Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 122 by Ecogreens Greece

ïé Üíèñùðïé ðÜíù áðü ôá êÝñäç

Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ!

Παρακαλώ να ανακυκλώνεται

Ìçíéáßá ïéêïËïãéêÞ Åöçìåñßäá / Μάρτιος 2014 / Öýëëï 122 - ôéìÞ öýëëïõ 0,01åõñþ

Ευρωεκλογές 2014

Δεν χαϊδεύουμε αυτιά, λέμε αλήθειες και επιδιώκουμε βιώσιμες λύσεις ÓÅË.3

Να υπερασπίσουμε το νερό ως κοινό αγαθό!

Στο Αρκάδι για τα χημικά ÓÅË. 4 της Συρίας

σελ 8-9

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

«Θα πάμε με ταπεινότητα σ έναν αγώνα για να μπορούμε να κοιτάζουμε τα παιδιά μας στα μάτια» τόνισε ο καθηγητής Διαχείρισης Υδατικών Πόρων και υποψήφιος ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Βαγγέλης Πισσίας, στην ομιλία του στο Αρκάδι, στη μεγάλη κινητοποίηση κατά της υδρόλυσης των χημικών της Σύριας.

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας με τους Ο. Π. ÓÅË. 6 ο Μ. Τρεμόπουλος

«Περιφέρεια με διαφάνεια, διαβούλευση και αλληλεγγύη»

σελ 4-5

Με στόχο μια χρηστή διοίκηση στην Περιφέρεια, με βασικές προτεραιότητες τη διαφάνεια, τη διαβούλευση με τους πολίτες, την υπεράσπιση της ποιότητας ζωής και των συλλογικών αγαθών κατεβαίνει ως υποψήφιος Περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας ο Μ. Τρεμόπουλος.

Συνυπάρχοντας στην Πόλη: Αυτοοργάνωση, Συλλογικότητα, Αλληλεγγύη - Ο δικός μας κόσμος! Οι Οικολόγοι Πράσινοι στήνουν συλλογικές κουζίνες και καλούν τον κόσμο να συμμετέχει!

Η Πολιτική Κίνηση 3ου Διαμερίσματος Αθηνών των Οικολόγων Πράσινων έδωσε σάρκα και οστά στο σύνθημα «Συνυπάρχοντας στην Πόλη» και σε συνεργασία με τη Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την υποψήφια Δήμαρχο για την Αθήνα Ιωάννα Κοντούλη, διοργάνωσε, την Κυριακή 30 Μαρτίου, στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου στο Θησείο, συλλογική κουζίνα στο δρόμο. Το γλέντι είχε κρασί, υπέροχο φαγητό, πολλά χαμόγελα και καλή διάθεση και πάνω από όλα ήταν ανοιχτό σε όλους και όλες πέρα από φύλο, φυλή, χρώμα και εθνικότητα. Για τους Οικολόγους Πράσινους, η ανάπτυξη αντιιεραρχικών και αντιεμπορευματικών δράσεων αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, με άξονα τη γειτονιά και απώτερο στόχο τη διεκδίκηση του αστικού χώρου ως δημόσιου αγαθού, αποτελεί το πρόταγμά της πολιτικής που οραματιζόμαστε και θέλουμε να κάνουμε πράξη. Η Πολιτική Κίνηση του 3ου Διαμερίσματος Αθηνών θα είναι παρούσα και με νέες συλλογικές κουζίνες, βάζοντας το στίγμα της στην κοινή προσπάθεια δημιουργίας ζωτικών χώρων συνεύρεσης και αλληλεγγύης στη γειτονιά, στο δρόμο και σε όλους τους χώρους όπου συνυπάρχουμε και λειτουργούμε καθημερινά. Για να κάνουμε την συνύπαρξη γιορτή, και την αλληλεγγύη πράξη! Πολιτική Κίνηση 3ου Διαμερίσματος Αθηνών και ΘΟ Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

ÁÈÇÍÁ: Ðë. Åëåõèåñßáò 14,105 53, ô.210 33 06 301 f. 210 38 34 390

ÈÅÓÓÁËÏÍÉÊÇ:

Πτολεμαίων 29Α, 546 31, ô.2310 26 97 80 f.2310 26 67 06

ÐñÜóéíç ÐïëéôéêÞ

www.ecogreens.gr - ecogreens@otenet.gr

ÌÇÍÉÁÉÁ ÅÖÇÌÅÑÉÄÁ: Éäéïêôçóßá: ÏÉÊÏ-ËÏÃÏÓ

ÁóôéêÞ ìç êåñäïóêïðéêÞ åôáéñåßá Êïëïêïôñþíç 31, 105 62 ÁèÞíá, ô.210 32 13 442 f. 210 32 41 825 Äéá÷åéñéóôéêÞ ÅðéôñïðÞ ÏÉÊÏËÏÃÏÕ:

¼ëãá ÊÞêïõ, Ðñüåäñïò ÔçëÝìá÷ïò Óðáóßäçò, Åêäüôçò ÃéÜííçò ×áñáëáìðÜêçò,Ôáìßáò Ãéþñãïò Ðáó÷áëßäçò, ÃñáììáôÝáò ÓõíôáêôéêÞ ÅðéôñïðÞ Åöçìåñßäáò

Áíôþíçò Îåíéêüò, ÄéåõèõíôÞò Êþóôáò ÃåùñãéÜäçò, Õðåýèõíïò

Για την αποχώρηση του Νίκου Χρυσόγελου από τους ΟΠ

Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν είναι ιδιοκτησία κανενός στελέχους!

Ο Νίκος Χρυσόγελος επιλέγει με αβάσιμα επιχειρήματα να εγκαταλείψει το κοινό μας σπίτι, λίγο πριν τις ευρωεκλογές. Οι προφάσεις που χρησιμοποιεί για την αποχώρησή του είναι ξένες με τις ανάγκες των πολιτών. Δεν είναι τυχαίο ότι στη μακροσκελή επιχειρηματολογία του δεν αναφέρει ούτε μία διαφοροποίηση από τις πολιτικές προτάσεις των

Οικολόγων Πράσινων. Αυτές τις προτάσεις περιμένει η κοινωνία από το Πράσινο κίνημα. Αυτές οι προτάσεις μας διαφοροποιούν από τα παραδοσιακά κόμματα. Η Πολιτική Οικολογία παραμένει ζωντανή και ενωμένη στα κινήματα και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν είναι ιδιοκτησία κανενός στελέχους. Ανήκουν στους πολίτες.

Óýíôáîçò - Óýìâïõëïò ¸êäïóçò ÍáôÜóóá Ôóéñþíç, Óõíôïíéóìüò ýëçò ÔçëÝìá÷ïò Óðáóßäçò, áðü ÏÉÊÏ-ËÏÃÏ

Ιεροπηγής 14, Αχαρναί

ÃéÜííçò ×áñáëáìðÜêçò, áðü ÏÉÊÏ-ËÏÃÏ

Êþóôáò ÊáëïãñÜíçò, áðü ÐÓ

τηλ. 6936834222

ÃéÜííçò Ôóéñþíçò, áðü ÐÓ Ìáñßá Ëéüóç, áðü ÐÓ Ìé÷Üëçò Ìé÷åëÞò, ìÝëïò Ãéþñãïò ÊáíÝëëçò, ìÝëïò ÐËÇÑÏÖÏÑÉÅÓ ÃÉÁ ÔÇÍ ÅÊÄÏÓÇ

Ó×ÅÄÉÁÓÌÏÓ - ÅÐÉÌÅËÅÉÁ: UDF ÅÐÅ Äéðýëëïõ 6, 105 53, ÁèÞíá ô.210 34 27 400, 210 34 27 420

ΕΚΤΥΠΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

ΒΙΒΛΙΑ

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΑ ΕΝΤΥΠΑ

ΒΙΟΛΑΓΟΥΔΑΚΗ Α Παπανδρέου 88 Γλυφάδα /ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΥΣΕΙΣ Μουσών 63 & Ζαϊμη Π Φάληρο /BOOZE COOPERATIVA Êïëïêïôñþíç 57 10562 ÁÈÇÍÁ / BIOBIZZ ÅììáíïõÞë ÌðåíÜêç 98 10681 ÁÈÇÍÁ / ÖÕÓÉÏËÁÔÑÉÊÏÓ & ÁÈËÇÔÉÊÏÓ ÓÕËËÏÃÏÓ "ÐÁÉÙÍÉÏÓ" ÓÊÏÕÑÔÏÕ 30009 ÁÉÔÙËÏÁÊÁÑÍÁÍÉÁ / ÈÇÓÁÕÑÏÓ ÕÃÅÉÁÓ ÐáðáöëÝóóá 26 & ÔñáëÝùí 11146 ÃÁËÁÔÓÉ / KAMPOS BIOMARKET ÁñôÝìéäïò 9 & Ëáïäßêçò 16674 ÃËÕÖÁÄÁ / ÂÉÂËÉÏÐÙËÅÉÏ ÁÍÁÃÍÙÓÔÏÕ ÄÇÌÇÔÑÉÏÕ - ÅÕÏÉ ÂÁÊ×Å Áã. ÂáñâÜñáò 89 17237 ÄÁÖÍÇ / ÖÁÑÌÁÊÅÉÏ ÐÑÏÊÏÕ ËÙÑÁÓ Ë. Ðñùôüððáðá 14 16343 ÇËÉÏÕÐÏËÇ/ BIOCAFE Êõðñéáêïý Áãþíá 15 49100 ÊÅÑÊÕÑÁ / ÏÉÊÏÆÙÇ ÉùÜííïõ Èåïôüêç 104 49100 ÊÅÑÊÕÑÁ / ÓÕÍÅÔÁÉÑÉÓÔÉÊÏ ÂÉÂËÉÏÐÙËÅÉÏ ÑÞãá Öåñáßïõ 10 50100 ÊÏÆÁÍÇ / ÂÉÏËÏÃÉÊÁ ÐÑÏÉÏÍÔÁ Äéïíýóïõ 3 15124 ÌÁÑÏÕÓÉ / ÖÙÔÏÅÃ×ÑÙÌÏÍ Áã.É. ÐñÜôóéêá 109 26332 ÐÁÔÑÁ / ÏÉÍÏ×ÙÑÏÓ Êáðïäéóôñßïõ 1518531 ÐÅÉÑÁÉÁÓ / ÅÕÏÉ ÅÕÁÍ ÁñéóôïôÝëïõò 9 ÐÅÉÑÁÉÁÓ / ÃÁÉÁ ÄçìçôñÜêç 2 73100 ×áíéÜ /ÂÉÏËÏÃÉÊÁ ÐÑÏÉÏÍÔÁ "ÊÇÐÏÓ ÁÃÃÅËÙÍ" ×ßïõ 18 15231 ×ÁËÁÍÄÑÉ / ÖÕÓÉÏËÁÔÑÉÊÏÓ ÏÌÉËÏÓ ÌÕÔÉËÇÍÇÓ "ÕÄÁÔÉÍÏÓ" Áåñïðüñïõ ÃéáííáñÝëëç 18 81100 ËÅÓÂÏÓ / ÔÏ ÐÅÑÉÂÏËÉ ÔÇÓ ÏÉÊÏËÏÃÉÁÓ ÁíäñÝïõ ÌåôáîÜ 1315 10681 ÅÎÁÑ×ÅÉÁ / ÏÉÊÏÆÇÍ ÂÉÏËÏÃÉÊÁ ÐÑÏÉÏÍÔÁ ÅììáíïõÞë ÌðåíÜêç 26 10678 ÁÈÇÍÁ/ BIO-ARMONIA Áã. ÉùÜííïõ 43 15342 ÁÃ.ÐÁÑÁÓÊÅÕÇ / ÍÁÑÁÃÉÅÍÁ Áã. ÐåëÜãïõò 85 & Åëâåôßáò 15342 ÁÃ.ÐÁÑÁÓÊÅÕÇ / ÂÉÏÔÑÏÖÇ ÐÇËÉÏÕ 28çò Ïêôùâñßïõ 38 ÂÏËÏÓ / IN VIVO ÂÉÏËÏÃÉÊÁ ÐÑÏÉÏÍÔÁ Ðë. Äçìáñ÷åßïõ 4 60100 ÊÁÔÅÑÉÍÇ / ÂÉÏÔÑÏÐÉÏ ÊáðåôÜí Êüóõñç 7 72100 ÁÃ. ÍÉÊÏËÁÏÓ ÊÑÇÔÇ / ÐÑÏÐÏËÉÓ Ðáíáãïýëç 26 41222 ËÁÑÉÓÁ / ÑÏÕÓÁÊÇÓ ÉÏÑÄÁÍÇÓ ÂÉÏËÏÃÉÊÁ ÐÑÏÉÏÍÔÁ "Ç ÖÕÓÇ" Ðñïýóçò 15 66100 ÄÑÁÌÁ / ÃÊÏÕÓÉÏÕÁÃÃÅËÉÊÇ ÂÉÏËÏÃÉÊÁ ÐÑÏÉÏÍÔÁ 14çò ÌáÀïõ & Ðáëáéïëüãïõ 84435 ÁËÅÎÁÍÄÑÏÕÐÏËÇ / ÂÉÏÓÐÏÑÏÓ ÂÉÏËÏÃÉÊÁ ÐÑÏÉÏÍÔÁ Âïñåßïõ Çðåßñïõ 135 ÓÅÐÏËÉÁ/ ÁÃÍÇ ÃÇ ÖåñôÜêçò Ë. ÐåíôÝëçò 104 ÂÑÉËÇÓÓÉÁ / ÂÉÏËÏÃÉÊÏ ×ÙÑÉÏ Áã. ÉùÜííïõ 28 16673 ÂÏÕËÁ / MINI MARKET STOP & SHOP ×ñõó. Óìýñíçò 10 19009 Í.ÂÏÕÔÆÁÓ / ÅËÉÁÍÈÏÓ ÂÉÏËÏÃÉÊÏ ÐÁÍÔÏÐÙËÅÉÏ ÁñôÜêçò 66 17124 Í.ÓÌÕÑÍÇ / ÇËÉÁ×ÔÉÄÁ ÂÉÏËÏÃÉÊÁ ÐÑÏÉÏÍÔÁ Äçìïêñßôïõ 6 32200 ÈÇÂÁ / ÁÑÊÅÕÈÏÓ ÂÉÏËÏÃÉÊÁ ÐÑÏÉÏÍÔÁ Âáò. Ãåñãßïõ 7 16674 ÃËÕÖÁÄÁ / ÁÓÖÁËÉÓÔÉÊÏ ÃÑÁÖÅÉÏ ÓÁÊÇÓ ÁÐÏÓÔÏËÏÐÏÕËÏÓ ÐáëáéÜò ÊáâÜëáò 212 ÐÅÑÉÓÔÅÑÉ / Aloe FLOWERS Êáôåñßíá ÁíáóôáóÜêç ÖéëåëëÞíùí 33 ÐÅÉÑÁÉÁÓ / ÃÕÍÁÉÊÏËÏÃÉÊÏ ÉÁÔÑÅÉÏ ÌAÊÑÅÍÏÃËÏÕ ÁÍÉÊÇÔÏÓ Ëåùö. ÉððïêñÜôïõò 211 18900 ÓÁËÁÌÉÍÁ /ÊÁÖÅ ÏÕÆÅÑÉ ÌÐËÅ ËÝíïñìáí & Åðéäáýñïõ 39 ÁÈÇÍÁ / ÊÁÖÅÍÅÉÏ "ÌÁÍÈÅËÁÓ" Äéðýëïõ 6 10553 ÁÈÇÍÁ / ÂÉÂËÉÏÐÙËÅÉÏ ÊÏÆÏÊ ×ÑÇÓÔÏÓ ÊõêëÜäùí 23 ÊÕØÅËÇ

Συμπεράσματα του στρογγυλού τραπεζιού που έγινε στη Λάρισα (31-3-2014) από τους Οικολόγους Πράσινους

Δεν χαϊδεύουμε αυτιά, λέμε αλήθειες και επιδιώκουμε βιώσιμες λύσεις

η Δευτέρα 31-3-14 πραγματοποιήθηκε ειδική εκδήλωση στη Λάρισα με τη συμμετοχή δυο υποψηφίων ευρωβουλευτών των Οικολόγων Πράσινων και με θέμα «εναλλακτικές προσεγγίσεις διαχείρισης υδάτινων πόρων - τα κοινά αγαθά και η κρίση». Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής Βαγγέλης Πισσίας, ομότιμος καθηγητής του ΤΕΙ Αθήνας και ειδικός στα ζητήματα διαχείρισης υδάτινων πόρων, τόνισε ότι η βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων απαιτεί σοβαρή μελέτη, σχεδιασμό και υλοποίηση-παρακολούθηση υπό δημόσιο έλεγχο, ανεπηρέαστη από την εργολαβική λογική των μεγάλων έργων του παρελθόντος. Ειδικότερα για την περίπτωση της Θεσσαλίας, υποστήριξε ότι οι σχεδιασμοί των εκτροπών που επιδιώκονται αποτελούν μεθοδολογίες που ανήκουν στο παρελθόν, που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από την διεθνή επιστημονική κοινότητα, και όσοι τις προώθησαν ή τις προωθούν εξαπάτησαν τους αγρότες υποσχόμενοι ένα ανέφικτο, ένα μη βιώσιμο και περιβαλλοντικά μη αποδεκτό έργο. Η σημερινή σχεδιαστική αντίληψη υδραυλικών έργων επιβάλλει να υιοθετηθεί, όπως γίνεται σήμερα σε όσες χώρες σέβονται –έστω και μετά από σφάλματα δεκαετιών- την αρχή της βιώσιμης διαχείρισης του νερού, ανά λεκάνη απορροής με μικρά διαδοχικά φράγματα εμπλουτισμού ή και ταμίευσης του νερού. Ο υποψήφιος ευρωβουλευτής Ηλίας Γιαννίρης, τέως επίκουρος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, αναφέρθηκε στην έννοια των κοινών αγαθών, στις κρίσιμες αξίες που αυτά σηματοδοτούν για την ύπαρξη της κοινωνίας, και στη σημασία της υπεράσπισης των «κοινών» απέναντι στη νεοφιλελεύθερη απορύθμιση που έχει ως στόχο τη βραχυπρόθεσμη απληστία. Αναλυτικότερα: 1. Σήμερα υπάρχει μια πολυδιάστατη κρίση, οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική και «η υπόσχεση των Κοινών» μπορεί να προσφέρει τις κατάλληλες προσεγγίσεις, ωθούμενη από τη δύναμη της πληροφορίας και της γνώσης. Η σημερινή κοινωνία πρέπει να συντονιστεί με τις αξίες που σηματοδοτούν τα Κοινά. 2. Πρέπει να επιλέξουμε συνειδητά τη βιωσιμότητα και το στόχο της βιώσιμης ευημερίας, και να αφήσουμε πίσω μας έννοιες όπως αυτή της «μεγέθυνσης-ανάπτυξης» και της γραμμικής χρήσης των πόρων, που στηρίζονται στη σπάταλη και καταναλωτική λογική του «παράγω-μεταφέρω-καταναλώνω-πετάω». Πρέπει να επανεξετάσουμε τα πολωτικά-συγκεντρωτικά ιεραρχικά συστήματα διοίκησης και διαχείρισης. 3. Η κρίση μπορεί να μετασχηματιστεί σε ευκαιρία μέσω της ενεργοποίησης των πολιτών, με πολιτικές πλήρους αξιοποίησης του κοινωνικού κεφαλαίου, στην κατεύθυνση της κοινωνικής οικονομίας. 4. Πρέπει να εγκαταλειφθεί, το υπερκαταναλωτικό μοντέλο που είχαμε τόσα χρόνια στην οικονομία μας. Το ελληνικό κράτος δανειζόταν χρήματα και τα μοίραζε απλόχερα, χωρίς να σκέφτεται πώς θα αποπληρώσουν οι επόμενες γενεές τα δανεικά. 5. Το ίδιο μοντέλο διαχείρισης υπη-

Να υπερασπίσουμε το νερό ως κοινό αγαθό

ρετήθηκε και για το νερό στη Θεσσαλία, στα πλαίσια μικροπολιτικών και πελατειακών παιχνιδιών. Το μοντέλο αυτό επέφερε τελικά ένα οξύτατο υδατικό πρόβλημα στη Θεσσαλική πεδιάδα, με επιπτώσεις στους αγρότες. Χωρίς ένα πρόγραμμα σύγχρονης αντίληψης για τη διαχείριση της επιφανειακής απορροής, με έργα αύξησης της κατείσδυσης και έργα αποταμίευσης του νερού σε ένα εκτεταμένο δίκτυο μικρών και μεσαίων ημιορεινών και ορεινών ταμιευτήρων, χωρίς ένα πρόγραμμα ελέγχου, προστασίας και ρύθμισης της ροής του Πηνειού ποταμού, χωρίς μέτρα αντιμετώπισης της σπατάλης λόγω απωλειών και λόγω έλλειψης «κουλτούρας» στο μέγα ζήτημα του νερού, χωρίς αναγνώριση της νέας επιστημονικήςτεχνικής αρχής περί προτεραιότητας ανάπτυξης μικρών και πολύμορφων τεχνικών υδροσυστημάτων, καταλήξανε οι κρατικές αρχές και οι τεχνικοί τους σύμβουλοι στο ανέφικτο συμπέρασμα ότι χρειάζεται τώρα επιπλέον “εισαγόμενο” νερό από την λεκάνη του Αχελώου και στο μέλλον ποιος ξέρει από πού αλλού. 6. Το πρόβλημα είναι επιλύσιμο, στη βάση όμως μιας άλλης κατεύθυνσης, βασισμένης στην Κοινοτική Οδηγία για τα νερά, ώστε να σχεδιαστούν νέες εναλλακτικές τεχνικές δυνατότητες διαχείρισης και τεχνικές εξοικονόμησης ή/και επανάχρησης. Η λύση βρίσκεται πρωταρχικά στην κατεύθυνση της εξοικονόμησης νερού, επιδιώκοντας την επιστημονικά-οικονομικά-κοινωνικά τεκμηριωμένη αναδιάρθρωση των καλλιεργειών. Η λύση αυτή μπορεί να συνδυαστεί με την αποτελεσματική διαχείριση της ζήτησης, τη συνεργασία των χρηστώνπαραγωγών με την δημόσια αρχή και με τον δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. 7. Σήμερα πώς μπορεί να γίνει σχεδιασμός εξοικονόμησης νερού, όταν απουσιάζει ο γενικός σχεδιασμός, υπάρχουν αγνώστου αριθμού παράνομες γεωτρήσεις και πολλά παράνομα φράγματα που στραγγίζουν τον Πηνειό, όταν υπάρχουν αρδευτικά δίκτυα που έχουν υψηλές απώλειες νερού λόγω έλλειψης συντήρησης και παλαιότητας, κυρίως όταν το δίκτυο είναι ανοικτό και χωμάτινο; 8. Θα ήταν απολύτως μη αποδεκτό αν στη Θεσσαλία ερχόταν τελικά εισαγόμενο νερό, με τεράστιο περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος, από τον Αχελώο, και ένα μεγάλο μέρος του να χανόταν στη διαδρομή μέσα στα αρδευτικά δίκτυα λόγω εξάτμισης και διήθησης. Εκτιμήσεις σε διάφορες επιστημονικές μελέτες αναφέρονται σε απώλειες έως και 50% του νερού που χρησιμοποιείται σήμερα για άρδευση. Αν δεχτούμε τις εκτιμήσεις του 1995 για 1600 hm3ετήσια αρδευτική ζήτηση, προκύπτει ότι η εξοικονόμηση νερού ενδέχεται να είναι σημαντικότερη από την ίδια την εκτροπή του Αχελώου. 9. Αποτελεί βασικό ζητούμενο σήμερα για την εξοικονόμηση νερού η επιστημονικά τεκμηριωμένη αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, είναι σημαντικότερη από την ίδια την εκτροπή του Αχελώου, ο εκσυγχρονισμός και η συντήρηση των αρδευτικών δικτύων. Εξοικονόμηση νερού μπορεί να επιτευχθεί και με μέτρα όπως η εφαρμογή κατάλληλων καλλιεργητικών και αρδευτικών τεχνικών από τους αγρότες, ο έλεγχος της κατανάλωσης νερού από τις γεωτρήσεις, το άμεσο

