τυπική ημέρα για εσάς; Xμ, με πολύ γέλιο κι αυτό γιατί έχω νοσηλεία που γίνεται με επαγγελματισμό. Λοιπόν η μέρα ξεκινά 8 με πρωινό, φάρμακα, αναρροφήσεις, κινησιοθεραπεία, τουαλέτα πλύσιμο έως 12. Μετά μεταφορά στο καροτσάκι όπου μπορώ να επικοινωνήσω μέσω υπολογιστή και να διεκπεραιώσω σχεδόν όλες τις υποθέσεις μου. Πάντα είχα το μάνατζμεντ του σπιτιού μου κι αυτό δεν άλλαξε. Ακολουθεί διάλλειμα ξεκούρασης το απόγευμα και 6-7 συνήθως βγαίνω στην αυλή, χαζεύω το δασώδες βουνό, ακούω μουσική, ταινίες και 10-12 ετοιμασία για ύπνο που είναι διακεκομμένος λόγω αναρροφήσεων. Η αναπηρία πρόεκυψε αφότου γευτήκατε για 3 φορά τη μητρότητα .Τώρα πως αισθάνεστε αυτό το κομμάτι ; Aχ η μητρότητα. Tην γεύομαι με τα μάτια. Mιλάμε , μου λένε τι πέρασαν και πολλές φορές μου γράφουν στο facebook. Eίναι στην εφηβεία και τους προωθώ να ανοίξουν τα φτερά τους, βέβαια λείπω από
τις δραστηριότητες τους, όμως βρίσκω τρόπους να τα παρακολουθώ. Ήσασταν ένας άνθρωπος ελεύθερος , που γευόταν απόλυτα τη ζωή , ωστόσο τα πράγματα ανετράπησαν. Πώς ήταν αυτή η μετάβαση; Γράφει η Γολγοθάς. To 2001 είχα τη Δέσποινα Σταματίου διάγνωση και ήξερα την εξέλιξη. Όταν ξέρεις τι σου ξημερώνει, προσπαθείς να παρατείνεις τη φθορά του κορμιού. Γευόμουν τη φύση όπως μπορούσα. Δεν φύτευα πλέον αλλά έχωνα τη μούρη μου στο γιασεμί. Ζεις παρέα με το θάνατο, εξοικειώνεσαι. Ποια η εμπειρία σας από το ταξίδι στην Κίνα; Υπήρχαν αισιόδοξες προοπτικές , τελικά απέβησαν άκαρπες; Ένας άλλος κόσμος. Πιο απλός, το συλλογικό στο επίκεντρο της καθημερινότητας τους, μετάνιωσα που πήγα και δεν άκουσα τους γιατρούς μου, τα βλαστοκύτταρα έχουν μακρύ δρόμο ακόμα. Αντίθετα ο βελονισμός βοήθησε, αν είχα έμπειρο βελονιστή όπως εκεί, είμαι σίγουρη πως θα περπατούσα ακόμα. Έχετε ζήσει στο εξωτερικό. Πώς είναι εκεί το σύστημα υγείας; Νοιάζονται περισσότερο για τους ΑμεΑ; Ποιες οι διαφορές με την Ελλάδα; Η μέρα με τη νύχτα. πχ στη νευρολογική κλινική του Μονάχου νοσηλεύτηκα με πολλή φροντίδα χωρίς στρες, εκτός από το πρόγραμμα των εξετάσεων, είχαν και πρόγραμμα φαγητού ώστε να επιλεγώ τι θέλω. Οι Γερμανοί μπορεί να τους λένε ψυχρούς, όμως εγώ βίωσα ζεστούς ανθρώπους που με αγάπη έκαναν τη δουλεία τους. Τότε είχε συ-
νεργασία η ΑΟΚ με το ταμείο μου και δεν πλήρωσα τίποτα. Η ΤΕΔΚ Δωδεκανήσου και ο συνήγορος του πολίτη ποσό σας έχουν βοηθήσει έναντι της κρατικής παραλυσίας ; Η ΤΕΔΚ μου χορήγησε 18χιλ ευρώ και κάλυψα ενάμιση χρόνο τα έξοδα μιας νοσοκόμας, και ο δημοτικός οργανισμός πρόνοιας μου έκανε δυο δίμηνες συμβάσεις για νοσοκόμες. ο συνήγορος πίεσε το ταμείο μου να μου πληρώσει αναπνευστήρα, νεφελοποιητή, κλπ όχι ότι πλήρωσαν όλα τα έξοδα. Thats all. Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σας από τότε που χρησιμοποιείτε το μηχάνημα με το ειδικό λογισμικό που μετατρέπει την γραφή σε φωνή; Nα ναι καλά όλοι όσοι βοήθησαν να το αγοράσω. 16000 ευρώ δεν είναι λίγα, θα ήμουν φυτό σκεπτόμενο, να γράφω με τα μάτια είναι κουραστικό, όμως εκφράζομαι, η επικοινωνία είναι το α και ω για να θέλω να ζω. Υπήρξε κάποιος πολίτικος που σας επισκέφτηκε; Ο ευρωβουλευτής των πρασίνων Νίκος Χρυσόγελος και ο αντιδήμαρχος Ρόδου Σάββας Διακοσταματίου. Μια πιθανή επιστροφή στη δραχμή πως θα επηρεάσει τα νοσήλια; Σίγουρα θα διπλασιαστεί το κόστος στην καλύτερη περίπτωση εκτός που θα ναι δυσεύρετα. Ήδη πχ τα περισσότερα τα στέλνει η αδελφή μου από Γερμανία. Φυσικά δεν τα πληρώνει το ταμείο. Ποιο ήταν το σκληρότερο πρόσωπο που αντιμετωπίσατε; Tο κράτος. η γραφειοκρατία και το μπάχαλο αξίζουν ένα βραβείο Γκίνες. Είχατε δηλώσει πως σκεφτήκατε τον θάνατο. Τελικά η ζωή νίκα το θάνατο; Τον θάνατο δεν τον σκέφτηκα .Την ευθανασία διεκδικώ ως ανθρώπινο δικαίωμα για ένα θάνατο με αξιοπρέπεια. Πόσο καιρό ακόμα θα ζω από δωρεές φίλων και συναδέλφων; Δεν έχω χέρια να αυτοκτονήσω, ο αναπνευστήρας μου σε λίγο καιρό θα χρειάζεται συντήρηση . Θα έρθει ο Σαμαράς να φέρει συντηρητή; Οχι, οπότε ο κίνδυνος να πεθάνω από ασφυξία είναι εδώ. Πώς πρόεκυψε η ενεργός συμμετοχή σας στην πολιτική; Πάντα ήμουν σε οικολογικά κινήματα. το 89 ήμουν ξανά υποψήφια με τους οικολόγους εναλλακτικούς. όμως δεν είμαστε σαν κοινωνία ώριμη να δούμε την ανάγκη ύπαρξης ενός οικολογικού κόμματος στη Βουλή.
