58/286
ukrywających
się
50
Żydach” .
Za
pierwszymi
wyrokami poszły następne. Za zbrodnie na Żydach z wyroku
warszawskiego
ieszkałego
w powiecie
CSS
zastrzelono
Tadeusza Stefana Karcza, Janusza Krystka (zam51
węgrowskim) ,
Jana
Łakińskiego (to on prawdopodobnie zadenunc-
jował schron Emanuela Ringelbluma oraz ukrywających go Polaków) i policjantów granatowych
Bolesława Szostaka i Antoniego Pietrzaka (sen-
tencję wyroku na tym ostatnim opublikowano trzy tygodnie przed wybuchem powstania). Oprócz
nich Kedyw zlikwidował jeszcze kilka innych os-
ób, Polaków i Niemców, mających na sumieniu szantażowanie Żydów. Z uwagi na to, że nie wszystkie wyroki na szantażystów zostały opublikowane
w prasie konspiracyjnej (opublikowano ich 8),
trudno dokładnie ocenić skalę zwalczania szantaży. Od lat w literaturze funkcjonuje szacunek,