ÂÌÚfi˜
08.07.2008
SPORT
Ë ¯ÒÚ· Ô˘ ·Ù¿˜» ∏ ·ʋ ÙÔ˘˜ Ì ÙÔÓ ·ıÏËÙÈÛÌfi Από µικρά παιδιά συνήθιζαν µε τη µητέρα τους να βαδίζουν ή να τρέχουν στην περιοχή Τσαµάκια. Εκεί κάποια στιγµή τους είδε ο προπονητής και σήµερα πρόεδρος του Συλλόγου Άτλας Μυτιλήνης, κ. Γιώργος Καρακωσταντής και προσπαθούσε να τους πείσει να κατέβουν στο γήπεδο. Χρειάσθηκαν να περάσουν αρκετές µέρες ώσπου τα δύο παιδιά να πεισθούν και από τότε που πείστηκαν ως σήµερα, γυµνάζονται πυρετωδώς µε τον προπονητή στίβου τον κ. Χάρη Πετρόπουλο. Ο ίδιος ο προπονητής έχει να λέει για την πειθαρχία τους και την αστείρευτη όρεξη για µάθηση και πρόοδο, γεγονός που τους έχει οδηγήσει µέσα σε µόλις ένα χρόνο ενασχόλησής τους µε τον κλασικό αθλητισµό, να συγκαταλέγονται στους καλύτερους αθλητές του νόµου και να γλυκοκοιτάζουν πια τα πανελλήνια πρωταθλήµατα. «Ήρθαµε στον αθλητισµό µετά από προτροπή του κ. Καρακωσταντή και είδαµε ότι αυτό που κάνουµε µας αρέσει», λένε στο «E»Sport ο Χριστόφορος και ο Φωκίωνας, στο περιθώριο µίας προπόνησης τους την περασµένη εβδοµάδα. «Έχουµε κάποια όνειρα και στόχους και πρέπει να τους υλοποιήσουµε. Ο προπονητής µας, ο κ. Χάρης είναι πολύ καλός, γνώστης του αντικειµένου και µας έδειξε από την πρώτη µέρα το σωστό δρόµο που πρέπει να πάρουµε και τον ευχαριστούµε πολύ». Στην ερώτησή µας για το αγώνισµα που διακρίνονται, οι δύο αθλητές του Άτλαντα λένε: «Αγωνιζόµαστε στα 2.000 µ. µε φυσικά εµπόδια. ∆ύσκολο αγώνισµα, το οποίο χρειάζεται πολύ αντοχή και τεχνική. Τρέχουµε και 1500 µ., επίσης δύσκολο αγώνισµα. Και στα δύο πρέπει να έχεις τα ίδια εφόδια για να τα καταφέρεις. Προετοιµαζόµαστε έχοντας το µυαλό µας µόνο στην προπόνηση και σε αυτά που µας λέει ο προπονητής µας.». Ο Φωκίων Λαµπανάρ, 16 χρονών σήµερα, πέφτει αµέσως στα βαθιά αγωνιζόµενος στο Σαββατοκύριακο για πρώτη φορά στο Πανελλήνιο Πρωτάθληµα Παίδων στη Λάρισα στο αγώνισµα των 2.000 µ. µε φυσικά εµπόδια. «Θα προσπαθήσω να δείξω τι έ-
χω κάνει µέχρι στιγµής», λέει ο ίδιος. «Είναι µια σηµαντική διοργάνωση στην οποία µετέχουν αρκετοί καλοί αθλητές και θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος στον ίδιο µου τον εαυτό, αλλά και στο σωµατείο µου τον Άτλαντα. Όνειρό µας είναι να φτάσουµε όσο πιο ψηλά µπορούµε.». Ποια είναι τα εφόδια που πρέπει να κουβαλάει ένας αθλητής, ρωτήσαµε το Χριστόφορο. Ο Χριστόφορος λέει ότι θέλει να φτάσει ψηλά αλλά τονίζει ότι αυτό δεν µπορεί να γίνει από τη µία ηµέρα στην άλλη. ∆εν ονειροβατεί… «Όλα χρειάζονται βάθος χρόνου και πολύ προπόνηση. Μετά να µην φοβάσαι τους αντιπάλους σου, αλλά να τους κάνεις εσύ να σε φοβούνται και να σε υπολογίζουν. Και µετά να ακολουθείς κατά γράµµα τις εντολές του προπονητή σου εντός και εκτός γηπέδου.».
