Na fejsie z moim synem
20 kwietnia 2011 roku. Moje urodziny. Dzisiaj w Piekle były urodziny Hitlera. I się synuś działo. Bo to przecież u nas wydarzenie ważne i w rzeczy samej celebracji godne. Bo Adolf H. jak mało kto zasługami swoimi Piekło rozpowszechnił. Powiedziałam im, że mnie to bardzo interesuje, bo Hitler mi największą miłość odebrał, ale kolejną spotkać pozwolił. O wiele ważniejszą. I że ja Hitlerowi wiele zawdzięczam. Chyba najwięcej w życiu. I dlatego urodziny Hitlera obchodzę. Ale inaczej zupełnie. Nie w jakiejś orgii radości. W spokoju i z nostalgią. I dlatego, jak powiedziałby mój mąż Leon Wiśniewski, syn Leona, „niech spierdalają ze swoją akademią”. A on przeważnie co mówi wiedział, chociaż często grubiańsko to wyrażał. I właśnie wczoraj coś mnie tak mocno i dotkliwie tknęło, że „podłączyć się” do Ciebie na Fejsie postanowiłam. I podłączyłam. To znaczy Ty mnie podłączyłeś. Pod jakimś numerem powyżej trzy tysiące kilkaset na liście Twoich „przyjaciół” fejsowych.