κλείσιμο όλων των παράνομων γεωτρήσεων, η κοστολόγηση της χρήσης του αρδευτικού νερού κ.α. Επιπλέον μπορεί να γίνει αξιοποίηση του χειμερινού πλεονάσματος νερού. 10. Για τη σωστή και αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων απαιτείται ο συντονισμός όλων των αρμόδιων φορέων και προπαντός η συνεργασία τους με τους αγρότες. Απαραίτητη προϋπόθεση για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η διαθεσιμό-

τητα αξιόπιστων και επικαιροποιημένων δεδομένων γιατί έτσι θα έχουμε την εφαρμογή σωστών διαχειριστικών μέτρων. Προτείνουμε την εγκατάσταση ενός σύγχρονου δικτύου λήψης υδρομετρικών, μετεωρολογικών και ποιοτικών δεδομένων και τη δημοσίευσή τους σε πρωτογενή μορφή σε ειδικό δικτυακό τόπο με ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. 11. Για την εξεύρεση αποτελεσματικών αλλά και ταυτοχρόνως περιβαλ-

λοντικά βιώσιμων λύσεων στο υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, προτείνουμε να ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος σε εθνικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, που να καταλήξει σε ένα συνολικό σχέδιο δράσης με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα υλοποίησης για τη διαχείριση των υδατικών πόρων και την παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος. Κούτσικος Κωνσταντίνος συντονιστής ΠΚ Λάρισας

Tα Χημικά της Συρίας: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος vx

, η τοξικότερη χημική πολεμική ύλη, 1.700 φορές πιο τοξική από το γνωστό Σαρίν και ακόμη περισσότερο τοξική από τα λεγόμενα «αέρια της μουστάρδας». Χίλιοι τριακόσιοι τόνοι από τις ύλες αυτές αποτελούν το χημικό οπλοστάσιο του Άσαντ. Για να σχηματίσει κανείς μια πρώτη ιδέα για τη φονικότητα της ουσίας αυτής αρκεί να γνωρίζει ότι ένα λίτρο, μόνο ένα λίτρο VX, μπορεί να προκαλέσει το θάνατο σε 100.000 ανθρώπους. Το γαλλικό πρόγραμμα καταστροφής χημικών όπλων περιλαμβάνει την εξουδετέρωση 350 τόνων τοξικών ουσιών, εκ των οποίων 400 λίτρα VX, ποσότητα που παράχθηκε στο «Πυριτιδοποιείο» της Μπρακεβίλ. Με απλή αναγωγή συμπεραίνουμε ότι η ποσότητα αυτή μπορεί να εξοντώσει 40.000.000 ανθρώπους. Η διάρκεια υλοποίησης του γαλλικού προγράμματος εκτείνεται μέχρι το 2020, καθώς οι χρόνοι που απαιτούνται με τη μέθοδο που επιλέχθηκε δεν επιτρέπουν την καταστροφή περισσότερων από 42 τόνους το χρόνο. Tο πρόβλημα της εξουδετέρωσης των χημικών όπλων αποτελεί ίσως μία από τις μεγαλύτερες παλιές, αλλά όπως φαίνεται συνεχιζόμενες, αμαρτίες του πολιτισμένου κόσμου. Περί-

που 150.000 τόνοι χημικών όπλων βυθίστηκαν ανεπεξέργαστα τη διετία 1946-47 στη Βαλτική Θάλασσα και στη Θάλασσα της Ιαπωνίας. Οι ΗΠΑ βύθισαν δικά τους χημικά την ίδια περίοδο στις ανατολικές τους ακτές. Νωρίτερα, προς το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, το ίδιο οικολογικό έγκλημα συντελέστηκε στις ακτές του Βελγίου, όπως και στις ακτές της πολυσυζητημένης σήμερα Κριμαίας όπου η θάλασσα παρουσιάζει σε ορισμένα σημεία της υψηλή τοξικότητα. Οι ιταλικές ακτές της Αδριατικής είχαν και αυτές τότε την ίδια τύχη, και τις μέρες αυτές, την ώρα που οι «μεγάλοι» αποφάσισαν την απόρριψη των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο, οι ψαράδες της Μολφέτας βγάζουν εξανθήματα και παρουσιάζουν έντονα αναπνευστικά προβλήματα από διαρροές των βυθισμένων πριν 70 χρόνια χημικών. Η μετατροπή των θαλασσών σε χώρο ρίψης τοξικών απορριμμάτων χημικών οπλοστασίων συνεχίστηκε. Το 1968, το Αμερικανικό Ναυτικό βύθισε 266 τόνους ρουκετών που περιείχαν VX στη γνωστή θέση 39°33΄Ν, 71°02’W. Μερικά χρόνια αργότερα, από κατάλοιπα χημικών όπλων που επεξεργάστηκε ο αμερικανικός στρατός σε περιοχή των Βραχωδών Ορέων του Κολοράντο βρέθηκαν χημικοί ρύποι στο πόσιμο νερό. Η ζωή στον πλανήτη έτσι, με αυτόν τον τρόπο, με την οικολογική

συνείδηση να εξελίσσεται Γράφει ο: ρεται μόνο σε πιθανότητες και απελπιστικά αργά, μέχρι και κάθε επιστημονικό πρόγραμμα ή σήμερα συνεχίζεται. επιστημονική-τεχνική εφαρμογή Τώρα, ως τόπος για την οφείλει να υποβάλλεται σε ανάυλοποίηση του σχεδίου εξουδελυση ρίσκου και να εξετάζεται η τέρωσης των χημικών όπλων σκοπιμότητά του με όρους της Συρίας επιλέχθηκε η καρδιά κόστους-οφέλους. Στην περίτης Μεσογείου. Συγκεκριμένα, Βαγγέλης πτωση της υλοποίησης του σχεεπέλεξαν μια περιοχή νοτιοδυτι- Πισσίας* δίου αυτού δεν υπάρχει κανένα κά της Κρήτης, σε περίπου μέση απολύτως όφελος, υπάρχει απόσταση ανάμεσα σε αυτήν όμως το ενδεχόμενο ενός απόκαι στον Λυβικό Κόλπο της Σύρτης, τον λυτα καταστροφικού οικολογικού και γνωστό στους Έλληνες σφουγγαράδες οικονομικού για την παραθαλάσσια και ως Κόλπο της Μπαρμπαριάς. Η χώρα μας κόστους. μέθοδος που θα εφαρμοστεί αυτή τη Η εξουδετέρωση των χημικών της φορά είναι η υδρόλυση, που οι Αμερι- Συρίας στη Μεσόγειο, καθώς οι μέρες κανοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες περνούν, καθώς το εξοπλισμένο με τη απλά χαρακτηρίζουν μέθοδο «χαμηλού μονάδα της υδρόλυσης, μονοπύθμερίσκου» και την εν πλω εφαρμογή της νο, ηλικίας 35 ετών αμερικανικό πλοίο πιλοτική… CapeRay ελλιμενίζεται στις ισπανικές Τη γνώμη τους συμμερίζεται ο ακτές, καθώς τα φορτία των χημικών ΟΑΧΟ (Οργανισμός Απαγόρευσης όπλων συγκεντρώνονται στη ΛαττάΧημικών Όπλων) όπως και η επίτροπος κεια, καθώς μια πρώτη παρτίδα από Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της ΕΕ κ. αυτά μεταφέρθηκε ήδη στο λιμανάκι Κάθριν Άστον. Είναι «σχεδόν αδύνα- Gioia Tauro της Καλαβρίας στη νότια τον» να υπάρξει ατύχημα μας διαβε- Ιταλία, καθώς το ευρωπαϊκό και βαιώνει η εν λόγω κυρία και η πειθήνια εγχώριο πολιτικό σύστημα τηρεί τη ελληνική κυβέρνηση χαίρεται να ακού- σιωπή των αμνών, μας καθιστά μάρει μόνο τη λέξη «αδύνατον» αγνοώ- τυρες ενός ακόμη προαναγγελθέντος ντας την καταστροφική πιθανότητα εγκλήματος. της λέξης «σχεδόν». Στη συνέχεια, Στην Κρήτη πριν 2 μήνες, μια κάποιοι αναλαμβάνουν να μας καθησυ- μεθοδική προσπάθεια αποφασισμέχάσουν περισσότερο, μιλώντας με νων ανθρώπων ξεκίνησε, το νήμα της «επιστημονική βεβαιότητα». έφτιαξε δίχτυ, που εξάπλωσε τις αντιΌμως η επιστήμη παύει να είναι δράσεις σε ολόκληρο το νησί. Πριν επιστήμη, όταν αναφέρεται σε βεβαι- λίγες μέρες στο Αρκάδι, 10.000 Κρήότητες. Η επιστήμη μπορεί να αναφέ- τες συγκεντρώθηκαν για να πούνε

«όχι» στην επικίνδυνη εξουδετέρωση των χημικών στην καρδιά της Μεσογείου. Γνώριζαν ότι τίθεται σε κίνδυνο το θαλάσσιο περιβάλλον και η οικονομία του μεγάλου νησιού, όμως κατανόησαν και κάτι ακόμη. Ότι η απειλή δεν είναι μόνο οικολογική ή οικονομική αλλά κυρίως ηθική, καθώς τους θέτει αντιμέτωπους με την ύβρη, βάζει σε δοκιμασία τις συνειδήσεις τους και τους επιβάλλει την ταπείνωση της παθητικής συνενοχής. Τώρα, καράβια και φουσκωτά από την Κρήτη, καραβάκια ακτιβιστών που ταξίδεψαν πριν καιρό νοτιοανατολικά, ετοιμάζονται να ταξιδέψουν νοτιοδυτικά, εκεί που οι άλλοι θέλουν να στείλουν το CapeRay. Ας ελπίσουμε οι αντιδράσεις να γενικευτούν και στην υπόλοιπη χώρα, αλλά και πέρα από αυτήν. Αν αυτό συμβεί, τότε η «έσω» θάλασσα του Αριστοτέλη, η Λευκή Θάλασσα των Αράβων, η Θάλασσα των Πολιτισμών του Μπροντέλ, θα μπορέσει να έχει μια καλύτερη τύχη.

* Ο Β.Π. είναι ομότιμος καθηγητής Διαχείρισης Υδατικών Πόρων, συντονιστής των διεθνών πρωτοβουλιών «Ειρήνευση στη Συρία» και «Καράβια για την Γάζα» και υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τους Οικολόγους Πράσινους. (πρωτοδημοσιεύτηκε στην Athens Voice)

Συμμετοχή στην κινητοποίηση κατά της υδρόλυσης των χημικών της Σύριας στο Αρκάδι

«α πάμε με ταπεινότητα σ έναν αγώνα για να μπορούμε να κοιτάζουμε τα παιδιά μας στα μάτια» τόνισε ο καθηγητής Διαχείρισης Υδατικών Πόρων και υποψήφιος ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Βαγγέλης Πισσίας, στην ομιλία του στο Αρκάδι, στη μεγάλη κινητοποίηση κατά της υδρόλυσης των χημικών της Σύριας. Προαναγγέλλοντας την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων από κατοίκους και φορείς, τόνισε «θα πάμε εκεί που συντελείται το έγκλημα, θα τους συναντήσουμε και με ταπεινότητα και ευψυχία θα προσπαθήσουμε να τους αποτρέψουμε». Ο Βαγγέλης Πισσίας χαρακτήρισε το ζήτημα των χημικών της Σύριας στη Μεσόγειο πρόβλημα «περιβαλλοντικό, οικονομικό και ηθικό». Συγκεκριμένα τόνισε: «Για μας το πρόβλημα είναι περιβαλλοντικό αλλά είναι και κάτι περισσότερο. Είναι και οικονομικό γιατί μπορεί να καταστρέψει τις οικονομίες των περιοχών που θα θιγούν. Είναι όμως και ηθικό πρόβλημα, γιατί την ύβρη την εξαπολύουν σήμερα στους λαούς της Μεσογείου, αν το ανεχτείς θα βγεις ταπεινότερος και μικρότερος». Στο ιστορικό Αρκάδι συγκεντρώθηκαν, το μεσημέρι της Κυριακής 23 Μαρτίου, χιλιάδες κάτοικοι της Κρήτης, προκειμένου να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στην προοπτική να γίνει καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στην «κλειστή» θάλασσα

της Μεσογείου. Η μαζική κινητοποίηση κατοίκων, φορέων, εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης απετέλεσε ένα μήνυμα όχι μόνο προς τις ελληνικές αρχές αλλά και προς τη διεθνή κοινότητα. Σε ψήφισμα δε που εγκρίθηκε αναφέρεται μεταξύ άλλων: Λέμε «φτάνει πια». Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση να πάρει θέση. Απαιτούμε από τους Διεθνείς Οργανισμούς να ματαιώσουν την υδρόλυση των χημικών στη Μεσόγειο». Απαιτούμε η Μεσόγειος να μην είναι σκουπιδότοπος αποβλήτων, χημικών ή πυρηνικών. Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση, την προεδρεύουσα της ΕΕ, να πάρει επιτέλους θέση στο δημόσιο διάλογο. Δεν ζητούμε ούτε αντισταθμιστικά οφέλη ούτε να κατευνάσει τους φόβους μας. Απαιτούμε να εγκαταλείψει το δόγμα της πυγμής και του φόβου, το δεσποτισμό απέναντι στους πολίτες και να εγκαταλείψει μαζί με εκείνους, στις αποφάσεις των οποίων συναίνεσε, τα καταστροφικά σχέδια σε βάρος μας. Από τα όργανα της ΕΕ, του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ απαιτούμε να αλλάξουν τις πολεμοχαρείς πολιτικές τους κατευθύνοντάς τες προς την πλευρά της ανθρώπινης εξέλιξης κι όχι της καταστροφής. Το μοντέλο που προτείνουμε δεν χωρά άλλα πειράματα. Επομένως λέμε όχι στην εξουδετέρωση των χημικών στην Μεσόγειο.

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΡΓΑ Η ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

διαλέγετε και παίρνετε. Μιλάμε για ύνοψη της τοποθέτηπερισσότερες θέσεις εργασίας από σής μου στην εκδήλωΓράφει η: τον πληθυσμό του Αλίμου (40.000 ση με θέμα ”Η Πολιτικάτοικοι) ή του δήμου Ελληνικούκή Οικολογία Σήμερα” Αργυρούπολης (51.330 κάτοικοι)! που έγινε στο Δυστυχώς όλες αυτές οι ιστοNosotros στις 28.11.2013. ρίες των μεγάλων έργων μοιάζουν. Τον τελευταίο μήνα βλέπουμε Πάντα κάποιος τρανός επενδυτής να παίζεται άλλη μια σημαντική προτείνει μια επένδυση που βαφτίπράξη στο έργο της εκποίησης του Νατάσσα ζεται ‘ανάπτυξη’ που θα φέρει ‘πολΕλληνικού. Ενός έργου που παίζεΤσιρώνη* λές θέσεις εργασίας’ στην περιοχή ται εδώ και 15 χρόνια σαν εκείνο το της. Δυστυχώς, αυτό το άμεσο, σήριαλ όπου κάθε επεισόδιο τελείπιθανό (γιατί συνήθως δεν τεκμηωνε με το ίδιο μότο «honesty is the best policy». Έτσι και με το Ελληνικό, εδώ ριώνεται από οικονομοτεχνικές μελέτες) και 15 χρόνια τα επιχειρήματα αλλάζουν όφελος των θέσεων εργασίας, επισκιάζει αλλά ο στόχος μένει πάντα ο ίδιος, η οικο- τα αρνητικά αυτών των επενδύσεων: Οι επενδύσεις αυτές έχουν τις περισδόμηση του χώρου του πρώην αεροδρομίσότερες φορές επιπτώσεις σε άλλους ου. Περάσαμε από το μύθο του «μεγαλύ- τομείς της τοπικής οικονομίας ή στις χρήτερου πάρκου της Ευρώπης». Κατάφωρο σεις γης. Έτσι οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται, καταστρέφουν άλλες θέσεις ψέμα! Συνεχίσαμε με το διαίρει και βασίλευε εργασίας. Θυμηθείτε το mall στον Άγιο («όλο το πράσινο θα πάει στα νότια προά- Δημήτριο και τις επιπτώσεις του στο τοπικό εμπορικό κέντρο... Όταν ιδιαίτερα στια;»). Προχωρήσαμε στην αληθοφανή ανά- καταστρέφονται θέσεις εργασίας σε παραγκη χρηματοδότησης του –υπερκοστολο- γωγικούς τομείς (πχ στον πρωτογενή γημένου και δήθεν πανάκριβου- πάρκου τομέα), το κόστος για τις τοπικές κοινωνίες είναι ιδιαίτερα σημαντικό αφού οι εργαζόμέσω της δόμησης ενός τμήματός του. Πιπιλίσαμε την καραμέλα της ‘ανάπτυ- μενοι σε αυτούς τους τομείς δύσκολα βρίξης’ μέσω της νέας οικοδόμησης. Μιλάμε σκουν ίδια απασχόληση στην περιοχή και για τη γνωστή στρεβλή και αδιέξοδη ανά- αναγκάζονται να μετακομίσουν αλλού. Το κόστος αυτών των επενδύσεων πτυξη που έχει σαν αποτέλεσμα χιλιάδες αδιάθετα καταστήματα, γραφεία και κατοι- είναι τεράστιο για το δημόσιο, δηλαδή κίες στην Αττική. Θεωρούμε έξυπνο το να τους πολίτες που πληρώνουν σε φόρους προσθέσουμε μερικά ακόμη «πωλείται» το ‘μάρμαρο’, κύρια λόγω των σκανδαλωδών φοροαπαλλαγών που εξασφαλίζει ο και «ενοικιάζεται» στην πόλη μας; Και καταλήξαμε αισίως, βοηθούσης επενδυτής, αλλά και λόγω των έργων που της οικονομικής κρίσης και της τεράστιας το δημόσιο καλείται να υλοποιήσει προς ανεργίας, στην υπόσχεση πολλών θέσεων όφελος του επενδυτή. Οι επενδύσεις αυτές έχουν το επιπλέεργασίας. Πόσων; Από 15.000 έως 59.000,

ον χαρακτηριστικό ότι, επειδή γίνονται συνήθως από μεγάλους διεθνείς επενδυτικούς ομίλους, τα κέρδη τους φεύγουν στο εξωτερικό και δεν επανεπενδύονται στην περιοχή του έργου. Πολύ συχνά, οι επενδύσεις αυτές είναι εκτός κλίμακας σε σχέση με την γύρω περιοχή (τοπίο, πληθυσμός), υπερβαίνουν την φέρουσα ικανότητα της περιοχής όπου κατασκευάζονται, ιδιωτικοποιούν τις παραλίες και τους αιγιαλούς, εξαντλούν τους φυσικούς πόρους (πχ υπόγεια ύδατα που αρδεύουν την περιοχή) ή ρυπαίνουν τους υδροφόρους και τη θάλασσα. Ο βιασμός της περιοχής υποδοχής αυτών των έργων είναι προφανής, αλλά δεν συγκινεί κανένα ιθύνοντα. Οι σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον που έχουν συνήθως αυτές οι επενδύσεις επιβαρύνουν την υγεία των πολιτών. Αυτό συνεπάγεται μεγάλο οικονομικό κόστος για τους πολίτες και την κοινωνία (πρόνοια-περίθαλψη-ασφαλιστικά ταμεία), το οποίο όμως εμφανίζεται σε βάθος χρόνου και δεν χρεώνεται ποτέ στον επενδυτή. Τέλος, και το σημαντικότερο, ποιος είναι αυτός που ορίζει την έννοια της ‘ανάπτυξης’ και της χρησιμότητας αυτών των έργων; Κατά κανόνα δεν προκύπτουν από τοπικές ανάγκες, αλλά επιβάλλονται εκ των άνω. Γίνεται λοιπόν προσπάθεια να πεισθούν οι πολίτες για τη χρησιμότητά τους, τους γίνεται κανονική πλύση εγκεφάλου από τα ελεγχόμενα από το κράτος Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, και η υλοποίησή τους δεν είναι αποτέλεσμα διαβούλευσης και συναίνεσης αλλά επιβολής. Οι κυβερνήσεις δηλώνουν ότι «ξέρουν καλύτερα» το συμφέρον των τοπικών κοινω-

νιών, και όταν δεν καταφέρνουν να τις πείσουν, χρησιμοποιούν, ακόμη και τη βία για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των επενδυτών. Και για να μην νομίζουμε ότι τέτοιες επενδύσεις προτείνονται μόνο στην Ελλάδα, θα θυμίσουμε ότι στην Ισπανία ο όμιλος καζίνο Las Vegas Sands Corp. έταζε 260.000 θέσεις εργασίας στην επένδυση «EuroVegas» (που προέβλεπε 6 καζίνο, 12 ξενοδοχεία-ουρανοξύστες, 3 γκολφ, malls, συνεδριακά κέντρα κλπ), ενώ σε όλες του τις επιχειρήσεις σε Αμερική και Ασία απασχολεί συνολικά 40.000 υπαλλήλους και ζητούσε σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές! Ευτυχώς η επένδυση ακυρώθηκε. Στο Βερολίνο, οι κάτοικοι πέτυχαν να μην κτιστεί με κατοικίες το πρώην αεροδρόμιο Tempelhof, γκρέμισαν την περίφραξή του και το έκαναν πάρκο, σε μια πόλη που έχει 13 τ.μ. πράσινου ανά κάτοικο! Προσφάτως δε οι πολίτες της Κωνσταντινούπολης αντέδρασαν σθεναρά στην κατασκευή εμπορικού κέντρου στη θέση του πάρκου

Γκεζί. Στα καθ’ ημάς, η εκποίηση του Ελληνικού στον όμιλο Lamda Development είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο. Θα καταστρέψει τον τελευταίο μεγάλο αδόμητο χώρο της Αττικής έναντι πινακίου φακής αφού το τίμημα είναι ουσιαστικά αστείο, σε σχέση με τις πραγματικές αξίες γης στην περιοχή (75€ το τ.μ. σε περιοχή με πρόσωπο στη θάλασσα, όταν ο δήμος Γλυφάδας αγόρασε πρόσφατα οικόπεδο στην Άνω Γλυφάδα με 1.450€ το τ.μ.). Ως πότε τα συμφέροντα κάποιων επιχειρηματιών, χαϊδεμένων των ελληνικών κυβερνήσεων, θα βρίσκονται πάνω από το δημόσιο συμφέρον; Ως πότε θα πιστεύουμε τα ψέματά τους και θα σιωπούμε στις παράνομες ενέργειές τους που ξεπουλούν τον πλούτο της χώρας μας και μας οδηγούν, εμάς και τα παιδιά μας, το περιβάλλον και την οικονομία της χώρας μας στην καταστροφή;