Συνέντευξη του Νικόλαου Πράτσα στη Δέσποινα Σταματίου Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με την κοινότητα; Η ενασχόλησή μου με την Κοινότητα ξεκίνησε ένα μήνα μετά τη δική μου μεταμόσχευση νεφρού. Συνοδοιπόρος η καλή μου φίλη και συνεργάτιδα Χρύσα Φλωροπούλου. Αυτό έγινε στις 15 Ιανουαρίου 2009. Τι αλλαγές βλέπεις τα τελευταία χρόνια ως επικεφαλής, στο σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης έως τις γραφειοκρατικές δοσοληψίες; Θα απαντήσω ως μεταμοσχευμένος, μιας και βιώνω άμεσα τις αλλαγές και τις δυσκολίες που υπάρχουν στο σύστημα υγείας και την γραφειοκρατία. Παρ’ όλο που υπάρχει μεγάλη έλλειψη σε υγειονομικό υλικό, το νοσηλευτικό προσωπικό καταβάλει όλες του τις δυνάμεις ώστε να ικανοποιήσει τις ανάγκες των ασθενών. Όσον αφορά την φαρμακευτική περίθαλψη, μέχρι πρότινος η παραλαβή των φαρμάκων από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ ήταν κάπως ευκολότερη από την τωρινή. Σύμφωνα με τις νέες αποφάσεις, και να σημειωθεί αυτό γιατί είναι σημαντικό, εάν κάποιος ασθενής δεν μπορεί να πάει να παραλάβει τα φάρμακά του από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ για τον α ή β λόγο, πρέπει να κάνει κάθε μήνα εξουσιοδότηση σε δικό του πρόσωπο, για να μπορεί να τα παραλάβει αντ’ αυτού. Επίσης, τους τελευταίους πέντε μήνες, το Υπουργείο Υγείας έχει κάνει αρκετές αλλαγές στη λίστα φαρμάκων ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές τους.
Εξ’ αιτίας των αλλαγών αυτών, έχει δημιουργηθεί τεχνητή έλλειψη στα φαρμακευτικά σκευάσματα. Γίνονται εισαγωγές φαρμάκων αλλά αυτά δεν φτάνουν ποτέ στα φαρμακεία! Άλλο ένα εξίσου σημαντικό είναι ότι ασθενείς με χρόνια νοσήματα πάσχουν από παθήσεις που είναι άμεσα εξαρτώμενες με το πρόβλημά τους. Για παράδειγμα, ένας μεταμοσχευμένος μπορεί να παίρνει χωρίς συμμετοχή τα ανοσοκατασταλτικά του φάρμακα, αλλά για τα φάρμακα τα οποία θεραπεύουν κάποια άλλη συνδεόμενη με την μεταμόσχευση πάθηση (πχ. αντιυπερτασικά) θα πρέπει να καταβάλει συμμετοχή 25%! Επίσης, σχετικά με την γραφειοκρατία, όλοι ξέρουμε ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην Ελλάδα. Το τρέξιμο από γραφείο σε γραφείο είναι πλέον ελληνικό άθλημα. Δεν χρειάζεται να είσαι ασθενής για να γίνεις θύμα της γραφειοκρατίας. To κράτος και το Υπουργείο Υγείας, κατά πόσον σας ενίσχυσε; Κατ’ αρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η Κοινότητα Νεφροπαθών και Μεταμοσχευμένων δεν είναι σωματείο ούτε λειτουργεί ως σύλλογος ή ως φορέας, ούτε φυσικά η διαδικτυακή της δράση αντικαθιστά τους επίσημους συλλόγους. Ο στόχος της Κοινότητας είναι η ενημέρωση των πολιτών που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση ή είναι μεταμοσχευμένοι οπουδήποτε συμπαγούς οργάνου, ιστού και μυελού των οστών, μέσω της ιστοσελίδας της, της ομάδας στο facebook και της Ηλεκτρονικής της
Εφημερίδας Community Voice. Η Κοινότητα από ποιους αποτελείται και πως συντηρείται; Όπως προανέφερα, η Κοινότητα είναι απλώς μια ιστοσελίδα όπου απαρτίζεται μια ομάδα από άτομα που θέλουν εθελοντικά να δώσουν ένα κομμάτι από τον εαυτό τους. Μέσα σε αυτούς τους ανθρώπους, υπάρχουν δύο εξαίρετοι επιστήμονες που αρθρογραφούν ή απαντούν σε διάφορα ερωτήματα που τίθενται στο forum. Το μοναδικό έξοδο που απαιτείται για τη συντήρηση της Κοινότητας είναι η ανά χρόνο πληρωμή της ιστοσελίδας της, το οποίο καταβάλλεται από όλα τα συντονιστικά και διαχειριστικά της μέλη. Η μοναδική εγγραφή που υφίσταται στην Κοινότητα, είναι η εγγραφή στα newsletters όπου στέλνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Επίσης, εάν κάποιος θέλει να συνεισφέρει, αυτό που μπορεί να κάνει είναι είτε να μας βοηθήσει δημοσιεύοντας ειδήσεις που αφορούν τους νεφροπαθείς και τους μεταμοσχευμένους είτε αρθρογραφώντας στην ηλεκτρονική μας εφημερίδα. Συνεργάζεσθε και με άλλα σωματεία ή μη κυβερνητικές οργανώσεις; Η Κοινότητα Νεφροπαθών και Μεταμοσχευμένων έχει κοντινή επαφή με τους επίσημους συλλόγους Νεφροπαθών και Μεταμοσχευμένων οποιουδήποτε συμπαγούς οργάνου. Στα πλαίσια αυτής της μικρής συνεργασίας, ανταλλάσσονται άρθρα και ενημερώσεις ώστε να επιτευχθεί η ορθή ενημέρωση των ασθενών και μη.
