VRIJDAG 27 DECEMBER 2013
Interview
25
GOEREE-OVERFLAKKEE - Drie vrouwen, Tea Both, Addy Rijerkerk en Petra ‘t Hoen, volksvertegenwoordigers namens verschillende fracties, CDA, VVD en PvdA, verdeeld over twee coalitiepartijen en een oppositiepartij. Sinds januari van dit jaar werkend in een bolwerk van 26 mannelijke politici (opgesplitst in 8 fracties) in de eerste gemeenteraad van de nieuwe gemeente Goeree-Overflakkee. In aantal gering. In strijdvaardigheid niet te onderschatten. Elk vanuit eigen partijpolitieke visies, maar met een gezamenlijke doelstelling: Goeree-Overflakkee in daad- en bestuurskracht naar een goede positie brengen. Naar een eilandgemeente die voorbereid is op de taken die de komende jaren moeten worden ingevuld.
Strijdvaardige vrouwen in mannenbolwerk
“Wij benaderen onderwerpen in raad vaak op andere wijze” Door Jaap Ruizeveld
“Het is belangrijk dat wij onze stem laten horen. Vrouwen zijn in staat om met weinig woorden veel te zeggen. Wij benaderen onderwerpen vaak op een andere wijze. Hebben onze eigen netwerken en organisaties. Missen misschien de flair van onze mannelijke collega’s, maar in kwaliteit staan wij er. Met meer vrouwen in de volksvertegenwoordiging zou er een betere afspiegeling zijn geweest van onze leefgemeenschap. Immers rond vijftig procent van de bewoners op het eiland is vrouw. Zij verdienen ook een platform. Aan ons de taak hen te vertegenwoordigen. Wij hopen dat wij daarin een voorbeeldrol kunnen vervullen. Anderzijds moet je realistisch zijn. De kiezer heeft (al was het opkomstpercentage heel laag) eind 2012 gesproken en met die stembusuitslag is deze raad geformeerd”. Meer dan respect “In de politiek heb ik het werken met mannen altijd gemakkelijk gevonden”, zegt Addy Rijerkerk, die kan bogen op een jarenlange ervaring in de voormalige gemeente Goedereede. Petra ‘t Hoen in Oostflakkee, destijds actief als wethouder en als raadslid, geeft aan dat zij moest wennen aan de verhoudingen in deze eerste gemeenteraad Goeree-Overflakkee. Niet verwonderlijk, gelet op de sterk afwijkende politieke samenstelling die zich in haar toenmalige gemeente manifesteerde. Tea Both (voor het eerst volksvertegenwoordiger) zou weleens - maar dan echt serieus - willen weten hoe de mannen aankijken tegen de drie vrouwelijke collega’s. Dat is meer dan alleen elkaar respecteren. Cruciaal In en voor de beeldvorming van Goeree-Overflakkee was de benoeming van een vrouwelijke burgemeester belangrijk. Een cruciale positie in college en gemeenteraad. Goed voor onze inwoners en alle geledingen op het eiland. In de vertrouwenscommissie die zich begin dit jaar bezighield met het opstellen van het “wensenlijstje” voor de te benoemen eerste burger, werd Tea Both een plaatsje gegund. Zij heeft de geste van haar CDA-fractieleider Van Papeveld om zijn plek af te staan, bijzonder gewaardeerd. Het werden dus zeven mannen en een vrouw die - met begeleiding achter gesloten deuren, dit keer zonder uitgelekte informatie, tot de voordracht kwamen. Zware klus In de sinds januari 2013 gevormde fusiegemeente komt het dualisme in de politiek beter tot uiting dan in de voormalige kleine raden, meent Petra. Je kan zeggen: wij gaan over “het Wat” en het college over “het Hoe”. Was je voorheen bij heel veel zaken nauw
(V.l.n.r.) Petra ‘t Hoen, Addy Rijerkerk en Tea Both. betrokken, in de nieuwe gemeente word je ertoe bepaald om onderwerpen op hoofdlijnen te beoordelen en daarop te sturen, voegt Addy er aan toe. Dat is beter. Dat alles staat los van de taakinvulling die binnen de fracties verschillend wordt gehanteerd. Gerichte aanspreekpunten voor kernen, algemene woordvoering via de voorzitter en/of via fractieleden op basis van specialisme en/of gebiedskennis. Een verdeling van dossiers is, alleen al gelet op tijdinvestering voor overleg, naslag- en studiewerk en fractieberaad, bijna onontkoombaar, zeggen de dames. Het is een zware klus. Het trekt een wissel om zowel een fulltime maatschappelijke job en een politieke functie beiden goed te hanteren. Bovendien zijn er in de avonden veel bijeenkomsten. Er is overleg met dorpsraden en groeperingen. Er zijn vergaderingen waar je verwacht wordt. Petra voegt toe: “Ik had er niet op gerekend na de verkiezingen in de raad te komen. Toch heb ik die stap gezet na veel signalen uit de samenleving. Het betekende wel dat ik in korte tijd flink moest schakelen”. Ingrijpend In welke dossiers moest tot nu toe de meest energie worden gestoken? “Het bezuinigingsplan en deze maand, het