Σοβαρές δήθεν επενδύσεις, όπου οι επίδοξοι επενδυτές θα πληρώσουν 70.00080.000€ το τετραγωνικό στο Ελληνικό και μάλιστα σε 15 ετήσιες δόσεις! Επενδύσεις για τις οποίες το δημόσιο, δηλαδή εμείς οι φορολογούμενοι πολίτες, θα πληρώσουμε τριπλάσιο κόστος από το τίµηµα που θα πληρώσει ο επενδυτής, για μετεγκατάσταση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και για έργα υποδομής όπως η υπογειοποίηση της Λεωφ. Ποσειδώνος. Επενδύσεις λεόντειες, που δίνουν δικαίωμα αποζημίωσης του επενδυτή ακόμη και όταν εφαρμόζονται απλά οι νόµιµες διαδικασίες. Οι Οικολόγοι Πράσινοι σταθήκαμε από την αρχή στο πλευρό όσων αγωνίστηκαν για τη δημιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου στο Ελληνικό. Συµµετείχαµε ενεργά σε όλες τις εκδηλώσεις και δράσεις, στηρίξαμε τις ενέργειες των δήμων και την προσπάθειά τους να μην αρκεστούν σε καταγγελίες αλλά να αναζητήσουν εναλλα-

κτική πρόταση. Οι ευρωβουλευτές των Ευρωπαίων Πράσινων, μεταξύ των οποίων οι συμπρόεδροι της ομάδας Ντάνυ Κον Μπεντιτ και Ρεββέκα Χαρμς καθώς και ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, έχουν εκφράσει και με κείμενα τους την αντίθεσή τους στην διαδικασία αυτή. Συµφωνούµε µε την βιώσιμη πρόταση του Πολυτεχνείου. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να κάνουμε προτάσεις για ποιοτικό αστικό περιβάλλον, για πάρκα υψηλού πρασίνου, για προστασία και αναβάθµιση των δημόσιων χώρων και των κοινωφελών υπηρεσιών, για ελεύθερες παραλίες. Για µια οικονομία υγιή και αλληλέγγυα, βασισμένη σε παραγωγικές δραστηριότητες. Για βιώσιμη ανάπτυξη, που δημιουργεί θέσεις εργασίας χωρίς να καταστρέφει τον φυσικό και πολιτιστικό πλούτο. Γιατί χωρίς βιώσιμη ανάπτυξη δεν υπάρχει μέλλον. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι δημόσιοι χώροι ανήκουν σε όλους τους πολίτες. Δεν είναι ιδιωτική

περιουσία του κράτους. Δεν έχουν το δικαίωμα οι κυβερνήσεις να εκποιούν τους δηµόσιους χώρους χωρίς διαβούλευση, χωρίς τη συναίνεσή µας. Και όποτε προσπαθούν να το πράξουν, θα µας βρίσκουν απέναντί τους.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για την εκποίηση του Ελληνικού και του παραλιακού του μετώπου

ια ακόμη πράξη στο έργο της εκποίησης των ελεύθερων δημόσιων χώρων διαδραματίζεται αυτές τις μέρες στη χώρα μας, µε την ολοκλήρωση του διαγωνισμού «αξιοποίησης του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και του παραλιακού χώρου του Αγίου Κοσμά». Ενός έργου που ξεκίνησε, 13 χρόνια πριν, µε τη μεταφορά του αεροδρομίου στα Μεσόγεια, ενός έργου που απεργάζονται συστηματικά από τότε οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δηµοκρατίας, µε διάφορες αστήρικτες δικαιολογίες και αφορμές. Η σημερινή κρίση, που είναι αποτέλεσμα των αδιέξοδων πολιτικών τους, είναι η πιο πρόσφατη δικαιολογία για σκανδαλώδεις διαδικασίες και νομοθετήσεις µε τον ίδιο πάντα στόχο: το ξεπούλημα και του τελευταίου μεγάλου αδόμητου χώρου στα ιδιωτικά συμφέροντα που θέλουν να τσι-

μεντώσουν τα πάντα: παραλίες, βουνά, ακόμη και την πολιτική ζωή µας. Δεν τους ενδιαφέρει η ποιότητα ζωής µας, δεν τους ανησυχεί η περιβαλλοντική υποβάθμιση της Αττικής, αδιαφορούν για τους ατμοσφαιρικούς ρύπους και τα προβλήματα υγείας των πολιτών, κωφεύουν στις εκκλήσεις των φορέων, αγνοούν τις μελέτες του Πανεπιστημίου και του Πολυτεχνείου. Τα οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετούν είναι μεγάλα και διαχρονικά. Και εμείς τι κάνουμε; Θα µείνουµε στο ίδιο έργο θεατές; Θα θαµπωθούµε ξανά µε τις χάντρες και τα καθρεφτάκια όπως πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που κατέστρεψαν την χώρα αλλά γέμισαν τις τσέπες κάποιων -λίγων- ημετέρων; Θα ξαναϋποκύψουµε στις σειρήνες της στρεβλής τους ανάπτυξης και των ψεύτικων υποσχέσεων για θέσεις εργασίας και σοβαρές επενδύσεις; Θέσεις εργασίας που δεν προκύπτουν από καμία οικονομοτεχνική μελέτη!

*Δρ Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος

Π. ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - διαγραμμα α.ε the digital company

Μ. Τρεμόπουλος: «Περιφέρεια με διαφάνεια, διαβούλευση και αλληλεγγύη»

Αυτό δήλωσε σε συνάντησή του με τους δημοσιογράφους ο επικεφαλής της αυτοδιοικητικής κίνησης «Οικολογία Αλληλεγγύη» Μιχάλης Τρεμόπουλος, που τόνισε την ύπαρξη εναλλακτικών προτάσεων αλλά και τη δυνατότητα αξιοποίησης σημαντικών ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών εργαλείων, που δεν περιορίζονται στο ΕΣΠΑ. Αναφερόμενος στη διεκδίκηση της λαϊκής συμμετοχής, χαρακτήρισε τη διαβούλευση μέσω δημοψηφισμάτων, ως υγιές μέσο αυτοκάθαρσης, κάνοντας μνεία και

στο δημοψήφισμα για το νερό, που θα γίνει παράλληλα με τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Επίσης, έκανε λόγο για την ανάγκη συνολικού σχεδιασμού για τη διαχείριση των απορριμμάτων, από τον οποίο αποκλείεται η καύση, συμπεριέλαβε στις βασικές θέσεις τη συντονισμένη “μάχη” κατά των χρυσοθήρων στη Χαλκιδική και στο Κιλκίς, στο πλαίσιο της υπεράσπισης του δημόσιου συμφέροντος και της προστασίας των συλλογικών αγαθών. Οι διεκδικήσεις αυτές εμπλουτίζονται από τον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης του λιμα-

νιού ή της εκποίησης δημόσιας γης και ελεύθερων χώρων, όπως η περίπτωση των στρατοπέδων, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην υλοποίηση μιας φιλικής στο περιβάλλον και τον άνθρωπο σχεδίασης ενός κυκλοφοριακού μοντέλου που από τη δεκαετία του ’80 διεκδικούν οι οικολόγοι και περιλαμβάνει προαστιακό σιδηρόδρομο που συνδέει τη Θεσσαλονίκη με τις γειτονικές πόλεις και τις ακτές της Χαλκιδικής, πλήρες δίκτυο τραμ, διευκόλυνση της κίνησης του ποδηλάτου και θαλάσσια αστική συγκοινωνία. «Η Οικολογία Αλληλεγγύη συμπληρώνει 23 χρόνια ζωής», είπε ο Μ. Τρεμόπουλος. «Είναι μια αυτοδιοικητική κίνηση που μου επέτρεψε να εκλεγώ νομαρχιακός σύμβουλος από το 1998 -και στη συνέχεια ως περιφερειακός σύμβουλος- και επίσης τη Δήμητρα Γωγάκου και την Ελεωνόρα Ζώτου. Η Οικολογία Αλληλεγγύη συνεισέφερε αποφασιστικά στην επιβολή της διαφάνειας, στην αντιπαράθεση με τα συμφέροντα και τη διαπλοκή, στο να κατεδαφισθεί αυτό το σαθρό καθεστώς που επικρατούσε στη Νομαρχία και στη συνέχεια στην Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας. Καταθέτουμε στους πολίτες την πρότασή μας, ένα πλήρες πρόγραμμα 100 σελίδων, και για τις επτά περιφερειακές ενότητες, έτοιμο από καιρό. Δίνουμε προτεραιότητα σε στόχους όπως η χρηστή διοίκηση, η διαφάνεια, η αξιοποίηση πραγματικών χρηματοδοτικών εργαλείων που υπάρχουν και δεν αξιοποιούνται, η υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος, των συλλογικών

αγαθών και της δημόσιας περιουσίας, η υπεράσπιση της ποιότητας ζωής. Η πρακτική απάντηση που διεκδικούμε σε τοπικό επίπεδο είναι να εισακούεται η άποψη των πολιτών και να κρίνουν με βάση προγράμματα κι όχι επιλογές κεντρικού πολιτικού χαρακτήρα. Καταθέτουμε εναλλακτικές προτάσεις, ρεαλιστικά εφαρμόσιμες εδώ και τώρα, και είμαστε ανοιχτοί σε συνεργασία με πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, με ενεργούς πολίτες, ώστε να μπορέσουμε να ανασυγκροτήσουμε την Περιφέρεια, δικαιώνοντας τους πολίτες που θα μας επιλέξουν». Σχετικά με τις διεργασίες συζητήσεων για συνεργασία με άλλους πολιτικούς χώρους και πρόσωπα ο Μιχάλης Τρεμόπουλος δήλωσε: «Επαφές γίνονται, με πρωτοβουλία άλλων πολιτικών χώρων αλλά και αυτοδι-

οικητικών κινήσεων. Η Περιφέρεια έχει χαρακτηριστικά κεντρικής πολιτικής σκηνής, τα κόμματα προσπαθούν να αποτυπωθούν με κάθε τρόπο, αλλά σε μας, στην Οικολογία -Αλληλεγγύη, ενδιαφέρει να καταθέσουμε εναλλακτικές προτάσεις για την αυτοδιοίκηση. Σαφέστατα είμαστε κατά του μνημονίου, γι’ αυτό και προτείναμε στο Ευρωκοινοβούλιο τη λύση των Ευρωομολόγων, θέλουμε όμως να ξεφύγουμε από το δίπολο «μνημόνιο- αντιμνημόνιο», να κάνουμε συμμαχίες που να συμβάλλουν σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις εδώ και τώρα. Μ’ αυτό το αυτοδιοικητικό πρόγραμμα κι όχι με κομματικά κριτήρια της κεντρικής πολιτικής σκηνής, επιδιώκουμε να συμβάλλουμε αξιοποιώντας την εμπειρία μας και στο Ευρωκοινοβούλιο και στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης».

ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΝΟΜΙΚΗ ΝΙΚΗ Αποζημίωση των περιοίκων από την ΔΕΗ, για την προσβολή του ατομικού δικαιώματός τους στην προστασία του Περιβάλλοντος.

δικηγόρος-Νομικός Περιβάλλοντος και Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής με την ΑΤΤΟΙΚΑ, Κώστας Διάκος, υποχρέωσε για πρώτη φορά(!) την ΔΕΗ σε αποζημίωση των περιοίκων για την προσβολή του ατομικού δικαιώματός τους στην προστασία του Περιβάλλοντος (Άρθρο 24 Σ) στο Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) Αργυρούπολης-Ηλιούπολης. Σε όλους είναι γνωστό ότι εδώ και πολλά χρόνια υπάρχει μεγάλη αντίδραση των κατοίκων και του περιβαλλοντικού κινήματος γενικότερα, για την λειτουργία, από την ΔΕΗ, Κέντρου Υπερυψηλής Τάσης στον Υμηττό και σε προστατευόμενη περιβαλλοντικά ζώνη του βουνού, στις παρυφές της οποίας ζώνης υπάρχει πυκνοδομημένη περιοχή αλλά και χώροι που συχνάζουν ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες όπως συγκροτήματα σχολείων. Για το θέμα είχαν γίνει στο παρελθόν καταλήψεις του χώρου, εκδηλώσεις υπό την συμπαράσταση των δήμων Ηλιούπολης και Αργυρούπολης. Τελικά με παρέμβαση των ΜΑΤ υποχρεώθηκαν οι κάτοικοι σε αποχώρηση από τον χώρο. Ας σημειωθεί ότι τότε (2004), παρά τις αιτιάσεις της Πολιτείας για την λειτουργία του ΚΥΤ για την δήθεν άρτια διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, το Συμβούλιο της Επικρατείας δικαίωσε τους πολίτες, και συνεδριάζοντας στην πιο πλήρη σύνθεσή του, της Ολομελείας, έκανε δεκτή αίτηση ακύρωσης των πολιτών, που διαχειρίστηκε νομικά ο Κώστας Διάκος. Παρ’ όλα αυτά η ΔΕΗ συνέχισε να λειτουργεί στον χώρο αυτό το Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης, αγνοώντας όλα τα νόμιμα (και δικαστι-

κά βεβαιωμένα) δεδομένα, αδιαφορώντας για το Περιβάλλον και τον Άνθρωπο. Τότε οι περίοικοι, πέραν των κινηματικών διαδικασιών, άσκησαν αγωγή αποζημιώσεως, μεταξύ των άλλων, και για ηθική βλάβη λόγω της προσβολής των ατομικών δικαιωμάτων τους που προκύπτουν από τα άρθρα 21 (Υγεία) και 24 (Περιβάλλον) του Συντάγματος. Την υπόθεση χειρίστηκε πάλι ο δικηγόρος – νομικός περιβάλλοντος και σήμερα περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, επικεφαλής της Αττικής Οικολογικής Απάντησης, Κώστας Διάκος. Εκδόθηκε… (εν τέλει!), το 2013, η με αρ. 5560/13 απόφαση του Εφετείου Αθήνας, η οποία δικαιώνει τους πολίτες και για πρώτη φορά στην Ελλάδα κατοχυρώνει το δικαίωμα της προσωπικής αποζημίωσης για ηθική βλάβη λόγω παραβίασης του ατομικού δικαιώματος στην προστασία του περιβάλλοντος που επιβάλλει το άρθρο 24 του Συντάγματος. Και έτσι η ΔΕΗ υποχρεώθηκε στην καταβολή αποζημίωσης των πολιτών για την αντιπεριβαλλοντική της πολιτική. Το αποτέλεσμα αυτής της δίκης αποτέλεσε και την αναθέρμανση των διεργασιών για να φύγει το ΚΥΤ. Να σημειώσουμε ότι η διάδοχος (εν όψει ιδιωτικοποίησης των «φιλέτων» της ΔΕΗ) ΑΔΜΗΕ προσανατολίζεται με στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων να το αναβαθμίσει!!!, παρά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και παρά την απόφαση του Εφετείου Αθηνών. Σχετικά με το θέμα, ο Κώστας Διάκος σχολίασε: «η απόφαση του Εφετείου Αθήνας αποτελεί δείγμα περιβαλλοντικής ευαισθησίας στον χώρο της πολιτικής δικαιο-

σύνης. Στη χώρα μας, μάλιστα, που δεν φημίζεται για την θεσμική ευαισθησία για την Προστασία του Περιβάλλοντος. Όμως η επιτυχία αυτή ανήκει σε μεγάλο βαθμό στα Κινήματα. Αυτά προωθούν τις επιλογές, συντονίζουν τις δράσεις, διαμορφώ-

νουν το περί δικαίου αίσθημα. Έτσι είναι αναγκαίος πάντα ένας συνδυασμός και μια αγαστή συνεργασία της διαχείρισης κινηματικών διαδικασιών και στο νομικό επίπεδο, για να έχουμε επιθυμητά αποτελέσματα».

Ναι στα αιολικά, Παραγωγική Ανασυγκρότηση της όχι στην υποβάθμιση τοπικής οικονομίας, M η πρόκληση Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος σε εκδήλωση πολιτών στην Βέροια

η αξιοποίηση του τεράστιου ναμφισβήτητα ζούμε τη Γράφει ο: δασικού πλούτου και της δασικής μεγαλύτερη οικονομική βιομάζας. και κοινωνική κρίση η ανάδειξη των ορεινών χωριών μεταπολεμικά και την της Οίτης και των άλλων ορεινών βίαια μετάπτωση της περιοχών της Περιφερειακής Ενότηευημερίας καθώς, όχι μόνο τας Φθιώτιδας. μειώνεται το εισόδημα της η ανάδειξη και αξιοποίηση του πλειοψηφίας των νοικοκυοικοτουρισμού, του ιαματικού, του ριών, αλλά πολλά νοικοκυριά Στέφανος χάνουν την ίδια την πηγή του Σταμέλλος* εναλλακτικού τουρισμού και όλων των συγκριτικών μας πλεονεκτημάεισοδήματός τους: είτε κλείτων στον τομέα του τουρισμού. νουν οι καταχρεωμένες επιη αξιοποίηση του Πολιτιστικού Κεφαχειρήσεις τους, είτε, ως εργαζόμενοι, χάνουν την δουλειά τους. Επίσημα η λαίου και ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων. Για το σκοπό αυτό μπορεί: ανεργία στην περιφέρεια Στερεάς - να πραγματοποιηθούν μελέτες για τις ξεπερνάει το 30%, ενώ για τη νεολαία δεν υπάρχει απασχόληση και το δυνατότητες ανάπτυξης της περιοχής με επόμενο διάστημα προβλέπονται χει- βάση την καταγραφή των υφιστάμενων δραστηριοτήτων και συγκριτικές προτάρότερα. Η προσπάθεια για ανασυγκρότηση της σεις και εμπειρίες από την ανάπτυξη τοπικής οικονομίας και η αντιμετώπιση της άλλων περιοχών στην Ελλάδα και το Εξωανεργίας είναι επείγουσα ανάγκη· και δεν τερικό. - να γίνουν ενημερώσεις και σεμινάρια είναι υπόθεση μόνο της κρατικής μηχανής και της γραφειοκρατικής εξουσίας. Είναι σε θέματα αναπτυξιακών νόμων αλλά και υπόθεση όλων μας και κυρίως είναι υπόθε- άλλα εξειδικευμένα θέματα. - να λειτουργήσει ηλεκτρονικό γραση της αυτοδιοίκησης, η οποία έχει ιστορικές ευθύνες σ’ αυτή τη συγκυρία. Όταν το φείο προσφοράς-ζήτησης εργασίας για κράτος και οι κυβερνήσεις «περί άλλα τυρ- την ευρύτερη περιοχή. - να προγραμματιστεί άμεσα η διοργάβάζουν», εφαρμόζεται το plan B: η ανάδειξη του ρόλου των πολιτών και η αυτε- νωση ενός Συνεδρίου με σκοπό την ανάνέργεια, η αλληλεγγύη και συνεισφορά. δειξη αυτών των ρεαλιστικών προτάσεων Είναι καιρός οι πολίτες να αναλάβουν τις για μια άλλου είδους ανάπτυξη και ευημεευθύνες τους, συστήνοντας συλλογικούς ρία, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον φορείς, μη κερδοσκοπικούς, με σκοπό να άνθρωπο, και όχι αυτά τα μεγάλα λόγια συνεισφέρουν στην ευημερία και στην και έργα στα χαρτιά που ακούγαμε ως πραγματική ανάπτυξη, στο πλαίσιο της τώρα. - να λειτουργήσει δικτυακός χώρος, αρμονικής συνύπαρξης με το φυσικό περιστον οποίο ο επισκέπτης μπορεί να ενημεβάλλον. Στόχος αυτής της συντονισμένης προ- ρώνεται για προγράμματα κρατικών ενισπάθειας πρέπει να είναι η ενημέρωση, η σχύσεων, επιχειρηματικές ιδέες, χρηματοανάδειξη και η βοήθεια στην ίδρυση και τη δοτικά μοντέλα κλπ. Σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή για την λειτουργία νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και η προβολή επιχειρηματικών περιοχή μας και ταυτόχρονα δύσκολη οικονομική συγκυρία, έχουμε ανάγκη για κινήσεων σε τομείς όπως: οι Εναλλακτικές Πηγές Ενέργειας, με μια ουσιαστική συζήτηση για την βιώσιμη στόχο να περάσει αυτή η δραστηριότητα ανάπτυξη ως μοναδικό δρόμο διεξόδου στην αυτοδιοίκηση και σε κοινωνικές από την κρίση και είμαστε βέβαιοι ότι συνεταιριστικές επιχειρήσεις και να επε- μέσα από τέτοιες συντονισμένες προσπάκταθεί η παραγωγή - κυρίως αιολικής θειες, θα προκύψει μια βιώσιμη ρεαλιστική ενέργειας με ανεμογεννήτριες - ακόμα και πρόταση. Στο δρόμο αυτό βασικός είναι ο σε οικιακό επίπεδο, αλλά και σε βιοτεχνίες, ρόλος του δήμου και γενικά της αυτοδιοίκησης. κτηνοτροφικές μονάδες κλπ. η παραγωγή βιολογικών, φαρμακευτικών, αρωματικών και παραδοσιακών εν * μέλος της γένει προϊόντων και η αναζωογόνηση της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών υπαίθρου με άξονα τον πρωτογενή τομέα. Λαμίας και υποψήφιος η αύξηση και τυποποίηση των αγροτιδημοτικός σύμβουλος κών και των κτηνοτροφικών προϊόντων.

Η αιολική ενέργεια είναι φιλική προς το περιβάλλον και για την Ελλάδα είναι η πλέον πρόσφορη ΑΠΕ για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, οικονομικά και οικολογικά, τόνισε στη Βέροια ο περιφερειακός σύμβουλος της «Οικολογίας Αλληλεγγύης» Μιχάλης Τρεμόπουλος, σε εκδήλωση πολιτών που αντιτίθενται στα αιολικά του Βερμίου. Η κλιματική αλλαγή είναι παρούσα με τις πλημμύρες και τις χιονοπτώσεις ή τους καύσωνες αλλά δεν μπορεί να εγκαθίστανται αιολικά με τρόπο που υποβαθμίζει το περιβάλλον. Ειδικά στην Ελλάδα, με το ανάγλυφό της, θα έπρεπε να μπαίνουν μικρότερες ανεμογεννήτριες και λιγότερες ανά Αιολικό Πάρκο, μετά από εμπεριστατωμένες ΜΠΕ, ουσιαστική διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών και ανάπτυξη δημοσυνεταιριστικών επιχειρήσεων, τόνισε ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας, επικεφαλής αντιπροσωπείας οικολόγων, με τους Οδυσσέα Χιλιτίδη, Χάρη Κουρουζίδη και Ιωάννα Γιαννάκη. Φαίνεται πως στην περίπτωση της εγκατάστασης αιολικών πάρ-

κων στο Βέρμιο έχουμε και πάλι μια θεωρητική και ατεκμηρίωτη ΜΠΕ, εκ μέρους της εταιρείας, η οποία μπορεί να αμφισβητηθεί τεκμηριωμένα. Η διάνοιξη νέων δασικών δρόμων μήκους 104 km, η διάνοιξη υφιστάμενων για να περάσουν οι τεράστιες έλικες, η καταστροφή του δάσους, η ένταξη εν μέρει σε περιοχή Natura, οι επιπτώσεις στα πουλιά και τα ζώα, το μέγεθος των 171 ανεμογεννητριών με ύψος πυλώνα πάνω από 80 μ κλπ, είναι στοιχεία που προβληματίζουν σοβαρά. Δεν μπορεί όμως να αμφισβητείται η κλιματική αλλαγή και να ανοίγει ο δρόμος για τα συμφέροντα του πυρηνικού λόμπυ και του λόμπυ των ορυκτών καυσίμων, τόνισε ο Μ. Τρεμόπουλος. Ούτε και να μη συνυπολογίζεται η επικίνδυνη ρύπανση των λιγνιτικών σταθμών με μονοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, καρκινογόνα μικροσωματίδια κ.α. Ούτε μπορούμε να σπέρνουμε παντού φωτοβολταϊκά, να μειώνεται η γη υψηλής παραγωγικότητας, να κόβονται ελαιόδεντρα κ.α. και να αδιαφορούμε για τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον, με την ανάλωση σπάνιων γαιών, τη χρήση ιδιαίτερα επιβαρυντικών ουσιών στην παραγω-

Η Μουριά Λίμνη και πάλι: Όνειρο και μεγάλη ελπίδα για τον Πύργο!

Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα θεωρεί ιδιαίτερα θετικό γεγονός την ειδική συνεδρίαση του Δήμου Πύργου με θέμα το προτεινόμενο έργο επαναπλημμυρισμού της λίμνης Μουριάς και ανάπλασης του παραλιακού μετώπου της, και καλεί το Δημοτικό Συμβούλιο σε μια πανηγυρική και ομόφωνη υποστήριξή της. Υποστηρίζουμε δημόσια την ένταξη του ιδιαίτερα σημαντικού αυτού οικολογικού και πολύπλευρα θετικού από τη σκοπιά της βιώσιμης ανάπτυξης έργου στο Σ.Ε.Σ. (νέο ΕΣΠΑ), όπως συστηματικά έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια. Σημειώνουμε ότι έχουμε διατυπώσει και στηρίξει την πρόταση για επαναπλημμυρισμό της πρώην Λίμνης Μουριάς αλλά

και της Αγουλινίτσας τόσο στις ημερίδες που έγιναν υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος για τις λεκάνες απορροής της περιφέρειάς μας, όσο και στις έγγραφες προτάσεις μας για την Β΄ φάση του χωροταξικού της Δυτικής Ελλάδας. Σημειώνουμε ακόμη ότι ήδη το Σεπτέμβριο του 2011 διοργανώσαμε στο Επιτάλιο Ηλείας ημερίδα στην οποία ειδικοί επιστήμονες θεμελίωσαν τη σκοπιμότητα και ανέπτυξαν τα οφέλη για το οικοσύστημα, την αλιεία, το μικροκλίμα, τον τουρισμό από ένα μερικό επαναπλημμυρισμό των δύο αυτών αποξηραμένων λιμνών της Ηλείας, Αγουλινίτσας και Μουριάς. Η εποχή που οι υγροτοπικές περιοχές και ιδιαίτερα οι βάλτοι και οι λίμνες θεω-

γή τους κα. Πρέπει να αλλάξουμε ενεργειακό μοντέλο, να απελευθερωθούμε από τα ορυκτά καύσιμα, να επενδύσουμε στην εξοικονόμηση, να ενισχύσουμε την ενεργειακή μας ανεξαρτησία και ασφάλεια και να αποκεντρώσουμε το ενεργειακό σύστημα, μειώνοντας τις απώλειες μεταφοράς ενέργειας, κατέληξε. Από τεχνολογική και οικονομική πλευρά, η πιο ώριμη μορφή ανανεώσιμης και «καθαρής» ενέργειας είναι σήμερα η αιολική. Αυτή μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά στην αποτροπή των κλιματικών αλλαγών, προσφέροντας συγχρόνως περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη αλλά να την παράγουμε με τρόπο που να έχει τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση για το περιβάλλον. ρούνταν αντικείμενο προς αποξήρανση το ταχύτερο, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Σήμερα, μπορούμε και πρέπει να εργασθούμε για την αποκατάσταση σημαντικών υγροτοπικών οικοσυστημάτων που η αποξήρανσή τους αποδείχθηκε επιλογή με περισσότερες επιπτώσεις (διατάραξη μικροκλίματος, μείωση υπόγειων νερών, αλατοποίηση εδαφών, διαβρώσεις) από ότι οφέλη. Και βεβαίως, μετά την Μουριά, πρέπει και θα εργασθούμε για να ακολουθήσει η Αγουλινίτσα. Ο μελετημένος επαναπλημυρισμός της Μουριάς μαζί με την ορθή χωροθέτηση των χρήσεων γης στην όλη περιοχή της και την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου της μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τη ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ για μια ουσιαστική ώθηση προς τα μπρος τόσο από πλευράς αναβάθμισης της φύσης, όσο και σε ότι αφορά το μικροκλίμα, τα υπόγεια νερά, τον τουρισμό, τις ευκαιρίες αναψυχής. Θα είμαστε στο πλευρό του Δήμου Πύργου για γίνει πράξη το όνειρο αυτό.

Ποιοί είμαστε

Η Prosol Energies ιδρύθικε το 2007 ως μια επενδυτική και τεχνικά πλατφόρμα με κύριο σκοπό την υλοποίηση πράσινων ενεργειακών έργων. Με σεβασμό στο περιβάλλον και για την καλύτερη δυνατή εκμετάλευση των επενδυτικών ευκαιριών δημιουργήσαμε ένα δίκτυο συνεργατών με αποτέλεσμα να μορούμε να παρέχουμε ολοκληρωμένες υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και αξιοπιστίας

Prosol Energies

ÖùôïâïëôáúêÜ ìå åðáããåëìáôéóìü êáé óõíåßäçóç

Στην Prosol Energies πιστεύουμε βαθιά ότι ο επαγγελματισμός αλλά και η επίγνωση της περιβαλλοντικής προσφοράς είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με αποτέλεσμα να αποτελούν την “πυξίδα” και τους πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζουμε το εταιρικό προφίλ.

Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ!

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014

ι ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου 2014 θα είναι ίσως οι πιο κρίσιμες εκλογές για το μέλλον της Ευρώπης. Το ευρωκοινοβούλιο είναι ο μόνος δημοκρατικά εκλεγμένος ευρωπαϊκός θεσμός, που έχει άμεση σχέση με τους

πολίτες και μπορεί όχι μόνο να εκφράζει μια διαφορετική στρατηγική απέναντι στη σημερινή πολιτική αλλά και μπορεί να δώσει ώθηση σε μια πολιτική, κοινωνική και δημοκρατική ενοποίηση. Στις ευρωεκλογές αυτές είτε θα ενισχυθούν ο ρόλος του

Ευρωκοινοβουλίου και η πολιτική νομιμοποίησή του καθώς και εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις, κυρίως οι Πράσινοι, που θα δώσουν ώθηση στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης ή θα απονομιμοποιηθεί το Ευρωκοινοβούλιο, λόγω

μειωμένης συμμετοχής στις εκλογές ή/και ενίσχυσης των πολιτικών δυνάμεων που είναι ευρωσκεπτικιστικές, αντιευρωπαϊκές ή και νεοναζιστικές και οι οποίες θα οδηγήσουν σε διαλυτικές καταστάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν ήδη διαλέξει: 1. Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη με δημοκρατία, κοινωνική συνοχή και βιωσιμότητα. Η λύση στα σημερινά αδιέξοδα δεν μπορεί να προκύψει παρά με πρωτοβουλία της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας, με ευρωπαϊκή όμως αλληλεγγύη και με συμμαχίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η σημερινή Ευρώπη της Κομισιόν και της κυριαρχίας των κυβερνήσεων (διακυβερνητικό μοντέλο -Συμβούλιο) βρίσκεται πια σε κρίσιμο σταυροδρόμι: Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η υποτιθέμενη απαίτηση για ομοφωνία των κυβερνήσεων έχει εκφυλιστεί σε υπαγόρευση όρων από μια μειοψηφία ισχυρών χωρών (που εκπροσωπούν το πολύ 20-25% των πολιτών) προς τις υπόλοιπες. Οι κυβερνήσεις σκέφτονται όλο και περισσότερο με όρους εσωτερικής πολιτικής και εθνικών λαϊκισμών, το χάσμα ανάμεσα στη Βόρεια Ευρώπη και τις μεσογειακές χώρες γίνεται όλο και βαθύτερο ακόμη και σε επίπεδο κοινωνιών. Από την άλλη, η επιστροφή σε εθνικές πολιτικές αποτελεί πειρασμό για όλο και περισσότερους. Απαντήσεις όμως για ζητήματα όπως ο έλεγχος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, η κλιματική αλλαγή, η αλλαγή των όρων του διεθνούς εμπορίου, μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο μπορούν να δοθούν. Οι υπερεθνικές άλλωστε ολοκληρώσεις αποτελούν πραγματικότητα και στον εκτός Ευρώπης κόσμο, με τη διαφορά ότι εκεί προωθούνται με ακόμη χειρότερους όρους: χωρίς κοινούς θεσμούς, χωρίς δημοκρατικό έλεγχο και χωρίς καμιά απολύτως πρόβλεψη κοινωνικής ή περιβαλλοντικής προστασίας. Μαζί με όλο το πράσινο κίνημα, είμαστε στην πρώτη γραμμή κατά του λαϊκισμού, που προσπαθεί να στρέψει τη μια ευρωπαϊκή κοινωνία απέναντι στην άλλη. Όπως χρειάζεται να αλλάξει η Ελλάδα, χρειάζεται να αλλάξει και η Ευρώπη. Η διέξοδος από την κρίση περνάει μέσα από περισσότερη Ευρώπη: Ευρώπη δημοκρατι-

κή και ομοσπονδιακή, με ισχυρή κοινωνική διάσταση και οικονομική, πολιτική, φορολογική και κοινωνική ολοκλήρωση. Σχέδια για μια συγκεντρωτικότερη «αυτοκρατορική» Ευρώπη, περισσότερο ίσως ενοποιημένη σε κάποιους τομείς αλλά στηριγμένη πάντα στις κυβερνήσεις και περισσότερο αυταρχική στην επιβολή των αποφάσεων της στις κοινωνίες, δεν αποτελούν για μας «περισσότερη Ευρώπη» αλλά εγκατάλειψη των αρχών και των διακηρύξεων της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Στην κατεύθυνση αυτή οι Πράσινοι αγωνίζονται με συγκεκριμένες προτάσεις για μετεξέλιξη της Ευρώπης σε πραγματική δημοκρατική ομοσπονδία, με ενίσχυση του ευρωκοινοβουλίου (αλλά και των εθνικών κοινοβουλίων και των περιφερειών), χειραφέτηση των ευρωπαϊκών αποφάσεων από τις εθνικές κυβερνήσεις, πλήρη έλεγχο της Κομισιόν από το ευρωκοινοβούλιο. Παράλληλα όμως καταθέτουν, μέσα από το «Σύμφωνο Βιώσιμης Ευημερίας», ολοκληρωμένη πρόταση για μια νέα αρχιτεκτονική στην ευρωζώνη, με στόχο να συνδυάσουμε μια ευρωπαϊκή οικονομία ευημερίας για όλους, με την προσαρμογή στα όρια που θέτουν οι δυνατότητες του πλανήτη: Ολοκληρωμένο Σύμφωνο Φορολογικής Σύγκλισης, με Ευρωπαϊκό Φόρο Χρηματοοικονομικών Συναλλαγών, Ευρωπαϊκή κλιματική/ενεργειακή συνεισφορά, τερματισμό του σημερινού φορολογικού ανταγωνισμού υπέρ των επιχειρήσεων, πλήρη εξάλειψη των φορολογικών παραδείσων. Μεγάλη αύξηση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού ανάλογη της αναγκαίας πανευρωπαϊκής δημόσιας παρέμβασης, συνδυασμένη με έκδοση επενδυτικών ευρωομολόγων για έργα πράσινων υποδομών. Ολοκληρωμένη εποπτεία για τα οικονομικά μεγέθη, που θα ενσωματώνει πλήρως την κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση και δε θα εστιάζει μονόπλευρα στο δημόσιο έλλειμμα και το χρέος. Δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου με δημοκρατικό έλεγχο, με μόνιμο

μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων και έκδοσης ευρωομολόγων για το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους των χωρών μελών. Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους στις χώρες όπου δεν είναι πια βιώσιμο. Παράλληλη εξυγίανση και αυστηρή ρύθμιση του τραπεζικού τομέα, με κύριο στόχο να πάψει να δημιουργεί κινδύνους για την πραγματική οικονομία και να ξαναγίνει υπηρέτης της. Γύρω από τις προτάσεις αυτές, μπορεί και πρέπει να οικοδομηθεί μια νέα πανευρωπαϊκή πλειοψηφία, με ορίζοντα το επόμενο ευρωκοινοβούλιο και κορμό τους Πράσινους. Μια τέτοια στρατηγική απαιτεί: Μαζική συμμετοχή των πολιτών όλης της Ευρώπης στις ευρωεκλογές του 2014, ώστε οι κυβερνήσεις να μη μπορούν να υποβαθμίζουν τις αποφάσεις του ευρωκοινοβουλίου. Αποφασιστική ενίσχυση των Πράσινων, ως δύναμης που καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις αλλαγής και αγωνίζεται για να διαμορφωθούν ευρύτερες πλειοψηφίες σε θετική κατεύθυνση. Πανευρωπαϊκή καταδίκη των συντηρητικών αλλά και των ακροδεξιών δυνάμεων, που πρωτοστατούν στην υπονόμευση της Ευρώπης με κοντόφθαλμες πολιτικές και στην αναβίωση των εθνικών λαϊκισμών που υποθηκεύουν το μέλλον της. Μήνυμα στους σοσιαλιστές, ώστε να πιεστούν να εγκαταλείψουν τη συνεργασία τους με τους συντηρητικούς και να αλλάξουν στρατόπεδο, ώστε να γίνουν μέρος της λύσης. Ανάλογο μήνυμα και προς την Αριστερά, να βγει από το σημερινό της απομονωτισμό και να αναζητήσει κι αυτή ρόλο στη διαμόρφωση ευρύτερων πλειοψηφιών. Μια τέτοια αλλαγή συσχετισμών μπορεί να πιέσει και άλλες δυνάμεις των χωρών του Νότου και του Μηχανισμού Στήριξης, να συνταχθούν και αυτοί με μια βιώσιμη αναμόρφωση της Ευρώπης. Σε αυτή τη βάση υποστηρίξαμε έγκαιρα ότι μπορούμε: Να επαναδιαπραγματευτούμε από μηδενική βάση τους όρους και τη φιλοσοφία του Μνημονίου, στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου, που θα πετύχει με άλλη πολιτική τους απαραίτητους βιώσιμους και ρεαλιστικούς στόχους εξυγίανσης των δημοσιονομικών της χώρας. Να ανοίξουμε, από ευρωπαϊκή σκοπιά, το θέμα της αλλαγής των σημερινών κανόνων του διεθνούς εμπορίου που πιέζουν σήμερα την Ευρώπη, ώστε να αποκλειστεί ως εμπορική πρακτική το κοινωνικό και περιβαλλοντικό ντάμπινγκ και να πάψει η έμμεση επιδότηση του τεράστιου οικολογικού κόστους των διεθνών εμπορευματικών μεταφορών.

πολιτικές λιτότητας, την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου. Άλλοι είναι απογοητευμένοι γιατί απουσιάζουν αποφασιστικά βήματα για ευρωπαϊκή ενοποίηση, κοινές πολιτικές στην οικονομία, στην κοινωνική πολιτική, στο περιβάλλον, στην αλληλεγγύη. Άλλοι αντιδρούν για λόγους ιδεολογικούς σε προσπάθειες περισσότερες ενοποίησης. Επομένως δεν είναι όλες οι κριτικές για την Ευρώπη προς την ίδια κατεύθυνση. Η απάντηση στον ευρωσκεπτικισμό, που έχει ως βάση την απογοήτευση των πολιτών από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές λιτότητας και περικοπών, θα πρέπει να είναι η αλλαγή αυτών των πολιτικών και όχι η κατεδάφιση του κοινού οικοδομήματος. Αν οι πολίτες διαφωνούν με αυτές τις πολιτικές, δεν έχουν παρά να τιμωρήσουν αυτούς που τις προωθούν. Αντιθέτως, μειωμένη συμμετοχή στις ευρωεκλογές και ενίσχυση λαϊκιστικών και ακροδεξιών ή και νεοναζιστικών δυνάμεων στο νέο Ευρωκοινοβούλιο: θα αποδυναμώσει το μόνο εκλεγμένο θεσμό που είναι στον ένα ή στον άλλο βαθμό κοντά στους πολίτες, στέκει κριτικά σε λογικές μονόπλευρης λιτότητας και απορρύθμισης, θα απονομιμοποιήσει ή τουλάχιστον θα πλήξει την ευρωπαϊκή ιδέα και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε διάλυση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος ή επιστροφή σε εθνικές περιχαρακώσεις και κοντόφθαλμες λογικές, που όχι μόνο δεν θα βοηθήσουν τις κοινωνίες του Νότου αλλά δεν θα είναι προς συμφέρον ούτε των κοινωνιών του Βορρά. δεν θα δημιουργήσουν κάποιο αντίπαλο δέος στις εφαρμοζόμενες σήμερα από πολλές κυβερνήσεις πολιτικές και στην ανεξέλεγκτη αγορά, αφού δεν θα υπάρχει παρά ένα αποδυναμωμένο ευρωκοινοβούλιο, χωρίς κύρος και δύναμη να προωθήσει λύσεις για αναδιανομή, κοινωνική συνοχή και μεταρρυθμίσεις της οικονομίας. Η Ευρώπη είναι όπως η δημοκρατία: μπορεί να θεωρηθεί η «χειρότερη» επιλογή, μόνο αν εξαιρεθούν όλες οι υπόλοιπες. Γι’ αυτό ακριβώς η παρέμβαση όλων μας στις ευρωπαϊκές εξελίξεις είναι σήμερα επιτακτικότερη παρά ποτέ.

2. Σταθεροί στην αντιμετώπιση του ευρωσκεπτικισμού Οι πολίτες για διαφορετικούς, ίσως, λόγους είναι απογοητευμένοι ή και οργισμένοι με την Ευρώπη. Ένα σημαντικό ποσοστό πολιτών αντιδρά κυρίως στις προωθούμενες

3. Μια κοινή ευρωπαϊκή καμπάνια των Πράσινων Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι έχουν μια πολύ δυνατή και παραγωγική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο. Και έχουν εκλέξει με ανοιχτή στους πολίτες ψηφοφορία τους δύο επικεφαλής τους ευρωπαϊκής τους καμπάνιας, τον Ζοζέ Μποβέ και τη Σκα Κέλλερ. Έχουν εναλλακτικές θέσεις για έξοδο από την κρίση και κοινή στρατηγική απέναντι στη λιτότητα, ανεξαρτήτως του αν βρίσκονται σε χώρες του Βορρά ή του Νότου, σε κόμματα που συμμετέχουν στην αντιπολίτευση ή την κυβέρνηση. Επιδιώκουν να δώσουν ώθηση στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, στη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού πολιτικού χώρου, καθώς

και στην κοινωνική και δημοκρατική διάσταση της ενοποίησης. Πολλοί έχουν κουραστεί και δεν θέλουν να ακούσουν πλέον για πολιτική, αντιμετωπίζουν όλα τα κόμματα σαν να είναι όλα τα ίδια, και στρέφονται εναντίον της ίδιας της ευρωπαϊκής ιδέας. Οι Πράσινοι υποστηρίζουν ότι η επίλυση των προβλημάτων απαιτεί συγκεκριμένες λύσεις και πολιτικές σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Αναδεικνύουν τη σημασία που έχει η πολιτική συζήτηση και αντιπαράθεση στη διάρκεια των ευρωεκλογών για το τι είδους Ευρώπη θέλουμε, και για το πώς θα τη δημιουργήσουμε με τη συμμετοχή των πολιτών και ουσιαστικές δημοκρατικές διαδικασίες. Μια τέτοια πολιτική συζήτηση, που πρέπει να αναπτυχθεί πανευρωπαϊκά με όσο μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών, μπορεί να είναι η απάντηση στον ευρωσκεπτικισμό, το λαϊκισμό και την "εθνικοποίηση" των πολιτικών αλλά και των ευρωεκλογών. Κεντρικός πολιτικός στόχος των Ευρωπαίων Πράσινων είναι να θέσουμε τα θέματα που μπορούν να αλλάξουν την κατεύθυνση και το πρόσωπο της Ευρώπης, να αποτελέσουμε την κινητήρια δύναμη για μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία με ισχυρή κοινωνική συνοχή και δημοκρατική νομιμοποίηση μέσα από αυξημένες δικαιοδοσίες του Ευρωκοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων απέναντι στις κυβερνήσεις και την Κομισιόν. Η Ευρώπη μπορεί να αλλάξει και να γίνει αυτή που χρειαζόμαστε για να απαντήσουμε με βιώσιμο τρόπο στην παγκοσμιοποίηση και την ανεξέλεγκτη δύναμη των αγορών, για να θέσουμε πρώτα τους ανθρώπους, και τα συμφέροντα των κοινωνιών, πάνω από τις αγορές. Αυτό όμως απαιτεί αλλαγές πολιτικών και αλλαγές πολιτικών συσχετισμών. Γι’ αυτό “στείλτε πολιτικό μήνυμα, στείλτε περισσότερους Πράσινους στο Ευρωκοινοβούλιο”.

4. Να ανακτήσουμε το μέλλον Η χειραφέτηση των νέων, είναι έργο των ίδιων των νέων. Δεν μπορεί να σχεδιάζεται ένα μέλλον χωρίς τους νέους. Οι νέοι μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο, εφόσον ενισχυθεί η δυνατότητα συμμετοχής τους στη λήψη αποφάσεων, στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής

υπευθυνότητας, της περιβαλλοντικής προστασίας και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Οι Πράσινοι επιδιώκουν με κάθε τρόπο τη στήριξη της χειραφέτησης των νέων. Είναι επιτακτική, επίσης, η ανάγκη για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, που προσφέρει ευκαιρίες απασχόλησης, για εκδημοκρατισμό της οικονομίας και της παραγωγής ενέργειας. Οι νέοι δεν χρειάζονται μόνο πολιτικές για την εργασία και ευκαιρίες ποιοτικής απασχόλησης ώστε να πληρώνονται (πολλοί νέοι προσφέρουν εργασία χωρίς να πληρώνονται ή απασχολούνται σε μη ποιοτικές θέσεις εργασίας) αλλά και ένα πλαίσιο και πολιτικές που βοηθούν στην εκπλήρωση των επιθυμιών και των νέων αναγκών τους. Σε όλες τις χώρες πρέπει να μειωθούν οι ανισότητες για τους νέους, να υπάρξει ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλειας και των κοινωνικών πολιτικών που να περιλαμβάνει και τους νέους, όχι μόνο τους γονείς τους, καθώς και ευκαιρίες για όλους τους νέους ανεξαρτήτως της εκπαίδευσής τους, αν έχουν ή όχι πτυχίο. Οι Πράσινοι καλούν για μια ισχυρή παρέμβαση των ίδιων των νέων στις εξελίξεις, μεταξύ άλλων και για μια Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία για την Απασχόληση και την "εγγύηση για τη νεολαία", ώστε να μη μείνουν μόνο στα λόγια.