Κατά την περίοδο δραστηριοποίησής σου υπήρξε κάποιο περιστατικό που να σου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ; Αυτό που πραγματικά με συγκλονίζει είναι το πόσο ανενημέρωτος είναι ο κόσμος σχετικά με τις παροχές, τα δικαιώματά τους αλλά και τη Δωρεά Οργάνων, που είναι ένας από τους μεγαλύτερους στόχους της Κοινότητας. Ένα θετικό που παρατήρησα τον τελευταίο καιρό, είναι ότι ο κόσμος έχει αρχίσει να δραστηριοποιείται και να δείχνει το ενδιαφέρον του για όλα τα προαναφερόμενα. Ελπίζω, βέβαια, λόγω του νέου νομοσχεδίου για τη Δωρεά Οργάνων που μπαίνει σε εφαρμογή, να μην υπάρξουν πολλές αρνήσεις. Ποιό μήνυμα θα ήθελες να περάσεις ; Δωρεά Οργάνων, πράξη ζωής και αγάπης. Όπως ο Χριστός έδωσε τη ζωή του για να σώσει ολόκληρο τον κόσμο, ας δωρίσουμε κι εμείς ένα κομμάτι του εαυτού μας για να σώσουμε έναν άνθρωπο. Υπήρξαν ρατσιστικές συμπεριφορές ; Κατά καιρούς έχουν καταγραφεί πολλές ρατσιστικές συμπεριφορές προς άτομα που πάσχουν από κάποιο πρόβλημα υγείας, όποιο και αν είναι αυτό. Η άγνοια και η ημιμάθεια είναι οι παράγοντες που κάνουν τον άνθρωπο ό,τι είναι άγνωστο σε αυτόν είτε να το αποστρέφεται είτε να του επιτίθεται, πίσω από όλα κρύβεται ο φόβος.
Όταν ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος και όλα τα ζώα πλάσθηκαν με την πρέπουσα κατασκευή, κατά φύσιν, και ο Θεός τα έφερε στη ζωή πλήρη και αρτιμελή. Όταν όμως παρακράτησαν από την φυσική τους κατάσταση, αρρώστησαν. Από που λοιπόν προέρχονται οι ασθένειες και οι σωματικές αναπηρίες. Η αρρώστια είναι, ένας ανώμαλος και απότομος δρόμος, τον οποίον ο τελευταίος σταθμός είναι ο θάνατος. Ποια είναι η αιτία που ο άνθρωπος πολύ συχνά είναι άρρωστος; Η πηγή και η ρίζα όλων των κακών είναι η φύση της αμαρτίας. Αυτή παραλύει τα σώματά μας, αυτή φέρνει τις αρρώστιες. Η ασθένεια δεν είναι δημιούργημα του Θεού. Όταν το σώμα μας αρρωσταίνει καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να την θεραπεύσουμε την αρρώστια επειδή την αισθανόμαστε. Η αμαρτία είναι φοβερό πράγμα, και καταστρέφει την ψυχή. Η αρρώστια θλίβει τον άνθρωπο, τον ταπεινώνει και τον κάνει να θυμηθεί τον Θεό. Καταφεύγοντας στο Θεό, βρίσκουμε την σωματική και ψυχική ΥΓΕΙΑ. Κονγκίνη Νικολέτα
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ Ό,τι και να έχεις στη ζωή σου, μην απελπίζεσαι και μη φοβάσαι… Κάτι θα συμβεί, και σίγουρα θα αλλάξει. Παρ’ όλα τα προβλήματά της, η ζωή είναι ωραία, όμορφη… Φτάνει να σηκωθείς μια μέρα και να δεις τον Ήλιο, να αισθανθείς τη ζεστασιά του να γλυκαίνει την ψυχή σου. Δύο πράγματα είναι σίγουρα στη ζωή μας: ότι θα υποφέρουμε και ότι θα πεθάνουμε. Ποιος είπε ότι η ζωή είναι στρωμένη με ροδοπέταλα; Η ζωή είναι ένας αγώνας, είναι για να παλεύεις. Τότε μόνο μπορείς να την ζεις. Όταν γεύεσαι το κάθε λεπτό, όταν παλεύεις για το κάθε λεπτό, αξίζει να τη ζει κανείς, έστω και με πληγές. Να σκεφτόμαστε πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Δε σταματάει πουθενά η ζωή. Ο άνθρωπος είναι σαν τα δέντρα: ανθίζει, κάνει καρπούς, μαδάει και ξεκινά πάλι από την αρχή… Η ζωή είναι όμορφη όταν κυλιέσαι μαζί της, πότε στις λάσπες τις και πότε σε ροδοπέταλα. Η ζωή είναι γλυκιά. Ζήσε την! Αναστασία Ορτζάνη
Αγάπη, για να τη γ νωρίσεις πρέπει κακίες να α φήσεις ποτέ κακό να μη σ κεφτείς ποτέ μη τρέξεις να κρυφτείς
ΑΓΑΠΗ της λέξης ς ή τ υ α ία σ α μ Αγάπη, τη ση η παίξεις μ έ τ ο π ις ε ρ β η για να τ ρώπων θ ν α α τ α μ ή θ ισ με τα συνα κλώπων υ κ ια δ ό π μ ε ις θα βρε
Όταν την πόρτα σ ου χτυπήσει η αγάπη, τα μίση θ α γρεμίσει όλα θα μοιάζουν π ιο ωραία σαν είσαι με κάποιο νε παρέα Αγάπη, τι όμορφη που είσαι σαν έρθεις ποτέ δε ν προσποιείσαι χαρίζεις φως μες σ τη ζωή μας γεμίζοντας την ύπ αρξή μας Τζίνα Μετσίνη
ΠΑΡΑΛΙΓΟ
σα το Χάρο ω μ ά τ ν α , υ ο μ ο ν ον ύπ Κάποια νυχτιά στ βελανιδιά. η τ ν α σ ς ο χ ω ρ έ γ α Ψηλός στητός κι τα καλά ε λ ά β ι α κ '' ε γ ε 'λ υ'' μου ''Ντύσου στολίσο α σε πάρω'' ν ια γ α θ ρ ή ι κ ώ ιν Μακρύ ταξίδι ξεκ ηκε η λαλιά π ό κ υ ο μ . .. υ ο μ ύμνια Βουβάθηκα στη γ ό βαρκάρη'' χ ω τ φ ν ο τ ια γ ό λ βο το ψάρι ν ''Ξέρεις δεν έχω ο α σ α μ ε ρ τ έ ι κ ν α εμούλιασ Τα δόντια μου τρ πια καλά'' ω χ έ ν ε δ , ε ν α σ ιώ αλ ''Τα ρούχα μου π