venijn zat in de staart, het windenergiedocument, is het antwoord. Alles zit daarin. Emotie, maatschappelijke relevantie, leefbaarheid, toekomstbepalende milieuaspecten, technische uitvoerbaarheid, baten en lasten. Bestuurlijk, politiek en voor het eiland en zijn bewoners ingrijpend en beeldbepalend. We staan nu aan de start van het inspraak- en informatietraject”. Voor wat het bezuinigingsplan betreft waren er andere items. Gelukkig vonden oppositie en coalitie elkaar in het bijstellende besluit rond het gevoelige onderwerp Bibliotheek. Emoties laaiden flink op. Uit nader overleg tussen college en verenigingen zal nu blijken tot welke stappen kan worden overgegaan zonder de leefbaarheid, zeker in kleine leefgemeenschappen, ernstig aan te tasten. Er moeten keuzes worden gemaakt. Terugblik en toekomst Dat de financiële tekorten van de gemeente, aanvankelijk geraamd op 5 miljoen euro, opliepen naar 12 miljoen was voor ons allen een schok. Petra: “Ik dacht: Dit kan je niet oplossen met technische maatregelen. Help, dit gaat de burger betalen.” Tea: “Even speelde in het hoofd: Ik krijg toch geen spijt van mijn standpunt om voor de herindeling te zijn
Foto: Wim van Vossen fotografie geweest? ” Addy: “Verrast, teleurstellend, mede veroorzaakt door onverwachte zaken uit de periode voor de samenvoeging. Ook incalculerend de afgegeven garanties voor de organisatie. Als VVD vinden wij dat het huishoudboekje kloppend moet worden gemaakt. Dat doet onvermijdelijk pijn bij alle betrokkenen.” Wens voor de toekomst: “Stabiliteit. Rust op financieel en maatschappelijk terrein. Onze inzet waar kunnen maken om de leefbaarheid zichtbaar te kunnen uitbouwen. Perspectief bieden. De gemeente een platform geven. Samenwerkingsvormen intensiveren.” Verstandhouding De onderlinge verhoudingen in de raad zijn goed. In het begin was er terughoudendheid voelbaar tussen coalitie en oppositie. “Getalsmatig hoeven wij niet eens te komen,” zegt Petra (PvdA) lachend. “Dat wil niet zeggen dat wij geen functie hebben. Wij bereiden onze inbreng zorgvuldig voor. Komen met - ons inziens - goed onderbouwde voorstellen. Die moeten je dan gegund worden. Als dat niet lukt ben je teleurgesteld. Dan ga je een volgende keer opnieuw aan de slag. Machteloos moet je je in de politiek nooit voelen”.
“De indeling in de raadzaal (van rechts naar links volgend) betekent dat ik de laatste stoel bezet in de coalitie”, merkt Tea op. “ Bij de start was het net of er denkbeeldig een dunne scheidslijn liep. Even een gevoel. En dan met de wetenschap dat ik uitstekend overweg kan met collega Aat van Alpen. Die zit op de stoel ernaast.” Sikkeneurig Over veel zaken denken de dames vrij eenduidig. Over noodzaak / wenselijkheid van de vijfde wethouder, hebben Addy en Petra andere opvattingen. “Een beetje sikkeneurige opstandigheid,” vindt Rijkerkerk. “In het bezuinigingsdebat mogen wij toch in de openbare raadsvergadering onze visie uiten en ons standpunt uitdragen”, reageert Petra. Nog een wens voor de toekomst? “Ik hoop dat de gemeente de kans krijgt om zich de komende jaren te ontwikkelen. Opschaling naar gemeenten met 100.000 inwoners, waarover een minister al eens sprak, past hier niet. Je raakt het overzicht kwijt. Het typisch eilandelijk karakter zou verdwijnen. Afstand tussen bestuur en burger wordt te groot. Onze cultuur, het elkaar kennen en de specifieke participatie mogen niet verloren gaan”, zegt Tea.