5. Για ένα βιώσιμο και κοινωνικά δίκαιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και συνταξιοδότησης Οι Πράσινοι επιδιώκουν τα κοινωνικά θέματα, όπως είναι η σύγκλιση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και η προώθηση πολιτικών για δίκαιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και συνταξιοδότησης, να είναι στο κέντρο της συζήτησης. Η ανεργία, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων έχει ως αποτέλεσμα τη μη συμμετοχή τους στη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και από την άλλη η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κρατάει τους νέους όλο και περισσότερο μακριά από την παραγωγή και την πραγματική οικονομία, με σημαντικές επιπτώσεις στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, στα δημοσιονομικά έσοδα, στην καινοτομία αλλά και στην κοινωνική συνοχή. Σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, τα κοινωνικά συστήματα ασφάλισης και κοινωνικής πολιτικής παραμένουν απο-

σαν οι χρεοκοπημένες πολιτικές, η ανικανότητα του πολιτικού συστήματος να προλάβει και να διαχειριστεί την πολύπλευρη κρίση με κοινωνικά δίκαιο και ορθολογικό τρόπο, αλλά και οι σημερινές αδιέξοδες και κυνικές πολιτικές, θέλουμε να στρέψουμε τη χώρα προς τη συμμετοχική δημοκρατία, τον πολιτισμό, την οικολογική καινοτομία, την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος και του δημόσιου χώρου, προς ένα είδος πολιτικής που φέρνει λύσεις και δεν αναπαράγει τους μικροκομματικούς μηχανισμούς και τα ιδιοτελή συμφέροντα, προς μια πολιτική των πολιτών. μονωμένα μεταξύ τους. Χρειάζεται να υπάρξει σύγκλιση μεταξύ των συστημάτων, παρά το γεγονός ότι σήμερα οι Συνθήκες δεν επιτρέπουν εμπλοκή της Ε.Ε. στις κοινωνικές πολιτικές και το ότι πολλά συνδικάτα φοβούνται ότι σύγκλιση και κοινοί κανόνες μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση των υψηλότερα στάνταρντς που υπάρχουν σε κάποιες χώρες. Ο πλούτος της Ευρώπης είναι οι ανθρώπινοι πόροι της, το ανθρώπινο κεφάλαιό της και η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να βασιστεί σε απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και το κοινωνικό ντάμπινγκ. Πρέπει, ιδιαίτερα την εποχή της κρίσης, η Ευρώπη και οι χώρες να αξιοποιούν και να δίνουν μεγάλη σημασία στις ικανότητες του ανθρώπινου δυναμικού.

6. Για την υπεύθυνη οικονομία, την κοινωνική συνοχή, την προστασία του περιβάλλοντος, τον πολιτισμό, τη δημοκρατία, την αλληλεγγύη, την καινοτομία, τα ανθρώπινα δικαιώματα Η ελληνική κοινωνία, ζαλισμένη από τις βίαιες αλλαγές και στερημένη από τη δυνατότητα να παρέμβει με οποιοδήποτε ουσιαστικό τρόπο εκτός από την εκβιαστική απόσπαση της ψήφου, παγιδευμένη, χωρίς εναλλακτικές διεξόδους ή προοπτικές, με εξαντλημένες ψυχολογικές και οικονομικές αντοχές, παραπαίει μεταξύ οργής, κατάθλιψης ενώ σημαντικό τμήμα της δεν διστάζει να υποστηρίξει ό,τι πιο βάρβαρο, ρατσιστικό, ξενοφοβικό κι αντιδημοκρατικό κερδοσκοπεί πάνω στην απόγνωση. Τα κόμματα που συμμετέχουν σε κυβερνη-

τικά σχήματα τις τελευταίες δεκαετίες αποδεικνύονται ανεπαρκή, ακόμα και σε καθαρά διαχειριστικό επίπεδο, χωρίς όραμα, στρατηγική και σχέδιο. Εφαρμόζουν μέτρα που σε πολλές περιπτώσεις είναι στον αντίποδα των ευρωπαϊκών πολιτικών κι αξιών, του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, χωρίς καν να προβάλλουν αποτελεσματικό και τεκμηριωμένο αντίλογο σε όσα προτείνουν μη δημοκρατικά νομιμοποιημένοι τεχνοκράτες. Αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης αυτοσχεδιάζουν, αδυνατώντας να προτείνουν μια συνεκτική εναλλακτική λύση. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις σχεδιάζουν με ορίζοντα την επόμενη δόση και τα επόμενα αδιέξοδα μέτρα, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης με στόχο την εκλογική αξιοποίηση των αποτυχιών της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Σε κάθε περίπτωση απουσιάζει ένα σχέδιο για το πού θέλουμε να πάμε ως κοινωνία, με τι τρόπο, με τι συμμαχίες και σε ποιον χρονικό ορίζοντα. Αναζητούμε μια διαφορετική Ελλάδα, σε μια διαφορετική Ευρώπη, αυτή της οικολογίας, της δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής, της αλληλεγγύης, της βιώσιμης οικονομίας, των δικαιωμάτων, του πολιτισμού, της δημιουργικότητας και της καινοτομίας. Προσκαλούμε στη συμμετοχή σε μια ειρηνική επανάσταση, σε ένα δημιουργικό κύμα ανατροπών που θα φέρουν λύσεις, σε μια αλλαγή αξιών, πρακτικών και πολιτικών με στόχο να κάνουμε καλύτερη τη χώρα μας και την Ευρώπη. Θέλουμε να συμβάλλουμε στο να βγει η χώρα από την κρίση στην οποία την οδήγη-

7. Για ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο Προσβλέπουμε στη διαμόρφωση ενός νέου Κοινωνικού (Πράσινου) Συμβολαίου, με τη συμμετοχή κοινωνικών και πολιτικών φορέων, της αυτοδιοίκησης και του κοινοβουλίου. Χρειάζεται, παράλληλα με το μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό και ένα σχέδιο άμεσης δράσης, πράσινων κοινωνικών επενδύσεων και δημιουργίας εκατοντάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας, ιδιαίτερα σε κοινωνικούς, πολιτιστικούς, περιβαλλοντικούς καινοτόμους τομείς, με κινητήρια δύναμη Μικρομεσαίες και κοινωνικές επιχειρήσεις. Στηρίζουμε πρωτοβουλίες που θα ξεκινήσουν από τα κάτω, με τη συμμετοχή των νέων αυτοδιοικητικών συμβουλίων, των επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων ώστε να διαμορφώσουν σχέδια περιφερειακής ανάπτυξης – πράσινης οικονομίας, βιωσιμότητας, κοινωνικής συνοχής κι απασχόλησης- τα οποία θα αποτελέσουν συστατικά στοιχεία ενός εθνικού σχεδίου διάσωσης κι εξόδου από την κρίση, ενός νέου Κοινωνικού Πράσινου Συμβολαίου και ενός Σχεδίου Δράσης για την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή. . Η αλλαγή είναι υπόθεση και ευθύνη της ελληνικής κοινωνίας αλλά για να πετύχει χρειάζεται ειλικρινή ευρωπαϊκή στήριξη κι αλληλεγγύη, όχι τιμωρία, κοινή δράση, ανταλλαγή εμπειριών και συνεργασία φορέων από τις χώρες της κρίσης, αλλά και σχέσεις αλληλεγγύης και δικαιοσύνης μεταξύ ευρωπαϊκού Βορρά και Νότου. Η Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο καταβάλλει κάθε προσπάθεια για την προώθηση αυτής της στρατηγικής του τρί-

του δρόμου για τη διάσωση της Ελλάδας με όρους αλληλεγγύης και δίκαιων μεταρρυθμίσεων, σε πλήρη συμβατότητα με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Το Ευρωκοινοβούλιο έχει ασκήσει κριτική στις αδιέξοδες πολιτικές της τρόικα και έχει ξεκινήσει με πρωτοβουλία των Πράσινων μια διαδικασία λογοδοσίας κι αξιολόγησης με τη συμμετοχή όχι μόνο των ευρωβουλευτών αλλά και με ακροάσεις και συγκέντρωση στοιχείων με επιτόπου επισκέψεις και εμπλοκή πολλών Επιτροπών του, ώστε να συνταχθεί μια αναλυτική έκθεση πριν τις ευρωεκλογές. Μια ανάλογη διαδικασία θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει και στην διάρκεια της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ με τη συμμετοχή των κοινοβουλίων, των περιφερειακών συμβουλίων και της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών. Η Δημοκρατία χρειάζεται να ανανεωθεί με τη συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων: Συνειδητοποιώντας τα λάθη και μαθαίνοντας από τα παθήματα, θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη και την Ελλάδα. Δεν ονειρευόμαστε την επιστροφή στο παρελθόν ή τη στροφή στον απομονωτισμό σε μια εποχή που χρειάζεται μεγαλύτερη συνεργασία και αλληλεγγύη. Παίρνουμε μέρος στην αλλαγή της χώρας και της Ευρώπης. Νοιαζόμαστε για το ευρωπαϊκό σπίτι, γιατί είναι και δικό μας σπίτι, γι’ αυτό θέλουμε να το αλλάξουμε. Δεν θα αφήσουμε να το γκρεμίσουν καταστροφικές πολιτικές ή ευρωσκεπτικιστές, εθνικιστές, λαϊκιστές, φανατικοί. Εκτιμούμε πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, πράσινος και αλληλέγγυος, επειδή: Λειτουργούμε ως ενεργοί πολίτες, ενεργοποιούμαστε σε κοινωνικές και περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες και κινήματα. Ξεκινάμε και οι ίδιοι αλλαγές στην καθημερινή μας ζωή και τις συνήθειες. Τιμούμε την ψήφο των πολιτών και έχουμε να επιδείξουμε ένα σημαντικό έργο μέσα στους θεσμούς. Πρασινίζουμε το ευρωκοινοβούλιο, ψηφίζουμε Οικολόγους Πράσινους. Μαζί, λοιπόν, για μια Ευρώπη των πολιτών, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της πράσινης προοπτικής. Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ

Εκτροχιασμός της Ευρώπης

Της Μάγκυ Δούση, Εκπρόσωπο Τύπου Οικολόγων Πράσινων

ετά την ευφορία που γνώρισε η Ευρωπαϊκή Ένωση τις τελευταίες δεκαετίες, με αποκορύφωμα ίσως την «επιτυχή» κατάληξη της πορείας προς τη νομισματική ένωση τη δεκαετία του ΄90, το ευρωπαϊκό εγχείρημα δείχνει, αν όχι εκτροχιασμένο, να έχει χάσει παντελώς τον προσανατολισμό του. Οι απόψεις, ωστόσο, για το τι συμβαίνει στον ευρωπαϊκό χώρο και πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο καμπής, διίστανται. Κάποιοι θεωρούν ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα δεν είχε τα θεμέλια εκείνα που θα του επέτρεπαν να αντέξει τη διεύρυνση προς τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Σίγουρα όμως η Ευρώπη των 27 δεν είναι πλέον η Ευρώπη των 15. Η διεύρυνση έφερε στην επιφάνεια πολιτικές, οικονομικές, πολιτιστικές, ιδεολογικές διαφορές καθώς και τα όποια ελλείμματα διαφάνειας, κοινωνικής πολιτικής, συνοχής ακόμη και δημοκρατίας. Αν υποθέσουμε ότι η διεύρυνση είναι ο λόγος της σημερινής κρίσης, γεννάται το εξής ερώτημα. Γιατί τότε τα παλιότερα κράτη-μέλη συμφώνησαν σε αυτή τη διεύρυνση; Οι οικονομικοί δείκτες των τελευταίων δεκαετιών δείχνουν ότι αναμφισβή-

τητα είχαν πολλά να κερδίσουν αλλά, στο σύνολό τους οι 27 και να χάσουν. Αν όμως σταθούμε στο ότι μοναδικός υπαίτιος της σημερινής κατάστασης είναι η διεύρυνση, τότε δεν θα μπορούσαμε να απαντήσουμε στα σύνθετα και πολυδιάστατα ερωτήματα με τα οποία μας έφερε αντιμέτωπους η κρίση. Το πρόβλημα της ευρωζώνης είναι δομικό. Η έλλειψη ομοσπονδιακής οργάνωσης δεν αντισταθμίστηκε από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης αλλά συνοδεύτηκε από την αναποτελεσματική εποπτεία κρατικών πολιτικών των χωρώνμελών και την έλλειψη ρυθμιστικού μηχανισμού ανακατανομής των πλεονασμάτων υπέρ μιας αναπτυξιακής πολιτικής. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μονοσήμαντα «κολλημένη» στον πληθωρισμό, δεν λειτουργεί ως «δανειστής έσχατης καταφυγής», και το τραπεζικό σύστημα δεν έχει ενοποιηθεί. Αποτέλεσμα ήταν η εξωχρηματιστηριακή κερδοσκοπική ασυδοσία να στραφεί προς το Δημόσιο Χρέος, και η αναγκαστική χρηματοδοτική παρέμβαση των κρατικών προϋπολογισμών για τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος να οδηγήσει στην επιβάρυνση του Δημόσιου Χρέους ενώ μέρος του Ιδιωτικού Χρέους μετατράπηκε σε δημόσιο. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, η υποτιθέμενη απαίτηση για ομοφωνία των κυβερνήσεων έχει εκφυλιστεί σε υπαγόρευση όρων από μια

μειοψηφία ισχυρών χωρών (που εκπροσωπούν το πολύ 20-25% των πολιτών) προς τις υπόλοιπες. Η επιστροφή σε εθνικές πολιτικές αποτελεί πειρασμό για όλο και περισσότερους. Όμως, απαντήσεις σε ζητήματα όπως ο έλεγχος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, η αλλαγή των όρων του διεθνούς εμπορίου, η κλιματική αλλαγή, μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο μπορούν να δοθούν. Αιτία της πολυσύνθετης ευρωπαϊκής κρίσης είναι το βήμα που δεν κάναμε. Σταθήκαμε στη νομισματική ένωση και στη δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς, αλλά η οικονομική ενοποίηση δεν επιδιώχθηκε. Μέσω της κοινής δημοσιονομικής πολιτικής σε επίπεδο ευρωπαϊκό, η Ε.Ε. θα αποκτούσε ουσιαστικό χαρακτήρα πολιτικής οντότητας. Οι πολίτες των κρατών-μελών θα ήταν φορολογούμενοι πολίτες της Ευρώπης και ταυτόχρονα επωφελούμενοι από τον κοινό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Έχοντας λοιπόν κοινά συμφέροντα, οι Ευρωπαίοι πολίτες θα αποτελούσαν μια ισχυρή ομάδα πίεσης που θα επιδίωκε λύσεις έξω από νοοτροπίες που υπόκεινται σε φράσεις όπως «Βορράς και Νότος» ή «PIGS». Υιοθετήσαμε λογικές ευρωπαϊστών, αλλά δεν καταφέραμε να γίνουμε Ευρωπαίοι πολίτες.

Το ΠΑΣΟΚ, η Ελιά και ο εκφυλισμός Πρωτοδημοσιεύτηκε στην ΕφΣυν

της σοσιαλδημοκρατίας

έλουμε μια Ευρώπη με στροφή στην εξυπηρέτηση του ευρωπερισσότερη κοινωνική παϊκού κεφαλαίου. Αρχίζουν το ξήλωδικαιοσύνη και αλληλεγ- μα του κοινωνικού κράτους αλλού με γύη, τόνισε μεταξύ άλλων ταχύτατους ρυθμούς και αλλού με ο Μ. Σουλτς στη συνδιάσκεψη βραδύτερους, ανάλογα με τον συσχεστο ΣΕΦ, προσπαθώντας να κρύ- τισμό δυνάμεων και τις αντιστάσεις ψει τον πραγματικό χαρακτήρα σε κάθε χώρα. Παρ’ όλα αυτά λόγω της σοσιαλδημοκρατίας. της έλλειψης πίεσης και απειλής Από ένα ιστορικό κίνημα με από τα αριστερά, με τη συρρίΓράφει o: προσφορά στην οικοδόμηκνωση πολλών κομμουνιστικών ση του κοινωνικού κράκαι αριστερών κομμάτων, η τους, η σοσιαλδημοκρατία σοσιαλδημοκρατία όχι μόνο έχει μετατραπεί πλέον σε συγκρατεί δυνάμεις, αλλά και εκφυλισμένο πολιτικό τις αυξάνει. ρεύμα, ταυτισμένο με ό,τι Οι αντιλαϊκές επιλογές είναι πιο αντιδραστικό προωθεί Μάκης η αιτία που σχετικά σύντομα οι η παγκόσμια και ευρωπαϊ- Κοψίδης κυβερνήσεις αρκετών χωρών κή οικονομική ελίτ. περνούν στα χέρια των αμιγώς Το 2002 οι σοσιαλδημοκράεκφραστών του νεοφιλελευθετες είναι κυβέρνηση σε 15 χώρες – ρισμού, στους Χριστιανοδημοκράτες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η και τα αντίστοιχα κόμματα. κυριαρχία της αυτή όμως σηματοδοΌμως ο κατήφορος του συγκεκριτεί ταυτόχρονα και την αρχή του μένου ρεύματος δεν τελειώνει εδώ. τέλους. Το κυβερνητικό της έργο σε Από την αρχή της οικονομικής κρίσης, αυτές τις χώρες δείχνει περίτρανα τη το 2008, η σοσιαλδημοκρατία όχι μετάλλαξή της σε νεοφιλελεύθερο μόνο δεν παρουσιάζει κάποια εναλλαρεύμα. Το κεφάλαιο τη στηρίζει απο- κτική διέξοδο, αλλά ταυτίζεται πλήφασιστικά θεωρώντας ότι με τη ρως με τις επιλογές αυτών που δημιδιγλωσσία των σοσιαλδημοκρατών - ούργησαν την κρίση και κυρίως με μιλάω αριστερά και πράττω δεξιά- οι την ευρωπαϊκή τραπεζική ελίτ. Ακόμα επιλογές τους περνούν πιο εύκολα και και όταν η Γερμανία της Μέρκελ υιοχωρίς κοινωνικές αντιστάσεις. Ο θετεί τον ακραίο πλέον νεοφιλευθερισημαντικός ρόλος της μέχρι και τη σμό με βάση το δόγμα του Μίλτον δεκαετία ’70 και ίσως του ’80 και η Φρίντμαν και της σχολής του Σικάγου ανάδειξή της σε κύριο πολιτικό ρεύμα (αυτό που βιώνουμε σήμερα δηλαδή), οφείλονται ότι σε αρκετές χώρες της οι σοσιαλδημοκράτες το υιοθετούν Βόρειας κυρίως Ευρώπης και ιδιαίτερα πλήρως. Απόδειξη η στάση τους στην στις σκανδιναβικές πρωτοστάτησε κρίση, η στήριξη στις συνταγές και τα στην οικοδόμηση του κοινωνικού Μνημόνια της Μέρκελ στις χώρες της κράτους με προτεραιότητα στους νότιας Ευρώπης. τομείς υγείας, παιδείας, πρόνοιας. Η σοσιαλδημοκρατία όχι μόνο έχει Από τη δεκαετία του ’90, ιδιαίτερα αφομοιωθεί από την πιο ακραία μετά την κατάρρευση του υπαρκτού μορφή νεοφιλευθερισμού που γνώρικαι τη συρρίκνωση του κομμουνιστι- σε η μεταπολεμική Ευρώπη, αλλά έχει κού κινήματος οι σοσιαλδημοκράτες ιδεολογικά εκφυλιστεί. Κατατάσσεται ηγέτες κάνουν μια αποφασιστική πλέον ως ρεύμα στους αντιδραστι-

κούς πόλους του πολιτικού στερεώματος. Η μόνη αντιπαλότητα με τους παραδοσιακούς νεοφιλελεύθερους εκπροσώπους είναι για τη νομή της εξουσίας. Μπορεί τα πολιτικά ρεύματα κάποτε να αλλάζουν προσανατολισμό, όμως μία τέτοια αλλαγή πλεύσης είναι αδύνατη για τη σοσιαλδημοκρατία γιατί θεωρητικά και φυσιογνωμικά έχει οριστικά προσχωρήσει στον άξονα του νεοφιλελευθερισμού. Στην Ελλάδα, όπου η σοσιαλδημοκρατία δεν είχε ιστορικές ρίζες τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως διαφορετικά. Από τη μεγάλη άνοδο φτάσαμε στη συρρίκνωση. Το ΠΑΣΟΚ διατήρησε δυνάμεις ακόμα και στην αρχή της οικονομικής κρίσης. Αιτία, η διαπλοκή του κυρίως με βαρώνους των Μέσων Ενημέρωσης αλλά και η αξιοποίηση του πελατειακού κράτους που αυτό κυρίως έστησε. Η πτώση του όμως έγινε με ταχύτατους ρυθμούς. Πρωτεργάτης στα χαράτσια και τα Μνημόνια, συμμετείχε σε όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις και πρωτοστάτησε στην ισοπέδωση της χώρας. Δρέπει τους καρπούς της πολιτικής του ευρισκόμενο ουσιαστικά σε διάλυση. Κάνει εναγώνιες προσπάθειες να κρυφτεί πίσω από τον… μπερντέ της Κεντροαριστεράς και τους 58. Έχοντας βεβαίως το προηγούμενο διάστημα φροντίσει με την πολιτική του να φτωχοποιήσει το μεγαλύτερο τμήμα των μεσαίων στρωμάτων που εξ ορισμού είναι οι… αιμοδότες της Κεντροαριστεράς. Η μόνη φιλοδοξία της ηγετικής του ομάδας, που γνωρίζει ότι η συρρίκνωση θα συνεχιστεί είτε ως ΠΑΣΟΚ είτε ως Ελιά, είναι να αποκτήσει έναν ρόλο τύπου… Γκένσερ, δηλαδή μπαλαντέρ σε κυβερνήσεις συνεργασίας που θα ακολουθούν πιστά τις εντολές του Βερολίνου. Οι όποιες προοδευτικές ιδέες της

ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας πέθαναν προ πολλού. Έδωσαν τη θέση τους στις ιδέες των πιο σκληρών κύκλων της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής ολιγαρχίας. Αυτή η μετάλλαξη σηματοδοτεί και το τέλος

του κύκλου του συγκεκριμένου πολιτικού ρεύματος. Με την αρχή να γίνεται στην Ελλάδα και μάλιστα πολύ σύντομα. αναδημοσίευση από την “Αυγή”