Τα χείλη του συσπάσ τηκαν, γέλασε δυνατά Και το τεράστιο χέρι το υ , τον ώμο μου μαγκ ώνει Δεν πρόλαβα να κάνω ''κιχ'', το αίμα μου πα γώνει Και τι είναι το τρελό τικ-τακ που ακούω στη ν καρδιά; ''Άνοιξε τα κιτάπια σο υ... διαπράττεις μέγα λάθος Δεν έφτασε η ώρα μου ... κοίταξε πιο καλά! Έχω να ζήσω διάφορ α κι ακόμα πιο πολλά Η ρότα μου δεν τέλειω σε... έχω μεγάλο πάθο ς...'' Σάστισε... δεν περίμεν ε αντίσταση καμιά Με ζύγιασε... μαλάκω σε... δεν έφτασε η ώρα ''Κέρδισες'' είπε στρίβ οντας, ''εγώ θα φύγω τώρα Ίσως... δεν ξέρω... κά ποτε, την άλλη τη φο ρά!!!'' Αντρέας Καψάσκης
La Dolce Vita
(Η εμφάνιση της Ζάχαρης στη ζωή μας)
«Έχω καλά και κακά νέα για σας. Τα κακά νέα είναι ότι η ζάχαρη είναι θανατηφόρο δηλητήριο. Τα καλά νέα είναι ότι δεν είστε υποχρεωμένοι να την φάτε.», είπε μια φορά ένας διάσημος Ούγγρος επιστήμονας και δημοσιολόγος. Και είναι αλήθεια· ένα από τα πιο συνηθισμένα και πιο μεγάλα προβλήματα στις μέρες μας είναι ο διαβήτης. Όπως υπολογίζεται, γύρω Γράφει η στους 364 εκατομμύρια ανDrenkó Szabina θρώπους σε όλον τον κόσμο, υποφέρουν από αυτή την πάθηση και αυτός ο αριθμός μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Μέχρι το 2030 φαίνεται ότι θα έχει διπλασιαστεί. Παρ’ όλα αυτά, ο διαβήτης στις μεγαλύτερες ηλικίες μπορεί να αποφευχθεί, αν αποφεύγαμε τις πιο απειλούμενες αιτίες, όπως η λήψη βάρους υπέρ το δέον, το κάπνισμα και ο αλκοολισμός. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η πολλή ζάχαρη προκαλεί πολλά προβλήματα, αλλά δύσκολα μπορούμε να αντισταθούμε στα προκλητικά μυρωδάτα και γυαλιστερά γλυκά. Όμως ποτέ δεν ήταν έτσι, μέχρι που η ζωή μας πλημμύρισε από ζάχαρη. Όπως τα περισσότερα πολυτελή αγαθά, έτσι και η ζάχαρη ανακαλύφθηκε στην Άπω Ανατολή. Γύρω από την Βεγγάλη και
την Ινδία ήταν γνωστή ως ά γ ρ ι ο χ ό ρ τ ο , πριν τον Χριστό ακόμα. Πύκνωναν και στέγνωναν το υ γ ρ ό αυτού του χόρτου και το «Ινδικό Άλας» ή «Λευκός Χ ρυσός», όπως το αποκαλούσαν, ή τ α ν έτοιμο για κατανάλωση. Οι ταξιδιώτες και οι Άραβες έμποροι βοήθησαν ώστε να εξαπλωθεί η ζάχαρη σε όλη τη Γη. Στην Ευρώπη για πρώτη φορά, οι Ισπανοί τον 8ο αιώνα, ξεκίνησαν να έχουν δικιές τους φυτείες ζάχαρης, και 500 χρόνια αργότερα φυτείες εμφανίστηκαν και
στην Βενετία. Για πολλούς αιώνες, όμως, η ζάχαρη θεωρούταν status symbol και λόγω του ότι ήταν ακριβή, δεν μπορούσε να καταναλωθεί σε μεγάλες ποσότητες. Την αλλαγή την έφερε η ανακάλυψη της Αμερικής. Χάρις τον Κολόμβο και τον Κορτέζ, σύντομα οι υποδουλωμένοι κάτοικοι της Νέας Ηπήρου ήταν αναγκασμένοι να ξεκινήσουν μεγάλες και φθηνές παραγωγές ζάχαρης. Η ζάχαρη τότε έγινε η μεγαλύτερη επιχείρηση. Οι Ολλανδοί, για παράδειγμα, αντάλλαξαν την ευημερούσα τους πόλη, το Νέο Άμστερνταμ (την τωρινή Νέα Υόρκη) για μια μικρή πόλη στο Νότο με το όνομα Σουρινάμ, ώστε να μπορούν να συμμετάσχουν σε αυτήν την τεράστια νέα επιχείρηση της ζάχαρης Τότε, το μεγαλύτερο βήμα σε αυτή την γλυκιά ιστορία έγινε από τον Ναπολέοντα. Το 1806 έκανε μια ανακοίνωση: 100.000 φράγκα θα δοθούν ως βραβείο σε αυτόν τον οποίον μπορεί να κάνει ζάχαρη από οτιδήποτε άλλο εκτός από το γνωστό ζαχαροκάλαμο. Και αυτό το μεγάλο κίνητρο απέφερε καρπούς· το 1812 ο Μπέντζαμιν Ντίλεζερτ κατάφερε να παράγει ζάχαρη από καρότα, τα ονομαζόμενα ζαχαρότευτλα, και τον επόμενο χρόνο η Γαλλία είχε ήδη τεράστιες καλλιέργειες ζαχαρότευτλων. Η ζάχαρη τότε σταμάτησε να είναι πλέον σπάνια και είδος πολυτελείας· τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει την ραγδαία
κατανάλωσή της. Αλλά γιατί η ζάχαρη είναι τόσο δηλητηριώδης για εμάς, από τη στιγμή που ακούμε παντού ότι η δεν είναι αυτή που ευθύνεται για τον διαβήτη; Η απάντηση είναι ότι η ζάχαρη, από τη στιγμή που την καταναλώνουμε σε επεξεργασμένη μορφή που περιέχει πολλά χημικά προϊόντα που δεν υπάρχουν στην φύση, το σώμα μας πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να τα χωνέψει· ιδιαίτερα στις ποσότητες που καταναλώνουμε. Και όσο περισσότερη ζάχαρη τρώμε, τόσο πιο πολύ το σώμα μας δυσκολεύεται να τη διαχειριστεί φυσιολογικά. Όταν συμπλέγματα σακχάρων (όπως εκείνα που βρίσκονται στο μέλι και τα φρούτα) χωνευτούν, «σπάνε» σε απλά σάκχαρα που ονομάζονται μονοσακχαρίτες τα οποία είναι χρήσιμα θρεπτικά συστατικά. Όταν τα σάκχαρα υφίστανται επεξεργασία, «σπάνε» σε διοξείδιο του άνθρακα, οξικό οξύ, αλκοόλη και νερό. Εξαιρώντας το νερό, όλα τα υπόλοιπα είναι άχρηστες ουσίες-δηλητήρια. Καταλήγοντας, η ζάχαρη μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία μας, εάν δεν προσέχουμε να την καταναλώνουμε με μέτρο. Αλλά πριν στεναχωρηθούμε ακούγοντας όλα αυτά, πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχουν πολλά άλλα υγιεινά πράγματα εκτός της ζάχαρης που μπορούν να γλυκάνουν τη ζωή μας, όπως το μέλι, τα φρούτα ή απλά ένα απαλό χαμόγελο. πηγές: http://www.who.int bbc.co.uk http://www.macosz.hu http://www.tenyek-tevhitek.hu http://www.karlloren.com
