Doktrina - Zuzenbide Zibila - Oinordetza (1)

da: gerta daiteke testamentuan esku hartzen duten gainerako subjektu batek edo batzuek ez jakitea testamentugileak era bilitako hizkuntza.

Lekukoei buruz 681.3. art.ak dioenez, ezin dute lekuko gisa jardun testa mentugileak erabilitako hizkuntza ez dakitenek. Lekukoek eta testamentu gileak elkar ulertu behar dute, testamentuan erabilitako hizkuntza horretan. Notarioak testamentua egilesten duenean, bestelakoa da irtenbidea; notarioak ez duenean ulertzen testamentugileak erabilitako hizkuntza, legeak onartzen du notariotestamentuetan interpretatzaileak esku har dezan. Interpretatzaile batek bakarrik esku hartzen du, notariotestamentua irekia zein itxia izan. Agiri ofiziala (testamentu irekian, testamentua bera eta, itxian, egilespen ak ta) bi hizkuntzatan idatzi behar da, testamentugilearen hizkuntzan eta egiles pen lekuko hizkuntza ofizialean. Halaber, adierazi behar da testamentugileak zein hizkuntza erabili duen (684.1. art.) eta, zalantzarik egotekotan, hizkun tza hori nagusitzen da.

Testamentua egilesten bada notarioak ez dakien hizkuntzan eta testamen tua egilesten den lekuko hizkuntza ofizialak bat baino gehiago badira, orduan testamentua idatzi behar da, testamentugilearen hizkuntzan eta notarioak era biltzen duen hizkuntza ofizialean. Notarioak hizkuntza ofizial bat bakarrik erabiltzen badu ere, egilespen lekuan ofizialak diren hizkuntza guztiak jakin behar ditu. Kasu horretan, testamentua bi hizkuntzatan idatzi behar da, nota rioak ez dakielako testamentugileak erabilitako hizkuntza; beraz, ez du zeri kusirik testamentugileak erabilitako hizkuntza ofiziala den ala ez.

Desberdina da 685.2. art.ak aztertzen duen arazoa: testamentugileak era