Τα θεμελιώδη διλήμματα της πολιτικής οικολογίας

την πολιτική οικολογία ξεκινά πριν από περίπου 25 χρόνια. υπάρχουν βαθιές και Τότε ήταν η εποχή των «Οικολόγων ουσιώδεις διαφορές σε Εναλλακτικών». ζητήματα που αφορούν Έκτοτε όμως κύλησε πολύ νερό την ιδεολογία, τη θεωρη- στο αυλάκι. Σήμερα η κρίση των τική εμπειρία, την πολιτική Οικολόγων Πράσινων είναι διαφορετιφυσιογνωμία, την οργανωτική κή, καθώς εκδηλώνεται μέσα στη συγκρότηση, τους ηθικούς κανό- γενική κρίση. Μια κρίση που διαπερνά νες λειτουργίας των πολιτικών την κοινωνία και όλους τους πολιτιτης σχηματισμών και βέβαια την κούς σχηματισμούς, οδηγώντας κοινωνική-βιωματική-πρακτική κάποιους στην εξαφάνιση κι επιτρέεμπειρία της. Στα πιο πάνω ζητή- ποντας σε μερικούς, ελάχιστους, να ματα, η συζήτηση και οι αντιπα- γνωρίσουν μέρες ανόδου, εφήμερες ή ραθέσεις που την περιβάλλουν μονιμότερες, σύντομα θα το μάθουέχουν γράψει ήδη τη μικρή τους με. ιστορία. Η μεγάλη τους, ωστόσο, Αυτή η ιστορική συγκυρία γνωρίιστορία μέλλει σε τούτο τον νέο ζει, παράλληλα, και τις μεγαλύτερες, αιώνα να γραφτεί. Στον χώρο του μετά τη Μεταπολίτευση, μετακινήσεις σύντομου σημειώματος πολιτικών πληθυσμών. Σε αυτή που ακολουθεί, όλα αυτά τη συγκυρία ο πολλά υποσχότα ζητήματα δεν μπορούν Γράφει ο: μενος, αν και μέχρι τώρα αυτοούτε σαν μικρά επιγράμμαεγκλωβισμένος, χώρος της τα να χωρέσουν. Όμως τα πολιτικής οικολογίας δεν μπόμεγάλα διλήμματα που ήδη ρεσε να αποκρύψει τα -κοινά αναδείχθηκαν τρεις και στους περισσότερους πολιτιτέσσερις δεκαετίες τώρα κούς σχηματισμούς- προβλήμαείναι δυνατό ακροθιγώς να Βαγγέλης τα και διλήμματά του. αναφερθούν. Να το επιχει- Πισσίας* Οι Οικολόγοι Πράσινοι της ρήσουμε: καθ’ ημάς πολιτικής οικολογίας, Πολιτική οικολογία ή προστο σταυροδρόμι που βρέθηπολιτικός, νεο-πολιτικός, υστερο- καν πριν από λίγο καιρό, κλήθηκαν να πολιτικός ή μετα-πολιτικός περιβαλ- αποφασίσουν προς ποια κατεύθυνση λοντισμός; Αποτελεί η πολιτική οικο- θα πορευτούν. Και τότε ξέσπασε η λογία το νέο πολιτικό-πολιτισμικό τελευταία, δύσκολη, αλλά ίσως και η παράδειγμα, αυτό που θα εκφράσει μόνη ελπιδοφόρα τους κρίση. μεγάλα κοινωνικά ρεύματα του 21ου αιώνα, ή επίκειται, στις συνθήκες της Τα διλήμματα: σύγχρονης παρατεταμένης οικονομι1. Άχρωμος και άοσμος περιβαλκής κρίσης, επικαιροποίηση ή/και λοντισμός ή ριζοσπαστική κοινωνικήαναγέννηση του πάλαι ποτέ σοσιαλι- πολιτική οικολογία; στικού-οικονομιστικού παραδείγμα2. Οικολογία τύπου «Brand name τος; μάρκετινγκ», οικολογικές πρακτικές Όμως, εάν αυτά είναι, κατά κάποι- πράσινων εγχειριδίων ή οικολογισμός ον τρόπο, τα γενικά ερωτήματα εκεί- βιωματικής εμπειρίας, ολοκληρωμένων που προσβλέπουν σε μια νέα νης πρότασης, κοινωνικής οργάνωπολιτική ιδεολογία και σε ένα νέο κοι- σης, συνειδητοποίησης, κινητοποίηνωνικό σχέδιο, τα διλήμματα που σης και συλλογικής πράξης; γεννά η πραγματικότητα της παρηκ3. Συστημική ενσωματωμένη μασμένης πολιτικής ζωής, όπου κι αν οικολογία ή αντισυστημική κοινωνικήκανείς σήμερα την αναζητήσει, είναι πολιτική οικολογία, ως φορέας ενός μάλλον ειδικότερα και πολύ πιο νέου ηθικού, αξιακού, πολιτισμικού «πεζά». Τέτοιας μορφής είναι και λόγου; πολλά από τα διλήμματα που αντιμε4. Πολιτική οικολογία ελεγχόμενη τωπίζει ο χώρος της εν Ελλάδι πολιτι- από μια -κατά τη φαντασία της- οικοκής οικολογίας. λογική ελίτ ή κοινωνική-πολιτική οικοΣτον χώρο αυτό, τον κοινωνικά λογία που συνδέεται με τον λαό και πολλαπλό και πολυεπίπεδο, όπως οι επιδιώκει να γίνει κτήμα του; περισσότεροι άλλωστε σήμερα πολιτι5. «Οικόσιτη» πολιτική οικολογία κοί χώροι, τον τελευταίο καιρό εκδη- αυτοεξαντλούμενη στην έκδοση δελλώθηκαν δημόσια οι εσωτερικές του τίων Τύπου, σε θεσμικές παραστάσεις εντάσεις. Οι «παλιοί» του χώρου ρουτίνας και «πολιτικά ορθές» παρεμαυτού δεν εξεπλάγησαν βέβαια, βάσεις ή κινηματική οικολογία γέννηκαθώς η ιστορία των κρίσεών του σης δράσεων που φτάνουν στην

πολιτική ανυπακοή; 6. Γραφειοκρατικό-επαγγελματικό κόμμα προσωπικού παραγοντισμού, μικρο-φεουδαρχικής ή μικρο-ιερατικής δομής ή κόμμα-κίνημα δημοκρατικών και ηθικών αρχών, αμεσοδημοκρατικό, αποτελεσματικό, εδραιωμένο στον εθελοντισμό, στην ισότιμη και ελεύθερη εσωτερική ζωή; 7. Κόμμα υποκείμενο σε προσωπικές οικονομικές εξαρτήσεις από διεθνείς οργανισμούς, το κράτος, ή/και την οικονομική ολιγαρχία ή κόμμα διαφάνειας που απορρίπτει τις πολύμορφες επαγγελματικο-πολιτικές ασυμβατότητες; 8. Πολιτική οικολογία των επαγγελιών, των γενικόλογων συνθημάτων, των εξωπραγματικών ωραίων προτάσεων, ή πολιτική οικολογία της πικρής σκληρής αλήθειας, των τολμηρών διαγνώσεων, των επεξεργασμένων και εφικτών προτάσεων που μπορούν να αποτελέσουν τομή αλλά και ελπίδα για ένα νέο δρόμο; 9. Θεματικός εκλεκτικισμός ή γενικό σχέδιο με εξειδικευμένες προτάσεις για την κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας; 10. Κόμμα μη ανανεώσιμων «ηγετικών πόρων» ή πολιτικό κίνημα που ανανεώνεται; 11. Μονοσήμαντος και υποτελής ευρωπαϊσμός ή ριζική αναδόμηση του ευρωπαϊκού σχεδίου; Εκθέτοντας παραπάνω ορισμένα από τα διλήμματα που απασχολούν σήμερα την πολιτική οικολογία, δίνεται μια πρώτη πολιτική απάντηση σε εκείνους που δεν αποδέχθηκαν τη βούληση των πολλών για αλλαγή, στους Ο.Π., διαχωρίστηκαν και συνέχισαν τον δικό τους παλιό, γνώριμο δρόμο. *υποψήφιος Ευρωβουλευτής των ΟΠ

Να μην επαναληφθούν σε καμιά χώρα τα αποτελέσματα του α΄ γύρου των Δημοτικών Εκλογών στη Γαλλία

Επιβεβαιώθηκαν όσοι ακροδεξιό σχήμα, ούτε την αποχή! θεωρούσαν αναμενόμενη Γι' αυτό εμείς, οι πολιτικοί μία νίκη της ακροδεξιάς της νέας γενιάς, χωρίς κομμαστις δημοτικές εκλογές τικές ταυτότητες, θα πρέπει να στη Γαλλία, με τη Μαρίν αποδείξουμε πως δε χωράμε Λεπέν να θωρεί πως το κόμμα στη σαπίλα, πως έχουμε πολιτης παγιώθηκε στη συνείδηση τική κουλτούρα και πως δε των γάλλων πολιτών. χρειαζόμαστε ακροδεξιά ή «Όλοι οι πολιτικοί είναι σάπι- φασιστικά φαινόμενα για να οι». Με αυτό το σύνθημα πήγαν οι παγιώσουμε τη διαφορετικόπερισσότεροι Γάλλοι πολίτες στην τητά μας απ' τους άλλους! κάλπη καθώς το 40% απείχε στέλΟι πολίτες αυτής της χώρας νοντας ένα ηχηρό μήνυμα ξέρουν πως η ψήφος διαστον Ολάντ, η δημοτικότητα μαρτυρίας (στέλνοντας Γράφει η: του οποίου κατακρημνίστηυποψήφιους της Χρυσής κε. Αυγής στο Δήμο, στην Οι Γάλλοι αντέδρασαν Περιφέρεια ή στην Ευρωαλλά με τον λανθασμένο βουλή), δεν αποτελεί τη τρόπο της αποχής και της σωστή αντίδραση προς το αρνητικής ψήφου, όπως όλοι παλιό κατεστημένο! οι πολίτες της Ε.Ε. Βάζοντας Κών/να Η αρνητική ψήφος ή η ένα τέλος κι αυτοί στο δίπο- Κοσμίδου* αποχή είναι μυθοπλαστικά λο φιλελευθερισμού ή σοσιαεπικοινωνιακά εργαλεία. λισμού, δημιουργούν με την Η αναζήτηση υποψηψήφο τους την ψευδαίσθηση ότι η φίων της θετικής ψήφου, που δεν ακροδεξιά μπορεί να αποτελέσει υπόσχονται το ακατόρθωτο και ένα «χαστούκι» στην πολιτική ζουν ανάμεσα μας χωρίς σωματοηγεσία. φύλακες, δεν είναι δύσκολη υπόΑυτό που συνέβη στον α΄ θεση. γύρο εκλογών στη Γαλλία, δεν Γιατί όλοι οι πολιτικοί ή οι αποκλείεται να συμβεί και στην άνθρωποι της νέας γενιάς που Ελλάδα. ασχολούνται με τα κοινά, ΔΕΝ Οι Έλληνες πολίτες θα καταψη- ΕΙΝΑΙ ΣΑΠΙΟΙ... φίσουν τον δικομματισμό Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν *υποψήφια πρέπει να υπερψηφίσουν ούτε ένα Ευρωβουλευτής με τους ΟΠ

Σκότωσε το ρατσιστή που κρύβεις μέσα σου!

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του ρατσισμού (21η Μάρτη)

Στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο βρίσκεται για μήνες στις καλένδες, η επίσημη Πολιτεία δηλώνει ρητά ότι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία αντίκεινται ευθέως στις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών, καθώς και του κράτους δικαίου. Εντούτοις, ο θεσμικός ρατσισμός είναι πανταχού παρών: Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε την επαίσχυντη τροπολογία την οποία προσπάθησε πολλάκις -ανεπιτυχώς ευτυχώς- να ενσωματώσει το Υπουργείο Εσωτερικών με την οποία μετατοπίζεται το βάρος της απόδειξης στο ήδη πολλαπλά εκτεθειμένο θύμα της ρατσιστικής βίας, την αδιανόητη γνωμοδότηση του ΝΣΚ (44/2014) με την οποία παρατείνεται πέρα από τη λήξη του 18μηνου η κράτηση του αλλοδαπού για αόριστο διάστημα στην περίπτωση αρνήσεώς του να συνεργασθεί στην υλοποίηση της αποφάσεως επιστροφής ή απέλασης, και την αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπουργική απόφαση (από 28.10.2012) που ορίζει ότι τα νοσήλια στα νοσοκομεία για τους αλλοδαπούς μη μόνιμους κατοίκους της χώρας μας θα είναι σχεδόν διπλάσια από αυτά που πληρώνουν οι Έλληνες, για την οποία υπήρξε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Στην ίδια λογική, το σημερινό νομικό κενό ως προς την κτήση ιθαγένειας από παιδιά μεταναστών έχει καταστήσει την Ελλάδα μοναδική χώρα χωρίς ισχύοντα κώδικα χορήγησης ιθαγένειας. Η «ασθενής» πολιτειακή αντίδραση στο φαινόμενο της ρατσιστικής βίας τροφοδοτείται από τη νοοτροπία συντηρητικών αντανακλαστικών και ανοχής στην ακροδεξιά τόσο της Αστυνομίας όσο και της Δικαιοσύνης, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι η ατιμωρησία πυροδοτεί την κλιμάκωση των ρατσιστικών επιθέσεων και διαιωνίζει τη βία. Περαιτέρω, η ρατσιστική ρητορεία της Χρυσής Αυγής βρήκε γόνιμο έδαφος

στα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία λειτούργησαν ως προαγωγός ρατσιστικών στερεοτύπων, βγάζοντας από την αφάνεια την γκρίζα ζώνη της ελληνικής κοινωνίας, στην οποία ο δεξιός εθνικιστικός εξτρεμισμός έχει τον πρώτο λόγο. Έτσι όταν οι μηχανοκίνητες φάλαγγες της Χρυσής Αυγής «βγήκαν παγανιά» κανένας δεν μπορούσε πλέον να δηλώνει έκπληκτος. Οι Οικολόγοι Πράσινοι σε αυτή τη δύσκολη χρονική περίοδο, σταθερά και με συνέπεια διεκδικούμε μία χώρα πολύχρωμη, που σέβεται τη διαφορετικότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Διεκδικούμε: -απονομή ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά β΄ γενιάς μεταναστών, καθώς και σε όσους διαμένουν για μακρύ χρονικό διάστημα στην Ελλάδα, - καταπολέμηση της ρητορικής του μίσους- εκτός των άλλων- και με νομοθετική ρύθμιση, -τιμώρηση των δραστών ρατσιστικής βίας, θέσπιση ιδιώνυμου αδικήματος για τα ρατσιστικά εγκλήματα και διερεύνηση του ρατσιστικού κινήτρου ήδη από το στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης και κατά το στάδιο επιμέτρησης της ποινής, -προστασία των θυμάτων και των μαρτύρων περιστατικών ρατσιστικής βίας μέσω μη έκδοσης απόφασης απέλασης (στην περίπτωση που στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων) και χορήγησης άδειας παραμονής με την απονομή λ.χ. καθεστώτος ανθρωπιστικών λόγων, -χορήγηση ασύλου και καθεστώτος επικουρικής προστασίας σε όσους το δικαιούνται, με ταχύτατη λειτουργία των Επιτροπών Ασύλου, -τροποποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση άδειας διαμονής με την αποσύνδεσή τους από τον αριθμό των ενσήμων, καθώς και αναγνώριση των εργασιακών δικαιωμάτων των μεταναστών, -λειτουργία Κέντρων Πρώτης Υποδοχής και Κατάργηση των Κέντρων Κράτησης, -εκδημοκρατισμό της αστυνομίας και κάθαρση των θυλάκων ανοχής εντός του κράτους,

Υποστήριξη των προσπαθειών για τη λειτουργία του κέντρου υποδοχής ανηλίκων και ενίσχυσης του Ασύλου Ανιάτων «Η Θεομήτωρ» στην Αγιάσο

Παρέμβαση του Μιχάλη Μπάκα, περιφερειακού συμβούλου Βορείου Αιγαίου, για το ζήτημα της λειτουργίας του κέντρου υποδοχής ανηλίκων μεταναστών και την ενίσχυση του Ασύλου Ανιάτων «Η Θεομήτωρ» στην Αγιάσο. Συγκεκριμένα, με επιστολή προς τον κ. Βασ. Κεγκέρογλου, Υφυπουργό Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας καθώς και αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες, τονίζεται η αναγκαιότητα λειτουργίας ενός κέντρου ανηλίκων στη περιοχή της Λέσβου, που αποτελεί την κυριότερη πύλη εισόδου προσφύγων και μεταναστών στην χώρα μας. Απαραίτητη προϋπόθεση για να εξασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του προγράμματος προστασίας των ανηλίκων ασυνόδευτων προσφύγων είναι η εξασφάλιση της συνέχειας των προγραμμάτων. Εάν η χρηματοδότηση για τη λειτουργία του κέντρου επαρκεί για 2-3 μήνες και δεν εξασφαλιστεί η χωρίς διακοπή συνέχεια με επόμενο πρόγραμμα, τα παιδιά που θα φιλοξενούνται θα μείνουν (όπως δυστυχώς συνέβη και στο

παρελθόν) χωρίς καμία φροντίδα, με ότι αρνητικές συνέπειες θα επιφέρει αυτό στα ίδια τα παιδιά, στην εικόνα της τοπικής κοινωνίας για τα αντίστοιχα κέντρα και τους στόχους του προγράμματος. Το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου δεν διαθέτει επαρκές προσωπικό για να καλύψει τις δικές του ανάγκες, πόσο μάλλον να ολοκληρώσει τις απαραίτητες διαδικασίες για να ξεκινήσει το πρόγραμμα (διαγωνισμοί κλπ). Αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα, το πρόγραμμα θα χάσει άλλο ένα μήνα διάρκειας, αν καταφέρει κάπως να ξεκινήσει. Σε κάθε περίπτωση είναι επιτακτική η ενίσχυση του κέντρου με ανθρώπινο δυναμικό για να συνεχίσει να προσφέρει το έργο του. Σε καιρούς κρίσης απαραίτητη είναι η ενεργοποίηση όλων μας για την ενίσχυση των δομών κοινωνικής πρόνοιας της περιφέρειας σε όλα τα νησιά μας, και προς αυτήν την κατεύθυνση ο Οικολογικός Άνεμος θα συνεχίζει να συμβάλει δημιουργικά με πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις.

-εισαγωγή εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα σχολεία για την καταπολέμηση των διακρίσεων και των στερεοτύπων, -λειτουργία ναών και κοιμητηρίων ετερόδοξων/ετερόθρησκων, - προώθηση πολιτικών ένταξης των μεταναστών, -εφαρμογή ισόρροπης πολιτικής για

την υποδοχή μεταναστών και προσφύγων ανάμεσα στα κράτη-μέλη και ενίσχυση των ναυτικών επιχειρήσεων διάσωσης, καθώς και δημιουργία διόδων νόμιμης διέλευσης για τους πρόσφυγες. Γιατί, όπως είπε ο Κορνήλιος Καστοριάδης, το μοναδικό πολιτικό πλάνο που χρήζει υπεράσπισης είναι το

πλάνο της οικουμενικής ελευθερίας και ο μοναδικός ανοικτός δρόμος είναι η συνέχιση του αγώνα κόντρα στο ρεύμα. Ο δρόμος προς την αναγνώριση του διαφορετικού είναι οι ανθρώπινες ομάδες να αντιμετωπίζουν το διαφορετικό ως ακριβώς αυτό: απλώς διαφορετικό.

Πλήρης ανεπάρκεια των κρατικών υποδομών για τα Άτομα με Αναπηρία

Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετείχαν σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το Παράρτημα του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης). Αίτημα μας ήταν να δεχθεί η Διοίκηση του Κέντρου τη φιλοξενία δύο τυφλών αδερφών, που πρόσφατα έχασαν την οικογένεια τους, ένας εκ των οποίων πάσχει από κρίσεις επιληψίας. Η επίκληση από πλευράς Κ.Ε.Α.Τ. του –πλέον της τυφλότητας- προβλήματος υγείας, όχι μόνο δεν ευσταθεί ως επιχείρημα για την άρνηση φιλοξενίας τους, αλλά ενισχύει την επιτακτικότητα του αιτήματος. Για τους Οικολόγους Πράσινους, η Πολιτεία οφείλει να παρέχει στα Άτομα με Αναπηρία τις υποστηρικτικές δομές που θα τους εξασφαλίσουν αξιοπρεπή διαβίωση με απόλυτο σεβασμό στην ψυχική και σωματική τους υγεία. Το αναφαίρετο δικαίωμα στην κοινωνική προστασία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, είναι ανεπίτρεπτο να μετακυλύεται στις οικογένειες των ΑμεΑ, οι οποίες επωμίζονται ένα τεράστιο κόστος. Ένα άλλο ζήτημα που προέκυ-

ψε αυτό το μήνα αφορά στην υποχρηματοδότηση και την υπερφορολόγηση των Ιδρυμάτων που είναι υπεύθυνα για την περίθαλψη και την πρόνοια των Ατόμων με Αναπηρία. Συγκεκριμένα, το Άσυλο Ανιάτων, το οποίο δεν λαμβάνει κρατική χρηματοδότηση και η λειτουργία του στηρίζεται αποκλειστικά στις προσφορές ιδιωτών και στο νοσήλιο του ΕΟΠΠΥ, κινδυνεύει να κλείσει οριστικά εξαιτίας των αδικαιολόγητων καθυστερήσεων των οφειλομένων νοσηλίων σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες φορολογικές απαιτήσεις του κράτους. Ανάλογη είναι και η εικόνα σε δεκάδες Ιδρύματα που βρίσκονται μεταξύ «φθοράς και αφθαρσίας» εξαιτίας αυτής της πολιτικής. Η πολιτική κοινωνικής αναλγησίας έχει όμως καταδικαστεί από τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης. Θυμίζουμε ότι σε πολύ πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη για λογαριασμό της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ), ένα ποσοστό 88,2% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι το σημαντικότερο εμπόδιο στην αξιο-

πρεπή ζωή των ΑΜΕΑ είναι η ανεπάρκεια των υποδομών του κράτους. Εντούτοις, η κυβέρνηση αγνοεί επιδεικτικά τις ανάγκες των Ατόμων με Αναπηρία, που επιπλέον πλήττονται από την οικονομική κρίση. Στο δυσμενές πλαίσιο της δημοσιονομικής προσαρμογής, η επιλογή εξοικονόμησης πόρων με τον περιορισμό του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας και της δυνατότητας των ευπαθών κοινωνικών ομάδων να έχουν την απαιτούμενη πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη συνιστά καταδικαστέα, κοινωνικά άδικη και προκλητική πολιτική. Η κυβέρνηση οφείλει να θέσει ως βασική προτεραιότητα την κοινωνική προστασία, ξεπερνώντας τους γραφειοκρατικούς σκοπέλους, τους περιορισμένους πόρους και την έλλειψη πολιτικής βούλησης, και με συντονισμένες δράσεις να δώσει άμεσες και συνολικές λύσεις. Σε διαφορετική περίπτωση, τόσο η αξιοπιστία, όσο και η νομιμοποίησή της τίθενται εν αμφιβόλω. ΘΟ ΑΜΕΑ

Η Γη έχει βαρύ πρόβλημα, λέει η Διακυβερνητική του ΟΗΕ Συνοπτική αναφορά στην Δεύτερη Έκθεση της IPC, που ανακοινώθηκε στα τέλη Μαρτίου

Γη (η μοναδική που έχουμε) έχει μεγάλο πρόβλημα. Πρόβλημα που το δημιουργήσαμε και το επιτείνουμε οι άνθρωποι. Στις 31 Μαρτίου δόθηκε στη δημοσιότητα Έκθεση της Διακυβερνητικής του ΟΗΕ για το Κλίμα (IPCC). Στην Έκθεση παρέχονται τα πιο σαφή και τεκμηριωμένα αποδεικτικά στοιχεία ότι η Γη, το σπίτι μας, αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα. Επιβεβαιώνει τη ζοφερή θέση ότι η κλιματική αλλαγή είναι πραγματική, συμβαίνει τώρα και επηρεάζει τις ζωές και τους πόρους διαβίωσης τόσο των ανθρώπων όσο και των ευαίσθητων οικοσυστημάτων που στηρίζουν τη ζωή. Πρόκειται για την δεύτερη από μια σειρά τεσσάρων εκθέσεων που προετοιμάζονται από τις παγκόσμιες αρχές για το Κλίμα, στο πλαίσιο της διακυβερνητικής Διάσκεψης για την Κλιματική Αλλαγή. Η Έκθεση εξετάζει τις επιπτώσεις, την προσαρμογή και την τρωτότητα των ανθρωπογενών και φυσικών οικοσυστημάτων, τις παρατηρούμενες επιπτώσεις και τους μελλοντικούς κινδύνους από την Κλιματική Αλλαγή καθώς και τις δυνατότητες για προσαρμογή αλλά και τα όρια αυτής. Η Samantha Smith επικεφαλής της Πρωτοβουλίας του Διεθνούς Ταμείου για τη Φύση για το Κλίμα και την Ενέργεια λέει ότι η Έκθεση υπογραμμίζει, για πρώτη φορά, την δραματική διαφορά όσον αφορά τις επιπτώσεις μεταξύ ενός κόσμου στον οποίο δρούμε τώρα για την περικοπή των εκπομπών, οι οποίες προέρχονται, κατά κύριο λόγο από την χρήση ορυκτών καυσίμων, και ενός κόσμου στον οποίο αποτυγχάνουμε να δράσουμε γρήγορα και στην κλίμακα που απαιτείται. Ή κόβουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ή …το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε «Η Έκθεση μας λέει ότι έχουμε δύο σαφείς επιλογές: να περικόψουμε τις εκπο-