Πόσο ασφαλές είναι να ακολουθώ μια διατροφή πλούσια σε πρωτεΐνες; Οι δίαιτες υψηλές σε πρωτεΐνες είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς σε άτομα που θέλουν να χάσουν βάρος. Πριν ακολουθήσει κανείς μια τέτοια διατροφή, θα έπρεπε να είναι ενήμερος για τους πιθανούς κινδύνους που ενέχει, καθώς και για το αν τα οφέλη που θα αποκομίσει είναι πραγματικά. Η πλειοψηφία των ερευνών δείχνει πως η πιο υγιεινή διατροφή είναι μια διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες, χαμηλή σε λιπαρά και μέτρια σε πρωτεΐνες. Οι αναλογίες αυτές συστήνονται και για τα άτομα που θέλουν να χάσουν βάρος. Η υπερφόρτωση με πρωτεΐνες μπορεί να συμβάλει στην εμφάνιση προβλημάτων υγείας, κυρίως σε άτομα που έχουν ήδη πρόβλημα με το ήπαρ ή με τα νεφρά τους. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή διότι αρκετά άτομα έχουν ήδη τέτοιου είδους προβλήματα χωρίς ωστόσο ακόμη να το γνωρίζουν. Μακροχρόνια πρόσληψη πρωτεϊνών σε υψηλές ποσότητες σχετίζεται με: Οστεοπόρωση, διότι προάγει την απώλεια ασβεστίου μέσω της διούρησης, και αυξάνει τον κίνδυνο καταγμάτων. Καρκίνο: ο κίνδυνος αυξάνεται ιδιαίτερα όταν πρόκειται για πρωτεϊνούχα τρόφιμα που είναι υψηλά σε κορεσμένα λιπαρά (π.χ. κόκκινο κρέας), καθώς και για πρωτεϊνούχα τρόφιμα που μαγει-
ρεύονται σε Γράφει η υψηλές Βιβή Κατσαρού θερμοΚλινικός Διατροφολόγος – Διαιτολόγος κ ρ α σ ί ε ς (π.χ. τηγάνισμα) διότι παράγονται ετεροκλυκλικές αμίνες που θεωρούνται καρκινογόνες. Νεφρικές παθήσεις: Το άζωτο που δημιουργείται από τον καταβολισμό των πρωτεϊνών, αποβάλλεται μέσω των νεφρών. Άτομα με νεφρική δυσλειτουργία θα έχουν περαιτέρω επιδείνωση της λειτουργίας των νεφρών τους. Επιπλέον, η υψηλή πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης (κρέας – ψάρι – αβγά – τυριά) μπορούν να δημιουργήσει πέτρες στα νεφρά. Καρδιαγγειακά προβλήματα: όταν η δίαιτα είναι πλούσια σε ζωικές πρωτεΐνες, συνήθως είναι ταυτόχρονα πλούσια και σε κορεσμένα λιπαρά. Αυτά αυξάνουν την κακή χοληστερίνη, τα υψηλά επίπεδα της οποίας συμβάλουν στη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας. Άλλα προβλήματα: όταν αυξάνονται τα πρωτεϊνούχα τρόφιμα της διατροφής, αυτόματα μειώνεται η πρόσληψη άλλων τροφίμων, που ο οργανισμός χρειάζεται. Έτσι μπορεί να εμφανι-
στεί έλλειψη σε θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται είτε σε δημητριακά, είτε σε φρούτα και λαχανικά - ανάλογα με τα τρόφιμα που θα αντικατασταθούν από τα πρωτεϊνούχα. Επίσης, είναι συνήθης η σύγχυση ότι η απώλεια βάρους οφείλεται στην αύξηση κατανάλωσης των πρωτεϊνών, ενώ στην πραγματικότητα οφείλεται στη μειωμένη πρόσληψη των συνολικών θερμίδων. Τα τελευταία χρόνια έχουν προωθηθεί σε μεγάλο βαθμό οι δίαιτες υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες για την απώλεια βάρους. Όμως τα δεδομένα που υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς αυτούς είναι ανεπαρκή. Δεδομένων των κινδύνων που αναφέρθηκαν παραπάνω, δεν αξίζει κανείς να ρισκάρει την υγεία του ακολουθώντας τέτοιες τακτικές. Για να έχει κανείς μόνιμα αποτελέσματα στην προσπάθειά του για την απόκτηση ενός φυσιολογικού βάρους σώματος, ο ορθότερος τρόπος είναι να αλλάξει τον τρόπο διατροφής του περιλαμβάνοντας υγιεινά τρόφιμα από όλες τις κατηγορίες τροφίμων, στις κατάλληλες ποσότητες και σε συνδυασμό με τακτική σωματική άσκηση. Βιβή Κατσαρού Κλινικός Διατροφολόγος – Διαιτολόγος MSc in Human Nutrition with specialization in Clinical Nutrition, University of Glasgow, UΚ
Άνοιες. Η σημασία της πρώιμης διάγνωσης Η ευαισθητοποίηση βοηθά στην βελτίωση της ποιότητας ζωής
Α
