8 Nieuws
NR. 29 | MAART 2017 Kijk voor het laatste Utrechtse nieuws op DUIC.nl
COLUMN TOM STAAL
Bas Niemans
De burgemeester van de Mariastraat
Deze keer gaan we het helemaal anders doen. Geen zure column. Geen azijnzeikerij. Weg met de negativiteit. Noem het een midlifecrisis, noem het een moodswing, maar de volgende vierhonderd woorden zijn louter positief. Althans, dat is de bedoeling. Ben benieuwd of het lukt.
DAT IS DE VRAAG Robert Oosterbroek
Schreef ik de vorige keer dat het in mijn straatje (Donkerstraat) steeds rustiger en donkerder wordt vanwege een waarschijnlijk boze blanke brievenschrijver, moet ik nu een lans breken voor een ander straatje, de Mariastraat. Het straatje waar café-restaurant Uitspanning Boslust zit, een Vietnamees, en een restaurant waar u voor de grap eens moet vragen welke witvis ze dit keer buiten de kaart om hebben. Ik heb 3,5 jaar boven café Het College gewoond. En op dat café, en vooral de uitbater, wil ik dieper ingaan. Laat ik eerlijk zijn, het is mijn stamkroeg. Een fijn tentje, met lief en leuk personeel, een prettig terras en boef Richard den Hartog als eigenaar. Ik bedoel ‘boef’ in positieve zin. Ik ken Richard nu zo’n twintig jaar. In die tijd heeft hij het café getransformeerd van een donker hol vol alcoholisten die voornamelijk communiceerden met de gokkasten, tot een leuke, open tent. Naar eigen zeggen zijn ze
beroemd om hun prosecco- en satéavonden, ik ken echter niemand die de satéavonden kent, maar soit. Qua eten moet je je ook echt beperken tot die saté; ik vind die hamburgers niet te vreten, maar veel mensen wel, dus dat ligt aan mij. Daarnaast zouden we positief blijven. Enfin, Richard den Hartog dus. Oude bloemist en een soort burgemeester van de Mariastraat. Zorgde ervoor dat als mensen nu de binnenstad in rijden, getrakteerd worden op een enorm beeld van Nijntje. Mensen die hem kennen, kunnen nu heel hard gaan roepen dat hij helemaal niet zo’n aardige vent is, want... en dan komt er meestal een persoonlijk voorval waar ik zelf niks mee te maken heb. Maar ik heb ook aanvaringen met Richard gehad – er is één die ik altijd zal onthouden. Toen ik boven dit café woonde, eeuwen geleden, kon ik weer eens de huur
niet betalen. Dan ontweek ik Richard altijd geniepig. Tot hij me op een koopavond bij de lurven greep, me aan de bar op een kruk plantte en me tien minuten lang luidkeels op mijn nummer zette. Alle scheldwoorden die u kunt bedenken kwamen voorbij en de stampvolle kroeg kon meegenieten. Na afloop van de tirade vroeg de inmiddels gekalmeerde Richard op gedempte toon: “Heb je wel geld om wat te eten?”, waarna hij richting de keuken schreeuwde: “Jongens, bak effe een biefstukje voor die gozer.” En dat is Richard. Eén dingetje, beste Richard. Jouw tentje is inmiddels een soort eetcafé geworden, waar het vaak gezellig is en veel mensen komen eten. Dat heb je knap gedaan, hulde. Het is tijd om die laatste professionele stap te zetten. Het is 2017 vent, schaf eens een pinapparaat aan.
Wat moet er gebeuren met Wolvenplein?
Bert Poortman Secretaris van bewonersinitiatief Stadsdorp Wolvenburg
Bettina van Santen
Adviseur Architectuurhistorie voor gemeente Utrecht ‘Het zou mooi “De gemeente heeft Stadsdorp Wolvenburg uitgenodigd te participeren in de klanken auteur van De gevangenis aan het Wolvenplein bordgroep. Daarmee gaan we onderzoeken wat er met de gevangenis zou kunnen en zijn als je straks moeten gebeuren. Ik denk dat men zich moet realiseren dat er in dit deel van het centrum “Het gaat bij het herbestemmen van de gevangenis vooral gewoond wordt. Het staat niet bekend om de vele horecazaken of winkels, maar heeft ook om functies die recht doen aan dit bijzondere nog ziet wat het een rustig karakter. Wel kunnen er verschillende functies komen in de voormalige gevangemonument. Het gebouw is een fantastisch voorbeeld nis. Ik heb zelf nog geen specifieke voorkeur, maar de kamers aan de voorgevel zijn erg gevan een penitentiaire inrichting zoals die in de 19e eeuw ooit was’ schikt om woningen van te maken, al hebben ze nu wel tralies voor de ramen. Wat ik ook bein Nederland voor het eerst werden opgericht. ‘Penitenlangrijk vind, is dat Wolvenplein een plek wordt waar men kennis kan opdoen. De gevangenis tie’ wil zeggen: ‘tot inkeer komen in eenzaamheid van je cel’. was een van de eerste cellulaire gevangenissen van Nederland en tot voor kort de oudste De inrichting is nog grotendeels dezelfde, met de lange cellengevangenis in Nederland dat gebruikt werd. Wij geven nu maandelijks meer vleugels en ‘het vlak’ als centrale plek waar de bewaker alles in het oog hield. Er dan