Η Γη έχει πρόβλημα

μπές τώρα και να επενδύσουμε στην προσαρμογή και να έχουμε έναν κόσμο με προκλητικούς και μόλις και μετά βίας διαχειρίσιμους κινδύνους, ή να μην κάνουμε τίποτα και να αντιμετωπίσουμε έναν κόσμο με καταστροφικές και μη διαχειρίσιμες επιπτώσεις και κινδύνους.» «Η Έκθεση αποσαφηνίζει ότι έχουμε ακόμη χρόνο για να δράσουμε. Μπορούμε να περιορίσουμε την κλιματική αστάθεια και να προσαρμοσθούμε σε μερικές από τις μεταβολές που παρατηρούμε σήμερα. Αλλά χωρίς άμεση και εξειδικευμένη δράση, κινδυνεύουμε να ξεπεράσουμε τα όρια των δυνατοτήτων προσαρμογής. Με τον κίνδυνο αυτό να τίθεται τόσο καθαρά πρέπει να ελπίσουμε ότι η επόμενη Έκθεση της Διακυβερνητικής που πρόκειται να ανακοινωθεί στο Βερολίνο τον Απρίλιο, θα μας εφοδιάσει με ισχυρές θέσεις για τις λύσεις, που γνωρίζουμε ότι υπάρχουν», είπε. Χάσμα επιστημονικών διαπιστώσεων και πολιτικής πράξης Παρά τις προειδοποιήσεις της Διακυβερνητικής που περιέχονται στις Εκθέσεις της των τελευταίων 20 ετών –και που ενισχύονται από την τωρινή Έκθεση- το χάσμα μεταξύ επιστήμης και αυτού που πράττουν οι κυβερνήσεις παραμένει τεράστιο, λέει ο Sandeep Chamling Rai, επικεφαλής της αντιπροσωπείας του WWF στην συνάντηση. «Η επιστήμη είναι σαφής και η σύγκρουση απόψεων έχει λήξει. Η Κλιματική Αλλαγή συμβαίνει πράγματι και οι άνθρωποι είναι η κύρια αιτία των εκπομπών, λόγω της εξάρτησής μας από τα ορυκτά καύσιμα. Αυτή προκαλεί την παγκόσμια υπερθέρμανση. Η Έκθεση περιγράφει τις επιπτώσεις που ήδη βλέπουμε, τους μελλοντικούς κινδύνους και τις ευκαιρίες δράσης. Έχει γίνει δεκτή από τις κυβερνήσεις μέλη της Διακυβερνητικής. Είναι ευθύνη των πολιτών να ζητήσουν

λογοδοσία από τις κυβερνήσεις, να τις πιέσουν να δράσουν στοχευμένα και άμεσα» λέει ο Rai. Οι κίνδυνοι από την συλλογική αδράνεια είναι μεγαλύτεροι για τις αναπτυσσόμενες χώρες λέει ο Chamling Rai. «Όλες οι χώρες είναι τρωτές αλλά οι αναπτυσσόμενες έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία, με περισσότερους ανθρώπους να ζουν σε συνθήκες φτώχειας και λιγότερους πόρους για να ανταποκριθούν στις καταστροφές από την κλιματική αλλαγή. Επιβάλλεται να

λάβουμε τα μέτρα εκείνα που θα επιβραδύνουν την υπερθέρμανση και θα μας θέσουν σε μια τροχιά δίκαιης μετάβασης σε ένα βιώσιμο κόσμο. Η Έκθεση αποδεικνύει ότι φιλόδοξες περικοπές εκπομπών τώρα μπορούν αν μειώσουν τον κίνδυνο από την κλιματική αλλαγή μέσα στο δεύτερο μισό του αιώνα.» Οι κατά γεωγραφική ζώνη αναλύσεις –που γίνονται σε βάθος στην Έκθεσηαποδεικνύουν με μεγάλο βαθμό βεβαιότητας ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στις

ζώνες–κλειδιά του πλανήτη. «Διαθέτουμε σήμερα μια καλύτερη κατανόηση για το πώς οι επιπτώσεις από τις κλιματικές μεταβολές θα επηρεάσουν τους ανθρώπους και τη φύση σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Οι διεθνείς προσπάθειες προσαρμογής πρέπει να ενταθούν ώστε να απαντήσουμε ικανοποιητικά σε τόσο ποικιλόμορφες επιπτώσεις» λέει ο Chamling Rai.

3 χρόνια από την έκρηξη στη Φουκουσίμα

Σήμερα συμπληρώνονται 3 χρόνια από την λος με τον Οικολογικό Άνεμο έκανε την έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φου- παρακάτω δήλωση: «Σήμερα συμπληρώθηκουσίμα της Ιαπωνίας. Τα πυρηνικά ατυχή- καν 3 χρόνια από την έκρηξη στη Φουκουσίματα απασχόλησαν ευρέως τη κοινή γνώμη μα και σήμερα τελικά αποσύρθηκε από την στη χώρα μας με την έκρηξη του πυρηνικού ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης του ΚΑΣ η αντιδραστήρα στο εργοστάσιο στο Τσερνο- έγκριση ή μη της μελέτης της Rokasμπίλ. Αν τότε έφταιγε η «κακή και πεπαλαιω- Iberdrola για την ανάπτυξη 353 ΑΓ στα νησιά μένη» σοβιετική τεχνολογία στην περίπτωση μας. Το ενεργειακό είναι ένα σημαντικό ζήτητου εργοστασίου του Φουκουσίμα άραγε μα για τα νησιά μας. Η θέση μας είναι δεδοέφταιγε το “κακό” τσουνάμι; Σε κάθε μένη και ξεκάθαρη. Η κλιματική αλλαμεγάλη καταστροφή πάντα υπάρχει γή είναι παρούσα με τα ακραία καιρικάποιος άλλος που φταίει και όχι η επικά φαινόμενα αλλά δεν μπορεί να Γράφει ο: κίνδυνη μέθοδος παραγωγής ενέργειεγκαθίστανται αιολικά με τρόπο που ας που συνεχίζει να επηρεάζει υποβαθμίζει το περιβάλλον. Ειδικά 6.770.000 ανθρώπους που παραμέστα νησιά μας, με το ιδιαίτερο ανάνουν σε υψηλά μολυσμένες περιοχές γλυφό τους, θα έπρεπε να μπαίνουν και εκτίθενται σε υψηλή ραδιενέργεια μικρότερες ανεμογεννήτριες και λιγόμέχρι και 200 φορές πάνω του φυσιοτερες ανά Αιολικό Πάρκο, μετά από λογικού καθημερινά. Η μόλυνση επίεμπεριστατωμένες ΜΠΕ, ουσιαστική Μιχάλης σης ανιχνεύεται σε κάθε είδος φρούτα διαβούλευση με την κοινωνία των Μπάκας και λαχανικά, στο κρέας, ψάρι, θαλασπολιτών και ανάπτυξη συνεταιριστισινά, ρύζι, τσάι και νερό ακόμη και κών κοινωνικών επιχειρήσεων. Απαιμέσα στο Τόκυο ενώ η ραδιενεργός τείται αλλαγή του ενεργοβόρου καταρύπανση στους ωκεανούς του πλανήτη έχει ναλωτικού μας μοντέλου, και ορθολογική φθάσει ήδη από την Ιαπωνία στις ακτές της ανάπτυξη των αιολικών πάρκων, των φωτοΑμερικής. βολταϊκών, της γεωθερμίας μπορεί να συμΤην ίδια ώρα, στη γειτονιά μας, η Τουρκία βάλλει αποτελεσματικά στην αποτροπή των συνεχίζει την ανάπτυξη των σχεδίων της για κλιματικών αλλαγών, προσφέροντας συγτην κατασκευή 3 πυρηνικών εργοστασίων. χρόνως περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικοΕίναι ξεκάθαρο ότι επείγει η εγκατάλειψη των νομικά οφέλη αρκεί να παράγουμε με τρόπο πυρηνικών φιλοδοξιών αλλά και η ριζική και που να έχει τη μικρότερη δυνατή επιβάρυνση σωστά σχεδιασμένη στροφή στις ανανεώσι- για το περιβάλλον. Η εποχή της φτηνής και μες πηγές και στην εξοικονόμηση ενέργειας. άφθονης ενέργειας τέλειωσε οριστικά και Ως οικολογικός άνεμος έχουμε κάνει παρεμ- είναι διπλά επιτακτική η ανάγκη να σχεδιάβάσεις για το ζήτημα καθώς το ενεργειακό σουμε και να αρχίσουμε να υλοποιούμε αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ζητήμα- άμεσα τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο ενεργειατα που σχετίζεται άμεσα με κάθε αναπτυξια- κό μέλλον, βασισμένο στην εξοικονόμηση κό σχέδιο στα νησιά μας. ενέργειας και τις ανανεώσιμες πηγές, χωρίς Ο Μιχάλης Μπάκας, περιφερειακός σύμβου- ορυκτά καύσιμα ή πυρηνικά.»

Απόδοση κειμένου: Γ. Κανέλλης

Η αιχμαλωσία των κητωδών προσβάλλει τον πολιτισμό μας!

Συμμετοχή των Οικολόγων Πράσινων στο Dolphinaria Free Europe

ι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετείχαν με την συντονίστρια της Θ.Ο δικαιωμάτων των Ζώων, Όλγα Κήκου, στο διήμερο συνέδριο “Dolphinaria Free Europe” που πραγματοποιήθηκε στις 18 -19 Μαρτίου στις Βρυξέλλες. Το συνέδριο λειτούργησε ως φόρουμ για να συναντηθούν και να συζητήσουν τρέχοντα θέματα και δράσεις όσοι δραστηριοποιούνται ή είναι ευαισθητοποιημένοι απέναντι στα αιχμάλωτα κητώδη και είναι αντίθετοι με τη διατήρησή τους σε αιχμαλωσία. Γνωστοί επιστήμονες και ακτιβιστές, μεταξύ των οποίων, οι Naomi Rose, Alison Hood, Ingrid Visser, Rob Lott, Giuseppe Notarbartolo di Sciara, Samatha Berg, Daniel Turner συμμετείχαν στο συνέδριο. Με έμφαση στη συνεργασία, το συνέδριο έδωσε την ευκαιρία για ενημέρωση για τις εκστρατείες ενάντια στην αιχμαλωσία των κητωδών σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, τη δημιουργία συμμαχιών και το συντονισμό της διεθνούς εκστρατείας για την απαγόρευση της αιχμαλωσίας των κητωδών, καθώς και τη συζήτηση προτάσεων για νομοθετικές ρυθμίσεις, ειδικότερα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον τερματισμό της αιχμαλωσίας των κητωδών. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν 34 δελφινάρια στην ΕΕ, στα οποία κρατούνται αιχμάλωτα 307 κητώδη και χρησιμοποιούνται για επιδείξεις και παραστάσεις. Από τα 28 Κράτη Μέλη, μόλις 13 δεν

έχουν εγκαταστάσεις αιχμάλωτων δελφινιών. Η Σλοβενία, Κύπρος και Κροατία έχουν απαγορεύσει τα δελφινάρια, η Ουγγαρία έχει απαγορεύσει την εισαγωγή δελφινιών. Εκτός ΕΕ, η Ελβετία απαγόρευσε την αιχμαλωσία δελφινιών και η Ινδία, η Κόστα Ρίκα και η Χιλή, έχουν απαγορεύσει την αιχμαλωσία κητωδών. Τα κητώδη αποτελούν πηγή εισοδήματος και όχι εκπαίδευση: Το 2011 οι οργανώσεις ENDCAP, Whale and Dolphin Conservation και Born Free δημοσίευσαν τα αποτελέσματα των ερευνών σε 17 δελφινάρια στην ΕΕ. Η ανάλυση των δραστηριοτήτων προστασίας, απόκτησης των ζώων, ασφάλειας του κοινού, ευζωίας των ζώων, καθώς και της συμμόρφωσης με την Οδηγία 1999/22, τον Κανονισμό CITES 338/97 και άλλης σχετικής νομοθεσίας της ΕΕ, αποκάλυψε ότι: Τα δελφινάρια στην ΕΕ δεν έχουν συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της Κοινοτικής Οδηγίας 1999/22. Τα δελφινάρια είχαν μια ασήμαντη συμβολή στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Τα αρχεία δεδομένων του εμπορίου δείχνουν ότι 285 ζωντανά κητώδη είχαν εισαχθεί στην ΕΕ, μεταξύ του 1979 και του 2008, παρά την απαγόρευση του Κανονισμού CITES 338/97 σχετικά με την εισαγωγή κητωδών στην ΕΕ για κυρίως εμπορικούς σκοπούς. Η δέσμευση και τα πρότυπα για ενημέρωση/εκπαίδευση του κοινού -στην

πλειοψηφία των δελφιναρίων που αναλύθηκαν για τη συγκεκριμένη έρευνα– δεν ήταν ικανοποιητικά. Όλα τα δελφινάρια στην ΕΕ παρουσιάζουν τα κητώδη σε παραστάσεις που συχνά συνοδεύονται από δυνατή μουσική, στην οποία τα ζώα εκτελούν συνήθως ένα ευρύ ρεπερτόριο από κόλπα και φιγούρες. Δεκαεννέα δελφινάρια προσφέρουν στους επισκέπτες την ευκαιρία να έλθουν κοντά με τα κητώδη, μεταξύ άλλων και για τη λήψη των φωτογραφιών, καθώς και σε προγράμματα κολύμβησης με τα δελφίνια ή προγράμματα “δελφινοθεραπείας”. Η άμεση επαφή μεταξύ του κοινού και των αιχμάλωτων κητωδών θέτει ανθρώπους και ζώα σε σημαντικό κίνδυνο τραυματισμών και μετάδοσης ασθενειών. Κανένα αιχμάλωτο κητώδες ζώο της

ΕΕ δεν έχει την ελευθερία να εκφράσει φυσιολογική συμπεριφορά, απαραίτητο στοιχείο για τη σωστή διαβίωση των ζώων. Το άγχος και η στερεοτυπική συμπεριφορά παρατηρούνται συχνά στα αιχμάλωτα κητώδη. Τα δελφινάρια στην ΕΕ δεν ικανοποιούν τις βιολογικές ανάγκες των κητωδών ούτε παρέχουν τον απαραίτητο περιβαλλοντικό εμπλουτισμό που απαιτεί η Οδηγία 1999/22. Σε γενικές γραμμές, η Έρευνα των ζωολογικών κήπων της ΕΕ επισήμανε ότι οι επιθεωρητές ζωολογικών κήπων και οι κτηνίατροι από τα Κράτη Μέλη δεν φαίνεται να διαθέτουν γνώσεις και εμπειρία για την κατάλληλη αξιολόγηση των εγκαταστάσεων, ώστε να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με τη νομοθεσία και τη σωστή φροντίδα των ζώων. Η Ελλάδα έχει απαγορεύσει τις

παραστάσεις ζώων, απαγορεύοντας εμμέσως και τα δελφινάρια. Δυστυχώς όμως, ως προς αυτό το σκέλος, ο νόμος εξακολουθεί να μένει ανενεργός με συνέπεια την παράνομη λειτουργία δελφινάριου στο Αττικό Πάρκο από το 2010. Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούν την κυβέρνηση, η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι έχει επιχειρήσει πολλάκις να νομιμοποιήσει με φωτογραφική διάταξη το δελφινάριο του Αττικού Πάρκου, να εφαρμόσει τη νομοθεσία (Ν.4039/2012) κλείνοντας οριστικά το δελφινάριο. Παράλληλα, επαναφέρουν στο προσκήνιο το αίτημά τους για την πλήρη απαγόρευση της αιχμαλωσίας των κητωδών, με την παράλληλη δημιουργία καταφυγίου/κέντρου περίθαλψης κητωδών στο θαλάσσιο χώρο της Ελλάδας. ΘΟ Δικαιωμάτων των Ζώων

δήθεν ανάπτυξης, θέλουν τις φυσικές μας περιοχές ξέφραγα αμπέλια. Στόχος ήταν η παραπομπή του σχεδίου στις καλένδες από τη μια,, η συκοφάντηση των περιβαλλοντικών οργανώσεων που δρουν για την προστασία της θαλάσσιας χελώνας στην περιοχή από την άλλη. Εκ του αποτελέσματος βλέπουμε φαίνεται ότι πέτυχαν πολλά. Τα πληρώνουμε όμως όλοι με μια ακόμη υποτιμητική για το κύρος της χώρας παραπομπή.

κής «στραβών ματιών» σε όποιους βιάζονται να προλάβουν τις ρυθμίσεις του Περιφερειακού πάρκου. Αυτά δεν μπορεί να γίνουν ανεκτά. Η ομορφιά και η βιοποικιλότητα της χώρας μας είναι εξαιρετική διεθνώς, πχ για την Caretta οι ακτές μας της Ζακύνθου και της Πελοποννήσου είναι οι σημαντικότερες περιοχές ωοτοκίας σε όλο τον κόσμο. Η διαφύλαξή τους μαζί με ήπια τουριστική ανάπτυξη εγγυώνται σταθερά εισοδήματα για όλους τους κατοίκους της περιοχής, τα στραβά μάτια σε λίγους την υποβάθμισή της. Οι διαδικασίες για το Περιφερειακό Πάρκο Κυπαρισσιακού πρέπει να επιταχυνθούν και να ολοκληρωθούν χωρίς εκπτώσεις. Όχι μόνο για να έχουμε καλή έκβαση στη δίκη. Αλλά κυρίως γιατί συμφέρει τη χώρα μας.

Μας πάνε στο Ευρωδικαστήριο για τον Κυπαρισσιακό!

ην Παρασκευή 28 Μαρτίου με εξαφάνιση. Η υπόθεση αφορά σχέέκπληκτοι πληροφορηθήκα- δια ανάπτυξης στον Κυπαρισσιακό με την παραπομπή της Κόλπο στη Δυτική Πελοπόννησο, μία χώρας μας στο Ευρωπαϊκό από τις σημαντικότερες παραλίες Δικαστήριο από τον φωλεοποίησης της θαλάσσιας αρμόδιο Επίτροπο Περιχελώνας καρέτα καρέτα στη βάλλοντος, για σοβαρές Γράφει ο: Μεσόγειο και μια περιοχή που παραλείψεις σε ότι αφορά προστατεύεται βάσει της νομοτην προστασία και διαχείθεσίας της ΕΕ. Στην περιοχή ριση της παραλιακής πολλά σχέδια ανάπτυξης και περιοχής του Κυπαρισσιακατασκευαστικές δραστηριότηκού Κόλπου, της δεύτερης τες γίνονται ανεκτά και αδειοδοσημαντικότερης μετά τη τούνται, γεγονός που έχει σημαΖάκυνθο περιοχής για την Γιώργος ντικό αρνητικό αντίκτυπο στις θαλάσσια χελώνα Caretta Κανέλλης χελώνες που απειλούνται με – Caretta. εξαφάνιση. Έπειτα από σύσταση του αρμόδιου για το περιβάλλον Η παραπομπή Επιτρόπου κ. Janez Potočnik, η ΕπιΤο σκεπτικό (παρακάτω) δείχνει τροπή παραπέμπει τη συγκεκριμένη πολλά για το πώς φερόμαστε στις υπόθεση στο Δικαστήριο της ΕΕ….. πολύτιμες φυσικές περιοχές μας που ανήκουν στο Δίκτυο Natura 2000, για Και συνεχίζει: τις οποίες εύκολα αναλαμβάνουμε Η Επιτροπή εξέφρασε πρώτα τις διεθνείς δεσμεύσεις προστασίας και ανησυχίες της σε προειδοποιητική τις οποίες εξίσου εύκολα αφήνουμε επιστολή προς την Ελληνική Κυβέρβορά σε κάθε είδους κοντόφθαλμα νηση τον Οκτώβριο του 2011, ανησυσυμφέροντα που θέλουν να κτίζουν χίες τις οποίες επανέλαβε σε αιτιολοοσοδήποτε και οπουδήποτε: γημένη γνώμη έναν χρόνο αργότερα. «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παραπέμπει Η Ελλάδα αναγνώρισε την ανάγκη την Ελλάδα στο Δικαστήριο της λήψης μέτρων και κατάρτισε πρόΕυρωπαϊκής Ένωσης επειδή δεν εξα- γραμμα δράσης και χρονοδιάγραμμα σφάλισε επαρκή προστασία για τις για την εφαρμογή του. Ωστόσο, σχεθαλάσσιες χελώνες που απειλούνται δόν δύο έτη μετά την εκπόνηση του

προγράμματος, ελάχιστη πρόοδος έχει σημειωθεί. Η Επιτροπή πληροφορήθηκε ότι συνεχίζονται οι κατασκευαστικές εργασίες, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να πλήττονται οι οικότοποι των χελωνών οι οποίοι προστατεύονται βάσει της ενωσιακής νομοθεσίας. Δεδομένου ότι η περίοδος φωλεοποίησης για το 2014 πρόκειται να ξεκινήσει, αποφασίστηκε να παραπεμφθεί η Ελλάδα ενώπιον του Δικαστηρίου της ΕΕ.