κούγοντας τη λέξη «άνοια» οι περισσότεροι έχουμε στο νου μας ανθρώπους που έχουν κάποια μορφή αμνησίας ή, όπως συνηθίζουμε κοινώς να λέμε, «γέρασαν και τα έχουν χαμένα». Είναι χαρακτηριστική η απάντηση, όταν, ρωτώντας τι γνωρίζει κάποιος για την άνοια, ακούς να σου απαντά «δεν είναι αυτό που δε θυμάσαι τίποτα και δεν ξέρεις τι λες;» ή κάτι παρόμοιο. Βέβαια, ακόμη και αυτή η απάντηση μοιάζει αισιόδοξη συγκριτικά με την άγνοια που υπάρχει στις μέρες μας γύρω από τέτοια επιστημονικά θέματα. Παρενθετικά να πω πως θεωρώ τουλάχιστον ανόητο το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι, ακόμη και στα χρόνια που διανύουμε, δεν αγαπούν το διάβασμα, τη μάθηση και τη γνώση. Σε εποχές που προσπαθούμε να προωθήσουμε το μήνυμα της πρόληψης για τα περισσότερα νοσήματα, θα έπρεπε όλοι να είμαστε τουλάχιστον ενημερωμένοι για συνθήκες στις οποίες μπορεί κάποια στιγμή να βρεθούμε εμείς οι ίδιοι ή κάποια από τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Γιατί, αν συμβεί αυτό, να μην μπορούμε να παρέχουμε την κατάλληλη βοήθεια; Μιλώντας για άνοια, πολλοί την έχουν ταυτοποιήσει με τη νόσο Alzheimer και αυτό δεν είναι απόλυτα ορθό. Η νόσος του Alzheimer (AD) είναι μία μορφή άνοιας, η πιο συχνή, αφού αντιπροσωπεύει τα 2/3 όλων των ανοιών, αλλά δεν είναι η μόνη. Άλλοι σημαντικοί τύποι είναι η αγγειακή άνοια (VaD), που είναι δεύτερη σε συχνότητα εμφάνισης, η άνοια με σωμάτια Lewy (LBD), η νόσος του Pick, η μετωπο-
Γράφει η
Χριστίνα Γεωργαλλή
κροταφική άνοια (FTD), η άνοια που συνοδεύει τη νόσο Parkinson (PDD) και άνοιες που ενδέχεται να συνοδεύουν άλλες
παθήσεις του νευρικού συστήματος. Ορισμός Άνοιας Ο όρος «άνοια» χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία χρόνια κατάσταση έκπτωσης των γνωστικών και των ανώτερων νοητικών λειτουργιών καθώς και της συμπεριφοράς. Είναι μία επίκτητη διαταραχή της μνήμης και αυτή η αλλαγή της νοητικής κατάστασης δεν μπορεί να έχει προκληθεί από άλλα αιφνιδίως επίκτητα γεγονότα, όπως εγκεφαλικά επεισόδια ή κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ούτε ενδέχεται να σχετίζεται με ψυχιατρικές διαταραχές, άγχος, κατάθλιψη ή άλλες διαταραχές. Η άνοια θεωρείται ανίατη και επιφέρει σημαντικές μεταβολές στην καθημερινότητα τόσο του ίδιου του ασθενούς, όσο και του περιβάλλοντος ή των φροντιστών του. Οι τελευταίοι δύο λόγοι είναι αυτοί που θέτουν αναγκαία την πρώιμη διάγνωση της άνοιας και καθιστούν σημαντική την πρόληψη και την σωστή ενημέρωση. Οι ασθενείς που εμφανίζουν συμπτωματολογία άνοιας είναι συνή-
θως 65 ετών και άνω, αν και η ηλικία έναρξης της νόσου ποικίλει σημαντικά. Ο Mesulam στο βιβλίο του αναφέρει πως υπήρξε ασθενής που εμφάνισε άνοια στην ηλικία των 20 ετών! Στάδια της νόσου Το πρώτο σύμπτωμα το οποίο θα πρέπει να μας υποψιάσει για την έναρξη της νόσου είναι ότι το άτομο που έχουμε απέναντί μας δεν μπορεί να αποδώσει στις καθημερινές του δραστηριότητες όπως παλαιότερα, ενώ, για να έλθουν σε πέρας, χρειάζεται πλέον περισσότερη προσπάθεια και χρόνο. Μάλιστα, πολλοί παρατηρούν μία ήπια αδιαφορία των ασθενών στα πρώτα στάδια της άνοιας, αναφορικά με τα ενδιαφέροντα και τις ασχολίες τους. Εξάλλου, αρκετοί είναι οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται αρχικά με κατάθλιψη, πριν τα κλινικά σημεία καθιστούν επαρκή ώστε να είμαστε σίγουροι ότι μιλούμε για άνοια και να τη διαγνώσουμε. Επιπλέον, αρχίζουν να παρατηρούνται τα πρώτα σημεία έκπτωσης της μνήμης, το οποίο παραμένει το βασικό σύμπτωμα και εξελίσσεται σε όλα τα στάδια της νόσου. Ο ασθενής δυσκολεύεται να θυμηθεί τα πολύ πρόσφατα γεγονότα και λεπτομέρειες από την καθημερινότητά του, με αποτέλεσμα, για παράδειγμα, να ξεχνά πού τοποθετεί τα προσωπικά του αντικείμενα ή να τα τοποθετεί σε σημεία που δεν είναι λογικό να βρίσκονται. Παρ’ όλα αυτά, σε αυτό το στάδιο οι ασθενείς φαίνονται υγιείς, έχουν επαρκείς αναμνήσεις από τα παιδικά τους χρόνια και μπορούν ακόμη να διαθέτουν την ανεξαρτησία τους. Σε ένα επόμενο, ενδιάμεσο στάδιο, οι διαταραχές της μνήμης εγκαθίστανται πλήρως, ενώ συνυπάρχουν δυσκολίες στην ομιλία, στο συλλογισμό, τη λογική σκέψη, την επίλυση προβλημάτων, και τον χωρο-χρονικό προσανατολισμό. Ο ασθενής δυσκολεύεται στην εύ-
