Społeczeństwo również na liniach komórkowych, które pobiera się od dorosłego człowieka (bez szkody dla życia i zdrowia) bądź z krwi pępowino‐ wej. Różnica polega na tym, że komórki pobrane od płodu w fazie początkowej lepiej i szybciej rosną i namnażają się. Można dążyć do zmiany prawa. W Polsce podejmowano już pewne próby. W 2004 r. poseł Anna So‐ becka (PIS) złożyła interpelację w sprawie stosowania w Polsce szczepionek, których komponenty pochodzą z ciał dzieci zamordo‐ wanych w drodze aborcji. Ówcze‐ sny minister zdrowia, Marek Ba‐ licki, uznał problem za fikcyjny, tym samym zamykając dyskusję na temat potrzeby uzyskania al‐ ternatywnych, etycznych źródeł szczepionek. Pisał wtedy m.in. „Nie są też mi znane zastrzeżenia uznanych autorytetów w dziedzi‐ nie etycznych aspektów medycyny w sprawie dopuszczalności rozm‐ nażania linii komórek pochodze‐ nia ludzkiego.” Każdy rodzic powinien być in‐ formowany o możliwości wyboru pomiędzy nieetyczną a etyczną szczepionką. Jednak firmom far‐ maceutycznym to się nie opłaca. W jaki sposób możemy więc przyczynić się do zmiany sytuacji? Informując się wzajemnie o zaist‐ niałym problemie, który stoi w sprzeczności z naszym sumie‐ niem. Wywierając nacisk na firmy farmaceutyczne, aby zaprzestały tego procederu? Żądając od nich umieszczenia informacji na szcze‐ pionkach o źródle ich pochodze‐ nia? Próbując wywrzeć nacisk na polskich władzach, aby poczyniły wszystko, by etyczne szczepionki były refundowane i tym samym dostępne dla wszystkich? Można próbować zaapelować do sumienia tych, którzy mają wpływ na zmianę zaistniałej sytu‐ acji. Czy nas wysłuchają, czy też nie, to już inna kwestia. A.G. Strona 12
Własnym zdaniem
Trudne dylematy
P
rzyznaję, że gdy pierwszy raz usłyszałam o tytułowym pro‐ blemie, to mocno się zdziwi‐ łam. Zdziwiłam się, że w XXI wieku ludzkość „musi” opierać się na szczepionkach wyprodukowanych z komórek abortowanych dzieci. Nie znam się na medycynie, stąd analo‐ gia, jaka mi się nasunęła, może nie jest zbyt trafiona: chorym z proble‐ mami z zastawką w sercu wstawia się organ ze świni, a tymczasem w przypadku szczepionek trzeba się posiłkować ludzką istotą? Jak poka‐ zuje wspomniany przykład japoń‐ skiej szczepionki – nie zawsze trze‐ ba. Nie oczekuję od rodziców – peł‐ nych wielu innych trosk, że będą się interesować genezą szczepionek (bo czemu mieliby się tym interesować? Czy idąc do dentysty, zastanawiamy się nad tym, gdzie i jak pozyskano surowiec na wypełnienie denty‐ styczne?). Nie oczekuję też, że po‐ siadaną tutaj wiedzę będą przekła‐ dać na swoją decyzję: płacić niezbyt małe dla rodzinnego budżetu kwoty w imię zasady? Albo walczyć z sys‐ temem ochrony zdrowia i nie pod‐ dać szczepieniu dziecka (o takiej postawie często się słyszy z uwagi na zbyt duże obciążenie szczepie‐ niami noworodków, ale o bojkocie wspomnianych, nieetycznych szcze‐ pionek jeszcze nie słyszałam)? Czy i na ile rodzic ma ufać leka‐ rzom, skoro sam medycyny nie stu‐ diował? Czy kierownik duchowny lub spowiednik poprowadzi rodzi‐ ców przez medyczno‐prawne‐ etyczne meandry? Odpowiedzi na te pytania nie są proste. Ale można oczekiwać i wy‐ magać od ekspertów ze Światowej Organizacji Zdrowia i tym podob‐ nych gremiów oraz ich odpowiedni‐
ków w każdym kraju, by baczniej patrzeli na ręce przemysłowi farma‐ ceutycznemu i kierowali się szer‐ szymi kryteriami przy doborze le‐ ków refundowanych. Warto więc temat nagłaśniać. A.G.
Anioł i łzy W rozwartych dłoniach Podał mi Anioł Jedną niebieską łzę Kazał zamknąć ją w sercu Na szczęśliwe i niepogodne dni Na pamięć i zapomnienie Drugą umieścił pod powieką By cierpliwie czekała aż wyschnie Studnia bólu A kiedy chciała wyrwać się Ta z dna serca Sądząc, że ma prawo Być nieszczęśliwa Wtedy Anioł wskazał mi Krzyż wbity w moją wiarę Na nim rozpięte ramiona Głowa w cierniowej koronie A po udręczonej twarzy Płynąca wezbrana rzeka łez Zmieszana z Najświętszą Krwią Obficie sączącą z ran Każda łza jest przebaczeniem Ludzkich win i zdrad Uczy wierności i takiej miłości Jakiej nie zaznał nigdy nikt Bo w każdej odbija swe oblicze Jezus Człowiek, którego zesłał STWÓRCA OJCIEC I BÓG Moja niebieska łza rumieniąc się Ze wstydem wielkim Błaga o zmiłowanie Uwolniwszy tą pod powieką Razem upadły pokornie Do Chrystusowych Nóg
Danuta Piotr