zuzenean edo ze harka kentzeko betebeharrak (ikus KatOKren 161.etik 165.era arteko art.ak).
87. Legatuhartzaileak oinordetzan duen egoera Kasu gehienetan, legatuhartzailea hildakoaren mortis causa oinordekoa da, banakako titulu bidez (KZren 660. art.); izan ere, legatuhartzaileak izae ra hori du, nahiz eta legatuak ondore errealik izan ez. Dena den, argitu behar dugu legatuhartzaileak zein egoera duen jarauns leei eta kausatzailearen hartzekodunei begira. Jaraunsleei begira, legatuhar tzailea gainontzekoa da eta, hala izanik, legatuhartzaileak akzio egokiak ditu, legatu motaren arabera, testamentugileak eratxiki dion hori eskuratzeko (ikus, adibidez, KZren 1024. art.). Senipartedunei eta jaraunspenaren hartzekodunei begira, aitzitik, legatu hartzailea oinordeko da. Legatuhartzaileak ez du erantzukizunik haiei da gozkien eskubideen gainean; baina, legatuak eragozten badu senipartedunek edo hartzekodunek eurei zor zaiena kobratzea, legatuhartzaileak jasan behar ditu beraiek egindako erreklamazioak. Hari horretan, senipartedunei begira, legatuhartzaileak jasan behar ditu legatu ezofiziosoak urritzeko akzioak: le gatuak ezofiziosoak badira eta, eratxikipen horien ondorioz, senipartedunak ezin badu eskuratu berari legez dagokion zatia, orduan senipartedunak lega tuak urritzeko akzioak egikari ditzake, zati hori eskuratzeko (KZren 820.etik 822.era arteko art.ak; KatOKren 373.etik 374.era arteko art.ak). Jaraunspenaren hartzekodunei begira, legatuhartzaileak ez