ρεση της κατάλληλης λέξης ενώ προκύπτουν λάθη και στην ορθογραφία. Με την εξασθένιση της κρίσης και τις σημαντικές δυσκολίες στη μνήμη, ο ασθενής φαίνεται ακόμη πιο αδιάφορος και ασυγκίνητος. Τίθενται θέματα υγιεινής και καθαριότητας, παραμελεί την εμφάνισή του και διαταράσσονται οι ώρες που ξυπνά και κοιμάται. Ενδέχεται να υπάρξουν στιγμές που δεν έχει την αίσθηση του χρόνου ή να βρίσκεται κάπου, μακριά από το σπίτι του, και να περιπλανιέται άσκοπα. Παρατηρούνται, επίσης, ψυχιατρικά συμπτώματα, όπως παραισθήσεις αλλά και επιθετικότητα, αγένεια, ασέβεια, προκλητική συμπεριφορά και άλλα. Στο τελικό στάδιο, οι ασθενείς χαρακτηρίζονται από ανικανότητα να θυμηθούν ακόμη και τις πιο σημαντικές και παιδικές τους αναμνήσεις, ενώ δεν αναγνωρίζουν οικεία και συγγενικά τους πρόσωπα. Έχουν δυσκολία στη βάδιση και στο συντονισμό των κινήσεων, συχνά εμφανίζουν δυσκαμψία άκρων, μυόκλονο*¹, αστάθεια και καταλήγουν να είναι κλινήρεις. Στο τέλος, προσβάλλεται το τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει την αναπνοή και τη λειτουργία της καρδιάς και οι ασθενείς αποβιώνουν από καρδιοαναπνευστική ανακοπή. Το χρονικό διάστημα από τη διάγνωση της νόσου μέχρι το θάνατο του ασθενή ενδέχεται να είναι από 15 έως 20 χρόνια. Τι προκαλεί την Άνοια Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ακριβώς την αιτία που προκαλεί την άνοια, καθώς καμία παθογένεια δεν μπορεί να ερμηνεύσει όλα τα κλινικά σημεία που εμφανίζονται σε αυτή τη νόσο. Άλλωστε, πολλοί διαπραγματεύονται το αν η άνοια είναι μία ασθένεια ή μία υπερβολή της γήρανσης που επέρχεται φυσιολογικά στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Για τους παραπάνω λόγους, δεν υπάρχουν σαφείς δοκιμασίες για
τη διάγνωσή της σε πιθανούς ασθενείς εν ζωή. Τα συμπεράσματα και η διάγνωση θέτονται από το νευρολόγο ή τον νευροψυχολόγο σύμφωνα με τη συμπτωματολογία που εμφανίζει ο ασθενής. Η σημασία της πρώιμης διάγνωσης Αν και ανίατη, η άνοια θα ήταν καλό να διαγνωσθεί όσο πιο σύντομα γίνεται. Με τη φαρμακευτική αγωγή, την κατάλληλη στήριξη και βοήθεια των ασθενών με άνοια, θα σταθεροποιηθούν τα ελλείμματά τους, θα υπάρξει επιβράδυνση στην πορεία επιδείνωσης της νόσου και της μετάπτωσης στο τελικό στάδιο, καθώς επίσης ο ασθενής θα παραμείνει λειτουργικός για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η νόσος αυτή επιβαρύνει και τον ασθενή, αλλά και την οικογένειά του. Με την έγκαιρη παρέμβαση θα αντιμετωπιστούν φαινόμενα αρνητικής συμπεριφοράς, σημαντικής απώλειας των γνωστικών ικανοτήτων και δυσκολιών κίνησης που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εύρεση φροντιστών έναντι πληρωμής ή, εν τέλει, στην ιδρυματοποίηση του ασθενούς. Οι λογοθεραπευτές μπορούν αν βοηθήσουν τους ασθενείς με άνοια κι αυτό γιατί ο λόγος τους επιβαρύνεται με την επιδείνωση της νόσου και κατ’ επέκταση υφίστανται δυσκολίες στην επικοινωνία με το οικογενειακό τους περιβάλλον. Στόχος είναι να αντιμετωπιστούν οι δυσχέρειες στο λόγο και την ομιλία και να σταθεροποιηθούν, ώστε ο ασθενής να διατηρήσει την ικανότητα επικοινωνίας όσο δύναται περισσότερο. Επίσης, στα αρχικά στάδια, μπορεί να υπάρξει η δυνατότητα βοήθειας στην οργάνωση του καθημερινού προγράμματος με την εξάσκηση και τη διατήρηση της ικανότητας της μνήμης. Η ευαισθητοποίηση γύρω από τις άνοιες είναι το καλύτερο όπλο που έχουμε στα χέρια μας για την καλύτερη δυνατή φροντίδα των ασθενών που πάσχουν από την νόσο. Ας μην ξεχνάμε και πάλι, ότι η
πρόληψη είναι σημαντική για να αποφευχθούν φαινόμενα στιγματισμού του ασθενή και ιδρυματοποίησής του, ιδιαίτερα όταν η έναρξη της ασθένειας «χτυπά την πόρτα» αρκετά νωρίς στη ζωή ενός ανθρώπου. *¹μυόκλονος: άρρυθμη λεπτή ή τραχεία σύσπαση ενός μυ ή μιας μυϊκής ομάδας, κατά διαταραγμένο τρόπο, εκλυόμενη από μυϊκή δραστηριότητα, κυρίως όταν απαιτείται συνειδητή προσπάθεια για ακρίβεια της κίνησης . Στους φυσιολογικούς ανθρώπους είναι η ακούσια σύσπαση ή το «τίναγμα» ενός μυ (όπως πχ μας συμβαίνει την ώρα που μας παίρνει ο ύπνος). Βιβλιογραφία: → Mesulam M. (2000) Principles of Behavioral and Cognitive Neurology, 2nd edition, Chapter 10. USA, Oxford University Press → Βάρβογλη Λ. (2006) Ερευνώντας τους λαβυρίνθους του εγκεφάλου, Κεφάλαιο Έκτο. Αθήνα, εκδόσεις Καστανιώτη. → Νάσιος Γ. (2013) Η σημασία της πρώιμης διάγνωσης στην αντιμετώπιση των Ανοιών. Πανεπιστημιακές σημειώσεις → Νάσιος Γ. (2012) Ο Λόγος της Αξιολόγησης των Διαταραχών Λόγου και Επικοινωνίας στη Διάγνωση και την Αντιμετώπιση των Ανοιών. Πανεπιστημιακές σημειώσεις → Παπαδόπουλος Α. και Ταφιάδης Δ. (2011) Κλινικά Θέματα Λογοπαθολογίας. Πανεπιστημιακές σημειώσεις → Ταφιάδης Δ. (2009) Πακέτο Σημειώσεων για τη Νευρολογική Κλινική. Πανεπιστημιακές σημειώσεις Γεωργαλλή Εμμ. ΧριστίναΣπουδάστρια Λογοθεραπείας, ΤΕΙ Ηπείρουblog: thematalogotherapeias.blogspot.com