twintig rondleidingen door het gebouw; het informatieve karakter zijn zelfs nog een paar individuele luchtcellen bewaard gebleven. Recht doen aan het van het pand zou goed behouden kunnen blijven. Dat kan fysieke monument is niet alles waar het om gaat, het zou fantastisch zijn als ‘Realiseer je op verschillende manieren, bijvoorbeeld met exje straks nog steeds het verhaal van het gebouw herkent. Toen het posities of muzikale optredens. Daar kunnog in gebruik was, ben ik er een paar keer binnen geweest. dat deze buurt nen ondersteunende horeca en een kop Een bewaker die elke deur voor je opent en achter je sluit, koffie bij horen. Er kan ook zeker het de stilte in de cellenvleugels die soms opeens verstoord een rustig karakter een en ander gesloopt worden, wordt door een groep gedetineerden die terugkeert namelijk de niet-historische denaar hun cel, de momenten dat ze over de balustraDe gemeente Utrecht heeft’ len. Op het voorplein, dat nu des hangen om met elkaar te kletsen: beelden die je heeft een overeenkomst met fungeert als parkeerterrein, zou kent uit de films. Ik begrijp dat je die beelden niet ik meer groen willen zien.” vast kunt houden – ze zijn er nu al niet meer – de Staat ondertekend; er komt maar wat zou het geweldig zijn als je straks bij een onderzoek naar hoe de binnenkomst geen uitleg hoeft te krijgen dat voormalige gevangenis Wolvenplein dit een gevangenis was, maar dat het verhaal nog steeds afleesbaar is. Een volgend hoofdherontwikkeld moet worden. De gemeente stuk in wat al honderdzestig jaar een enerVan Bewaakt & Bewoond, wil namelijk niet overgaan tot aankoop van verende geschiedenis is.” beheerder gebouw Wolvenplein
Floris Zwolsman
het complex. Ook gaat de eigenaar, het
“Het gebouw leent zich het beste Rijksvastgoedbedrijf, het gebouw niet zelf voor meerdere doeleinden, dus niet herontwikkelen. Omdat Wolvenplein nu voor eenzijdig gebruik. Aan de voorzijde van de voormalige gevangenis zat verkocht gaat worden, bekijken de twee de resocialisatieruimte, daar woonden Centrummanager bij overheidsinstanties samen met gevangenen die bijna volledig vrij waren Centrummanagement Utrecht maar nog wel onder enige begeleiding stonbelangengroepen wat de mogelijkheden zijn den. Overdag mochten ze buiten werken “Wolvenplein maakt onderdeel uit van het voor het gebouw en wat volgens de partijen en in de avond moesten ze weer binnen zijn. Universiteitskwartier. Dit gedeelte van het de beste bestemming is. DUIC gaat graag Ook hadden ze een gezamenlijke woonkamer, centrum kenmerkt zich door de aanwezigde ruimte waar tot voor kort koffiezaak The heid van de universiteit, de vele studenten en mee in deze zoektocht. Wat moet er Village in zat. Deze ruimtes zouden ideaal zijn jonge, creatieve en eigenzinnige ondernemers. gebeuren met Wolvenplein? Dat is om tot woningen om te bouwen. Andere ruimtes Vanuit parkeergarage Griftpark zit je binnen enzijn geschikt voor exposities en evenementen kele minuten in het centrum. Het is dat je hier nu de vraag. met een cultureel karakter – nog het water voor over moet dus geen grote hardcoresteken; wellicht maakt een feesten. Architectonisch is brug dat op termijn mogelijk. er ook zeker nog wat te doen Volgens mij leent Wolvenplein ‘Maak het een aan het gebouw. De luchtplaats zich bij uitstek als plek voor klein‘Het leent zich is bijvoorbeeld te overdekken om schalig ondernemerschap in combinacomplex met woningen zo een grote extra ruimte te creëren. Ook tie met horeca. Deze plek heeft dezelfde povoor een mix van tentie als een Vechtclub XL en past met een dergelijke en culturele evenementen’ heb ik gesprekken gehoord over het bouwen van een kleine woontoren. De toekomstige bestemming is uibestemming ook prima bij de identiteit van dit deel van horeca en klein teraard ook afhankelijk van wat de koper er straks mee het centrum. Het zou een plek moeten zijn die plaats mag doen. Daar gaan verschillende groepen binnenkort over biedt aan het experiment en het kan als stepping stone ondernemerschap’ in gesprek. Ik kom zelf uit Den Haag en ken Utrecht niet heel goed. Wat ik wel weet, is gebruikt worden naar het centrum. In mijn ogen zou het dat het gebouw uniek is; als wij de middelen hadden, zouden wij Wolvenplein kopen. in ieder geval een plek moeten zijn met een multifunctiKort gezegd: ik ga er niet over, maar een transformatie tot een multifunctioneel comoneel karakter, een plek waar innovatieve start-ups elkaar plex dat recht doet aan de buurt en het historische karakter lijkt mij het beste.” vinden en versterken in een mix van retail, horeca en cultuur.”
Jeroen Roosevan Leijden