Στραβά μάτια αντί βιώσιμης ανάπτυξης Με λίγα λόγια ο αρμόδιος επίτροπος καταγγέλλει την Κυβέρνηση της χώρας μας ότι κρατάει στο συρτάρι το Σχέδιο για περιφερειακό Πάρκο ανεχόμενη και αδειοδοτώντας τετελεσμένα εις βάρος της προστασίας της άγριας ζωής, για την οποία έχουμε διεθνώς δεσμευτεί. Θυμίζουμε ότι όταν το καλοκαίρι του 2013 έγινε γνωστό το αρχικό σχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, βασισμένο σε Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη, για την ίδρυση Περιφερειακού Πάρκου στην περιοχή του Κυπαρισσιακού Κόλπου (Νότια Ηλεία – Βόρεια Μεσσηνία) άρχισαν νωρίς οι αντιδράσεις των συμφερόντων εκείνων που, με κοντόφθαλμα κριτήρια

Περιφερειακό Πάρκο τώρα! Αλλά αυτό που θα πληρώσουμε βαρύτερα και μακροχρόνια είναι η ακύρωση της προοπτικής για ήπια και διαρκή ανάπτυξη βασισμένη στο σεβασμό και τις αντοχές της πολύτιμης αυτής περιοχής, μέσω της πολιτι

Τα συνθήματα στους τοίχους

πόλη και τα συνθήματα είναι λέξεις παράλληλες που η μία τρέφει την άλλη ακόρεστα, σχεδόν ανταγωνιστικά, με μέτρο σύγκρισης την εξάπλωσή τους. Φυσικά και δε μιλάω για τις μουτζούρες, τα αθλητικά βαρετά μοτίβα που πια έχουν ξεφύγει από τους τοίχους και γράφονται ανεξίΓράφει τηλα στις ψυχές των οπαδών ή

τους αριστερούς ή με τους εξεγερμένους. Και τα δύο μαζί, δε γίνεται» είναι συνθήματα που με μία πλούσια λακωνικότητα περιγράφουν ακριβώς την εξέλιξη της παχύσαρκης κοινωνίας μας. Αρχικά η συνειδητοποίηση ότι ο αθλητισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εικόνα του κενού που έσβησε με γομολάστιχα το ιδεώδες, έπειτα η παραδοχή ότι το ναρκωτιο: κό της τηλεόρασης παραμένει ένα ακόμα τις διάφορες ομάδες από τα λίγα νόμιμα δηλητήρια που νέων που συνηθίζουν να μας επιβιώνει, διαλύοντας το συναίσθηυπενθυμίζουν στους τοίχους μα και τέλος η υποψία του φόβου ότι πέρασαν από δω λες και για έναν ακόμη λαϊκισμό που βρίμας ενδιαφέρει η ελλειμματική σκεται προ των πυλών. Έτσι η ετυτους έκφραση σε κάθε είδους μηγορία των συνθημάτων αποκαλύεπιφάνεια που αν και δεν το Παναγιώτης πτει ξεκάθαρα τις κοινωνικές προτε‘χει επιλέξει, πέφτει θύμα ραιότητες, τις αγωνίες που σε κάθε Λογγινίδης τέτοιων νυχτερινών δραστών. συγκεκριμένη χρονική περίοδο απαΤα συνθήματα στους τοίχους σχολούν τις αστικές κοινωνίες, τους είναι πινακίδες που αντί να μας υπαγορεύ- κινδύνους που κάθε φορά απειλούν τους ουν πού πρέπει να σταματάμε, πού απαγο- πολίτες ή ταυτίζονται με το σάπιο σύστηρεύεται να στρίψουμε ή σε ποιον πρέπει μα που μας τυραννά. να παραχωρούμε προτεραιότητα, μας Ο παράγων τυχαιότητα μικρή συμμεδίνουν μια σπρωξιά προς την ακαριαία τοχή έχει στα συνθήματα. Τα συνθήματα, σκέψη, παίζουν το ρόλο του πρωινού που όπως θα λεγε και ο Κορνήλιος Καστοριάπρέπει να είναι δυνατό ώστε να αντέξουμε δης, απελευθερώνουν τη δημιουργία νέων τις δύσκολες ημέρες ή ακόμα ακόμα είναι σημασιών, άρα εκφράζουν μία κοινωνία το καθημερινό συνεχές ξυπνητήρι μας που βαθιά δημοκρατική, αφού θέτουν υπό εμείς που δε γράφουμε, επιτρέψαμε στο αμφισβήτηση οποιοδήποτε εκ των προτέσύγχρονο αόρατο στοχαστή να το βάζει ρων δεδομένο νόημα. Από την άλλη, ο κάθε μέρα να χτυπά, μέχρι να αναγκα- Αξελός λέει ότι κάθε μεγάλη σκέψη έχει τη στούμε να το ακούσουμε και να ξυπνή- δύναμη της υπέρβασης και της αυτοϋπέρσουμε. βασης. Και τα συνθήματα σίγουρα υπερΌχι δεν υπερβάλλω. Η γειτονιά μου βαίνουν το μέσο καθημερινό γραπτό του είναι ένα ανοιχτό δημόσιο βιβλίο που όταν διαδικτύου και των επιστημόνων ενώ το πρωί κινώ για τη δουλειά μου κάποιος καταφέρουν να υπερβούν τον ίδιο το γραφροντίζει να μου κάνει παρέα, θυμίζοντάς πτό χαρακτήρα τους αφού γράφονται με μου ότι όσο εγώ κοιμάμαι, τα βράδια γράμματα όσο το ανάστημα του ανθρώαυτός εργάζεται ώστε το πρωινό μου να που και με σημασία μεγαλύτερη και από ξεκινάει με ένα κλείσιμο ματιού στη σκέψη αυτή των λέξεων ή του τοίχου που δεν μου, μία ηλιαχτίδα ελπίδας στο ρημαγμένο καταφέρνει να τα περιορίσει όπως κάνει με τηλεοπτικό τοπίο που ξέφυγε από το γυαλί τις ανθρώπινες ζωές. Έτσι λοιπόν, η και κατέκλυσε με ορμή το αστικό τοπίο. έκφραση «κλείστηκε στους τέσσερις τοίΓια την ευκολία της αφήγησης, παρα- χους» μάλλον υπερθετική έννοια έχει για θέτω συνθήματα που κατά καιρούς με ένα σύνθημα που σε αντίθεση με τον έκαναν να σκάσω ένα χαμόγελο μέσα από άνθρωπο, μεγαλώνει όσο μεγαλώνει και ο το λεωφορείο, να αναρωτηθώ αλλά και να τοίχος. σκεφτώ ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει ακόμα Αφού λοιπόν τα συνθήματα είναι ο φαντασία και ότι η ποίηση μπορεί να έχει παλμογράφος κάθε εποχής, αυτές τις αποδημόσια έκφραση και μάλιστα σε τερά- κριές δύο νέα συνθήματα εμπλούτισαν το στιες επιφάνειες: «Κεντέρη, πρεζάκι μάθε βλέμμα μου και αυτόματα τη σκέψη μου, μηχανάκι», «και οι χοντροί μπορούν να με το μοναδικό τρόπο που έχουν να συνερωτευτούν, το ‘πε η τηλεόραση», «ή με δέουν τα μάτια με την ανατριχίλα, σχεδόν

στιγμιαία και ασυναίσθητα. Μάλιστα, η επιμονή στα μονοθεματικά συνθήματα τον τελευταίο καιρό, αποκαλύπτει τη σοβαρότητα της κατάστασης που ήρθε για να μείνει και δεν ξέρω πώς και πότε θα απαλλαγούμε από αυτό το βραχνά. Από τη μια «Αυτή η νύχτα μένει που θα ‘σαστε ναζί», ήρθε σαν επισφράγιση του «ο φασισμός είναι σαν την κλανιά, βρωμάει και ανακουφίζει το σύστημα» που είχα δει το Μάιο του 2012. Όλα δείχνουν ότι οι μαχητές των συνθημάτων ενώνονται τον τελευταίο καιρό μπρος στην αρρώστια που αποκαλύφθηκε από τα συντρίμμια του υπερκαταναλωτισμού, το φασισμό. Ο Ελύτης είχε πει ότι «η ποίηση είναι το απολύτως πραγματικό» και γω λέω ότι αν τα συνθήματα δεν είναι από τα λίγα που αντιστέκονται στο ψέμα της εποχής τότε τι άλλο είναι εκτός από ποίηση; Από την άλλη, τα συνθήματα δίνουν και την απάντηση. «Ήρθαν τα πάνω κάτω, χωρίς τα πάνω», μου απάντησε ένας τοίχος στα Γιάννενα, δείχνοντας το δρόμο της ιστορίας που κάποιος τον έγραψε στον τοίχο με μπογιά. Συλλογικότητες, ρεαλιστική αλληλεγγύη, συνεργατισμοί είναι η λύση στην απομόνωση και τη σκληρότητα του φασισμού. Τα πάνω πέφτουν στο

λάκκο που έσκαψαν τα ίδια στον εαυτό τους και τα κάτω ήρθε η ώρα να αντεπιτεθούν με μεθόδους αντιιεραρχικές άμεσης δημοκρατίας, εγρήγορσης. Στο κάτω κάτω η επιμονή των συνθημάτων θα ξεκάνει τη νάρκωση του μπετονένιου ανθρώπου που για πρώτη φορά όσο ζω, τον βλέπω να στέκεται απέναντι στον τοίχο και να αναρωτιέται για το μέλλον των συνθημάτων και της κοινωνίας που δημιουργήθηκε ερήμην του. Το τελευταίο σύνθημα ψελλίζει δειλά δειλά την άνοδο των από τα κάτω,

την κατάρρευση της ποπ εξουσίας που παραχωρεί τη θέση της σε πραγματικά και όχι τηλεοπτικά γεγονότα, έργα δηλαδή με πρωταγωνιστές τους αφτιασίδωτους πολίτες που η πούδρα της τηλεόρασης μάλλον θα έκρυβε την ομορφιά τους, παρά θα σουλούπωνε την αδιάφορη ασχήμια τους. Μένει να δούμε πόσες σελίδες θα γεμίσει ο συγγραφέας του τοίχου και πόσοι αναγνώστες θα καταφέρουν να φτάσουν ως την τελευταία σελίδα. Πρωτοδημοσιεύτηκε στην Παράλλαξη

«Υπό περιορισμό» βρίσκεται η ελευθερία της έκφρασης στην Ελλάδα

«ελεύθερη πτώση», στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα αναφορικά με την ελευθερία της πληροφόρησης, ιδιαίτερα μετά το οριστικό λουκέτο στην Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση με τη μονομερή, αυταρχική και ανιστόρητη απόφαση της κυβέρνησης, αποτυπώνεται σκληρά στην ετήσια έρευνα για την ελευθερία του τύπου της οργάνωσης «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα». Έτσι, η Ελλάδα, σε σύνολο 180 χωρών, ενώ ξεκίνησε το 2002 από τη 19η, βρίσκεται πλέον στην 99η θέση. Η δημοσιοποίηση της εν λόγω έρευνας, όχι μόνο δεν οδήγησε σε προβληματισμό και διορθωτικές κινήσεις, αλλά μόλις εχθές σημειώθηκε ένα ακόμη πλήγμα κατά της ελεύθερης και αδέσμευτης δημοσιογραφίας. Όπως έγινε γνωστό, ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος εναντίον δημοσιογράφου για τη δημοσίευση καταγγελίας σχετικά με τη φύλαξη «ευαίσθητων στόχων» από άνδρες του Λιμενικού, θέτοντας με αυτό τον τρόπο -ευθέως- εν αμφιβόλω το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην πληροφόρηση. Είχαν προηγηθεί, όπως η ίδια η δημοσιογράφος καταγγέλλει, πιέσεις για την απόσυρση του σχετικού άρθρου από την ιστοσελίδα της δημοσιογράφου. Σχεδόν ταυτόχρονα, η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αχαΐας απείλησε ότι θα προβεί σε μήνυση κατά

της εκπομπής «Ελληνοφρένεια», θεωρώντας ότι θίγεται από τη σάτιρα που της ασκείται, ενώ την ίδια ημέρα η Δικαιοσύνη αποπειράθηκε να παρέμβει στη μετάδοση άλλης δημοσιογραφικής τηλεοπτικής εκπομπής. Οι Οικολόγοι Πράσινοι τονίζουν ότι η συνταγματικά κατοχυρωμένη «ελευθερία της έκφρασης», της οποίας ειδικότερες εκφάνσεις αποτελούν τόσο η ελευθερία του τύπου και της πληροφόρησης όσο και η ελευθερία της τέχνης στην οποία περιλαμβάνεται σαφώς και η σάτιρα, περιορίζονται ανεπίτρεπτα από τέτοιες ενέργειες. Για τη μεν ελευθερία της τέχνης, ο νομοθέτης είναι σαφής και προτάσσει την ελεύθερη καλλιτεχνική δημιουργία που προστατεύεται από το άρθρο 16 παρ.1 του Συντάγματος, καλύπτοντας ακόμα και προσβολές του δικαιώματος της προσωπικότητας που τυχόν ενυπάρχουν κατά την άσκησή της (στην προκειμένη περίπτωση των αστυνομικών), επειδή αποσκοπεί στη διαφύλαξη υψίστων κοινωνικών αγαθών. Για τη δε ελευθερία του τύπου, το άρθρο 14Σ. απαγορεύει τόσο τη λογοκρισία όσο και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο, επιτρέποντας κατ΄ εξαίρεση την κατάσχεση όταν πρόκειται για δημοσίευμα που αποκαλύπτει πληροφορίες για τη σύνθεση, τον εξοπλισμό και τη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων. Εντούτοις, στην περίπτωση της ποινικής δίωξης της δημοσιογράφου, η ίδια η Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, θεωρήθηκε εντε-

λώς αυθαίρετα «διαβαθμισμένο απόρρητο έγγραφο». Η συστηματική παραβίαση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που επιχειρείται τόσο με την προσπάθεια «φίμωσης» του Τύπου, όσο και με την έμμεση λογοκρισία που ασκείται στη σάτιρα, συνιστούν καίριο πλήγμα στην Δημοκρατία. Δημοκρατία χωρίς πολυφωνία, ελευθεροτυπία και πολιτική σάτιρα, είναι ένα πολίτευμα αποστερημένο από τις βασικές αρχές του. Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η κυβέρνηση δεν σέβεται κανένα νόμο! Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε να σέρνονται στο βούρκο οι αξίες μας;

*Παρέμβαση της Υποψήφιας Δημάρχου Αθηναίων, Ιωάννας Καντούλη, στησυνέντευξη τύπου που διοργάνωσε η «Δράση Ενάντια στο Ελληνικό Γκουαντάναμο» τη Δευτέρα 31 Μαρτίου στην αίθουσα τελετών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με θέμα το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη Δημιουργία Φυλακών Υψίστης Ασφαλείας Τύπου Γ.

ταν η Ελλάδα έχει καταδικαστεί επανειλημμένως τα τελευταία χρόνια από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τις απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές, Όταν το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Φυλακών καταγγέλλει τον υπερπληθυσμό και τις ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης στις ελληνικές φυλακές, Όταν σύσσωμος ο χώρος των ειδικών για το σωφρονιστικό σύστημα προτείνει, εδώ και χρόνια, την ευρεία εφαρμογή εναλλακτικών μέτρων ως προς την κράτηση και την αποποινικοποίηση των ελαφρών αδικημάτων – προκειμένου αφενός να αποσυμφορηθούν οι φυλακές και, αφετέρου, να μη καταστρέφονται στη φυλακή οι ζωές ανθρώπων που δεν έχουν διαπράξει σοβαρά αδικήματα, Όταν όλοι οι ψυχολόγοι, εγκληματολόγοι, αλλά και οι ίδιοι οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι τονίζουν την πολύ μεγάλη σημασία της χορήγησης αδειών στους κρατούμενους -ακόμα και στους βαρυποινίτες– προκειμένου αφενός να γίνονται υποφερτές οι άθλιες συνθήκες κράτησης και, αφετέρου, να διευκολύνεται η μελλοντική κοινωνική επανένταξη των κρατούμενων, Όταν οι ανθρωπιστικές βάσεις του πολιτισμού μας, μας υπαγορεύουν να μετριάζουμε τη σκληρότητα του εγκλεισμού, αφήνοντας στους κρατούμενους μικρά παράθυρα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο –μέσα από το τηλέφωνο και το επισκεπτήριο, θα περίμενε κανείς ότι η κυβέρνηση θα συμμορφωνόταν με τις αρχές του πολιτισμού μας, τα προτάγματα του δικαίου και τα αιτήματα της κοινωνίας των πολιτών. Η απάντηση της κυβέρνησης όμως είναι, για άλλη μια φορά, παράνομη και απάνθρωπη. Σύμφωνα με αυτά που οι ίδιοι έχουν

θεσμοθετήσει, το σωφρονιστικό σύστημα αποβλέπει στην προστασία της κοινωνίας και την κοινωνική επανένταξη του κρατούμενου. Αυτή τη στιγμή, παραβιάζεται ό,τι έχει θεσμοθετηθεί στο παρελθόν. Η κυβέρνηση παραβιάζει το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις δικαιωμάτων του ανθρώπου όταν προβλέπει την κράτηση υποδίκων σε φυλακές υψίστης ασφαλείας : περιφρονεί το τεκμήριο αθωότητας. Η κυβέρνηση παραβιάζει το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις δικαιωμάτων του ανθρώπου όταν προβλέπει την κράτηση καταδίκων : περιφρονεί τις αρχές της ισότητας και αναλογικότητας στην έκτιση της ποινής. Η κυβέρνηση αναιρεί τις φιλελεύθερες βάσεις του ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος. Δημιουργεί ένα μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης στις φυλακές, που αποσκοπεί στο : Να εξοντώσει σωματικά και ψυχολογικά τους ύποπτους και τους καταδικασμένους βάσει του 187Α Π.Κ. Να συνθλίψει όλους όσοι κρίνονται επικίνδυνοι για τη δημόσια τάξη. Να υποτάξει κάθε κρατούμενο στην ανεξέλεγκτη εξουσία των σωφρονιστικών υπαλλήλων (μπορεί να μεταταχθεί σε φυλακή υψίστης ασφαλείας για πειθαρχικό παράπτωμα ή αν θεωρηθεί επικίνδυνος για την ασφάλεια της κανονικής φυλακής). Να επιβραβεύσει τη ρουφιανιά (επιφυλάσσεται ευνοϊκή μεταχείριση σε κρατούμενους που θα συμβάλουν με πληροφορίες στην εξάρθρωση ένοπλης οργάνωσης). Τη ρουφιανιά που έχει ήδη θεσμοθετηθεί, σε άλλο επίπεδο, με τον πρόσφατο νόμο περί αναδιοργάνωσης της αστυνομίας, όπου προβλέπεται η συνεργασία αστυνομίας -πολιτών-τοπικής αυτοδιοίκησης για την πρόληψη της εγκληματικότητας. Να εκφοβίσει τους υπόλοιπους πολίτες επιδεικνύοντας τις απεριόριστες δυνατότητες της κρατικής βίας. Το πολιτικό μήνυμα είναι σαφές : η κυβέρνηση δεν σέβεται τίποτα, ούτε τους δικούς της ούτε τους διεθνείς νόμους, προκειμένου να επιβάλει την εξουσία της. Συνθλίβει τους κρατούμενους, όπως ακριβώς εξαθλιώνει τους ελεύθερους πολίτες, όπως ακριβώς υπονομεύει το μέλλον της χώρας ξεπουλώντας τον δημόσιο πλούτο της. Απάνθρωπα. Αυταρχικά. Τραγική επίδειξη πυγμής για να μη φανεί πόσο έχει εξευτελιστεί από την τρόικα, τους ξένους δανειστές και τους Έλληνες κεφαλαιοκράτες. Μια αλεστική μηχανή που αλέθει απρόσωπα ανθρώπους, όνειρα, αξίες, ιδα-

νικά για να κρατηθεί στην εξουσία. Πάση θυσία. Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε να σέρνονται στο βούρκο οι αξίες μας; Όχι, δεν είναι Νόμος η ακύρωση κάθε έννοιας δικαίου. Καμία Τάξη δεν μπορεί ποτέ να χτιστεί πάνω στην αδικία και την ανισότητα. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί ποτέ να νομιμοποιηθεί πάνω στο πτώμα των δικαιωμάτων και ελευθεριών μας. Ούτε πρέπει ποτέ να υπάρχει κοινωνία που να μην επιδιώκει την ανάδειξη και ανύψωση του Ανθρώπου. Φτωχοί είμαστε πλέον. Και θα παραμείνουμε ίσως φτωχοί για καιρό ακόμα. Μη χάσουμε όμως το πρόσωπό μας. Απλώνουμε το χέρι στους έγκλειστους συνανθρώπους μας απαιτώντας να τους επιτραπεί να παραμείνουν άνθρωποι. Για να μη πάψουμε ούτε εμείς να είμαστε άνθρωποι.

Πόσο «κοστίζει» μια Δημαρχία; O

ι επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έρχονται λίγα χρόνια μετά την πιο πρόσφατη «αρχιτεκτονική» της τοπικής αυτοδιοίκησης, που πήρε το όνομά της από τον σπουδαίο αρχιτέκτονα της κλασικής Αθήνας, Καλλικράτη. Σύμφωνα λοιπόν με τον «Καλλικράτη» τίθενται σαφή όρια στις δαπάνες των δημοτικών και περιφερειακών συνδυασμών. Όντας υποψήφιος για το τοπικό συμβούλιο Παπάγου, του Δήμου Παπάγου-Χολαργού, που προήλθε από συνένωση δύο Δημοτικών Κοινοτήτων πια, μου γεννιούνται μια σειρά ερωτήματα σχετικά με τη χρηματοδότηση των δημοτικών σχημάτων που διεκδικούν την ψήφο των πολιτών εν μέσω μιας πρωτοφανούς κρίσης που βρίσκει κύρια έκφραση στην οικονομία. Καταρχάς δυνατότητα υποψηφιότητας στις τοπικές εκλογές έχουν όλοι οι πολίτες κι όχι μόνο όσοι έχουν οικονομική επιφάνεια ή άλλα μέσα, όπως

κομματική στήριξη, στήριξη από εκδοτικά ή άλλα λόμπι κλπ. Κάποιος υποΌποιος σήμερα ξοδεύει αλόγιστα ψήφιος δήμαρχος μπορεί ακόμα και επιχειρώντας τον εντυπωσιασμό, την μέσα στη δίνη της κρίσης να έχει επιβολή της «φάτσας» του/της στην «αποθεματικό» ώστε να «επενδύσει» πόλη, όποιος θέλει να κυριαρχήσει επιστην υποψηφιότητά του, κοινωνιακά μέσω της πεπατηκινούμενος όμως υποχρεωτικά μένης οφείλει και να λογοδοτεί εντός των σαφών ορίων του προκαταβολικά. Πού βρίσκοΓράφει ο: νόμου. νται οι προϋπολογισμοί των Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι προεκλογικών δαπανών ενός δεν αποτελεί πρόκληση για το συνδυασμού; Ποιοι τους κοινό περί δικαίου αίσθημα η συντάσσουν; Από πού προέρκατασπατάληση ποσών για χονται τα χρήματα που ξοδεύοπολλαπλά πολυσέλιδα ιλουνται; Γιατί ακόμα κι αν είναι στρασιόν φυλλάδια, ερωτημαπροϊόντα προσωπικών «οικονοΚώστας τολόγια μιας ψευδεπίγραφης μιών» των υποψηφίων – πράγΛουκέρης* ‘συμμετοχικότητας’, διπλά μα διόλου μεμπτό – κι εφόσον εκλογικά κέντρα, που συνεπάφυσικά δεν ξεπερνούν το πλαγονται διπλά ενοίκια, διπλούς φόν του νόμου, δηλώνουν κάτι λογαριασμούς ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κλπ. Δεν για τον τρόπο σκέψης των επίδοξων σημαίνει προεκλογικές εκδηλώσειςδημοτικών αρχόντων. δεξιώσεις, που παραπέμπουν στην Δηλώνουν αναλγησία ως προς τα προ-μνημονίου εποχή, όταν το αγνώδεινά της πλειοψηφίας των συμπολιστου προέλευσης χρήμα κυλούσε τών. Δηλώνουν αναπαραγωγή της άφθονο στο βωμό της ατομικής επιτυλογικής «με τον παρά μου», που συνέχίας και την εκπλήρωσης φιλοδοξιών. βαλε στη σημερινή κατάντια. Δηλώ-

νουν ότι κάποιοι δεν έχουν διδαχθεί τίποτα από όσα μας συμβαίνουν. Δηλώνουν μια σχέση με το χρήμα, η οποία είναι τουλάχιστον επικίνδυνη, εάν μεταφερθεί στα κοινά ενός δημοτικού ταμείου. Ας δηλώσουν λοιπόν οι συνδυασμοί εκ των προτέρων τους προϋπολογισμούς των δαπανών τους. Ας δηλώσουν τις πηγές αυτών των χρηματοδοτήσεων. Ας μας πουν με τι μέσα σκέφτονται να «κερδίσουν» την ψήφο των συνδημοτών τους. Κι επιτέλους ας αναλογιστούν ότι ακόμα και το κουτόχορτο κοστίζει…

*Ο Κώστας Λουκέρης εκπαιδευτικός και πολιτικός επιστήμονας, είναι υποψήφιος με τη δημοτική παράταξη «Κοινωνία Δημοτών, Δημοκρατία, Αλληλεγγύη, Οικολογία» για σύμβουλος στη Δημοτική Κοινότητα Παπάγου στο Δήμο ΠαπάγουΧολαργού, με υποψήφια Δήμαρχο τη Χριστίνα Πολυκαλά.