My Friend Leonard by James Frey Το βιβλίο My Friend Leonard αποτελεί την συνέχεια του βιβλίου του A Million Little Pieces του James Frey. Είναι η συνέχεια της περιπέτειας στην νέα ζωή του James μετά την έξοδό του από το κέντρο αποτοξίνωσης. Η πάλη του για μια καθαρή, νέα πραγματικότητα. Μια νέα πραγματικότητα που τα θεμέλιά της είναι αρκετά εύθραστα στην αρχή. Δε προλαβαίνει να βγει από το κέντρο αποτοξίνωσης και μια αναπάντεχη απώλεια τον ταρακουνά και τον συνθλίβει. Στην συνέχεια όμως καθώς περνούν οι μέρες, ο James αρχίζει να στέκεται και πάλι στα πόδια του. Βρίσκει μια νέα δουλειά, ένα νέο σπιτικό, ερωτεύεται ξανά, έρχεται σε επαφή με παλιούς φίλους και γνωστούς του και το κυριότερο αποκτά έναν δεύτερο “πατέρα”, τον καλό του φίλο, Leonard. Ένας από τους ανθρώπους που τον βοήθησαν να σταθεί στα πόδια του και πάλι και που έγινε στην πορεία ο καλύτερός του φίλος. Ο Leonard, ο οποίος βρισκόταν μαζί με τον James στο κέντρο αποτοξίνωσης, δέθηκε τόσο πολύ με τον James που από ένα σημείο και μετά τον θεωρούσε σαν “γιο” του, μιας και ο ίδιος δεν απέκτησε ποτέ του παιδιά. Έτσι κατέληξε να γίνει κάτι σαν μέντοράς του, σαν δάσκαλος ζωής για τον James, σαν ξεναγός στην νέα του ζωή, στα νέα του όνειρα για το μέλλον, ο δικός του προστάτης οικογενείας. Μόνο που η ζωή παίζει και πάλι τα δικά της παιχνίδια δοκιμάζοντας για άλλη μια φορά τις αντοχές του James. Άραγε, θα αντέξει σε αυτά τα χτυπήματα της μοίρας ο James ή θα κυλίσει και πάλι στους εθισμούς του παρελθόντος; Μαργαρίτα Ι. Ιωσηφίδου
Le fabuleux destin d'Amélie Poulain (2001) directed by Jean-Pierre Jeunet Η Amelie Poulain είναι ένα απλό, καθημερινό κορίτσι που εργάζεται ως σερβιτόρα σε ένα καφέ του Παρισιού. Μάλλον όχι και τόσο καθημερινό κορίτσι τελικά μιας και ζει μέσα στον δικό της φανταστικό κόσμο πολλές φορές, σαν ηρωίδα στο δικό της έργο, με πολλές ευαισθησίες και αγάπη για τους γύρω της, τους δικούς της ανθρώπους αλλά ακόμη και για τους αγνώστους. Την διακατέχει μια γλυκιά αθωότητα και μια αίσθηση δικαίου καθώς προσπαθεί να βοηθήσει με τον δικό της μοναδικό τρόπο όποιον την “καλεί” για βοήθεια. Καθώς βοηθά όσους την έχουν ανάγκη ξαφνικά συναντά μπροστά της την αληθινή αγάπη. Είναι ακόμη ένα από τα πρόσωπα που προσπαθεί να βοηθήσει και στη συνέχεια ερωτεύεται... Ερωτεύεται σιγά-σιγά τον κόσμο του, μέσα από πράγματα που μαθαίνει για εκείνον από τους άλλους, για τα ξεχωριστά χόμπι του, για την καθημερινότητά του και την απλότητά του σαν άνθρωπος. Ανακαλύπτει το άλλο της μισό σε αυτόν τον άνθρωπο αλλά διστάζει να κάνει βιαστικές κινήσεις ώστε να τον πλησιάσει. Γιατί η Amelie δε συνηθίζει να αποκαλύπτει το πρόσωπό της σε όσους βοηθάει. Κρύβεται πίσω από την δική της μάσκα, σαν μια αόρατη ηρωίδα. Σαν ένας θηλυκός Ζορρό. Έτσι αισθάνεται και έτσι φαντάζεται τον εαυτό της. Άραγε θα αποκαλυφθεί στον αγαπημένο της; Η συνέχεια επί της οθόνης... Από τις ωραιότερες ιστορίες αγάπης. Όχι μόνο αγάπης ερωτικής αλλά και αγάπης προς τον πλησίον. Όλο αυτό το μεγαλείο της αγάπης συνοδεύεται από την υπέροχη μουσική του Yann Tiersen. Απλά μελωδική, γεμάτη νοσταλγία... Ένα υπέροχο πάντρεμα μουσικής και εικόνων. Μαργαρίτα Ι.Ιωσηφίδ
Χωρίς εσένα τα σημερινά αισθήματα θα ήταν φολίδες του χτές. ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ
Donation Point
Η δωρεά οργάνων είναι μια πράξη αγάπης. Κάντε ένα ανεκτίμητο σε κάποιον που το έχει πραγματικά ανάγκη. Αφήστε το σώμα σας στη Γη και την ψυχή στον Ουρανό. Εάν πραγματικά επιθυμείτε να γίνεται δωρητές ζωής, κατεβάστε την παραπάνω φωτογραφία στον υπολογιστή σας, εκτυπώστε την και συμπληρώστε τα στοιχεία σας. Έπειτα στείλτε την στον Εθνικό Οργανισμό μεταμοσχεύσεων στη διεύθυνση: ΕΟΜ Τσόχα 5, 115 21 Αμπελόκηποι ή με φαξ στο 210 7255066 . Επίσης μπορείτε να επικοινωνείτε με τα γραφεία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων στο τετραψήφιο 1147 .