°È· ÙËÓ ∂ÏÏ¿‰· Î·È ÙÔ˘˜ √Ï˘ÌÈ·ÎÔ‡˜ ∞ÁÒÓ˜ Θα συµµετείχατε αν σας δίνονταν η ευκαιρία στους Ολυµπιακούς Αγώνες µε τα χρώµατα της Εθνικής µας; Η επόµενη ερώτησή µας προς το Χριστόφορο και το Φωκίωνα… Ο Φωκίων πιστεύει πως η επανάσταση είναι πρώτα ατοµική και µετά συλλογική. «Έχω και εγώ αυτό το όνειρο, όπως όλα τα παιδιά, και πιστεύω ότι κάποια στιγµή θα υλοποιηθεί. Ένας καλός αθλητής ξεχωρίζει από τις επιδόσεις που κάνει σε ∆ιασυλλογικό και Πανελλήνιο Πρωτάθληµα, αλλά και σε τοπικό επίπεδο. Εγώ ξεκινάω τώρα τη µεγάλη προσπάθεια και ελπίζω να τα καταφέρω και να δικαιώσω όλους αυτούς που πίστεψαν αλλά και που πιστεύουν σε µένα.». Ο Σύλλογος στον οποίο ανήκεις Χριστόφορε, ο Άτλας, πιστεύεις ότι είναι το πρώτο σκαλοπάτι, ώστε να φτάσεις εκεί που προσδοκάς; «Ο Άτλας είναι ένα νοικοκυρεµένο σωµατείο µε καλούς και εργατικούς ανθρώπους. Εγώ δεν θα ερχόµουν στον αθλητισµό αν δεν ήταν ο κ. Γιώργος (σ.σ Καρακωνσταντής) και ο προπονητής µου, ο κ. Χάρης (σ.σ Πετρόπουλος). Αυτοί µου έδειξαν το σωστό δρόµο και τους ευχαριστώ πολύ. Θα κάνω τα πάντα ώστε να βοηθήσω το σύλλογό µου να φτάσει ψηλά και εγώ µέσα απ’ αυτόν να διακριθώ. Μέσα από
τον αθλητισµό και το σύλλογό τους τον Άτλαντα, σε λιγότερο από ένα χρόνο ταξίδεψαν για πρώτη φορά εκτός Λέσβου, γνωρίζοντας ένα άλλο άθληµα, την κωπηλασία, παίρνοντας συνάµα την πρώτη τους εµπειρία. Για µένα, ήταν κάτι το πρωτόγνωρο όταν µου είπαν να πάω στη Ρόδο για αγώνες κωπηλασίας (Αιγαιοπελαγίτικοι), λέει ο Φωκίων. Γνώρισα τη θάλασσα και τα κουπιά συµµετέχοντας στους αγώνες αυτούς, για να βοηθήσω τον Άτλαντα. Μου άρεσε, αλλά ο στίβος µε τραβάει περισσότερο, µε το Χριστόφορο να συµφωνεί και αυτός µε τον αδελφό του. Άλλο κωπηλασία και άλλο στίβος, υπάρχουν µεγάλες διαφορές, αφού στη βάρκα κάθεσαι και τραβάς κουπί, ενώ στο στίβο καταπίνεις αµέτρητα χιλιόµετρα. Ευτυχώς τα καταφέραµε και κατακτήσαµε το χάλκινο µετάλλιο, άλλωστε κωπηλασία θα κάνουµε και φέτος στη Λήµνο στην επόµενη διοργάνωση, ενώ έχουµε στο πρόγραµµά µας και τους Αιγαιοπελαγίτικους αγώνες στίβου στη Σύρο, όπου στόχος είναι οι βαθµοί και τα µετάλλια για το Σύλλογό µας.
∆· fiÓÂÈÚ· ¤Íˆ ·fi ÙÔ ÛÙ›‚Ô… Εκτός στίβου, ο Φωκίωνας σκέφτεται το µέλλον του και λέει ότι θα ήθελε να περάσει στη Σχολή Ευελπίδων ή Αξιωµατικών της Αστυνοµίας. Και µε δεδοµένο ότι είναι πολύ καλός µαθητής, πολύ πιθανά να τα καταφέρει και σε αυτό το στόχο του… Ο Χριστόφορος µε τη σειρά του ονειρεύεται να σπουδάσει πληροφορική, να παίξει µουσική στο δικό του ραδιοφωνικό σταθµό και να κάνει πολλά ταξίδια σε µακρινούς τόπους. «Θέλουµε να τα συνδυάσουµε και τα δύο, σχολείο – αθλητισµός είναι δύο διαφορετικές ενότητες, δύσκολες, αλλά εξαρτάται αποκλειστικά από µας. Έχουµε χαράξει την πορεία µας, ώστε να πραγµατοποιήσουµε τα όνειρά µας. Οι άνθρωποι, πάντως, του Άτλαντα είναι δίπλα τους, συµπαραστέκονται και σε ό,τι τους αφορά, προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια, γιατί πλέον έχουν γίνει µια οικογένεια, τους έχουν ενώσει σε µια γροθιά, έτοιµους να ρουφήξουν τη ζωή και να πραγµατοποιήσουν τα όνειρά τους, γιατί ο αθλητισµός «ξέρει να ενώνει τους ανθρώπους.».
ÂÌÚfi˜ SPORT
11